موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
بررسی علل عدم بروز پدیده کشند قرمز درآب های سواحل خوزستان
1
12
FA
سیمین
دهقان مدیسه
s_dehghan2002@yahoo.com
غلامعباس
زرشناس
zarshenas1@yahoo.com
سارا
سبز علیزاده
منصور
خلفه نیلساز
عباسعلی
مطلبی
motalebi@ifro.ir
یوسف
میاحی
10.22092/isfj.2014.103046
پایش گونه های مضر جلبکی (کشند قرمز) از مرداد 1389 لغایت تیر ماه 1390، به صورت ماهانه در پنج ایستگاه از سواحل استان خوزستان انجام گردید. نتایج نشان داد طی مدت بررسی پدیده شکوفایی جلبکی مضر <em> </em><em>Cochlodinium polykrikoides</em> رخ نداد . بطورکلی ،دیاتومه ها با 60/90 درصد و 45 گونه، دینوفلاژله ها 52/7 درصد و 9 گونه ، سیانوفیسه ها با 88/1 درصد و 1 گونه ، ترکیب تنوع گونه ای جمعیت فیتوپلانکتون ها را تشکیل داد. مقادیر آمونیاک طی ما ه های مختلف دارای اختلاف آماری بوده است( p<0.05) دامنه تغییرات نوترینت ها در محدوده طبیعی آب های دریایی بوده و از طرف دیگر نسبت N:P محاسبه شده در تمامی ماه ها پایین تر از Ratio Redfield(16:1) قرار داشت ، لذا شرایط برای بروز کشند قرمز ایجاد نشده است. <br />
نوترینت,فیتو پلانکتون,کشند قرمز,آبهای استان خوزستان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103046.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103046_9c2efcdf2006abae878b53e606a089ef.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
مقایسه تاثیرتغذیه با پریان میگو Phallocryptus spinosa و آرتمیا Artemia urmiana بر مقدار رنگدانههای کاروتنوئیدی پوست ماهی گلدفیش Carassius auratus
13
24
FA
مسعود
صیدگر
seidgar21007@yahoo.com
محمود
حافظیه
jhafezieh@yahoo.com
علی
نکوئی فرد
dr.alinekuiefard@iran.ir
10.22092/isfj.2017.110180
مقدار رنگدانه های کاروتنوئیدی، تاثیر تعیین کننده ای در رنگ عضله و پوست ماهیان خوراکی و زینتی دارند. تجمع این ماده رنگی در پوست و عضلات ماهی بر بازار پسندی آن بسیار تاثیرگذار است و بدین منظور با توجه به عدم سنتز آن ، اضافه نمودن این ترکیبات به جیره غذایی ماهیان پرورشی ضروری است. در این تحقیق 270ماهی گلدفیش Carassius auratus با میانگین وزن اولیه 8/0 گرم در سه تیمار غذایی هر یک با سه تکرار شامل غذای کنسانتره، مخلوط 50% کنسانتره و 50% پریان میگوی منجمد Phallocryptus spinosa و مخلوط 50% کنسانتره و 50% آرتمیاارومیانا (Artemia urmiana ( منجمد ، سه بار در روز و به مدت 90 روز به میزان 3% وزن بدن تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش مقادیر کاروتنوئیدهای کل به روش اسپکتروفتومتری با دستگاه اسپکتروفتومتر مدل WPA ساخت انگلیس و رنگدانه های آستاگزانتین، کانتاگزانتین و بتاکاروتن به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا با دستگاه HPLC مدل Younglin ساخت انگلیس در پوست ماهیان تیمارهای مختلف اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان دادکه مقادیر رنگدانه های کاروتنوئیدی بطور معنی داری در ماهیان تغذیه شده با