ORIGINAL_ARTICLE
اثر سطوح مختلف نیاسین و کربوهیدرات جیره غذایی بر رشد، ترکیب لاشه و شاخصهای بیوشیمیایی همولنف میگوی جوان وانامی (Litopenaeus vannamie)
در این مطالعه اثر جیرههای آزمایشی حاوی سطوح مختلف کربوهیدرات و نیاسین بر شاخصهای رشد و ترکیب لاشه و شاخصهای بیوشیمیایی همولنف میگوی جوان وانامی(Litopenaeus vannamie)در پژوهشکده میگوی بوشهر به مدت 45 روز مورد بررسی قرار گرفت. میانگین وزن اولیه میگوها 33/0±5 گرم و پرورش در تانکهای 300 لیتری و در 8 تیمار انجام شد. تغذیه 4 بار در روز و با استفاده از جیره آزمایشی فرموله شده حاوی دو سطح 15 و 30 درصد کربوهیدرات و سه سطح 100، 150 و 200 میلیگرم در کیلوگرم نیاسین انجام شد. همچنین دو تیمار 30 و 15 درصد کربوهیدرات بدون نیاسین به عنوان شاهد استفاده شد. در انتهای دوره، شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و شاخصهای بیوشیمیایی همولنف در تیمارها اندازهگیری شد. بهترین عملکرد رشد شامل بالاترین مقدار وزن نهایی (5/0±05/14 گرم)، طول نهایی (05/0±38/13 سانتی متر) و نرخ رشد ویژه (07/0±23/2 درصد) در تیمار حاوی 15 درصد کربوهیدرات و 100 میلیگرم نیاسین در هر کیلوگرم غذا اندازهگیری شد (05/0p <). همچنین بالاترین مقدار گلوگز (mg/dL 88/0±66/53)، لیپوپروتئینهای پر چگالی (HDL) (mg/dL 57/0±27) و پروتئین کل (mg/dL 17/0±90/10) در تیمار حاوی 15 درصد کربوهیدرات و 100 میلیگرم نیاسین در هر کیلوگرم غذا بود (05/0p <). از طرفی بالاترین مقدار پروتئین لاشه در تیمارهای حاوی 15 درصد کربوهیدرات و مقدار 100 تا 150 میلیگرم نیاسین در کیلوگرم جیره غذایی مشاهده شد (05/0p <). همچنین با کاهش مقدار کربوهیدرات جیره غذایی مقدار چربی لاشه کاهش یافت (05/0p <). لذا نتایج نشان داد که سطح پایین کربوهیدرات به همراه 100 میلیگرم نیاسین در کیلوگرم جیره غذایی میگوی جوان وانامی سبب اثرگذاری مطلوب بر رشد، ترکیب لاشه و سلامت میگوهای جوان وانامی می شود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_121424_0ab1074f0081f360a4d8732a81515ed7.pdf
2020-08-22
1
12
10.22092/isfj.2020.121424
لاشه
همولنف
رشد
کربوهیدرات
میگوی وانامی
نیاسین
فریده
زنده بودی
1
AUTHOR
حمید
محمدی آذرم
h1359624@gmail.com
2
AUTHOR
ابراهیم
رجبزاده قطرمی
3
AUTHOR
احمد
قاسمی
4
AUTHOR
عقیل
دشتیاننسب
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارائه الگوی مدیریت فرهنگی مبتنی بر سیاستهای فرهنگی کاهش صید غیر مجاز در نوار ساحلی استان هرمزگان
صید غیر مجاز میگو در آبهای استان هرمزگان موجب وارد آمدن خسارتهای زیاد به بیش از سه هزار صیاد و همچنین افرادی میشود که به صورت غیرمستقیم در زمینه صنایع فرآوری، بستهبندی و صادرات این آبزی فعالیت دارند. مطالعه حاضر با هدف ارائه الگوی مدیریت فرهنگی مبتنی بر سیاستهای فرهنگی کاهش صید غیر مجاز در نوار ساحلی استان هرمزگان، صورت گرفت. روش انجام تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و به شیوه پیمایشی انجام پذیرفت. جامعه آماری در این مطالعه شامل متخصصان و کارشناسان شیلات استان هرمزگان بود. روش جمعآوری دادهها براساس پرسشنامه و نیز مطالعه مستندات و پژوهشهای صورت گرفته بود. نتایج حاصل از بررسی معیارهای اصلی نشان داد که معیار"مدیریت و برنامهریزی" با وزن 277/0 دارای بیشترین اهمیت و معیارهای "مسائل فرهنگی"، "آگاهیبخشی"، "آموزش"، "مشارکت" و "قانونگذاری" با اوزان به ترتیب 218/0، 161/0، 142/0، 109/0 و 092/0 در رتبههای دوم تا ششم قرار داشتند. بررسی معیارهای فرعی نیز نشان داد که معیار "مدیریت صیادان غیر مجاز" با وزن نهایی 1213/0 در رتبه نخست از نظر اهمیت و جایگاه قرار داشت و معیار "تدوین قوانین" با وزن نهایی 0153/0 از کمترین اهمیت برخوردار بود. بر اساس اطلاعات بدست آمده در این مطالعه یک الگوی مدیریت فرهنگی جهت کاهش صید غیر مجاز ارائه شد که این الگو میتواند به عنوان مبنایی برای مدیران شیلاتی جهت مدیریت دقیقتر و صحیحتر صید غیر مجاز در استان هرمزگان مورد استفاده قرار گیرد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_121710_1605dd51f43668e8726e8de59f1a00a5.pdf
2020-08-22
13
23
10.22092/isfj.2020.121710
مدیریت فرهنگی
سیاستهای فرهنگی
صید غیر مجاز
استان هرمزگان
عباسعلی
قیومی
1
AUTHOR
مسلم
دلیری
2
AUTHOR
فرید
جهانشاهلو
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین حداقل غلظت بازدارندگی عصاره اتانولی پوست پرتقال و تاثیر آن بر فلور باکتریهای مولد فساد در فیله فیل ماهی (Huso huso)در زمان نگهداری در یخچال
