ORIGINAL_ARTICLE
سطح فلزات سنگین (سرب، کادمیوم، کروم و روی) در بافت عضله و کبد ماهی کپور (Cyprinus carpio L. 1758) سواحل استان گلستان
در فصول زمستان، بهار و تابستان در 11 ایستگاه در سواحل غربی، شرقی، تالاب گمیشان و خلیج گرگان در سالهای 87-1386 نمونه برداری انجام شد. پس از نمونهبرداری و زیستسنجی، بافتهای عضله (104 نمونه) و کبد (36 نمونه) ماهی بصورت منجمد شده برای اندازهگیری غلظت فلزات آن به آزمایشگاه انتقال داده شدند. برای اندازهگیری فلزات در این بافتها به روش خاکستر خشک و با بکارگیری دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی مدل 400 پرکین آلمر آلمان انجام شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آنالیز واریانس (ANOVA) و آماره Tukey استفاده گردید. میزان غلظت فلزات سنگین در بافت کبد بیشتر از بافت عضله بود. بررسی سطح فلزات سنگین در ماهی کپور نشان داد که فلز روی بالاترین سطح را در بافت عضله ماهی دارد و میزان سرب، کادمیوم و کروم بترتیب در مراحل بعدی قرار داشتند. میزان فلز کروم موجود در بافت عضله ماهی کپور برای دو جنس نر و ماده اختلاف معنیداری را نشان داد (05/0>P). مقایسه غلظت فلزات سنگین مورد مطالعه با استاندارهای جهانی (WHO, UK, MAFF, NHMRC) نشان داد که مقدار آنها در بافت عضله و کبد ماهی کپور کمتر از حد در این مطالعه برای بررسی غلظت چهار فلز سنگین (سرب، کادمیوم، کروم و روی) در عضله و کبد ماهی کپور معمولی مجاز است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109955_08759ecdac0fa6899ca77df528c2a53d.pdf
2011-05-22
1
10
10.22092/isfj.2017.109955
سلامت غذا
آلودگی
اکولوژی
غلامعلی
بندانی
bandany_a@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
حسینعلی
خوشباور رستمی
2
AUTHOR
سعید
یلقی
3
AUTHOR
محمد
شکرزاده
4
AUTHOR
حسن
نظری
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر سطوح مختلف نوکلئوتید جیره بر ترکیب لاشه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides)
با توجه به اهمیت مطالعات مربوط به امکان سازگاری و توسعه پرورش ماهیان دریایی با ارزش نظیر هامور معمولی در کشور و نیز نقش مستقیم نوکلئوتیدها بعنوان عوامل تاثیرگذار بر ترکیب شیمیایی بدن در این گونه ارزشمند، پژوهش حاضر در تابستان سال 1387 در کارگاه تکثیر میگوی پارس آبزیستان استان بوشهر به مدت 10 هفته (شامل 2 هفته سازگاری و 8 هفته پرورش) انجام پذیرفت. اثر نوکلئوتید جیره در 5 سطح غذایی صفر، 15/0، 25/0، 35/0 و 5/0 درصد از جیره بر ترکیب عضله بچه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides) با میانگین (± انحراف استاندارد) 29/0±70/10 گرم وزن آغازین در مخازن 300 لیتری با تراکم ذخیرهسازی 15 عدد ماهی با سه تکرار در هر تیمار انجام شد. در ارتباط با ترکیب عضله، حداکثر میزان پروتئین در تیمار 15/0 درصد و حداکثر میزان چربی در تیمارهای 15/0 و 25/0 درصد مشاهده شد که اختلاف معنیداری با گروه شاهد داشتند. حداقل و حداکثر میزان خاکستر نیز بترتیب در تیمارهای 15/0 و 35/0 درصد مشاهده گردید. در مورد میزان خاکستر بین تیمارهای 15/0 ، 25/0 و 35/0 درصد با گروه کنترل نیز اختلاف معنیداری مشاهده شد. همچنین تیمار 35/0 بالاترین میزان رطوبت را دارا بود و بهترین کیفیت لاشه در تیمار 15/0 درصد بدست آمد. نتایج حاصل مبین آن است که نوکلئوتید جیره در شرایط پرورش ماهیان دریایی نظیر بچه ماهی هامور معمولی نیز دارای اثرات مثبت بر ترکیب شیمیایی عضله میباشد بطوریکه این نقش درخصوص سطوح پروتئن عضله بطور ویژه در سطح 15/0 درصد ملاحظه گردید.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109956_40cda517e95c9eb0a340f95e64b604e0.pdf
2011-05-22
11
20
10.22092/isfj.2017.109956
عضله
غذا
رشد
ماهی هامور معمولی
Epinephelus coioides
محمود
بهمنی
mahmoudbahmani@ymail.com
1
LEAD_AUTHOR
اسماعیل
ظریف فرد
2
AUTHOR
مژگان
خدادادی
3
AUTHOR
نعمت اله
