ORIGINAL_ARTICLE
بررسی فراوانی و پراکنش Mnemiopsis leidyi در آبهای گیلان
در اواخر دهه 1990 Mnemiopsis leidyi از طریق آب توازن کشتی ها از دریای سیاه به دریای خزر حمل شد و اثرات منفی شدیدی بر این اکوسیستم آبی گذارد. در این مطالعه پراکنش زمانی و مکانی این شانه دار در سه خط مطالعاتی لیسار، بندرانزلی و سفیدرود در اعماق 5، 10، 20 و 50 متر از تیر ماه سال 1380 تا تیر ماه 1381 بصورت ماهانه در سواحل جنوب غربی آبهای ایرانی دریای خزر انجام گردید.بررسی ها نشان داد، حداکثر زیتوده M. leidyi در مهر ماه 1380 با میزان میانگین 221.3±91گرم در مترمربع و حداقل زیتوده این آبزی با میانگین ±3.8 8.3 گرم در مترمربع در آذر 1380 بود. حداکثر زیتوده M. leidyi در عمق 50 متر لایه سطحی (0 تا 200) با میزان 145.36±67.23 گرم در مترمربع مشاهده شد و حداقل زیتوده شانه دار در عمق 50 متر لایه عمقی (20 تا 50) با میزان ±0.95 1.9 گرم در مترمربع بود. افراد جوان با اندازه طولی کوچکتر از 10 میلیمتر 97 درصد فراوانی جمعیت M. leidyi را بخود اختصاص دادند. بزرگترین طول شانه دار صید شده در گروه طولی 51 تا 55 میلیمتر بود. حداکثر زیتوده در لیسار با میانگین 112.3±48 گرم در مترمربع و حداقل در ناحیه بندر انزلی با میانگین 67.17±46.8 گرم در مترمربع مشاهده شد. نوسانات عمق ، دما، شوری و غذای قابل دسترس از مهم ترین عوامل در پراکنش M. leidyi در دریای خزر می باشد. افزایش زیتوده M. leidyi در اکوسیستم پلاژیک دریای خزر اثرات منفی خواهد گذاشت.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113869_21f007d01953617f5c982280302c0fe7.pdf
2005-11-22
1
16
10.22092/isfj.2005.113869
شانه دار
M. leidyi
پراکنش
گیلان
ایران
سیامک
باقری
sia_bagheri@yahoo.com
1
بندرانزلی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
انجماد اسپرم ماهی کپور با استفاده از رقیق کننده های مختلف
امروزه سعی بر این است که با کاربرد فنون مختلف تا حد امکان از لقاح بدون برنامه جمعیتهای مولدین در مراکز تکثیر مصنوعی آبزیان جلوگیری بعمل آمده و با کاربرد روش های صحیح، نژادهای مناسب پرورش داده شوند.آزمایشات انجماد اسپرم ماهی کپور بر روی مولدین در دو مرکز تکثیر و پرورش کپور ماهیان شهرستان رشت صورت گرفت. طی این آزمایشات کیفیت اسپرم مولدین، از نظر نوع حرکت، مدت حرکت، تراکم و لقاح بررسی شد. نمونه های مناسب از نظر کیفی انتخاب شده و سپس تیمارها با 4 نوع محلول رقیق کننده مختلف تهیه گردیدند. پس از طی 7 روز اسپرمهای منجمد، مجدد از انجماد خارج شده و از آنها برای لقاح تخمک های تازه مولدین ماده استفاده شد.نتایج این پژوهش نشان داد که از بین چهار رقیق کننده منتخب و روشهای بکار رفته، محلول Alsever با نسبت 1:1 و روش سرمادهی چند مرحله ای بترتیب با 45 درصد لقاح، 47.81 درصد تخم چشم زده و 22.63 درصد تبدیل تخم به لارو، بهترین نتیجه را داد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113870_b8df6d078724c1bcd0858c00ca7c5a0e.pdf
2005-11-22
17
30
10.22092/isfj.2005.113870
ماهی کپور
انجماد
اسپرم
شهروز
برادران نویری
shahrouzbn170@gmail.com
1
رشت
AUTHOR
محمد
پورکاظمی
pourkazemi@sturgeon.ir
2
رشت
AUTHOR
پریتا
کوچینین
3
اهواز
AUTHOR
وحید
یاوری
yavarivahid@yahoo.com
4
اهواز
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بیوتکنیک نوین تکثیر مصنوعی ماهی ازون برون Acipenser stellatus در ایران