امروزه استفاده از عصارههای طبیعی به منظور بهبود کیفیت ماهی به دلیل داشتن ویژگیهای ضدمیکروبی رو به افزایش است. در این تحقیق به منظور تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) از عصاره اتانولی پوست پرتقال، روش رقیقسازی در آگار بر باکتریهای سودوموناس آئروجینوزا، اشرشیاکلی و آئروموناس هیدروفیلا استفاده شد. سپس فیلههای فیل ماهی با محلولهای عصاره اتانولی پوست پرتقال (بترتیب به نسبت 5، 6 و 7 درصد وزنی/ وزنی) و نمونه شاهد در آب مقطر به مدت 30 دقیقه تیمار شدند. نمونهها در فواصل زمانی معین (صفر، 5، 10 و 15 روز) از نظر ویژگیهای میکروبی (شمارش کل باکتریهای هوازی مزوفیل، سرماگرا وکلی فرم) مورد بررسی قرار گرفتند. میزان MIC عصاره اتانولی پوست پرتقال در شرایط in vitro برای هر سه باکتری، 5 درصد تعیین گردید. بر اساس تجزیه و تحلیل آزمون میکروبی، عصارههای پوست پرتقال به طور معنیداری سبب کاهش بار میکروبی در فیله فیل ماهی در مقایسه با نمونه کنترل شدند (01/0p <) بطوریکه روند افزایش بار میکروبی در فیلههای مورد تیمار با عصاره پوست پرتقال 7% کندتر از تیمارهای عصاره پوست پرتقال %6 و عصاره پوست پرتقال 5% بود و توانست زمان ماندگاری ماهی را در مقایسه با نمونه کنترل 2 برابر کند. لذا، عصاره پوست پرتقال به علت دارا بودن خاصیت ضدمیکروبی میتواند به عنوان نگهدارنده طبیعی سبب افزایش زمان ماندگاری نمونههای ماهی در طول نگهداری در دمای یخچال گردد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_121508_3793505b0cbf39ee1ef2d20070edccbe.pdf
2020-08-22
25
36
10.22092/isfj.2020.121508
عصاره پوست پرتقال
فیل ماهی
حداقل غلظت بازدارندگی
فعالیت ضد باکتریایی
فرشته
اورعی
1
AUTHOR
سید ابراهیم
حسینی
2
AUTHOR
سید محمد جلیل
ذریه زهرا
3
AUTHOR
رضا
صفری
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر متقابل سطوح مختلف شوری و مواجهه با آفتکش کلریپریفوس بر برخی شاخصهای بیوشیمیایی سرم و موکوس ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر متقابل سطوح مختلف شوری بر شاخصهای مقاومت موکوسی و سرمی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در رویارویی با آفت کش کلریپریفوس بود. بر این اساس تعداد 250 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 20 گرم در چهار تیمار و هر تیمار با سه تکرار شامل: شوری صفر، شوری 4 ppt، شوری 8ppt و شوری 12 ppt توزیع و به مدت 7 روز قرار گرفتند. سپس یک گروه به مدت 4 روز در مجاورت آفت کش کلریپریفوس با غلظت حاد 150 ppm قرار گرفته و گروه دوم به مدت 7 روز در مجاورت آفت کش کلریپریفوس با غلظت تحت حاد 15 ppm قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استرس شوری و آفت کش دارای اثرات کشندگی با سمیت شدید و نامطلوب فیزیولوژیک بر ماهی کپور معمولی می باشند. نتایج بررسی شاخص های بیوشیمیایی موکوس و سرم نشان داد که تیمارهای آزمایشی بر میزان ALT سرم ، لیزوزیم موکوس و سرم ، آلبومین سرم و غلظت گلوکز سرم تاثیر معنی داری دارد (05/0<p ) .جمع بندی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استرس شوری و آفت کش کلریپریفوس اثر مخربی بر فعالیتهای حیاتی، شاخصهای بیوشیمیایی، آنزیمهای کبدی و سیستم ایمنی ماهی کپور معمولی دارد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_121671_cf2e9a7e29017e0ce0a7c7e9ce5295e6.pdf
2020-08-22
37
44
10.22092/isfj.2020.121671
کپورمعمولی
آفت کش کلریپریفوس
مقاومت موکوسی
شاخصهای خونی
سمشناسی
مونا
حسن خانی
1
AUTHOR
سید علی اکبر
هدایتی
hedayati@gau.ac.ir
2
AUTHOR
محمد
مازندرانی
mazandarani@gau.ac.ir
3
AUTHOR
طاهره
باقری
bagheri1360@gmail.com
4
AUTHOR
علی
جافر نوده
a.jafar55@gmail.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر تجویز خوراکی عصاره زنجبیل (Zingiber officinale) بر فعالیت آنزیمهای گوارشی و برخی پارامترهای بیوشیمیایی میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei)
این مطالعه، بهمنظور ارزیابی اثر عصاره زنجبیل (Zingiber officinale) بر فعالیت آنزیمهای گوارشی (کیموتریپسین، تریپسین، پروتئاز، لیپاز و آمیلاز) و برخی پارامترهای بیوشیمیایی (آلکالین فسفاتاز، پروتئین تام، آلبومین، گلوبولین و لیزوزیم) میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei) انجام شد. تعداد 600 پست لارو میگو (با وزن اولیه 7/0±06/1 گرم) به طور تصادفی در 12 مخزن فایبرگلاس در4 تیمار با تراکم 50 میگو در هر تانک توزیع شدند. میگوهای گروه شاهد با غذای پایه بدون عصاره زنجبیل تغذیه شدند. میگوهای سایر گروهها با غذاهای پایه حاوی 5/0،0/1 و 5/1 گرم بر کیلوگرم غذا تغذیه شدند. رژیمهای غذایی به میزان 10 درصد وزن زنده بدن میگو به مدت 8 هفته مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیمهای آمیلاز، لیپاز و پروتئاز و میزان پروتئین تام، آلبومین و