محمودی
4
AUTHOR
امین
اوجی فرد
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تولید پروتئین تکیاخته با استفاده از کشت باکتری Lactobacillus acidophilus و قارچ Aspergillus niger از پساب کارخانه آرد ماهی کیلکا (استیک واتر)
در این تحقیق اثر ضایعات کارخانه آرد ماهی (Stickwater) بعنوان محیط کشت بر تولید پروتئین تک یاخته با استفاده از باکتری و قارچ Aspergillus niger (Batch culture برای تولید میکروارگانیسمها در مقیاس آزمایشگاهی استفاده گردید. میزان توده زنده،COD ،RNAو پروتئین در تیمار شاهد و استیکواتر در باکتری و قارچ در پیک رشد سنجش شد. همچنین در زمان حداکثر رشد ترکیب اسیدهای آمینه نمونههای باکتری و قارچ در دو تیمار مورد مقایسه قرار گرفت. میزان توده زنده تولیدی در باکتری در تیمار شاهد و استیک واتر بترتیب 16/3 و12/5 گرم در لیتر، میزان کاهش COD بترتیب 33270 و 53330 میلیگرم درلیتر، میزان RNA بترتیب 27/15 و 04/15 درصد و میزان پروتئین بترتیب 13/71 و 37/68 درصد بدست آمد. این مقادیر برای قارچ کمی متفاوت بود بطوریکه میزان توده زنده تولیدی در قارچ در تیمارهای شاهد و استیکواتر بترتیب 31/6 و 28/7 گرم در لیتر، میزان کاهشCOD بترتیب 47800 و 55200 میلیگرم در لیتر، میزان RNA بترتیب 36/9 و 09/9 درصد و میزان پروتئین بترتیب 36/51 و 66/48 درصد بدست آمد. در هر دو باکتری و قارچ بیشترین و کمترین مقدار اسید آمینه در تیمار شاهد و استیکواتر بترتیب اسیدگلوتامیک و متیونین بود. میزان متیونین در باکتری نسبت به آرد ماهی و گزارش FAO تفاوت چندانی نداشت. میزان متیونین در قارچ از گزارش FAO کمی کمتر بود. مطابق نتایج حاصله در این تحقیق جایگزینی 100 درصد استیکواتر برای تولید باکتری Lactobacillus acidophilus و قارچ Aspergillus niger مناسب میباشد. بررسی شد. دو تیمار شامل تیمار شاهد (محیط کشت استاندارد برای باکتری و قارچ) و تیمار استیک واتر (با 100 درصد جایگزینی محیط کشت استاندارد) با سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد. از روش بچ (Lactobacillus acidophilus
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109957_4507a48a3d1f51ed8181453d48917716.pdf
2011-05-22
21
32
10.22092/isfj.2017.109957
توده زنده
میکروارگانیسم
پساب کارخانه آرد ماهی (استیک واتر)
اسیدآمینه
صفر
بی بی کم
1
AUTHOR
عبدالمحمد
عابدیان
edian@modares.ac.ir
2
LEAD_AUTHOR
حبیب ا...
یونسی
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر جایگزینی پروتئین گیاهی به جای آرد ماهی روی شاخصهای رشد، کیفیت لاشه و پارامترهای بیوشیمیایی خون فیل ماهی جوان (Huso huso )
این تحقیق بمنظور بررسی امکان جایگزینی پروتئینهای گیاهی (کنجاله سویا و گلوتن ذرت) بجای آرد ماهی در جیره غذایی فیلماهی جوان (میانگین وزن اولیه 14/2±55/159) به مدت دو ماه از مهر تا آذر 1388 در مرکز تحقیقات آبزیپروری وابسته به دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. جیره غذایی با پروتئین خام 5/46 درصد، انرژی خام 4/5 کالری بر گرم در 4 سطح جایگزینی جیره (1) صفر، جیره (2) 270، جیره (3) 450 و جیره (4) 660 گرم بر کیلوگرم ساخته شد و ماهیها به مدت 60 روز مورد تغذیه قرار گرفتند. در پایان دوره آزمایش تفاوت معنیداری در شاخصهای رشد مشاهده گردید (05/0>P). وزن بدست آمده، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و شاخص کارآیی پروتئین بطور معنیداری در ماهیان تغذیه شده با جیره غذایی (1) بالاتر بود (05/0>P).. درصد رطوبت و چربی لاشه فیل ماهیان در تیمارهای آزمایش بطور معنیداری اختلاف داشتند (05/0>P). اگرچه بین پروتئین و خاکستر تفاوت معنیداری مشاهده نشد . درصد هماتوکریت بطور معنیداری در تیمارهای آزمایشی 1 و 2 بیشتر از تیمارهای 3 و 4 بود و میزان گلوکز پلاسما در بین تیمارهای آزمایشی 1 و 4 اختلاف معنیداری داشت (05/0>P). میزان کلسترول پلاسما با کاهش آرد ماهی کاهش یافت و در تیمار آزمایشی 1 بطور معنی داری بیشتر از تیمارهای 3 و 4 بود (05/0>P). نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که مخلوط آرد سویا و گلوتن ذرت جایگزین مناسبی برای آرد ماهی نیست و موجب کاهش رشد در این ماهی می شود. اما شاخصهای رشد در بین جیرههای غذایی (2) و (3) تفاوت معنی داری نداشت