بمنظور شناسایی شاخص های مناسب فیزیولوژی تکثیر و رفع معضلات موجود در تکثیر مصنوعی ماهیان ازون برون، بکارگیری فرمولاسیون جدید از GnRH و ترکیب تلفیقی آنتی دوپامین دامپریدون از طریق روشی نوین و برای اولین بار در کشور به انجام رسید. 60 عدد مولد ازون برون صید شده از صیدگاههای رودخانه سفیدرود در استان گیلان شامل 40 عدد مولد ماده و 20 عدد مولد نر از طریق تزریق یک مرحله ای در مولدین نر و دو مرحله ای در مولدین ماده (بصورت کنترل بیوفیزیولوژیک) مورد مطالعه قرار گرفتند.جهت افزایش ویسکوزیته محلول تزریقی در فرآیند جذب، پس از تزریق عضلانی در دومین پلاک پشتی از پروپیلن گلایکل (PG) استفاده شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل مقادیر 10، 15، 20 و 30 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن از GnRH همراه با مقادیر 1 و 2 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن دامپریدون برحسب درجه رسیدگی مولدین بود.شاخص قطبیت (PI) رسیدگی جنسی در مولدین ماده با استفاده از تعیین موقعیت هسته زایشی (GV) و در مولدین نر براساس کیفیت گناد (testis) و اسپرماتوزوئیدها انجام پذیرفت. شاخص رسیدگی جنسی (GV) در مولدین ماده مورد بررسی در محدوده 3.64 الی 14.3 بود.نتایج حاصل مبین آن است که کاهش سطوح استرس در مراحل صید، حمل و نقل، نگهداری و دستکاری و انتخاب مولدین با مورفولوژی مطلوب، امکان افزایش توان تولید مثلی در مولدین را موجب خواهد شد.تحلیل یافته ها حاکی از آن است که مولدین نر در مقادیر 20 و 30 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن از GnRH بترتیب همراه با مقادیر 1 و 2 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن دامپریدون و مولدین ماده در مقادیر 10، 15 و 20 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن از GnRH بهمراه مقدار 2 میلی گرم بر کیلوگرم دامپریدون در صورت دارا بودن شرایط مناسب فیزیولوژیک از جمله شاخص زیستی کنترل مهاجرت هسته زایشی تا بروز پدیده GVBD مناسبترین شرایط جهت اوولاسیون، اسپرم دهی و در نتیجه تکثیر مصنوعی را برحسب وضعیت مطلوب درجه حرارت آب دارا میباشند.با توجه به یافته های حاصل در صورت دارا بودن کیفیت مورفولوژیک و فیزیولوژیک مناسب در مولدین، امکان جایگزینی فرمولاسیون جدید GnRH با ماده تلفیقی دامپریدون که طی مطالعات حاضر بدست آمده است براساس دستورالعملی جدید با راندمان بالا و بعنوان جایگزین علمی بسیار مناسب برای عصاره هیپوفیز و سایر آنالوگهای گنادوتروپینی جهت انجام تکثیر مصنوعی در ماهیان مولد ازون برون در مراکز تکثیر و پرورش تاسماهیان، توصیه می گردد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113873_85d1f559167f18a04591b5121a18ea17.pdf
2005-11-22
31
48
10.22092/isfj.2005.113873
بیوتکنیک تکثیر مصنوعی
ازون برون
ACIPENSER STELLATUS
آنتاگونیست دوپامین
دامپریدون
محمود
بهمنی
mahmoudbahmani@ymail.com
1
رشت
AUTHOR
رضوان اله
کاظمی
rezkazemi2000@yahoo.com
2
رشت
AUTHOR
محمد
پوردهقانی
mpourdehghani@yahoo.com
3
رشت
AUTHOR
علی
حلاجیان
alihallajian@gmail.com
4
رشت
AUTHOR
یعقوب
وهابی
5
رشت
AUTHOR
محمود
محسنی
mahmoudmohseni@yahoo.com
6
رشت
AUTHOR
رضا
ملکزاد
7
رشت
AUTHOR
سهراب
دژندیان
8
رشت
AUTHOR
حسین
محمدی پرشکوهی
9
رشت
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی آلودگی ماهیان تالاب امیرکلایه لاهیجان به انگل دیپلوستوموم اسپاتاسئوم ( Diplostomum spathaceum Rudolphi , 1891 )
آلودگی به انگل Diplostomum spathaceum در 660 عدد از ماهیان تالاب امیرکلایه لاهیجان (اردک ماهی 78 عدد، سوف حاجی طرخان 163 عدد، لای ماهی 105 عدد، گربه ماهی 64 عدد، ماهی کاراس 64 عدد، ماهی سیم پرک 95 عدد و ماهی کلمه 91 عدد) از بهار تا زمستان 1380 مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده از بین 7 گونه فوق، بالاترین و پایین ترین درصد آلودگی انگل بترتیب مربوط به ماهی کلمه (63.33 درصد) و گربه ماهی (3.13 درصد)، بیشترین و کمترین میانگین شدت آلودگی انگل ± انحراف معیار بترتیب مربوط به ماهی کلمه (13.49±10.82 عدد) و لای ماهی (1.2±0.45 عدد)، بیشترین و کمترین میانگین فراوانی انگل± انحراف معیار بترتیب مربوط به ماهی کلمه (7.04±0.93 عدد) و لای ماهی (0.06±0.27 عدد) و بالاترین و کمترین دامنه تعداد انگل بترتیب مربوط به ماهی کلمه (1 تا 49 عدد) و لای ماهی (1 تا 2 عدد) بود. در ضمن براساس بررسی های آماری انجام گرفته تفاوتهایی از لحاظ نوع گونه، سن، جنسیت و فصول مشاهده شد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113874_5a32a89824bbd92fc8af1d44b371abe3.pdf