گلوبولین در گروه 5/0 و 0/1 گرم عصاره زنجبیل بر کیلوگرم غذا به طور معنیداری در مقایسه با گروه شاهد و 5/1 گرم عصاره زنجبیل بر کیلوگرم غذا افزایش یافت (5/0>p ). بیشترین میزان فعالیت آنزیمهای آمیلاز (05/0±35/1 واحد بر میلیگرم پروتئین) و لیپاز (0±09/0 واحد بر میلیگرم پروتئین) در گروه 1 گرم عصاره زنجبیل بر کیلوگرم غذا مشاهده شد. در مجموع، نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از سطوح 5/0 و0/1 گرم عصاره زنجبیل بر کیلوگرم غذا جهت افزایش فعالیت آنزیمهای گوارشی و برخی پارامترهای بیوشیمیایی در جیره غذایی میگوی پاسفید غربی توصیه میگردد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122296_5d6307513a2e9093a261a266c41de0a0.pdf
2020-08-22
45
55
10.22092/isfj.2020.122296
میگوی پاسفید غربی
زنجبیل
سیستم ایمنی غیر اختصاصی
فعالیت آنزیم گوارشی
ناصر
شهرکی
pariaakbary1355@gmail.com
1
AUTHOR
محمد رضا
ایمانپور
2
AUTHOR
پریا
اکبری
3
AUTHOR
رقیه
صفری
rsafari@gau.ac.ir
4
AUTHOR
ولی الله
جعفری
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی مولکولی و فیلوژنی گونه Gammarus komareki (Gammaridae) از رودخانه جاجرود با روش بارکدگذاری DNA
گاماروسها از انواع سختپوستان ناجورپا متعلق به خانواده Gammaridae بوده که نقش و اهمیت زیادی در زنجیره غذائی، پالایش محیط از مواد آلی و حساسیت بالایی نسبت به آلودگیهای محیطی دارند. بنابراین شناسایی آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. از آنجاییکه شناسایی جنس گاماروس بهدلیل ویژگیهای ریختشناسی شبیه به هم بسیار مشکل میباشد؛ هدف مطالعه حاضر شناسایی دقیق مولکولی و بررسی روابط فیلوژنی گونه Gammarus komarekiاز رودخانه جاجرود در شرق استان تهران در مقایسه با سایر نقاط ایران و جهان بود. بدین منظور نمونهبرداری از گونه G. komareki رودخانه جاجرود به صورت فصلی از مهرماه 1392 تا تیرماه 1393 صورت پذیرفت. جمعآوری نمونهها توسط تور دستی کوچک انجام شد. به منظور مطالعات مولکولی مقداری بافت از هر نمونه با اسکالپل جدا و در الکل اتیلیک 95 درجه تثبیت گردید. سپس DNA نمونهها با استفاده از روش CTAB استخراج و قطعه ژنی زیر واحد یک سیتوکروم اکسیداز میتوکندری (COI) تکثیر و توالییابی شد. پس از تکثیر قطعه ژن و توالییابی آن، درختهای تبارشناسی Neighbor Joining وMaximum Likelihood با استفاده از نرمافزارهای MEGA7 ترسیم گردیدند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد با اینکه نمونههای موردنظر از نظر ریختشناسی متعلق به گونه Gammarus komareki میباشند که از سایر مناطق ایران گزارش شده است؛ با اینحال از نظر بررسیهای ژنتیکی در کلادهای کاملاً جداگانه قرار گرفتند. بنابراین احتمال میرود متعلق به گونههای جداگانه باشند که اثبات این امر نیازمند بررسیهای دقیقتر با سایر نشانگرهای ژنتیکی میباشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_121664_6dcd21e6681379ea5a986ee403055825.pdf
2020-08-22
57
69
10.22092/isfj.2020.121664
تنوع ژنتیکی
گاماروس
جاجرود
شرق تهران
ایران
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
1
AUTHOR
هادی
یوسفی سیاهکلرودی
2
AUTHOR
فریده
چناری
chenari_bio@yahoo.com
3
AUTHOR
شادی
خاتمی
shadikhatami@gmail.com
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه روش های مختلف آماده کردن جیره خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک بومی تک سل بر شاخص های رشد پست لارو میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)
در دهه اخیر استفاده از خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیکها مورد توجه پرورش دهندگان آبزیان قرار گرفته و یکی از موارد مورد توجه روش افزودن پروبیوتیکها به خوراک آبزیان از جمله میگو میباشد. در این پژوهش، اثربخشی روشهای مختلف آماده کردن جیره خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک بومی تک سل بر عملکرد رشد میگوی سفید غربی مورد مقایسه قرار گرفت. بدین منظور پست لاروهای میگو در هشت تیمار آزمایشی با پروبیوتیک تک سل (دوزهای 106 ، 107 و 108 واحد تشکیل دهنده کلونی در هر کیلوگرم (CFU kg-1) به دو صورت جیره های حاوی پروبیوتیک مخلوط شده در پلت و جیرههای حاوی پروبیوتیک اسپری شده بر پلت و جیره فاقد پروبیوتیک (شاهد)، به مدت 40 روز در تانک مورد تغذیه قرار گرفتند. تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک عملکرد بهتری در نرخ رشد ویژه، نرخ رشد نسبی، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروههای شاهد نشان دادند (05/0>p ). بیشترین افزایش شاخصهای رشد در تیمار پروبیوتیک اسپری شده بر پلت با دوز CFU kg-1 108 مشاهده گردید که با تیمارهای حاوی پروبیوتیک مخلوط شده در پلت اختلاف معنیداری نداشت (05/0<p ). نتایج این پژوهش نشان داد که خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک بومی تک سل صرف نظر از دوز و روش آماده سازی جیره منجر به بهبود شاخصهای رشد و بازماندگی در میگوی سفید غربی میشوند و دوزهای CFU kg-1 107 و 108 دارای بیشترین اثر بود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122335_c5427b18782245af70670a7612560486.pdf