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109958_074ab6c54e6ee2e5cd6bf6ea63240dfd.pdf
2011-05-22
33
42
10.22092/isfj.2017.109958
فیل ماهی
گلوتن ذرت
کنجاله سویا
وحید
تقی زاده
vahid_taghizadeh54@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
محمد رضا
ایمانپور
2
AUTHOR
رضا
اسعدی
3
AUTHOR
وحید
چمن آرا
4
AUTHOR
سعید
شربتی
s_sharbaty@yahoo.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
سنجش کیفی بار آلودگی آلی ناشی از اثرات احتمالی فعالیتهای آبزیپروری در خور غزاله (خلیج فارس) روی کفزیان با استفاده از شاخص ABC
فعالیتهای آبزیپروری امروزه در دنیا اهمیت فراوانی پیدا کردهاند، لذا به موازات این فعالیتها مطالعه اثرات آنها، بر اکوسیستم دریا ضروری بنظر میرسد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات احتمالی قفسهای پرورش ماهیان دریایی خور غزاله واقع در خور موسی در منطقه خوزستان (شمال خلیج فارس)، بر روی جوامع بنتیک بعنوان شاخص آلودگی و استرس و ارزیابی وضعیت سلامت محیط با استفاده از شاخصهای زیستی انجام شده است. نمونهبرداری ماهانه به مدت 9 ماه از تیر تا اسفند 1386 انجام گرفت. به این منظور در خور غزاله، 4 ایستگاه برحسب فاصله از زیر قفسهای پرورشی )زیر قفس، 50 متری قفس، 150 متری قفس، 400 متری قفس بعنوان شاهد) انتخاب شد و از هر ایستگاه سه نمونه رسوب برای جداسازی و شناسایی ماکروبنتوزها ویک نمونه هم برای آنالیز دانهبندی رسوبات و سنجش میزان مواد آلی درون رسوبات یا TOM، توسط گرپ Van Veen با سطح مقطع 225/0 مترمربع برداشت شد. میزان مواد آلی در رسوبات خور غزاله با دامنه 26/23-17/6 درصد و دامنه Silty-Clay به میزان 47/97-76/4 درصد محاسبه شد. در بررسی جوامع بنتیک 12 رده جانوری شناسایی شد که برتیب، پرتاران با 62/60 درصد، نرمتنان با 67/19 درصد و سختپوستان با 49/16 درصد، فراوانترین ردههای ماکروبنتوزی بودند. فراوانی، توده زنده و شاخص تنوع ماکروبنتوزها در ایستگاه زیر قفس کمتر از ایستگاه شاهد (400متری قفس) اندازهگیری شد. در زیر قفس غالبیت با گونهCapitellaبود که بعنوان یک گونه فرصتطلب در دنیا شناسایی شده و حضور این گونه میتواند یکی از شاخصههای استرس در محیط نمونهبرداری شده بشمار رود. نتایج بررسی شاخص ( ABC نشان داد که ایستگاه زیر قفس، 50 متری قفس و 150 متری قفس دارای آلودگی متوسط محیطی هستند، در صورتیکه ایستگاه 400 متری قفس (شاهد) دارای شرایط بدون آلودگی است. (Abundance Biomass Curve sp.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109959_05508e1bbc8e35eb142f742649003392.pdf
2011-05-22
43
54
10.22092/isfj.2017.109959
آبزی پروری
جوامع بنتیک
شاخص (ABC (Abundance Biomass Curves
خور غزاله
خلیج فارس
نجمه
جهانی
jahani4563@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
سید محمد باقر
نبوی
2
AUTHOR
سیمین
دهقان مدیسه
s_dehghan2002@yahoo.com
3
AUTHOR
سید رضا
سید مرتضایی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثرات پربیوتیکی مخمر Saccharomyces cerevisiae var. ellipsoideus غیرفعال بر برخی شاخصهای رشد، مصرف جیره، بازماندگی و میکروبیوتای روده بچه فیل ماهی (Huso huso)