2005-11-22
49
66
10.22092/isfj.2005.113874
آلودگی انگلی
ماهی
Diplostomum spathaceum
تالاب امیرکلایه
حسین
خارا
hosein.khara@gmail.com
1
لاهیجان
AUTHOR
شعبانعلی
نظامی
shabanalinazami@yahoo.com
2
تهران
AUTHOR
مسعود
ستاری
msattari@guilan.ac.ir
3
گیلان
AUTHOR
سید فخرالدین
میرهاشمی نسب
4
بندرانزلی
AUTHOR
سید عباس
موسوی
5
بندرانزلی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل اقتصادی تکثیر و پرورش بچه ماهی خاویاری در ایران
این تحقیق با نگاه اقتصادی می تواند راهبرد توسعه ای برای افزایش بهره وری تکثیر مصنوعی بچه ماهیان خاویاری که سالانه هزینه های فراوانی در ایران صرف آن می شود، ارایه دهد. برای تعیین هزینه های تولید و قیمت تمام شده هر عدد بچه ماهی خاویاری در سال 1379 پرسشنامه ای تهیه گردید. تیمی متشکل از کارشناسان آمار، اقتصاد و بازسازی ذخایر به تمام مراکز تکثیر ماهیان خاویاری مراجعه و ضمن مصاحبه حضوری و مراجعه به اسناد هزینه با فرصت کافی پرسشنامه را تکمیل نمودند. برای اطمینان از اطلاعات جمع آوری شده با دفاتر بودجه و امور مالی شیلات و اداره کل تکثیر و بازسازی ذخایر نیز مذاکره و اسناد مالی ملاحظه تا اطمینان لازم برای اطلاعات دقیق هزینه ای حاصل گردد. نیروی انسانی با اختصاص 55 درصد هزنیه تولید، غذا و کود مصرفی با 14 درصد، بیشترین سهم هزینه را بخود اختصاص دادند. تعمیر و نگهداری با متوسط 7 درصد و تخم مصرفی با سهم 6 درصد عوامل مهم دیگر هزینه بودند. نتایج نشان داد قیمت متوسط هر عدد بچه ماهی خاویاری در سال 1379 در ایران 992 ریال می باشد. مرکز شهید رجایی با قیمت متوسط 477 ریال کمترین و مجتمع شهید بهشتی با 1224 ریال بیشترین هزینه تمام شده را برای تولید هر عدد بچه ماهی خاویاری دارا می باشند. نیروی انسانی سهم بسیار زیادی از هزینه تکثیر و پرورش را در بر می گیرد. سهم بالای هزینه نیروی انسانی به دلیل عدم فعالیت مراکز تکثیر در حدود 6 ماه از سال می باشد که در صورت تعریف فعالیت های دیگر می توان سهم هزینه نیروی انسانی را کاهش داد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113875_12f73bdfe1004d029125cf59afd72a72.pdf
2005-11-22
67
80
10.22092/isfj.2005.113875
اقتصاد
ماهی خاویاری
بازسازی ذخایر
دریای خزر
ایران
حسن
صالحی
hsalehi_ir@yahoo.com
1
تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر وزن بر قابلیت تنظیم اسمزی در بچه ماهیان آزاد دریای خزر ( Salmo trutta caspius )
این تحقیق با هدف تعیین وزن مناسب رهاسازی و افزایش ضریب بازگشت شیلاتی ماهی آزاد دریای خزرSalmo trutta caspius Kessler، 1877 انجام گرفت. طی زمستان و بهار 1383-1382 در ایستگاه تحقیقاتی تکثیر و پرورش ماهیان دریایی (واقع در ساحل غازیان بندر انزلی) آزمایشها انجام شد. تیمارها شامل بچه ماهیان حاصل از یک نسل در اوزان 5، 10، 15 و 20 گرمی بودند که بصورت تصادفی برداشت شده و در 3 تکرار در آبهایی با سطوح شوری 7 قسمت در هزار، آب دریا و آب شیرین جهت مطالعه تنظیم اسمزی قرار گرفتند. خونگیری در فواصل زمانی 0، 3، 6، 12، 24، 72، 168 و 240 ساعت بوسیله لوله های موئینه هپارینه انجام و پس از سانتریفوژ و جداسازی پلاسمای خون، فشار اسمزی پلاسما بوسیله دستگاه اسمومتر اندازه گیری گردید. طبق نتایجِ بدست آمده، تغییرات فشار اسمزی در محدوده زمانی 10 روزه و تجزیه واریانس یک طرفه، می توان قابلیت تنظیم اسمزی همه گروههای وزنی مورد آزمایش را در شوری 7 قسمت در هزار و قابلیت تنظیم گروه های وزنی 20، 15 و 10 گرمی را در شوری دریای خزر تایید نمود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113876_01229be1c1821bbe2feb049661321d79.pdf
2005-11-22
81
96
10.22092/isfj.2005.113876
ماهی آزاد دریای خزر
Salmo trutta caspius
تنظیم اسمزی
دریای خزر
محمد
صیاد بورانی
mohammadborani@yahoo.com
1
رشت
AUTHOR