2020-08-22
71
81
10.22092/isfj.2020.122335
خوراک فراسودمند
پروبیوتیک بومی
میگوی سفید غربی
عملکرد رشد
جیره غذایی
مریم
میربخش
1
AUTHOR
مهزاد
برنجی
2
AUTHOR
ژاله
مهاجری برازجانی
j_mohajeri@yahoo.com
3
AUTHOR
بابک
قائدنیا
4
AUTHOR
محمد علی
نظاری
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثر عمق و زمان غوطهوری بر میزان صید در واحد تلاش ماهی مرکب ببری در گرگور با استفاده از مدل خطّی تعمیم یافته (مطالعه موردی: شناورهای بندر بوشهر)
این مطالعه با هدف بررسی اثرات عمق و زمان غوطهوری گرگورها بر صید در واحد تلاش صیادی (CPUE) ماهی مرکب ببری (Sepia pharaonis) صورت پذیرفت. منطقه نمونهبرداری بندر بوشهر و زمان آن اسفند 1395 مقارن با فصل صید ماهی مرکب شناورهای گرگوری بود. مجموعاً از 20 شناور صید گرگور نمونهبرداری تصادفی صورت گرفت. برای رسیدن به برآوردهایی مطمئنتر شیوه بازنمونهگیری جکنایف (Jackknife) مورد استفاده قرار گرفت. همچنین جهت تعیین روابط میان عمق و زمان غوطهوری (متغیر توضیحی) با صید به ازای واحد تلاش صیادی (متغیر پاسخ)، از مدل خطی تعمیم یافته (GLM) استفاده شد. طبق مشاهدات بازنمونهگیری جکنایف (مشابه نتایج میدانی) میانگین صید به ازای واحد تلاش ماهی مرکب ببری زمانهای غوطهوری 8-2 روز بیشتر از زمانهای غوطهوری 14-8 روز (720/545>759/509) و میانگین صید به ازای واحد تلاش اعماق 40-25 متر بیشتر از اعماق 25-10 متر (940/536>494/516) بود. علاوهبرآن براساس بازنمونهگیری فوق فواصل اطمینان صید به ازای واحد تلاش برای زمانهای غوطهوری 8-2 روز و 14-8 روز به ترتیب برابر بودند با 768/708-671/382 و 293/633-225/386 گرم/گرگور و برای اعماق 25-10 متر و 40-25 متر به ترتیب 166/685-822/347 و 535/693-345/410 گرم/گرگور بدست آمد. از طرفی، نتایج مدل خطّی تعمیم یافته نیز نشان داد که هم عمق و هم زمان غوطهوری گرگورها اثر معنیداری بر پارامتر صید به ازای واحد تلاش داشته است (1/0>p )، به گونهای که افزایش عمق و کاهش زمان غوطهوری سبب افزایش صید به ازای واحد تلاش صیادی میگردند. بنابراین، براساس دادههای میدانی موجود، انتظار میرود که شناورهای گرگوری با فعالیّت در اعماق 40-25 متر و با غوطهوری گرگورهایشان بین 8-2 روز بتوانند نسبت به تلاش صیادی انجام شده برای صید ماهی مرکب ببری عملکرد مطلوبتری از خود نشان دهند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_121668_3556776e909430908f302bcbbaca96c2.pdf
2020-08-22
83
92
10.22092/isfj.2020.121668
گرگور
صید در واحد تلاش صیادی
مدل خطی تعمیم یافته
بازنمونهگیری جکنایف
ماهی مرکب ببری
خلیج فارس
رضا
بدلی
1
AUTHOR
سید یوسف
پیغمبری
sypaighambari@yahoo.com
2
AUTHOR
هادی
رئیسی
3
AUTHOR
محمد جواد
شعبانی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر عصاره الکلی گیاهان بن سرخ ( (Allium jesdanum، شنگ (Tragopon carcifolus) و شاتره (Fumaria parviflora) بر ماندگاری فیله ماهی سفید (Rutilus frisii kutum)
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر عصاره الکلی سه گیاه بنسرخ (Allium jesdanum)، شنگ (Tragopon carcifolus) و شاتره (Fumaria parviflora) در سه غلظت 250، 500 و 750 میلیگرم بر لیتر بر خصوصیات شیمیایی و میکروبی فیله ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) در یخچال طی 15 روز انجام گرفت. pH،TVB-N (مجموع بازهای نیتروژنیفرار)، TBA (تیوباربیتیوریک اسید)، PV (پراکسید)، TMA (تری متیل آمین) و بار میکروبی (TVC) در روزهای صفر، 3، 6، 9، 12 و 15 مورد بررسی قرار گرفتند. Neophytadiene در عصاره شنگ و شاتره و Di Methyl Tri Sulfide در عصاره بنسرخ ترکیب اصلی بودند. pH،TVB-N ، TBA، PV، TMA و بار میکروبی با افزایش زمان نگهداری در تیمارهای 250، 500 و 750 میلیگرم در لیتر عصاره هر 3 گیاه افزایش یافتند (05/0p < ). بار میکروبی در تیمار 250 میلیگرم در لیتر برای هر سه عصاره در محدوده (Log cfu/ g 07/5-24/3) قرار داشت و تا روز نهم در حد مجاز بود، ولی در تیمار 750 میلیگرم در لیتر برای سه عصاره تا روز پانزدهم Log cfu/ g) 22/6-29/5) در محدوده مجاز (Log cfu/g 7) قرار داشت. بالاترین فعالیت ضد میکروبی مربوط به عصاره الکلی بنسرخ بوده و عصارههای الکلی شنگ و شاتره در رتبه بعدی قرار داشتند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122453_e1a38717770fe91cf609f08c6dec8040.pdf