هدف از این تحقیق، بررسی اثرات پربیوتیکی مخمر Saccharomyces cerevisiae غیرفعال بر شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیب بدن و میکروبیوتای روده بچه فیلماهی (Huso huso) بود. این پژوهش در قالب یک طرح کاملاٌ تصادفی انجام شد که شامل تغذیه بچه فیل ماهی ها با جیرههای غذایی حاوی 1، 2 و 5 درصد مخمر و شاهد (4 تیمار و 3 تکرار) بود. بچه فیلماهی ها با میانگین وزنی ( ±انحراف استاندارد) (0/56±11/40) و تراکم 35 عدد در حوضچههای فایبرگلاس ذخیرهسازی و به مدت 6 هفته با جیرههای آزمایشی حاوی سطوح مختلف مخمر تغذیه شدند. در انتهای دوره شاخصهای رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت)، ضریب تبدیل غذایی، ترکیب شیمیایی لاشه (رطوبت، خاکستر، چربی، پروتیئن خام) و میکروبیوتای رودهای (تعداد کل باکتریهای و تعداد لاکتوباسیلوسها) بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد بچه ماهیهای تغذیه شده با جیره حاوی 5 درصد مخمر، بطور معنیداری وزن نهایی، نرخ رشد ویژه بیشتر، فاکتور وضعیت بهتر و ضریب تبدیل غذایی کمتری در مقایسه با تیمار شاهد و مخمر 1 درصد داشتند (P0.05). بررسی ترکیب شیمیایی لاشه تفاوت معنیداری بین تیمارها نشان نداد (P
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109960_291352be7edfd7653b789aab282b031b.pdf
2011-05-22
55
66
10.22092/isfj.2017.109960
مخمر
تغذیه
میکروبیوتای روده
فیل ماهی
سید حسین
حسینی فر
hoseinifar@ut.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
علیرضا
میرواقفی
2
AUTHOR
باقر
مجازی امیری
bmamiri@ut.ac.ir
3
AUTHOR
حسینعلی
خوشباور رستمی
4
AUTHOR
ملوک
پورامینی
5
AUTHOR
کاظم
درویش بسطامی
6
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
القای واکنش تخمگشایی تحت تاثیر برخی عوامل فیزیکی و شیمیایی در تخمهای در حال سکون دافنی پولکس (Daphnia pulex)
با توجه به نقش و اهمیت گونههای متعلق به جنس دافنی در صنعت آبزیپروری بعنوان غذای طبیعی بویژه در تغذیه و بقای لارو انواع ماهیان، لزوم انجام مطالعهای جامع در زمینه چگونگی واکنش تخمگشایی تخمهای درحال سکون آنها به منظور دستیابی به تکنیکی بهینه امری اجتنابناپذیر مینمود. در این تحقیق، اثر فاکتورهای غیرزنده بر واکنش تخمگشایی تخمهای دافنی پولکس (Daphnia pulex) موجود در استخرهای پرورش غذای زنده مورد مطالعه قرارگرفت. تخمهای مذکور پس از جداسازی به دو حالت خشک و مرطوب به مدت دو ماه در تاریکی با دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شدند . پس از طی دوره انکوباسیون اولیه، دو گروه حاصل به دو زیر گروه یکسان تقسیم و هر زیر گروه بطور مجزا تحت تیمار غوطهوری در محلول هیپوکلریت سدیم (NaOCl 1 درصد) و آب مقطر قرار گرفتند. اثر سطوح متفاوت دما (15،20 و 25 درجه سانتیگراد) و دوره روشنایی (D12L12و D0L 24) بر میزان تخمگشایی تخمهای در حال سکون این گونه در محیط کشت AdaM طی 15 روز بررسی گردید. نتایج نشان دادند که قراردادن تخمهای نگهداری شده به حالت مرطوب طی روشنایی 12ساعته با دمای 25 درجه سانتیگراد بدون نیاز به غوطهوری در هیپوکلریت سدیم (NaOCl 1 درصد) موجب افزایش حداکثر درصد و سرعت تخمگشایی در آنها میگردد. ::
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109961_07217dc046bf00cf87efbd9cd16ba369.pdf
2011-05-22
67
76
10.22092/isfj.2017.109961
تکثیر و پرورش
تغذیه
غذای زنده
دافنی پولکس (Daphnia pulex)
سارا
حق پرست
sarah_haghparast@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
کاظم
درویش بسطامی
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین زمان ماندگاری ماهی شوریده (Otolithes ruber) در پودر یخ
در این مطالعه کیفیت ماهی شوریده طی 19 روز نگهداری در یخ از لحاظ حسی، شیمیایی (pH، TVB-N، TBA) ومیکروبی (شمارش کلی میکروب ها) بررسی شد. جدول ارزیابی حسی بر اساس نظر ارزیاب ها تصحیح گردید و جدولی خاص برای این ماهی طی نگهداری در یخ ایجاد شد. ارزیابی حسی نشان داد که رنگ و بوی آبشش، تحدب چشمها، پرده سفاق و حالت ارتجاعی گوشت بهترین شاخص های حسی در این ماهی می باشد. نتایج ارزیابی حسی و میکروبی دارای همبستگی بالایی بود. میزان باکتری ها گوشت در روز اول نگهداری برابر با 2.86 لگاریتم پرگنه در هرگرم بود و پس از روز پانزدهم نگهداری به محدویت مصرف (106) رسید .