بهروز
ابطحی
behroozabt@yahoo.com
2
نور
AUTHOR
محمود
بهمنی
mahmoudbahmani@ymail.com
3
رشت
AUTHOR
رضوان اله
کاظمی
rezkazemi2000@yahoo.com
4
رشت
AUTHOR
سهراب
دژندیان
5
رشت
AUTHOR
جواد
دقیق روحی
6
رشت
AUTHOR
افشین
امیری
7
رشت
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بیوتکنیک مراکز تکثیر ماهیان خاویاری در سالهای 1377 تا 1381
هم اکنون در حوضه جنوبی دریای خزر پنج گونه از ماهیان خاویاری به اسامی فیل ماهی، تاسماهی ایران، تاسماهی روسی، شیپ و ازون برون تکثیر و رهاسازی می گردند. این تولیدات از سال 1351 با شروع تکثیر انبوه تاسماهیان در مجتمع شهید بهشتی واقع در سد سنگر رشت آغاز شد. در سال 1376 تعداد رهاسازی به 21.6 میلیون عدد رسید و در برنامه دوم تولید 14 میلیون عدد بوده که به 24.5 میلیون عدد افزایش یافته است و در برنامه سوم تولید 45 میلیون عدد پیش بینی شده است. سطح مراکز از 377 هکتار در سال 1376 به 887 هکتار در سال 1381 افزایش یافته است. از تعداد 1062 عدد مولد صید شده گونه تاسماهی ایران در سال 1377، 581 عدد تزریق شد و تعداد 22.5 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی گردید و در سال 1381 از 802 عدد مولد صید شده 538 عدد تزریق گردید و نهایتا 12.3 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی شد. تعداد 17 عدد مولد فیل ماهی در 1377 صید شده که 10 عدد تزریق شد و تعداد 1.08 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی گردید و در سال 1381 از 29 عدد مولد صید شده 21 عدد تزریق گردید و نهایتا 2.4 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی شد. در سال 1377 تعداد 193 عدد مولد ازون برون صید شده و 623000 عدد بچه ماهی تولید شد ولی در سال 1381 تعداد 290 عدد مولد صید شد و 67 عدد تزریق گردید و تعداد 1.3 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی شد. تولید ماهی شیپ در سال 1377، 0.67 میلیون عدد، در سال 1381، 1.87 میلیون عدد و تولید تاسماهی روسی در سال 1377، 0.4 میلیون عدد و در سال 1381، 1.56 میلیون عدد بوده است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113877_3648132f57e3277e005e661b89f611eb.pdf
2005-11-22
97
112
10.22092/isfj.2005.113877
فیل ماهی
Huso huso
تاسماهی ایران
Acipenser persicus
ازون برون
ACIPENSER STELLATUS
بازسازی ذخایر
ماهیان خاویاری
حسین
عبدالحی
hossein_abdolhay@yahoo.com
1
تهران
AUTHOR
هادی
برادران طهوری
2
تهران
AUTHOR
رضا
امینی
3
تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه روند توسعه غدد جنی قزل آلای رنگین کمان نر ( Oncorhynchus mykiss ) در آب شیرین و لب شور منطقه بافق
در این تحقیق روند توسعه غدد جنسی ماهی قزل آلای رنگین کمان نر (Oncorhynchus mykiss) در آب شیرین و لب شور از اواخر مهر ماه تا اواسط اسفند ماه 1381 در ایستگاه تحقیقات شیلاتی آبهای شور داخلی بافق (یزد) مقایسه گردید. جهت انجام این طرح از ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی5 ±200 گرم استفاده شد.در طول 140 روز دوره پرورش، دما (0.6±13.8) درجه سانتیگراد، pH(0.12±8.18) و اکسیژن محلول (0.11±6.2 میلی گرم در لیتر) در آب شیرین و لب شور یکسان بود و شوری آب شیرین و لب شور بترتیبppt 0.4 تا 0.5 و 14.3 تا 14.7 بود. غذا دهی به ماهیها بوسیله غذای تجاری رایج (غذای GFT2 چینه) و با توجه به درجه حرارت آب و وزن بیوماس انجام شد.نتایج حاصل از مطالعه بافت شناسی بیضه های ماهیان نشان داد که روند توسعه بیضه ها در آب لب شور سریعتر از آب شیرین است به طوری که این ماهیان 2 ماه زودتر از ماهیان نر پرورش یافته در آب شیرین به بلوغ جنسی رسیدند و همچنین این نتایج با تغییرات شاخص گنادوسوماتیکGSI در سطح اعتماد 95 درصد (P<0.05) مطابقت داشت.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113878_165875377935a28dc2c5323a97806d0b.pdf
2005-11-22
113
126
10.22092/isfj.2005.113878
غدد جنسی
قزل آلای رنگین کمان