2020-08-22
93
108
10.22092/isfj.2020.122453
بن سرخ
شنگ
شاتره
شاخصهای کیفی
ماهی سفید
صبا
کوگانی
1
AUTHOR
لاله
رومیانی
l.roomiani@yahoo.com
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات مجزا و تلفیقی مانان الیگوساکارید (Mannan oligosaccharide) و باکتری لاکتوباسیلوسپلانتاروم (Lactobacillus plantarum) جیره بر برخی شاخصهای رشد و فاکتورهای خونی بچه ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius)
در مطالعه حاضر، اثرات مجزا و تلفیقی مانان الیگوساکارید[1](MOS) و باکتری لاکتوباسیلوسپلانتاروم(Lactobacillus plantarum) جیره بر برخی شاخصهای رشد و فاکتورهای خونی بچه ماهی آزاد دریای خزر مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با وزن اولیه 6/0±10 گرم توسط جیرههای شامل :1) جیره شاهد فاقد هرگونه ماده افزودنی، 2) جیره حاوی cfu/g-1 108×8 باکتری L.plantarum ، 3) جیره حاوی g/kg-14 مانان الیگوساکارید، 4) جیره حاوی ترکیبی از cfu/g-1 108×8 باکتری L. plantarum، و g/kg-14 مانان الیگوساکارید، به مدت 8 هفته تغذیه شدند. در پایان دوره و انجام نمونه برداری، نتایج نشان داد که تیمارهای حاوی g/kg-14 مانان الیگوساکارید به صورت مجزا و جیره تلفیقی شامل مانان الیگوساکارید و باکتری L. plantarum ، از لحاظ شاخصهای افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، شاخص رشد روزانه و کارایی پروتئین در بین تیمارها نسبت به گروه شاهد افزایش معنیداری نشان دادند (05/0>P). بیشترین میزان ضریب تبدیل غذایی و مصرف روزانه غذا در تیمار شاهد، مشاهده گردید و از این نظر تفاوت معنیداری با سایر تیمارها داشت (05/0>P). همچنین از نظر فاکتور وضعیت تفاوت معنیداری بین تیمارهای مجزا و تلفیقی و گروه شاهد، مشاهده نشد (05/0<p). نتایج شاخصهای خونی در بین تیمارهای مختلف نشان داد که تعداد گلبولهای قرمز در بین تیمارها تفاوت معنیداری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0>P) بطوریکه بیشترین و کمترین تعداد به ترتیب مربوط به تیمار حاوی L.plantarum و شاهد بود در حالیکه تعداد گلبول سفید تفاوت معنیداری را نسبت به گروه شاهد نشان نداد (05/0<P). نتایج این تحقیق حاکی از آن است که استفاده از جیرههای حاوی g/kg-14 مانان الیگوساکارید به صورت مجزا و جیره تلفیقی شامل مانان الیگوساکارید و باکتری L.plantarum ، سبب بهبود شاخصهای رشد و خونی در بچه ماهیان آزاد دریای خزر میگردد. [1] .Mannan oligosaccharide
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122479_6e639ba9281fe168a58c30244c608c73.pdf
2020-08-22
109
120
10.22092/isfj.2020.122479
مانان الیگو ساکارید
لاکتوباسیلوسپلانتاروم
ضریب تبدیل غذایی
کارایی پروتئین
ماهی آزاد دریای خزر
محمد جواد
جامی
1
AUTHOR
عبدالمحمد
عابدیان کناری
aabedian@modares.ac.ir
2
AUTHOR
حامد
پاکنژاد
3
AUTHOR
محمود
محسنی
mahmoudmohseni@yahoo.com
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثرات سینرژیک تغذیه با نانوذرات آهن و مس و مقایسه با اشکال معدنی آن بر عملکرد رشد و شاخصهای خون شناسی بچه ماهی سفیدک سیستان Schizothorax zarudnyi Nikolskii, 1897
آهن و مس دو عناصر کمنیاز ضروری یا ریزمغذی هستند که در بسیاری از فرایندهای حیاتی بیولوژیک، آنزیمهای کلیدی و سیستم ایمنی نقش مهمی ایفاء میکنند. در مطالعه حاضر، اثرات تغذیه با منابع مختلف مکمل آهن و مس بر عملکرد رشد و برخی شاخصهای خون شناسی ماهی سفیدک سیستان Schizothoraxzarudnyi با میانگین وزنی 45/0± 97/23 گرم بررسی شد. تیمارهای غذایی طی 60 روز تحقیق شامل ماهیان تغذیهشده با (1) جیره شاهد فاقد هرگونه مکمل مس و آهن، (2) جیره حاوی 150 میلیگرم در کیلوگرم مکمل آهن معدنی، (3) جیره حاوی 3 میلیگرم در کیلوگرم مکمل مس معدنی، (4) جیره حاوی 150 و 3 میلیگرم در کیلوگرم مکمل آهن و مس معدنی، (5) جیره حاوی 150 میلیگرم در کیلوگرم مکمل نانوذره آهن، (6) جیره حاوی 3 میلیگرم در کیلوگرم مکمل نانوذره مس و (7) جیره حاوی 150 و 3 میلیگرم در کیلوگرم مکمل نانوذره آهن و نانوذره مس بودند. نتایج نشان داد، افزودن آهن و مس به جیره غذایی سبب بهبود شاخصهای رشد و خونشناسی در مقایسه با شاهد میگردد و اشکال نانویی آهن و مس بخصوص استفاده توأم آنها مؤثرتر از اشکال معدنی آنها عمل میکند بطوریکه ماهیان تیمار هفت، بهترین نتایج را در مقایسه با سایر تیمارها از نظر شاخصهای عملکرد رشد و تغذیه نشان دادند (05/0p <). همچنین ماهیان تیمار هفت بالاترین مقادیر را در کلیه شاخصهای خونشناسی نشان دادند و شاخصهای هماتوکریت و هموگلوبین و تعداد کل گلبول قرمز این تیمار با سایر تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیدارِی نشان داد. شاخصهای MCV و MCH تیمار هفت نیز دارای اختلاف معنیداری با تیمار شاهد بود (05/0p <). نتایج این تحقیق نشان داد، افزودن همزمان دو نانوذره آهن و مس منجر به بهبود بیشتر شاخصهای رشد و خونشناسی ماهی سفیدک سیستان نسبت به افزودن جداگانه و اشکال معدنی آنها میگردد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122502_bbe28b105efc7528aee4cacb51275b13.pdf