(P<0.05) میزان TVB-N در روز اول نگهداری 15.31 میلی گرم در 100 گرم و به 36.52 میلی گرم در 100 گرم عضله در روز آخر نگهداری رسید (P<0.05). اندازه گیری مقادیرTVB-N نشان داد که مجموع بازهای فرار نیتروژنی شاخص مناسبی در ارزیابی کیفیت این ماهی طی نگهداری در یخ است. میزان TBA در شروع نگهداری 0.83 میلی گرم مالون دی آلدهید در کیلوگرم بافت بود و به 3.75 میلی گرم مالون دی آلدهید/ کیلوگرم بافت در روز نوزدهم رسید(P<0.05) . مقادیر TBA در طول مدت نگهداری پایین تر از حد مجاز (5 میلی گرم مالون دی آلدهید/ کیلوگرم بافت) بود. بر اساس کلیه نتایج، مدت ماندگاری ماهی شوریده طی نگهداری در پودر یخ 15 روز تعیین گردید.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109962_980a1c280a7ea47b4125300434331b6a.pdf
2011-05-22
87
96
10.22092/isfj.2017.109962
زمان ماندگاری
کیفیت
ماهی شوریده
پودر یخ
سلیم
شریفیان
sharifian.salim@hotmail.com
1
LEAD_AUTHOR
محمد
صدیق مرتضوی
2
AUTHOR
اسحاق
زکی پور رحیم آبادی
3
AUTHOR
علی
ارشدی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
میزان فلزات سنگین (Hg,Ni,Pb,Cd) در بافتهای مختلف (عضله،آبشش و کبد) ماهی گطان (Barbus xanthopterus) رودخانه کارون
این تحقیق به منظور سنجش غلظت فلزات سنگین کادمیوم، سرب، نیکل و جیوه در بافتهای عضله، آبشش و کبد ماهی گطان (Barbus xanthopterus ) t نشان داد که بین میزان تجمع فلزات سنگین در بافتهای مختلف ماهی گطان اختلاف معنیداری وجود دارد (P≤0.05)WHO) بالاتر بود. . میزان تجمع این فلزات در بافت خوراکی (عضله) از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی (در رودخانه کارون در تابستان 1388 صورت گرفت. ابتدا 48 نمونه ماهی در اندازههای متفاوت توسط تور گوشگیر از رودخانه کارون بعد از شهر اهواز (روستای شکاریه 3) صید گردید. پس از جداسازی بافتها، روش هضم مرطوب بر روی نمونه ها انجام گرفت و با کمک دستگاه جذب اتمی میزان تجمع عناصر سنگین اندازهگیری شد. در این تحقیق میانگین غلظت فلزات سنگین کادمیوم، سرب، نیکل و جیوه در عضله ماهی گطان بترتیب 68/1، 37/2، 16/1 و 29/1 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک، در آبشش بترتیب 17/2، 92/2، 44/1 و 34/1 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک و در کبد بترتیب 92/1، 79/2، 31/1 و 43/1 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک بود. در این بررسی نتایج آزمون
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109963_1e14aebd673f19f95f9dee90bb1fb9c0.pdf
2011-05-22
97
106
10.22092/isfj.2017.109963
آلودگی
Barbus xanthopterus
رودخانه کارون
استان خوزستان
ابوالفضل
عسکری ساری
1
AUTHOR
مژگان
خدادادی
2
AUTHOR
مریم
محمدی
40_mohammadi@yahoo.com
3
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ردیابی بیماری (HPV) Hepatopancreatic parvo-like virus ) میگوی پاسفید غربی ( Litopenaeus vannamei) در مراکز تکثیر و پرورش استان بوشهر
به منظور بررسی آلودگی میگوهای پاسفید غربی Litopenaeus vannamei Hepatopancreatic parvo در استان بوشهر از 6 مرکز تکثیر میگو در تیر ماه و 6 مزرعه پرورش میگو در آبان ماه 1387 نمونهبرداری بعمل آمد. از هر مرکز تکثیر 100 عدد پست لارو 5 تا 15 روزه و از هر سایت پرورش 20 تا 30 عدد میگو با میانگین سنی 105 تا 120 روزه جمعآوری و به پژوهشکده میگوی کشور در بوشهر منتقل گردید. تعدادی از میگوهای جمعآوری شده برای مطالعات ظاهری و تهیه لام مرطوب با رنگآمیزی گیمسا، تعدادی در محلول دیویدسون تثبیت و برای بررسی آسیبشناسی و تعدادی نیز در الکل 95 درصد نگهداری و برای آزمایش PCR مورد استفاده قرار گرفتند. در بررسی ظاهری میگوهای پرورشی، 30 تا 40 درصد از میگوها اندازه کوچکتری از بقیه داشتند و نمونههای کوچکتر معمولاٌ دارای آبشش آلوده به ذرات گل و لای و حالت ملانیزه بودند. در لام مرطوب تهیه شده از هپاتوپانکراس