مخلوط کنسانتره و غذای زنده، بیشتر ازماهیان تغذیه شده فقط با غذای کنسانتره بود و بیشترین تولید رنگدانه در پوست ماهیان تغذیه شده از جیره حاوی پریان میگو بدست آمد. نتایج حاصله نشان داد که در پوست ماهیان گلدفیش تغذیه شده با جیره های غذایی کنسانتره، مخلوط کنسانتره و پریان میگوی منجمد و مخلوط کنسانتره و آرتمیای منجمد به ترتیب میانگین (±SD) مقادیر کاروتنوئید کل 03/0 ±09/1 ،021/0 ± 90/3و05/0 ± 07/2 میلی گرم درصد، آستاگزانتین23/0 ± 57/84 ،40/0 ± 82/205و 63/0 ±24/102 نانوگرم، کانتاگزانتین01/0 ± 24/0 ، 17/0 ±79/35 و 2/0 ±64/30 نانوگرم و بتاکاروتن 11/0 ±73/34 ،2/0 ± 78/ 138 و 15/0 ±77/69 نانوگرم به ازای هر گرم پوست ماهی بدست آمد، بطوریکه بین جیره های غذایی مختلف اختلاف معنی دار وجود دارند. نتیجه گیری نهایی مبین این است که پریان میگوها را می توان به عنوان جایگزین مناسب، سازگار با محیط زیست و با قیمت پایین تر نسبت به مواد رنگدانه ای مصنوعی وبا ارجحیت نسبت به آرتمیا جهت بهبود رنگ ماهیان زینتی مورد استفاده قرار داد.
Carassius auratus,رنگدانه,کاروتنوئید,پریان میگو,آرتمیا
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110180.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110180_ebe998a4f20b1f569d08c740fbde558f.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
بررسی ترکیبات شیمیایی و ویژگیهای عملکردی پروتئین ایزوله شده از فانوسماهی (Benthosema pterotum) با استفاده از روش تغییر pH
25
36
FA
نجمه
اولیائی
مرضیه
موسوینسب
محمد
قربانی
moghorbani@yahoo.com
علیرضا
صادقی ماهونک
sadeghiaz@yahoo.com
یحیی
مقصودلو
ymaghsoudlou@yahoo.com
10.22092/isfj.2014.103048
هدف از این تحقیق تولید ایزوله پروتئینی از فانوسماهی (<em>Benthosema pterotum</em>) و بررسی ترکیبات شیمیایی و ویژگیهای عملکردی آن بود. ایزوله پروتئین ماهی با روش تغییر pH با استفاده از pH های قلیایی (10 و 12) تولید گردید. نتایج نشان دادند که راندمان استخراج پروتئین در pH 12 به شکل معنیداری بیشتر از pH 10 بود. نتایج حاصل از تعیین مقدار چربی نمونهها نشان داد قلیا اثر معنیداری بر کاهش چربی ایزولههای پروتئینی داشت و با افزایش pH میزان چربی به شکل معنیداری کاهش یافت. بررسی ویژگیهای عملکردی از قبیل ظرفیت حفظ آب، حفظ روغن، خاصیت امولسیفایری، کفکنندگی و حلالیت ایزولههای پروتئینی نیز نشان داد با افزایش pH ویژگیهای عملکردی بهبود یافته و پروتئین ایزوله شده در pH 12 نسبت به pH 10 برتری داشت. بررسی و مقایسه خصوصیات رنگی (L، a و b) پروتئینهای ایزوله شده نشان داد پروتئینهای ایزوله شده در pH 12 رنگ روشنتری (پارامتر L بالاتر) نسبت به پروتئینهای ایزوله شده در pH 10 داشتند. همچنین با افزایش pH میزان قرمزی (پارامتر a) و زردی (پارامتر b) ایزولههای پروتئینی کاهش یافت. نتایج فوق نشان داد ایزوله پروتئین فانوس ماهی تولید شده دارای ویژگیهای عملکردی مناسبی است و استفاده از قلیا منجر به بهبود عملکرد و پارامترهای رنگی ایزوله پروتئینی میشود.