Oncorhynchus mykiss
علی
فلاحتی مروست
1
بوشهر
AUTHOR
باقر
مجازی امیری
bmamiri@ut.ac.ir
2
کرج
AUTHOR
مرتضی
علیزاده
m_alizadeh47@yahoo.com
3
تنکابن
AUTHOR
بهروز
ابطحی
behroozabt@yahoo.com
4
نور
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
جداسازی و شناسایی مهمترین باکتریها و قارچهای مولد فساد از پودر ماهی کلیکا در استان گیلان
این تحقیق بر روی 75 نمونه پودر ماهی 7 کارخانه استان گیلان (با کدهای 1، 2،3،4،5، 6 و 7) در فواصل 15 روزه از خرداد ماه تا آبان ماه 1379 به منظور ارزیابی کیفیت پودر ماهی کارخانه های استان گیلان به اجرا درآمد. در این مطالعه باکتریها و قارچهای مختلف از نمونه ها جداسازی و مورد شناسایی قرار گرفتند. باکتری های شناسایی شده عبارت بودند اشرشیاکلی (63.8 درصد اشرشیاکلی مدفوعی و 36.7 درصد سایر اشرشیاکلی ها)، پروتئوس (55.5 درصد پروتئوس ولگاریس و 45 درصد پروتئوس میرابیلیس)، سالمونلا شیگلا فلکسنری، کلبسیلا (55 درصد کلبسیلا پنومونیه و 45 درصد کلبسیلا اکسی توکا)، آنتروباکترآئروژنز، سیتروباکتر (66.6 درصد سیتروباکتر فروندی، 33.4 درصد سیتروباکتر دیورس)، یرسینیا آنتروکولتیکا هافنیا آلویی و ادوارد سیلا کلستریدیوم (66 درصد کلستریدیوم پرفرین ژنز و 34 درصد سایر کلستریدیومها)، استافیلوکوک (42.1 درصد استافیلوکوک اورئوس و 58.9 درصد سایر استافیلوکوکها)، باسیلوس، استرپتوکوک، سودوموناس و آئروموناس. بیشترین و کمترین میزان آلودگی باکتریایی در کارخانه های استان گیلان بترتیب متعلق به اشرشیاکلی و هافنیا آلویی بوده که بترتیب در کارخانه های 1 و 2 مشاهده گردید. میزان آلودگی باکتریایی در کارخانه های مختلف تفاوت معنی داری داشته است (P<0.05). قارچهای جداسازی شده عبارت بودند از: پنی سیلیوم، ریزوپوس، آسپرژیلوس (50 درصد آسپرژیلوس، 33.3 درصد آسپرژیلوس نایجر و 16.7 درصد آسپرژیلوس فلاووس)، کلادسپوریوم، فوزاریوم، پسیلومایسس و موکور و مخمر.بیشترین و کمترین میزان آلودگی قارچی بترتیب پنی سیلیوم و ریزوپوس بود که بترتیب در کارخانه های 7 و 2 مشاهده گردید. بطور کلی عوامل باکتریایی و قارچی شناسایی شده در این تحقیق فرصت طلب بوده و ابتلا به بیماری در اثر عوامل بستگی به بروز مشکل در فرآیند تولید پودر ماهی دارد و بواسطه عوامل مدیریتی (مانند عدم رعایت دستورالعمل های بهداشتی توسط کارکنان خط تولید، پایین بودن سطح آموزش کارگران خط تولید، عدم رعایت مسایل فنی تولید و...) می باشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113879_758b0aa5d53575650553829db964aba9.pdf
2005-11-22
127
138
10.22092/isfj.2005.113879
پودر ماهی
کیلکا
آلودگی
باکتری
قارچ
گیلان
منیره
فئید
1
بندرانزلی
AUTHOR
نور
امیر مظفری
2
لاهیجان
AUTHOR
ابوالفتح
شجاعی ارانی
3
لاهیجان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثر شبه هورمون جوانی سنتتیک ( Pyriproxyfen ) بر مراحل لاروی و میزان بازماندگی میگوی آب شیرین
در این تحقیق از شبه هورمون جوانی یا پایری پروکسی فن (Pyriproxyfen) استفاده شد که هورمونی سنتتیک و بعنوان یک ماده حشره کش محسوب و بکار می رود. هدف از این تحقیق بررسی اثر پایری پروکسی فن بر مراحل لاروی و میزان بازماندگی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii) بوده است و برای این منظور گروه هایی از لاروهای مرحله I در معرض غلظتهای 0.1، 0.05 و 0.01 قسمت در میلیون (ppm) از محلول پایری پروکسی فن قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کلیه گروه های تجربی با تاخیر بیشتری مراحل لاروی را طی می کنند. همچنین گروه های کنترل دوره بقا طولانی تری نسبت به گروه های تجربی نشان می دهند و نتایج نشان می دهد که Pyriproxyfen دارای اثرات شبه هورمون جوانی بر مراحل لاروی ماکروبراکیوم روزنبرگی است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113880_01aecb820bd2ae05e250f2a5ac9ab285.pdf
2005-11-22
139
150
10.22092/isfj.2005.113880
میگوی آب شیرین
Macrobrachium rosenbergii