میگوهای کوچک و رنگآمیزی آن با گیمسا گنجیدگیهای آبی رنگ در سلولهای اپیتلیال مجاری هپاتوپانکراس قابل رؤیت بود. در مقاطع آسیبشناسی و رنگآمیزی H&E/Pheloxinگنجیدگیهای آبی رنگ که از مشخصههای بیماریHPV میباشد در بافت هپاتوپانکراس کاملاٌ نمایان بود. در بررسی با PCR نتیجه منفی بود که احتمالاٌ ناشی از تفاوت سویه ویروس ایران با پرایمر طراحی شده کیت IQ2000 بود. میانگین درصد آلودگی به ویروس عامل بیماری HPVدر میگوهای وانامی نمونه برداری شده از مراکزتکثیر 1/1 درصد و مزارع پرورش 32 درصد تعیین گردید. -like virus (HPV)به بیماری شبه پاروو ویروس هپاتوپانکراس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109964_74239ff9a4a3fb59b12a675dbcd448e6.pdf
2011-05-22
107
118
10.22092/isfj.2017.109964
میگوی پا سفید غربی
ویروس HPV
آسیبشناسی
طلا
قایدی
tghaedi@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
محمد
افشار نسب
2
AUTHOR
عبدالمجید
کوثری راد
3
AUTHOR
غلامحسین
محمدی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
الگوی پراکنش زمانی و مکانی لارو ماهیان در سواحل شرقی و غربی کانال خورموسی (استان خوزستان، خلیج فارس)
در این مطالعه پراکنش زمانی و مکانی لارو ماهیان در سواحل شرق و غرب کانال خورموسی در استان خوزستان (خلیج فارس) در سال 87-1386 بررسی گردید. نمونهبرداری بصورت ماهانه و با استفاده از تور پلانکتون با چشمه تور 300 میکرومتر و بصورت مایل از نزدیک بستر تا سطح آب با زاویه °45 انجام شد. در این مطالعه، 9440 عدد لارو جمعآوری گردید. در مجموع 22 خانواده از لارو ماهیان شامل: Bregmacerotidae، Callionymidae، Carangidae، Clupeidae، Cepolidae، Cynoglossidae، Gobiidae، Leiognathidae، Mugilidae، Platycephalidae، Scaridae، Sciaenidae، Scatophagidae، Scorpaenidae، Sillaginidae، Soleidae، Sparidae، Stromateidae، Syngnathidae، Engraulidae ،Trichiuridae وTriacanthidae شناسایی گردیدند. فراوانی و درصد فراوانی هر یک از خانوادهها طی دوره مطالعه محاسبه شد. بیشترین فراوانی نسبی بترتیب متعلق به خانوادههای Gobiidae با 26/22 درصد، Clupeidae با 61/17 درصد و Sparidae با 77/8 درصد بود. میانگین (± انحراف استاندارد) بیشترین تراکم لارو ماهیان 32/610±87/1288 تعداد در 10مترمربع در ابتدای فصل بهار محاسبه گردید. دو اوج حضور جمعیتی در دوره مورد مطالعه دیده شد. اولین اوج حضور جمعیتی مربوط به ابتدای بهار و ماه فروردین است و دومین اوج حضور جمعیتی در اواسط تابستان و ماههای مرداد و شهریور مشاهده گردید. آنالیز خوشهای براساس میانگین سالیانه فراوانی لارو 12 خانواده مهم شیلاتی، ایستگاهها را در سطح شباهت 70 درصد در سه گروه مجزا نمایش داد. نتایج این آنالیز نشان داد که سه ایستگاه غربی 1، غربی 2 و غربی 3 از سایر ایستگاهها مجزا هستند. تراکم بالای لارو ماهیان در این ایستگاهها نشان داد که سواحل غربی کانال خورموسی، مکان مناسبتری برای رشد و نمو لارو ماهیان است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109965_4c34b08b65466eb53573cce42e48020c.pdf
2011-05-22
119
128
10.22092/isfj.2017.109965
لارو ماهیان
پلانکتون
بیوسیستماتیک
خورموسی
خلیجفارس
عماد
کوچک نژاد
koochaknejad@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
سیمین
دهقان مدیسه
s_dehghan2002@yahoo.com
2
AUTHOR
احمد
سواری
savari53@gmail.com
3
AUTHOR
غلامرضا
اسکندری
4
AUTHOR
نسرین
سخایی
nsakhaee@yahoo.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات دفعات غذادهی بر رشد، بازماندگی و کیفیت آب حوضچههای پرورش میگوی سفید هندی (Penaeus indicus)