فانوسماهی (Benthosema pterotum),ایزوله پروتئین ماهی,قلیا,ویژگیهای عملکردی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103048.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103048_40bee0b6ab2ddbae2f58e6a884942cd8.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
تاثیر سطوح مختلف عصاره نعناع فلفلی بر برخی شاخصهای خونی، بیوشیمیایی و ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
37
46
FA
میلاد
عادل
رضا
پورغلام
r_pourgholam@yahoo.com
سید جلیل
ذریه زهرا
zorrieh@yahoo.com
مریم
قیاسی
ghiasimaryam4@gmail.com
10.22092/isfj.2014.103049
افزایش روز افزون مقاومتهای باکتریایی نسبت به آنتی بیوتیکهای تجاری، گرایش به استفاده از گیاهان را به منظور تحریک سیستم ایمنی ذاتی افزایش داده است. در این مطالعه تاثیر جیره های غذایی حاوی سطوح مختلف عصاره نعناع فلفلی ( <em>(</em><em>Mentha piperita</em> بر شاخصهای خونی، بیوشیمیایی و ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (<em>Oncorhynchus mykiss</em><em>) </em>مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظورماهیان با میانگینوزنی 12/0±2/32گرمدر حوضچههای فایبرگلاس 1800 لیتر ی با تراکم 80 عدد ماهی توزیع و طی مدت 8 هفته، تیمارهای مختلف در3 تکرار شامل از غذای حاوی سطوح 0، 1، 2 و 3 درصد عصاره نعناع فلفلی تغذیه شدند. در انتهای دوره از ماهیان خونگیری شد و شاخصهای خونی، بیوشیمیایی و ایمنی تیمارها مورد مقایسه آماری قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که در تعداد گلبولهای سفید و قرمز خون، درصد نوتروفیل، میزان هماتوکریت، هموگلوبین، پروتئین تام سرم، IgM و میزان فعالیت لایزوزیم سرم ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی عصاره نعناع فلفلی بویژه در غلظتهای بالا (2 و 3%) تفاوت معناداری با تیمار شاهد وجود دارد. نتایج حاصله مبین آن است که عصاره نعناع فلفلی، دارای اثرات تقویت کننده سیستم ایمنی غیر اختصاصی در ماهی قزل آلای رنگین کمان میباشد. بنابراین، استفاده از عصاره این گیاه به ویژه در سطح 3 درصد به عنوان محرک ایمنی در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان، توصیه میشود.
قزل آلای رنگین کمان,نعناع فلفلی,شاخصهای خونی,ایمنی,بیوشیمیایی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103049.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103049_27a449f36554f5fc0a251633e41dd83a.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
ارزیابی کمی اثرات شانه دار بر ساختار زئوپلانکتونی حوزه جنوبی دریای خزرطی سال های 89-1375
47
58
FA
فرشته
اسلامی
fr__eslami1689@yahoo.com
نیما
پورنگ
n_pourang@yahoo.com
حسن
نصرالله زاده ساروی
حسن
فضلی
hn_fazli@yahoo.com
ابواالقاسم
روحی
مژگان
روشن طبری
rowshantabari@yahoo.com
10.22092/isfj.2014.103092
<span>ورود گونه مهاجم شانه دار Mnemiopsis leidyi به دریای خزر درسال 1379 این اکوسیستم دچار تغییراتی شده است . در این مطالعه از داده ها و اطلاعات تحقیقات مرتبط در بازه زمانی سالهای 1375 الی 1389استفاده گردید .