شبه هورمون جوانی
Pyriproxyfen
مراحل لاروی
فرشته
قاسم زاده
fghasemzd@yahoo.ir
1
مشهد
AUTHOR
علی
مقیمی
2
مشهد
AUTHOR
علیرضا
لطفی
3
مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه تنوع ژنتیکی ماهی شیپ ( Acipenser nudiventris ) در سواحل جنوبی دریای خزر و رودخانه اورال بااستفاده از روش PCR-RFLP
تنوع ژنتیکی ماهی شیپ (Acipenser nudiventris) دریای خزر با استفاده از ژنهای دهیدروژناز 5 و 6 (NADH5.6) و روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 80 عدد ماهی شیپ از سواحل جنوبی دریای خزر و رودخانه اورال در قزاقستان جمع آوری گردید. ژن ND5.6 ژنوم میتوکندریایی بوسیله PCR تکثیر و سپس با 39 آنزیم برشگر اندونوکلئاز هضم گردید. از 39 آنزیم پنج آنزیم برشگرHaeIII، DraI، MboI TasI، Cfr13I تنوع چند شکلی از خود نشان دادند. در مجموع بین نمونه های بررسی شده 10 ترکیب هاپلوتیپی بدست آمد که از بین هاپلوتیپ های شناخته شده هاپلوتیپ AAAAA بیشترین فراوانی (75.5 درصد) را داشت. دو هاپلوتیپ BABAA، BBAAA حداقل فراوانی (1.2 درصد) را نشان دادند و هاپلوتیپ AAAAB با فراوانی (5 درصد) مختص نمونه های رودخانه اورال بوده است. میانگین تنوع هاپلوتیپی و نوکلئوتیدی بترتیب 0.5816 و 0.007 درصد بدست آمد. میزان تنوع نوکلئوتیدی بدست آمده در این بررسی نسبت به سایر تاسماهیان دریای خزر (تاسماهی ایرانی، روسی و ازون برون) بسیار پایین تر بوده است که این امر می تواند ناشی از کوچک بودن اندازه جمعیتهای این گونه باشد. آنالیز آماری و شبیه سازی Monte-Carlo با 1000 بار تکرار نشان داد که توزیع هاپلوتیپ ها در بین مناطق مختلف نمونه برداری در جنوب دریای خزر اختلاف معنی داری ندارد (P=0.74، X2=35.48) اما بین جمعیت شیپ رودخانه اورال و حوضه جنوبی دریای خزر اختلاف معنی داری وجود دارد (P=0.00، 137.35=X2). نتایج این بررسی نشان می دهد که جمعیت ماهی شیپ رودخانه اورال از جمعیت ماهی شیپ در سواحل جنوبی دریای خزر متفاوت است و آنزیم Cfr13I یک مارکر مولکولی جهت تمایز این دو جمعیت می باشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113889_58ae9355f163499d8b1942686a51b3f8.pdf
2005-11-22
151
164
10.22092/isfj.2005.113889
ماهی شیپ
Acipenser nudiventris
تنوع ژنتیکی
PCR - RFLP
دریای خزر
سید احمد
قاسمی
1
رشت
AUTHOR
محمد
پورکاظمی
pourkazemi@sturgeon.ir
2
رشت
AUTHOR
محمدرضا
کلباسی
kalbassi_m@modares.ac.ir
3
نور
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین مناسبترین درصد غذادهی در پرورش گوشتی بچه فیل ماهی ( Huso huso ) در حوضچه های فایبرگلاس
به منظور ارزیابی اثر میزان غذا دهی بر عملکرد روند رشد، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رشد ویژه، کارایی غذا و شاخص قیمت بچه فیل ماهیان پرورشی (Huso huso)، آزمایش رشدی در دو مرحله مطالعاتی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی متعادل در حوضچه های فایبرگلاس (2×2×0.53 سانتیمتر) در شرایط یکسان پرورشی (جیره غذایی، اکسیژن محلول، نور، شدت جریان آب، تراکم کشت و دفعات غذا دهی) طراحی و انجام شد. در مرحله اول 180 عدد بچه فیل ماهی با وزن متوسط 867.86±17.42گرم به مدت 100 روز در چهار تیمار و سه تکرار با درصدهای مختلف غذا دهی (1، 2، 3 و 4 درصد براساس وزن توده زنده)، در مرحله دوم نیز چهار تیمار با سه تکرار (با تعداد 84 عدد فیل ماهی با وزن متوسط 2096.1±35.6 گرم) در نظر گرفته شد که با درصدهای مختلف 0.75، 1.5، 2.5 و 3 درصد وزن توده زنده به مدت 125 روز تغذیه شدند. در طول دوره پرورش درجه حرارت آب بترتیب 25.52±1.78 و 14.82±0.48 درجه سانتیگراد و اکسیژن محلول 7.6±0.3 و 7.9±0.18میلی گرم در لیتر در نوسان بود. ماهیان چهار بار در روز با استفاده از جیره رشد شامل، 40 درصد پروتئین، 13 درصد چربی و 9.9 درصد خاکستر غذا دهی شدند. در تمام تیمارها ماهیان به سرعت رشد نموده و استفاده کارآمدی از جیره ها داشتند، اما تاثیر تعدادی از