اثر دفعات غذادهی بر عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذایی و بازماندگی پست لاروهای میگوی سفید هندی (P. indicus) در مدت 56 روز مطالعه و بررسی شد. مطالعه در 16 تانک فایبرگلاس مجهز به سیستم چرخشی آب توسط هوادهی با 4 تکرار برای هر تیمار انجام شد. بیست پست لارو با میانگین (± انحراف استاندارد) وزنی 02/0±56/1 گرم بصورت دستی شمارش و در هر تانک ذخیره شدند و بترتیب با 2، 4، 6 و 8 بار در روز غذادهی شدند. میانگین (± انحراف استاندارد) وزن نهایی بدن بطور معنیداری در تیمارهای 2 و 4 بار غذادهی (بترتیب 08/0±76/5 و 15/0±96/5 گرم) نسبت به تیمارهای 6 و 8 بار غذادهی در روز (به ترتیب 16/0±54/8 و 19/0±31/8 گرم) کمتر بود (05/0P
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109966_5f9f0f29bc1a968f2e91198ddc169ee0.pdf
2011-05-22
129
136
10.22092/isfj.2017.109966
میگوی سفید هندی
Penaeus indicus
تغذیه
ضریب تبدیل غذایی
حسن
مرادی زاده فرد
h.moradizadeh@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
محمد
سوداگر
sudagar_m@yahoo.cm
2
AUTHOR
سعید
گرگین
3
AUTHOR
علی اکبر
پاسندی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بیوتکنیک تکثیر مصنوعی ماهی گطان (Barbus xanthopterus)
ماهی گطان از جمله ماهیان با ارزش و اقتصادی خوزستان است که در بخشهایی از منابع آبی استان خوزستان و منابع آبی واقع در مناطق مرزی با عراق زیست میکند. به منظور دستیابی به تعیین بیوتکنیک تکثیر مصنوعی ماهی گطان (برای تولید انیوه) پروژه تکثیر آن در سال1384 انجام شد. در این تحقیق 23 عدد مولد ماده با میانگین (± انحراف استاندارد) وزن و طول کل بترتیب 45/0± 85/3 کیلوگرم و21±95/64 سانتیمتر بررسی شد. نسبت جنسی نر به ماده 2:1 در نظر گرفته شد. درجه حرارت مناسب تخمریزی 5/24-21 درجه سانتیگراد ثبت گردید. جهت القای اوولاسیون از عصاره غده هیپوفیز به میزان 4 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن ماهی استفاده گردید و تزریق بصورت 2 مرحلهایی با فاصله زمانی 12-10 ساعت با نسبت 10:90 انجام گرفت و تزریق در مولدین نر همگام با تزریق دوم مولدین ماده به میزان 2 میلیگرم بر کیلوگرم انجام شد که 87 درصد مولدین ماده گطان به مرحله تخمریزی رسیدند. دوره پنهان (Latency period) 17-15 ساعت متغیر بود. طول دوره انکوباسیون تخم ماهی گطان در دمای 25-23 درجه سانتیگراد معادل 60-59 ساعت بود.تخمهای ماهی گطان چسبندگی کمی داشته و در هر گرم آن 32±480 تخم تازه استحصال شده و 25±287 تخم آب جذب کرده وجود داشت. میانگین (± انحراف استاندارد) درصد لقاح 1/3±22/77، درصد تخمگشایی 89/1±2/81 و بازماندگی لارو 2±4/83 درصد در مولدین دو بار تزریق محاسبه گردید. میانگین (± انحراف استاندارد) اندازه تخم خشک و تخم آب جذب کرده ماهی گطان 45±1248 میکرون و 125±2100 میکرون بود. برای برطرف کردن چسبندگی و شستشوی تخمها از مایع لقاح به مدت زمان 10 دقیقه استفاده گردید که در نتیجه این کار 660 هزار لارو تولید شد و در استخرهای خاکی به منظور پرورش ذخیرهسازی گردید.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109967_6b66a154855f62a874d2ce779ac2dbed.pdf
2011-05-22
137
142
10.22092/isfj.2017.109967
گطان
Barbus xanthopterus
تکثیر
مولدین
تخمریزی
سید عبدالصاحب
مرتضوی زاده
saheb.mortazavi@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
جلیل
معاضدی
jmoazedi@yahoo.com
2
AUTHOR
محمد
یونس زاده فشالمی
3
AUTHOR
الهام
جرفی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
یافته علمی کوتاه: بررسی وضعیت کیسه شنای ماهی گیش کاذب (Lactarius lactarius)
ماهی گیش کاذب (Lactarius lactarius) با نام انگلیسی False trevally را در استان سیستان و بلوچستان با نام محلی چیلا و در شناورهای صیادی ترالر با نام چیلر می شناسند. این ماهی متعلق به راسته سوف ماهی شکلان(Perciformes) و خانواده (Lactaridae) می باشد. وسعت پراکنش آن اقیانوس هند شرقی و آرام غربی- مرکزی، از شرق تا فیلیپین، از شمال تا ژاپن و از جنوب تا استرالیا می باشد (Fischer & Bianchi, 1984). در ایران در سراسر آبهای ایرانی خلیج فارس و دریای عمان دیده می شود (اسدی و دهقانی، 1375).