این سال ها به دو گروه زمانی قبل از ورود شانه دار (1375) و بعد از ورود شانه دار (89-1380) به دریای خزر دسته بندی گردید. در این بررسی ارزیابی کمی اثرات شانه دار به عنوان یک گونه مهاجم و آلاینده زیستی بر ساختارزئوپلانکتون دریای خزر طی سال های 89-1380 انجام گرفت. دامنه فراوانی و پراکنش شانه دار (Abundance and Distribution Range) طی سال های 88-1380 در گروه E (زیتوده زیاد و حضور در همه مکان ها) و در سال 1389در گروهD (تعداد متوسط و حضور در همه مکان ها) ارزیابی شد. سال 1380 که زیتوده نسبی شانه دار بیش از 90 درصد می باشد، تهاجم شانه دار در مرحله گسترش(Expansion ) و سال های بعد (89-1381) با توجه کاهش و افزایش متناوب زیتوده و سپس روند کاهشی ، مرحله سازگاری (Adjustment) ارزیابی شد. با توجه به از بین رفتن گونه های بومی وکلیدی(Keystone species) در سال های بعد از حضور شانه دار، اثر شانه دار برروی جامعه زئوپلانکتون طی سال های 89- 1380 خیلی قوی (C4) ارزیابی شد. </span>
شانه دار,MNEMIOPSIS LEIDYI,سا ختارزئوپلانکتون,سواحل جنوبی دریای خزر
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103092.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103092_5755613cdf73766f8bc4e099ad59ead9.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
تغییرات بیوشیمی، استروئیدهای جنسی و ترکیب لاشه در بچه ماهیان ازون برون (Acipenser stellatus) تغذیه شده با هورمون 17- بتا استرادیول
59
74
FA
بهمن
مکنت خواه
bahmanmeknatkhah@yahoo.com
بهرام
فلاحتکار
bfalahatkar@yahoo.com
حسین
خارا
hosein.khara@gmail.com
ایرج
عفت پناه
10.22092/isfj.2014.103094
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر هورمون 17- بتا استرادیول (E<sub>2</sub>) بر شاخص های بیوشیمیایی خون، استروئیدهای جنسی و ترکیب لاشه ماهی ازون برون (<em>Acipenser stellatus</em>)جوان انجام گردید. 180 عدد بچه ماهی ازون برون 5 ماهه با میـانگین وزن 2/0 ± 7/11 گرم در 3 تیمار و 3 تکرار به تعداد 20 عدد در هر تانک تقسیم شدند. تیمارها شاملدوزهای صفر،25و50میلی گرم هورمون E<sub>2</sub> به ازای هر کیلوگرم غذا در نظر گرفته شد.اندازه گیری پارامترهای بیوشیمیایی خون شامل گلوکز، پروتئین کل، کلسترول، تری گلیسرید، کلسیم و فسفر، استروئیدهای جنسی شامل تستوسترون، پروژسترون و استرادیول و آنـالیز تقریبی ترکیبـات لاشه در پایان دوره هفت ماهه تغذیه با سطوح مختلف E<sub>2</sub> انـجام شد. اندازه گیری ها نشان داد شاخص های بیوشیمیایی پلاسما شامـل گلوکز، پروتئین کـل، کلسترول، تری گلیسرید، کلسیم و فسفر تابع دوز هورمــون می باشند. در تیمار شاهد، کمترین مقدار و در تیمار 50 میلی گرم هورمون، بیشترین مقدار شاخص های بیوشیمیایی مذکور دیده شدند (05/0<p).اندازه گیری استروئیـدهای جنسی پلاسما نشان داد که مقدارE<sub>2 </sub>در پلاسمای خون ماهیان تیمار شاهد نسبت به تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی هورمون، کمترین بوده، در حالی که هورمون های تستوسترون و پروژسترون در تیمار شاهد بیشترین مقادیر را نشان دادند (05/0<p). نتایج آنالیز تقریبی ترکیبات لاشه حاکی از عدم وجود اختلاف معنی دار در مقادیر رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر بین تیمارها بود (05/0>p).وزن نهایی، طول کل و شاخص های هپاتوسوماتیک و احشایی تحت تأثیر سطوح مختلف E<sub>2</sub>قرار گرفتند (05/0<p). نتایج این مطالعه نشان داد کاربرد هورمون 17- بتا استرادیول در جیره غذایی سبب تأثیرگذاری قابل توجهی بر اغلب شاخص های بیوشیمیایی و استروئیدهای جنسی در ماهی ازون برون جوان می گردد که به نظر می رسد این تغییرات در راستای تغییر نسبت جنسی و شاخص های فیزیولوژیک می باشند.