2020-08-22
121
131
10.22092/isfj.2020.122502
سفیدک سیستان
نانوذرات آهن و مس
عملکرد رشد
خونشناسی
علیرضا
افشاری
1
AUTHOR
ایمان
سورینژاد
2
AUTHOR
احمد
قرایی
agharaei551@gmail.com
3
AUTHOR
سید علی
جوهری
a.johari@uok.ac.ir
4
AUTHOR
زهرا
قاسمی
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
جداسازی و بررسی ویژگیهای پروبیوتیک لاکتوباسیلوسهای (Lactobacillus) روده قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) و توان ضد باکتریایی آنها در برابر یرسینیا راکری (Yersinia ruckeri)
لاکتوباسیلوسها متداولترین باکتریهای پروبیوتیک هستند. هدف این مطالعه، جداسازی و ارزیابی ویژگیهای پروبیوتیک لاکتوباسیلوسهای روده قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) برای تقویت دستگاه گوارش این ماهی بود. پس از تهیه 75 عدد ماهی قزلآلای رنگینکمان پرورشی، محتویات روده آنها در محیط آبگوشتMRS (de MAN, ROGOSA and SHARPE) کشت شده و 56 پرگنه لاکتوباسیلوس با آزمونهای بیوشیمیایی مشخص شدند. سویههای لاکتوباسیلوس با آزمونهای بیوشیمیایی و واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) شناسایی و فعالیت ضدباکتریایی، حساسیت در برابر آنتیبیوتیکها، مقاومت در برابر صفرا و شرایط اسیدی (3=pH) مورد بررسی قرار گرفت. جمعا شش سویه لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (Lactobacillus acidophilus) ، لاکتوباسیلوس روتری (Lactobacillus reuteri)، لاکتوباسیلوس انیمالیس (Lactobacillus animalis)، لاکتوباسیلوس فرمنتوم (Lactobacillus fermentum)، لاکتوباسیلوس لیشمانیا (Lactobacillus Leishmania) و لاکتوباسیلوس دلبروکی (Lactobacillus delbrueckii) شناسایی شدند. فعالیت ضد باکتریایی لاکتوباسیلوس لیشمانیا در برابر یرسینیا راکری (Yersinia ruckeri) به طور معنیداری (05/0˂p ) بیشتر از آنتیبیوتیک انروفلوکساسین بود. همه سویههای جداسازی شده در برابر آنتیبیوتیکهای اکساسیلین و وانکومایسین مقاوم و به تتراسایکلین حساس بودند. لاکتوباسیلوس انیمالیس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس دلبروکیبترتیب بیشترین مقاومت را در برابر صفرا (05/0˂p ) و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بیشترین مقاومت را در برابر شرایط اسیدی از خود نشان دادند. براساس نتایج در مجرای گوارشی قزلآلای رنگینکمان، لاکتوباسیلوسهایی پروبیوتیک وجود دارد که از میان آنها لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس روتری و لاکتوباسیلوس دلبروکی از ویژگیهای پروبیوتیک بهتری برخوردارند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122591_89b3ceff2c00136650793b8e57a39ca9.pdf
2020-08-22
133
142
10.22092/isfj.2020.122591
لاکتوباسیلوس
قزلآلای رنگینکمان
خواص پروبیوتیک
یرسینیا راکری
نیکی
نادعلیزاده طبری
1
AUTHOR
سعید
مشکینی
2
AUTHOR
امیر
توکمهچی
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی آلودگی مناطقی از تالاب انزلی به باکتریهای Yersinia enterocolitica و Listeria monocytogenes به روش کشت میکروبی وPCR و ارتباط آنها با pH و هدایت الکتریکی آب
تالاب انزلی مهمترین اکوسیستم حد واسط حوضه آبریز دریای خزر بوده و نقش بسزایی در پالایش مواد ورودی رودخانههای این منطقه دارد و به عنوان یک صافی طبیعی عمل میکند. در این مطالعه بار کلی میکروبی و باکتریهای Yersinia enterocolitica و Listeria monocytogenes و ارتباط آن با pHو هدایت الکتریکی آب مورد بررسی قرار گرفت. نمونهبرداری از پاییز 97 لغایت تابستان 98 از لایه سطحی، براساس روشهای استاندارد نمونهبرداری آب انجام شد. بیشترین میانگین لگاریتمی شمارش کل باکتریها 513/5 در میلیلیتر، در ایستگاه علی آباد در تابستان و کمترین میانگین لگاریتمی شمارش کل باکتریها 914/3 در میلیلیتر، در ایستگاه آبکنار در پاییز و بالاتر از حد استاندارد بودند. در مقایسه میزان آلودگی باکتریهای Y.enterocolitica و L.monocytogenes با استفاده از محیط کشتهای اختصاصی بترتیب 41 درصد و 50 درصد و در روش PCR با زوج پرایمرهای اختصاصی بترتیب 7/35 درصد و 8/42 درصد بودند. بیشترین میزان pH در ایستگاه سنگاچین 86/8 و بالاترین میزان EC در ایستگاه طالب آباد 1050 16μs/cm"> بود. با استفاده از آزمون دانکن، اختلاف آماری معنیداری در اغلب ایستگاهها با درصد کشتهای اختصاصی، فاکتورهای pH و EC و میانگین لگاریتمی شمارش کل باکتریها مشاهده شد (05/0(p