تیمارها (درصدهای مختلف غذا دهی) بر روند رشد و نمو مشاهده گردید. بررسی مقادیر درصد افزایش وزن بدن، شاخص رشد ویژه، ضریب تبدیل غذا، کارایی غذا و شاخص قیمت در مطالعه فوق (در هر دو مرحله) در طول دوره پرورش دلیل واضحی برای عملکرد رشد مناسبتر در درصدهای غذا دهی پایین تر بود (0.05>P). بطوریکه افزایش درصد غذا دهی با میزان مصرف غذا (D.F.C) رابطه مستقیم و با مقادیر کارآیی غذا، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رشد ویژه و شاخص قیمت رابطه معکوس را نشان داد (0.05>P). همچنین مشخص گردید در مرحله یک، تیمار 2 درصد غذا دهی با مصرف 1.92 واحد غذا، یک واحد گوشت و در مرحله دوم تیمار 0.75 درصد غذا دهی با مصرف 1.82 واحد غذا، یک واحد گوشت تولید نموده اند، همچنین مشخص گردید در هر دو مرحله به رغم افزایش هزینه تولید غذا در تیمارهای غذا دهی بالاتر به میزان بیش از 50 درصد، هیچگونه اختلاف معنی داری در روند رشد مشاهده نگردید. می توان اذعان نمود حد مطلوب درصد غذا دهی برای ماهیان 850 تا 1900 گرمی به میزان دو درصد و برای ماهیان 2050 تا 3300 گرمی، حداکثر تا 1 درصد وزن بدن (با توجه به دمای آب) می باشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113890_680df20594ae0ed4ef21f21aa028f83f.pdf
2005-11-22
165
180
10.22092/isfj.2005.113890
درصد غذادهی
فیلماهی
Huso huso
ضریب تبدیل غذایی
رشد
محمود
محسنی
mahmoudmohseni@yahoo.com
1
رشت
AUTHOR
محمود
بهمنی
mahmoudbahmani@ymail.com
2
رشت
AUTHOR
محمد
پورکاظمی
pourkazemi@sturgeon.ir
3
رشت
AUTHOR
حمیدرضا
پورعلی
4
رشت
AUTHOR
عما
ارشد
5
رشت
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی امکان تکثیر مصنوعی مولدین پرورشی ماهی کفال خاکستری ( Mugil cephalus )
در این پژوهش، امکان تکثیر مصنوعی مولدین پرورشی نه ساله کفال خاکستری بررسی گردید. هشت سری آزمایش تکثیر مصنوعی در طول 3 ماه (آبان ماه الی اسفند ماه 1382) انجام شد. برای مولدین آزمایشهای 1 تا 5 روش دو تزریقی به فاصله زمانی 24 ساعت بکار برده شد. تزریق مقدماتی توسط CPH و تزریق نهایی توسط هورمونهای LHRH–A2 همراه دمپریدون (Domperidone) یا CPH با HCG صورت پذیرفت. مولدین ماده آزمایشات 6 تا 8، ابتدا از طریق روش تزریق تدریجی روزانه به مدت 5 روز به میزان 500 واحد بین الملل به ازای هر کیلوگرم وزن بدن HCG دریافت کردند و به مولدین نر علاوه بر HCG هورمون 17 - آلفا-MT به میزان 5 تا10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد و سپس با روش دو تزریقی هورمونها این مولدین تحریک گردیدند. نتایج نشان دادند که مولدین نر واقع در مرحله 2+ و 3+ هر دو گروه تزریق (دو تزریقی ـ چند تزریقی) که به آنها هورمون HCG تزریق شد نسبت به مولدینی که هورمون 17 - آلفا- MT دریافت کردند، از راندمان بهتری برخوردار بودند بطوریکه از یک مولد گاهی در آزمایشات تکثیر مصنوعی 2 تا 6 بار استفاده گردید. در هشت سری آزمایش تحریک مصنوعی مولدین ماده، 27 عدد مولد بکار گرفته شد که 22 عدد اقدام به تخم ریزی نمودند (یک میلیون تا 2.6 میلیون تخم). تخم هشت مولد لقاح یافته بود و درصد لقاح 10 تا 95 و درصد تخمه گشایی 0.008 تا 88.9 درصد برآورد گردید. همچنین از این تعداد مولد، شش سری لارو از 117 تا 2 میلیون عدد تولید شد. بهترین زمان جهت تکثیر مصنوعی این ماهی آذر ماه برآورد گردید، میانگین قطر تخمکها در این ماه ? 600 میکرون اندازه گیری شد. در بررسی های آماری بین دو گروه مولدین دو تزریقی و چند تزریقی از لحاظ میانگین قطر تخمکهای مولدین قبل از تزریق اولیه، درصد تخمه گشایی و تعداد لاروهای تولید شده اختلاف معنی داری در سطح اعتماد 95% (One-Way-T-student p< 0.05 ) مشاهده گردید که حاکی از بهتر بودن وضعیت مولدین چند تزریقی از نظر بازده تکثیر مصنوعی می باشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113891_7cd3bbad31d8b77a0816e7d1548fbc20.pdf
2005-11-22
181
196
10.22092/isfj.2005.113891
کفال خاکستری