ازون برون,استروئیدهای جنسی,بیوشیمی,رشد
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103094.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103094_6cf7a2c2533453a322a59368797d132e.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
اندازه گیری و مقایسه غلظت فلزات سنگین کادمیوم ، نیکل و روی در بافت خوراکی عضله اردک ماهی(Esox lucius) تالاب انزلی
75
82
FA
مینا
احمدی
ahmadimina64@yahoo.com
علی اصغر
خانی پور
aakhanipour@yahoo.com
سید جواد
ابوالقاسمی
sja700@yahoo.com
10.22092/isfj.2014.103095
اردک ماهی(Esox lucius) یکی از گونه های بومی تالاب انزلی است و به علت گوشت مطبوعی که دارد از دیرباز مورد توجه مردم قرار گرفته است. این مطالعه به منظور بررسی میزان تجمع و مقایسه غلظت مواد آلاینده فلزات سنگین کادمیوم، نیکل و روی دربافت خوراکی عضله اردک ماهی در سه ایستگاه (غرب، مرکزی، شرق ) از تالاب انزلی در سال 1391 صورت پذیرفت .دراین تحقیق بصورت تصادفی از هر ایستگاه 10 نمونه ماهی در اوزان استاندارد به روش صید با تور گوشگیر صید شد . اندازه گیری غلظت عناصر سنگین با کمک دستگاه جذب اتمی شعله انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد میانگین غلظت فلز کادمیوم در اردک ماهی تالاب غرب برابر 05/ 0 و در تالاب شرق و تالاب مرکزی09/ 0 میکروگرم در گرم وزن خشک و میانگین غلظت فلز نیکل در اردک ماهی تالاب غرب، مرکزی ، شرق به ترتیب 44/ 0 ،37/ 0 ،22/ 0 میکروگرم در گرم وزن خشک و میانگین غلظت فلز روی در اردک ماهی تالاب غرب، مرکزی، تالاب شرق به ترتیب 28 ، 55/ 25 ، 55/ 13میکروگرم در گرم وزن خشک مشاهده شد.. در این مطالعه غلظت کادمیوم ، نیکل و روی در بافت عضله اردک ماهی بین ایستگاههای مورد مطالعه اختلاف معنی داری نداشت (05/ 0< P). میزان کادمیوم، نیکل و روی با استانداردهای غذا و داروی آمریکا(FDA) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) مقایسه شد . نتایج بدست آمده نشان می دهد که میزان سمیت نیکل در نمونه تالاب غرب بیشتر و در نمونه تالاب مرکزی نزدیک حد مجاز در مقایسه با استانداردWHO می باشد که این میتواند یک هشدار برای تهدید سلامتی مصرف این ماهی در گروه های آسیب پذیر جامعه باشد.
کادمیوم,روی,نیکل,اردک ماهی,تالاب انزلی,بافت خوراکی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103095.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103095_db8cbe73bcf4eb7ddaa6cf58c6876279.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
اثر دفعات غذادهی بر شاخص های رشد، بازماندگی و ترکیب شیمیایی بدن میگوی رودخانه ای شرق Macrobrachium nipponense (De Haan,1849)
83
96
FA
محمد
اتفاق دوست
mohammad.ettefaghdoost@yahoo.com
حسین
حقیقی
حمید
علاف نویریان
navi@guilan.ac.ir
10.22092/isfj.2014.103096
این مطالعه به منظور تعیین اثر دفعات غذادهی بر شاخص های رشد، ضریب تبدیل غذایی، بازماندگی و ترکیبات شیمیایی بدن در پرورش میگوی رودخانه ای شرق(<em>Macrobrachium nipponense</em>) به مدت 56 روز انجام گردید. در این آزمایش تعداد 180 عدد میگو با میانگین وزنی 11/0± 40/1 گرم میانگین (± انحراف استاندارد) شمارش و در 12 مخزن شیشه ای 70 لیتری با حجم آبگیری 60 لیتر، شامل 4 تیمار و 3 تکرار در شرایط یکسان پرورشی (جیره غذایی و مقدار آن، شرایط فیزیکوشیمیایی آب، دوره نوری، تراکم کشت و 2 درصد غذادهی نسبت به وزن زی توده) بصورت کاملا تصادفی توزیع شدند و به ترتیب با دفعات مختلف 3، 4، 5 و 6 