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123102_e222b6b15531183b5edb4ba4244e4409.pdf
2020-08-22
143
153
10.22092/ISFJ.2020.122687
تالاب انزلی
Yersinia enterocolitica
Listeria monocytogenes
آلودگی
محمدهادی
ابوالحسنی
1
AUTHOR
زهرا
طالبی
2
AUTHOR
مریم
پیامی خمیران
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع و پراکنش ستارههای دریایی و ستارههای شکننده دریایی در سواحل ایرانی خلیج فارس در محدوده استان بوشهر
خارپوستان[1] یکی از شناساگرهای بسیار خوب برای بررسی سلامت و وضعیت سواحل و صخرههای مرجانی در آبهای دریایی هستند. هدف از این مطالعه بررسی تنوع و پراکنش ستارههای دریایی[2] و ستارههای شکننده دریایی[3] در منطقه پایین و میانی جزر و مدی[4] سواحل خلیج فارس در محدوده ی استان بوشهر شامل ایستگاههای نیروی هوایی، بندر رستمی، اولی شمالی و جنوبی بود. نمونهبرداری از فروردین لغایت اسفند سال 1396 به صورت فصلی در 4 نوبت و توسط کوادرات یک متر در یک متر و در 2 ترانسکت عمود بر دریا با عرض 30 متر و با فاصله تقریبی 100 متر از هم انجام گرفت. در مجموع 184 فرد، 7 گونه شامل 4 گونه ستارهدریایی، 3 گونه ستاره شکننده متعلق به خانوادههای Astropectinidae(گونههای Astropecten polyacanthus phragmorus و Astropecten monacanthus)، Asterinidae(گونه Aquilonastra iranica)، Ophidiasteridae(گونه Linckia multifora)، Ophiotrichidae(گونه Ophiothrix sp.) وOphiocomidae (گونههای Ophiocoma scolopendrina و Ophiocoma sp.) جمعآوری شدند. فراوانترین گونه شناسایی شده Ophiothrix sp. بود و کمترین فراوانی به گونه L. multiflora تعلق داشت. زیستگاه گونه A. polyacanthus phragmorusسواحل زیر جزر و مدی ماسهای، A. monacanthus سواحل جزر و مدی ماسهای، گونه A. iranica بسترهای صخرهای جزر و مدی بود و گونههای L. multifora، Ophiothrix sp.، O. scolopendrina و Ophiocoma sp. در بسترهای صخرهای– مرجانی یافت شدند. الگوی پراکنش 54/90 درصد از گونهها خوشهای بود در حالیکه سایر گونهها پراکنش یکنواختی داشتند. نتایج شاخصهای تنوع گونهای شانون H’= 1.7672 و اونس 0.8754= نشانگر تنوع یکنواختی مناسب ستارهها و ستارههای شکننده در سواحل خلیج فارس در استان بوشهر است. [1] Echinodermata [2] Asteroidea [3] Ophiuroidea [4] Lower and middle tidal zones
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122689_cc8ffcdcafac40e118567dcbf0c180fb.pdf
2020-08-22
155
166
10.22092/isfj.2020.122689
تنوع
پراکنش
ستاره دریایی
ستاره شکننده دریایی
سواحل خلیج فارس
استان بوشهر
شیوا
سلطانی
1
AUTHOR
ابراهیم
رجبزاده قطرمی
2
AUTHOR
سید محمد باقر
نبوی
3
AUTHOR
نعمتالله
خراسانی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تغییرات کیفی میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) طی نگهداری با تأخیر در یخ
در مطالعه حاضر تأثیر تأخیر در یخگذاری بر کیفیت و مدت ماندگاری میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) طی یک دوره 18 روزه نگهداری در یخ مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور میگوهای تازه صید شده در سه تیمار تقسیمبندی گردید. گروه اول بلافاصله در یخ قرار داده شد در حالی که گروههای دوم و سوم به ترتیب یک ساعت و دو ساعت پس از صید با یخ مخلوط شده و پوشانده شدند و مدت زمان ماندگاری با بررسی شاخصهای میکروبی (شمارش کلی باکتریهای مزوفیل و سرمادوست)، فاکتورهای شیمیایی (pH، TVB-N و TBARS) و ارزیابی حسی تعیین گردید. ارزیابی میکروبی نشان داد، کمترین رشد باکتریایی در اولین گروه از میگوها که بلافاصله پس از صید در یخ نگهداری شدند، رخ داده است (p <0.05). در میان شاخصهای شیمیایی، بیشترین میزان افزایش pH، TVB-N و TBARS در میگوهای یخگذاری شده با دو ساعت تأخیر مشاهده گردید. نتایج ارزیابی حسی نشان داد، مدت ماندگاری میگوهای گروه اول که به طور مداوم در یخ نگهداری شدند، دوازده روز بود در حالی که در مورد گروههای دوم و سوم که با یک ساعت و دو ساعت تاخیر پس از صید در یخ نگهداری شدند، به ترتیب به 10 و 8 روز کاهش یافت. در اکثر روزهای این مطالعه همبستگی بالایی میان شاخصهای حسی، میکروبی و شیمیایی وجود داشت. بررسی شاخصهای حسی، میکروبی و شیمیایی تیمارهای مورد بررسی نشان داد، هر یک ساعت تأخیر در یخگذاری منجر به کاهش دو روزه زمان ماندگاری میگو در مقایسه با نمونههای با یخگذاری بلافاصله شده است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122690_d7eea20751e7c0b5c8b8f1b501f4edb2.pdf