Mugil cephalus
تکثیر مصنوعی . ایران
سید امین
میرهاشمی رستمی
rostamy_a@yahoo.com
1
گرگان
AUTHOR
کوروش
امینی
kourosh_a_ca@yahoo.com
2
گرگان
AUTHOR
مریم
جرجانی
3
گرگان
AUTHOR
حالت
قلی قزل
4
گرگان
AUTHOR
عبدالقیوم
شافعی
5
گرگان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تاثیر تزریق هیپوفیز گلیسرینه بر نوسانات هورمونهای استروئیدی در مولدین ماده تاسماهی ایران Acipenser persicus
استفاده از گلیسرین بعنوان حلال پودر هیپوفیز برای القای تخم ریزی در 20 عدد از مولدین ماده تاسماهی ایرانAcipencer persicus در مجتمع تکثیر و پرورش شهید بهشتی و انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق 4 تیمار با 5 بار تکرار مورد مطالعه واقع گردید: مولدین با یک تزریق گلیسرینه، مولدین با یک تزریق سرم فیزیولوژی، مولدین با دو تزریق گلیسرینه، مولدین با دو تزریق سرم فیزیولوژی (فاصله دو تزریق 12 ساعت). از ماهیان مزبور هر 6 ساعت یکبار خون گیری بعمل آمد. عوامل مورد سنجش در سرم خون شامل: هورمونهای 17– بتااسترادیول و 17- آلفا هیدروکسی پروژسترون بودند. همچنین عوامل زیست سنجی ثبت شدند. در تیمار یک تزریقه گلیسرینه فراوانی درصد لقاح و میزان هورمونهای استرادیول و پروژسترون از بقیه تیمارها بیشتر بود و تیمار یک تزریقه سرم فیزیولوژی کمترین مقدار را دارا بود. سیالیت تخمکها در تیمارهای گلیسرینه بیشتر از تیمارهای سرم فیزیولوژی و زمان اوولاسیون در تیمار اول کمترین میزان را دارا بود. افزایش ناگهانی سطوح پروژسترون پس از تزریق هیپوفیز از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.000). همبستگی بالایی بین درجه حرارت و مدت زمان رسیدگی (P<0.0001) و درجه حرارت با افزایش سطوح پروژسترون (0.005=P) مشاهده گردید. نتایج حاصل حاکی از آن بود که استفاده از هیپوفیز گلیسرینه مناسب تر از سرم فیزیولوژی است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113894_317ae67d511ff9965e898ece4fb05bd7.pdf
2005-11-22
197
214
10.22092/isfj.2005.113894
تاسماهی ایرانی
Acipenser persicus
استرادیول
پروژسترون
هیپوفیز گلیسرینه
مهرنوش
نوروزی
nmehrnoosh@yahoo.com
1
تنکابن
AUTHOR
شهربانو
عریان
sh_oryan@yahoo.com
2
تهران
AUTHOR
محمود
بهمنی
mahmoudbahmani@ymail.com
3
رشت
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی پراکنش میگوی ببری سبز Penaeus semisulcatus و میگوی موزی Penaeus merguensis در صید شناورهای مولدگیر دریای عمان ( جاسک و سیریک )
تامین میگوهای مولد مورد نیاز کارگاههای تکثیر عمدتا از نواحی شرقی جاسک (صیدگاههای جگین تا گوگسر) و حوضه مرکزی جاسک (صیدگاههای خلیج جاسک، تبرکن و مزاری) میباشد. گسترش تدریجی استخرهای پرورشی در استانهای ساحلی جنوب باعث گردید که جهت رفع نیاز به مولد میگو، صیدگاههای دیگری واقع در منطقه سیریک (خورآذینی، توجک و بونجی) مورد شناسایی و بهره برداری قرار گیرد.صید مولدین بطور عمده طی ماههای فروردین تا پایان تیرماه هر سال توسط شناورهای سنتی مجهز به تور ترال و تحت نظارت شیلات صورت می پذیرد. پروژه بررسی وضعیت صید شناورهای مولدگیر طی سالهای 1380 تا 1381 به منظور شناسایی گونه های مختلف میگو و تعیین میزان درصد هر یک از آنها در صید و تعیین درصد مراحل باروری در صیدگاههای جاسک و سیریک به مرحله اجرا درآمد. گزارش حاضر در برگیرنده تعیین وضعیت صید دو گونه میگوی ببری سبز و موزی در کل صید می باشد.با توجه به اینکه هدف صید میگوی سفید هندی بوده است و از طرف دیگر پراکنش گونه فوق در ناحیه شرقی استان هرمزگان می باشد، بنابراین محدوده فعالیت شناورهای سنتی میگوگیر به سه منطقه تقسیم گردید.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113895_5f8baf9ba4f2e13bd41ce381fcd0d1f2.pdf
2005-11-22
215
222
10.22092/isfj.2005.113895
میگوی ببری سبز
میگوی موزی
جاسک
سیریک
دریای عمان
غلامعباس
زرشناس
zarshenas1@yahoo.com
1
تهران
AUTHOR
شهرام
قاسمی
shahghasemip@gmail.com
2
تهران
AUTHOR