مرتبه در روز با جیره ثابت تجاری (پروتئین 50 درصد، چربی 13 درصد، خاکستر 12 درصد، رطوبت 12-10 درصد) غذادهی شدند. متوسط وزن نهایی، افزایش وزن و نرخ رشد ویژه بطور معنی داری در تیمار 5 بار غذادهی در روز نسبت به سایر تیمار ها بیشتر بود (05/0p<) ولی اختلاف معنی داری در ضریب وضعیت بین تیمارها مشاهده نشد (05/0p>). کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی در 5 بار غذادهی در روز بدست آمد و تیمارهای 4 و 5 بار غذادهی در روز به ترتیب با 8/1±80/68 و 5/2±60/77درصد، بیشترین نرخ بازماندگی را داشتند. بالاترین درصد پروتئین (07/0± 86/12 درصد) و چربی (02/0 ± 46/3 درصد) بدن در تیمار با دفعات غذادهی 5 بار در روز مشاهده شد. نتایج بدست آمده مطلوبیت دفعات غذادهی 5 بار در روز را نشان داد که اختلاف معنی داری از نظر افزایش شاخص های رشد و نرخ بازماندگی، کاهش ضریب تبدیل غذایی و افزایش میزان پروتئین و چربی لاشه با سایر تیمارها داشت (05/0p<).
دفعات غذادهی,میگوی رودخانه ای شرق,پرورش میگو,شاخص های رشد,ضریب تبدیل غذایی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103096.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103096_e4f6a7e009b7f319d88a9b9730919823.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
اثر پری بیوتیک الیگوفروکتوز بر عملکرد رشد، بازماندگی و شاخصهای خونی بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus)
97
108
FA
یوسف
ایری
محمود
حافظیه
jhafezieh@yahoo.com
عبدا..
حق پناه
حسینعلی خوشباور
رستمی
بهروز
قره وی
عبدالوهاب
کر
نیاز محمد
کر
فرحناز
لکزائی
lakzaeif@gmail.com
10.22092/isfj.2014.103098
هدف از این مطالعه، بررسی اثر الیگوفروکتوز بر عملکرد رشد و بازماندگی بچه ماهی ازون برون (<em>Acipenser stellatus</em>) می باشد. بدین منظور تعداد 90 قطعه بچه ماهی ازون برون با میانگین وزن 14/0± 16/30 گرم از انستیتو بین المللی تحقیقات ماهیان خاویاری تهیه و با استفاده از طرح کاملا" تصادفی در 3 تیمار هر یک با 3 تکرار در حوضچه های فایبرگلاس و شرایط فیزیکو شیمیایی آب نسبتا ثابت (p<0.05) ذخیره و به مدت دو هفته با غذای پایه سازش داده شدند. بچه ماهیان به مدت 11 هفته با جیره های حاوی سطوح 0% ( جیره پایه) 1% و 2% الیگوفروکتوز (رافتیلوز P95 شرکت سیگما) تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج این تحقیق آشکار نمود که سطح 1% پری بیوتیک نسبت به سایر سطوح، بر افزایش معنی دار وزن، نرخ رشد ویژه، کارایی غذا، نسبت کارایی پروتئین، شاخص کبدی و کاهش ضریب تبدیل غذایی تاثیر دارد (p<0.05) با این وجود تفاوت معنی داری در نرخ بازماندگی میان تیمارها مشاهده نگردید (p>0.05). در انتهای دوره از بچه ماهیان خونگیری و شاخصهای تعداد گلبول های قرمز و سفید، نسبت های حجمی و شمارش افتراقی انواع سلولی، هماتوکریت و هموگلوبین بررسی شدند که نتایج آن، اختلاف معنی داری را در تعداد گلبولهای قرمز، میانگین حجم گویچه ها (MCV)، میانگین هموگلوبین گویچه ها (MCH)، میانگین غلظت هموگلوبین گویچه ها(MCHC)، هماتوکریت و هموگلوبین تیمارها نشان نداد(p>0.05) ولی شمارش افتراقی تعداد گلبول های سفید خون در تیمار1% و تعداد نوتروفیل تیمارهای1% و 2% در مقایسه با جیره پایه، اختلاف معنی داری نشان دادند( (p<0.05. بر اساس این نتایج می توان گفت، الیگوفروکتوز و به خصوص در سطح 1% قابلیت تأثیر گذاری نسبتاً خوبی بر افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه در بچه ماهی ازون برون دارد.