2020-08-22
167
177
10.22092/isfj.2020.122690
میگوی سرتیز
نگهداری در یخ
ماندگاری
ارزیابی حسی
بهمن
میربلوک
1
AUTHOR
جواد
قاسم زاده
2
AUTHOR
سلیم
شریفیان
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه تخمدان و تخمکزایی در خرچنگ شبح Ocypode rotundata (Miers, 1882) در جزیره قشم، خلیج فارس
در این مطالعه، ساختار غده جنسی و تخمکزایی در خرچنگ Ocypode rotundata از لحاظ ماکروسکوپی و میکروسکوپی در مدت یکسال از دی 1395 لغایت بهمن 1396 بررسی شد. خرچنگهای ماده ماهانه از سواحل ماسهای بندر صلخ، جزیره قشم جمعآوری شدند. در آزمایشگاه، تخمدان خرچنگها از ناحیه سفالوتراکس جدا شد و به منظور مطالعات بافتشناسی آمادهسازی شدند. مراحل رشد و توسعه هر غده جنسی براساس خصوصیات ظاهری رنگ و اندازه بررسی شد و سپس هر مرحله با توجه به ویژگیهای میکروسکوپی توصیف شد. با توجه به نتایج، شش مرحله رشد تخمدان برای خرچنگ O. rotundata تشخیص داده شد که شامل مرحله اول: نابالغ، مرحله دوم: ابتدایی، مرحله سوم: درحال رشد، مرحله چهارم: واسطه، مرحله پنجم: پیشرفته، مرحله ششم: تخلیه بود. طی مرحله تخمکزایی، تعداد اووسیتها طی رشد دوم افزایش یافت که همزمان با تغییر رنگ و افزایش حجم غدد جنسی بود. روند رشد اووسیت نیز شامل شش مرحله بود: مرحله اولیه نخستین رشد، مرحله انتهایی نخستین رشد، اوایل مرحله رشد دوم، مرحله میانی رشد دوم، انتهای مرحله رشد دوم، مرحله رشد کامل اووسیت. براساس نتایج، شکلگیری مجموعه زرده دور هستهای تنها در مرحله انتهایی نخستین رشد مشاهده شد. بعلاوه، آغاز رشد دوم همزمان با پدیدار شدن گلبولهای زرده در اووپلاسم بود. همچنین بیشتر اووسیتها در مرحله پایان رشد به رنگ صورتی روشن قابل مشاهده بودند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122700_9cd46e0b2f2f43f66c0fa486987c2817.pdf
2020-08-22
179
190
10.22092/isfj.2020.122700
ساختار غده جنسی
تخمکزایی
اووسیت
تخمدان
مجتبی
نادری
1
AUTHOR
جمیله
پازوکی
j_pazooki@sbu.ac.ir
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی علل سفید شدگی مرجانهای شاخ گوزنی (Acropora spp.) جزیره هندورابی
سلامت جوامع مرجانی اطراف جزیره هندورابی به روش Coral Watch، و عکسبرداری خطی در تابستان 96، مطالعه و پدیده سفیدشدگی مرجان ها مشاهده شد. درجه حرارت ثبت شده در پیرامون کلنیهای مرجان 1/33 درجه سانتیگراد و در مطالعه شاخص سلامت مرجانها، جنس Acropora spp.، صد در صد شاخص E1 (سفیدشدگی کامل)، 80 درصد مرجانهای جنس Hydnophora spp . شاخص E6(سلامتی کامل) و برای 20 درصد همین جنس شاخص E4(در حال سفیدشدن)، اندازه گیری شد. نتایج این بررسی نشان داد کلنی مرجانهای شاخهای، کاملا سفیدشدهاند، اما مرجانهای تودهای در برابر استرسهای دمای محیطی مقاوم بوده اند، هرچند که برخی از آنها دارای شاخص E4 بوده و تصور بر آن است که این گونهها نتوانند در شرایط بحرانیتر از استرسهای دمای محیطی در امان باشند. از آنجائی که اکوسیستم مرجانی، به ویژه مرجانهای شاخهای به دلیل زیستگاههای کوچکی که برای ماهیان زینتی و لارو برخی از ماهیان تجاری به وجود میآورند دارای ارزش زیست محیطی و شیلاتی میباشد، لذا پایش سلامت این زیست بومها به منظور مدیریت زیست محیطی پیشنهاد میگردد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_121708_673a298a41f34e0dcf8c4a3632175f29.pdf
2020-08-22
191
196
10.22092/isfj.2020.121708
سفید شدگی
مرجان شاخ گوزنی
جزیره هندورابی
خلیج فارس
س.
بهزادی
1
AUTHOR
ح.
رامشی
2
AUTHOR
ع.
سالارپوری
3
AUTHOR
م.
درویشی
4
AUTHOR
سجاد
پور مظفر
5
AUTHOR
ش.
صیدمرادی
6
AUTHOR
غ.غ.
اکبرزاده
7
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه افزایش قیمت ماهی و قدرت خرید خانوارهای ایرانی
اهمیت و ارزش غذایی ماهی کاملا مشخص می باشد. گوشت ماهی تازه منبع غنی از پروتئین ( حدود ۲۰ درصد پروتئین ) و املاح و اسیدهای چرب ضروری است که در در رژیم غذایی و حفظ سلامت انسان ضروری و نقش مهمی دارد. در این بررسی روند تغییرات قیمت خرده فروشی ماهی طی سالهای 97-1381 در ایران و همزمان با حداقل دستمزد مصوب و رسمی ایران مورد مطالعه قرار گرفت. نتیجه نشان داد با روند افزایش قیمت ماهی صید شده در سه منبع آبهای شمال و جنوب کشور و پرورشی طی سالهای گذشته، از قدرت خرید مردم کاسته و عملاً ماهی به عنوان یک غذای لوکس و مختص گروههای خاصی از جامعه قرار گرفته است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_122715_72a0976f5e28152eb65fabe4eb06e96f.pdf
2020-08-22
197
202
10.22092/isfj.2020.122715
قیمت ماهی
دستمزد کارگران
نرخ افزایش قیمت
مهناز
ربانیها
1
AUTHOR
علی
عوفی
2
AUTHOR