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109968_6b79ab415a93fe7fda07a152f9d6f509.pdf
2011-05-22
143
146
10.22092/isfj.2017.109968
گیش کاذب
LACTARIUS LACTARIUS
کیسه شنا
دریای عمان
مسطوره
دوستدار
mastooreh_doustdar@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
غلامرضا
دریانبرد
daryanabard@yahoo.com
2
AUTHOR
غلامحسین
وثوقی
3
AUTHOR
رحیم
رحتمی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
یافته علمی کوتاه : الگوی پراکنش و فراوانی مکانی و زمانی ماکروبنتوزهای سواحل جنوبی دریای خزر (ساحل شهرستان چالوس)
در این مطالعه پراکنش زمانی و مکانی لارو ماهیان در سواحل شرق و غرب کانال خورموسی در استان خوزستان (خلیج فارس) در سال 87- 1386 بررسی گردید. نمونه برداری بصورت ماهانه و با استفاده از تور پلانکتون با چشمه تور 300 میکرومتر و بصورت مایل از نزدیک بستر تا سطح آب با زاویه 45° انجام شد. در این مطالعه، 9440 عدد لارو جمع آوری گردید. در مجموع 22 خانواده از لارو ماهیان شامل: Bregmacerotidae، Callionymidae، Carangidae، Clupeidae،Cepolidae، Cynoglossidae، Gobiidae، Leiognathidae، Mugilidae، Platycephalidae، Scaridae، Sciaenidae،Scatophagidae، Scorpaenidae، Sillaginidae، Soleidae، Sparidae، Stromateidae، Syngnathidae،Engraulidae ،Trichiuridae و Triacanthidae شناسایی گردیدند. فراوانی و درصد فراوانی هر یک از خانواده ها طی دوره مطالعه محاسبه شد. بیشترین فراوانی نسبی بترتیب متعلق به خانواده های Gobiidae با 22.26 درصد، Clupeidae با 17.61 درصد و Sparidae با 8.77 درصد بود. میانگین (± انحراف استاندارد) بیشترین تراکم لارو ماهیان 1288.87±610.32 تعداد در 10 مترمربع در ابتدای فصل بهار محاسبه گردید. دو اوج حضور جمعیتی در دوره مورد مطالعه دیده شد. اولین اوج حضور جمعیتی مربوط به ابتدای بهار و ماه فروردین است و دومین اوج حضور جمعیتی در اواسط تابستان و ماه های مرداد و شهریور مشاهده گردید. آنالیز خوشه ای بر اساس میانگین سالیانه فراوانی لارو 12 خانواده مهم شیلاتی، ایستگاه ها را در سطح شباهت 70 درصد در سه گروه مجزا نمایش داد. نتایج این آنالیز نشان داد که سه ایستگاه غربی 1، غربی 2 و غربی 3 از سایر ایستگاه ها مجزا هستند. تراکم بالای لارو ماهیان در این ایستگاه ها نشان داد که سواحل غربی کانال خورموسی، مکان مناسبتری برای رشد و نمو لارو ماهیان است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_109969_b76e25b551ddaa91db0a87b91f0bf6bb.pdf
2011-05-22
147
152
10.22092/isfj.2017.109969
میثم
طاولی
eysamtavoli@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
مریم
اسلامی
2
AUTHOR
سید مصطفی
مهدوی
3
AUTHOR