پری بیوتیک الیگوفروکتوز,رشد,بازماندگی,ازون برون,شاخصهای خونی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103098.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103098_85355e199a62af865185aedbfe672471.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
اثر منبع روغن و مکملهای غذایی ال کارنیتین و راکتوپامین بر عملکرد رشد و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی خون ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
109
120
FA
عباس
احمدیان
سید محمد علی
جلالی
fish.nutritionist@gmail.com
جواد
پوررضا
10.22092/isfj.2014.103099
این آزمایش به منظور بررسی اثرات دو منبع روغن در جیره غذایی با مکملهای ال کارنیتین و راکتوپامین بر عملکرد رشد و فراسنجه های بیوشیمیایی خون ماهی قزل آلای رنگین کمان، انجام گرفت. تعداد 288 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین (±SD) وزن اولیه 90± 5 گرم، در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 به صورت کاملاً تصادفی به 32 تانک فایبرگلاس اختصاص یافتند و به مدت 8 هفته 2 بار در روز و در حد سیری ظاهری با هشت جیره غذایی آزمایشی تغذیه شدند. جیرههای آزمایشی شامل دو نوع روغن ماهی و سویا با دو سطح مکمل ال کارنیتین )صفر و یک گرم در کیلوگرم ( و دو سطح راکتوپامین (صفر و ده میلی گرم در کیلوگرم) در جیره بود. در پایان آزمایش ضریب تبدیل خوراک، نرخ رشد ویژه، مصرف خوراک، افزایش وزن و فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون ماهیها مانند آلبومین، پروتئین کل، تری گلیسرید، کلسترول و لیپوپروتئین با چگالی بالا اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که ضریب تبدیل خوراک ماهیها تحت تاثیر نوع روغن و مکمل راکتوپامین قرار نگرفت اما افزودن ال کارنیتین به جیره، سبب کاهش معنیداری آن شد. افزودن ال کارنیتین و راکتوپا مین به جیرهی دارای روغن ماهی سبب بهبود معنیدار در ضریب تبدیل خوراک ماهیها شد. روغن ماهی رشد ویژه ماهی را افزایش داد و بیشترین مقدار آن در تیمار غذایی دارای روغن ماهی با راکتوپامین مشاهده شد. افزایش وزن ماهیها تحت تاثیر نوع روغن، مکملهای ال کارنیتین و راکتوپامین قرار نگرفت اما افزودن راکتوپامین به جیره دارای روغن ماهی سبب بهبود آن شد. راکتوپامین سبب کاهش تری گلیسرید، و ال کارنیتین سبب افزایش معنیدار آلبومین و لیپوپروتئین با چگالی بالا در سرم خون ماهی شد. بین منبع روغن و افزودن مکمل ال کارنیتین و راکتوپامین به جیره اثر متقابل معنیداری بر فراسنجه های سرم خون ماهی، به جز لیپوپروتئین با چگالی بالا، مشاهده شد. درمجموع نتایج این آزمایش نشان داد که پاسخهای فیزیولوژیکی و رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان به مکملهای غذایی ال کارنیتین و راکتوپامین تحت تأثیر منبع روغن جیره است. <br />
روغن ماهی,روغن سویا,ال کارنیتین,راکتوپامین,ماهی قزل آلای رنگین کمان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103099.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103099_76952e6eec6c0274848a5f90af90530e.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
بررسی رژیم غذایی شیشه ماهی (Atherina boyeri caspia Risso, 1810) در سواحل جنوب شرقی دریای خزر
121
132
FA
ابولقاسم
امری صاحبی
حسن
تقوی
taghavi25@yahoo.com
حسن
فضلی
hn_fazli@yahoo.com
10.22092/isfj.2014.103100
شیشه ماهی یکی از ماهیان با ارزش اکولوژیکی بالاست، که به مصرف تغذیه ماهیانی همچون تاسماهیان در دریای خزر می رسد. در این تحقیق 191 نمونه ماهی از سواحل جنوب شرقی دریای خزر از آذر ماه 1392 تا شهریور ماه 1393 و بطور فصلی صید و بررسی شد ند. در مطالعه حاضر تعیین اقلام غذایی و شاخص های طول نسبی لوله گوارش (RLG)، شاخص تهی بودن لوله گوارشی (VI) و شدت تغذیه (IF) مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان بررسی شده دارای میانگین طول چنگالی (± انحراف معیار) 09/1± 7/7 سانتیمتر، میانگین وزن (± انحراف معیار) 49/1±64/3 گرم و میانگین سن (± انحراف معیار) 81/0±2 سال بودند. این ماهیان با میانگین طول نسبی لوله گوارش(± انحراف معیار) 07/0±46/0 جزء ماهیان گوشتخوار محسوب می شوند. میانگین شاخص تهی بودن لوله گوارشی 45 درصد محاسبه گردید که نشان دهنده نسبتاً پرخوری این ماهیان می باشد. میانگین شدت تغذیه(± انحراف معیار) آنها 21/221±535 است که حد متوسط برای این ماهی در این منطقه می باشد. براساس اولویت غذایی تعیین شده نیز گاماروس (بنتوز) و دافنی (زئوپلانکتون) بالاترین فراوانی حضور غذا را در بین سایر طعمه های خورده شده داشتند. نتایج این تحقیق فعالیت شکاری فرصت طلبانه این ماهی برای کسب غذا را نشان می دهد.
شیشه ماهی,ساحل جنوب شرقی دریای خزر,رژیم غذایی,شدت تغذیه
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103100.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103100_1aabe0d3c6e47853b4f25d269ce56404.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
یافته کوتاه: گزارش یک مورد وقوع عارضه دهان قرمزروده ای (Yersiniosis)در ماهیان قزل آلای رنگین کمان(Oncorhynchus mykiss) در استان کهکیلویه و بویر احمد
133
137
FA
محمدسعید
گنجور
ganjoor.s@gmail.com
سیدجلیل
ذریه زهرا
محمدرضا
مهرابی
drmehrabii@yahoo.com
عین الله
گرجی پور
حبیب الله
گندمکار
محسن
محمدپور
??@yahoo.com
میثم
صلاحی
???@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110181
قزل آلای رنگین کمان,یرسینیوزیس,استان کهکیویه و بویر احمد
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110181.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110181_2e5a08b0ea8fb66a53afbd3fdb9093e2.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
یافته کوتاه: تاثیر روتیفر آب شیرین غنی شده با ویتامین C بر شاخصهای رشدلاروتاسماهی ایرانی(Acipenser persicus)
139
143
FA
رودابه
روفچایی
roofchaie@gmail.com
مریم
فلاحی کپورچالی
mahyarparvaneh2003@yahoo.com
داریوش
پروانه مقدم
فروزان
چوبیان
10.22092/isfj.2017.110182
تاسماهی ایرانی,روتیفر آب شیرین,ویتامین C,غنی سازی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110182.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110182_35a45cec550c00971baac8e63c7ce0e7.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
24
1
2014
03
21
یافته کوتاه: ارزیابی جوامع زئوپلانکتونی و شاخص ساپروبی استخرهای پرورش کپور ماهیان (مطالعه موردی: شرق استان گلستان- شهر گنبدکاووس)
145
154
FA
مهرداد
کمالی سنزیقی
mehrdad_kamaly86@yahoo.com
رضوان
موسوی ندوشن
mousavi.nadushan@gmail.com
10.22092/isfj.2017.110183
زئوپلانکتون,شاخص آلودگی ساپروبی,کیفیت آب,استخر پرورش ماهی,شرق استان گلستان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110183.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110183_79b9fab5b3317724bbd92ed0b5d8c477.pdf