موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
مقایسه شکل در پیش لاروهای سالم و تلف شده فیل ماهی (Huso huso) و الگوهای بد شکلی با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی
1
9
FA
حمید
اسحق زاده
سهیل
ایگدری
soheil.eagderi@ut.ac.ir
هادی
پورباقر
poorbagher@ut.ac.ir
رضوان اله
کاظمی
rezkazemi2000@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110050
تلفات بالا در زمان پیش لاروی از مهمترین مشکلات مراکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری میباشد. به نظر میرسد که اکثر این لاروهای تلف شده دارای انواع ناهنجاری در قسمتهای مختلف بدن باشند. از اینرو این تحقیق با هدف مقایسه شکل بدن بین نمونههای سالم و تلف شده و بررسی انواع الگوهای بدشکلی در پیش لاروهای دارای کیسه زرده با استفاده از روش ریختسنجی هندسی به اجرا درآمد. عکسبرداری از نمونهها توسط دوربین دیجیتال و گذاشتن نشانههای اختصاصی (لند مارک) روی تصاویر دو بعدی با استفاده از نرم افزار tpsDig2 انجام شد. دادههای نشانههای اختصاصی پس از روی همگذاری براساس آنالیز پروکراست (GPA) با استفاده از روشهای آماری چند متغییره PCA و DFA مورد تحلیل قرار گرفتند. بین نمونههای سالم و تلف شده اختلاف معنیداری از نظر شکل وجود داشت. انواع بدشکلی در قسمت سرپوش آبششی، حجم کیسه زرده و ناحیه دم پیش لاروها مشاهده شد. مطالعات آتی در مورد این ناهنجاریها در مراحل لاروی و جوانی پیشنهاد میگردد.
فیل ماهی,بدشکلی,ریخت سنجی هندسی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110050.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110050_047e756002a219665ec805588aeb986e.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
بررسی غلظت جیوه و رابطه همکنشی آن با فلزات ضروری روی و سلنیوم بررسی غلظت جیوه و رابطه همکنشی آن با فلزات ضروری روی و سلنیوم خلیج فارس
11
22
FA
احمد
ترسلی
atarassoli@gmail.com
تورج
ولی نسب
t_valinassab@yahoo.com
عباس
اسماعیلی پور
10.22092/isfj.2017.110051
در این مطالعه، میزان عناصر جیوه، روی و سلنیوم در بافت عضله و کبد 25 نمونه از کوسه چانه سفید (Carcharhinus dussumieri)Mercury Analyzerو غلظت سلنیوم و روی بترتیب با دستگاههای جذب اتمی GF-AAS, Perkin Elmer 3030 و فیلیپس مدل PU 9400 تعیین شد. نتایج نشان داد که میانگین به همراه انحراف معیار (SD±FAO و WHO بود. برخلاف فلز روی، میانگین غلظت جیوه و سلنیوم در بافتهای عضله و کبد با متغیرهای زیستی طول و وزن همبستگی مثبت و معنیداری از خود نشان داد. از طرفی در این مطالعه، غلظت جیوه همبستگی مثبت و معنیداری با غلظت سلنیوم در بافت عضله و بافت کبد نشان داد. به گونهای که نسبت مولی سلنیوم به جیوه (Se:Hg) در بافت عضله و کبد کوسه چانه سفید بترتیب 77/1±36/6 و 61/3±74/2 بدست آمد. همبستگی مثبت جیوه و سلنیوم نشاندهنده شکلگیری فرآیند سمیت زدایی و در نتیجه کاهش احتمالی سمیت جیوه در هر دو بافت از طریق تشکیل کمپلکس Se-Hg یا تشکیل باند جیوه با سلنوپروتئین است.) غلظت جیوه، روی و سلنیوم در بافت عضله بترتیب 02/0±05/0، 25/0±92/0 و 05/0±13/0 و در بافت کبد بترتیب 86/0±07/1، 43/0±57/1 و 19/0±46/0 میکروگرم بر گرم وزن تر بدست آمد. میانگین غلظت این فلزات در بافت کبد بصورت معنیداری بیشتر از بافت عضله بود. همچنین غلظت جیوه در 64 درصد از نمونههای بافت کبد بالاتر از حد استانداردهای (LECO, AMA 254) در سواحل بندرعباس (از 7 ایستگاه نمونهبرداری) با هدف تعیین غلظت جیوه تجمع یافته در این کوسه ماهی و رابطه همکنشی آن با فلزات ضروری روی و سلنیوم بررسی گردید. غلظت جیوه با دستگاه
جیوه,روی,سلنیوم,کوسه چانه سفید,خلیج فارس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110051.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110051_86b2259b3dfb63471c77b10d9393304f.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
وضعیت سازگاری، رشد و بازماندگی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) در شرایط پرورشی آب لب شور بافق
23
30
FA
حبیب
سرسنگی علی آبادی
h.sarsangi@yahoo.com
محمد
محمدی
نسرین
مشایی
nassrinmashaii@yahoo.com
فرهاد
رجبی پور
احمد
بیطرف
مجید
عسکری
جلیل
معاضدی
jmoazedi@yahoo.com
حسن
نظام آبادی
h.nezamabadii@yahoo.com
همایون
حسین زاده صحافی
h_hosseinzadeh@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110052
امکان سازگاری، رشد و بازماندگی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) در شرایط آب لب شور، با وزن اولیه 3/0 گرم و تیلاپیای قرمز (هیبرید) با وزن 7/0گرم که از کشور اندونزی وارد شد و پس از رسیدن به وزن 25 گرم، در تانک فایبرگلاس با دو تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. تغذیه ماهیها براساس جدول و در ساعات روشنایی انجام شد. نتایج نشان داد برخی از شاخصهای رشد مانند وزن نهایی، طول نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه و افزایش وزن در تیلاپیای نیل از هیبرید قرمز بالاتر است در حالیکه سایر شاخصها مانند بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی در هیبرید قرمز اندکی بالاتر از تیلاپیای نیل میباشد. این اختلافها در سطح 99 درصد معنیدار نیست. رابطه همبستگی طول و وزن در قالب تابع نمایی برای هر دو واریته بصورت 189/3 ×TL012/0Wبرای تیلاپیای نیل و 119/3 ×TL014/0 Wبرای هیبرید قرمز تعریف شد. در این رابطه شاخص b معادل 189/3 برای نیل و 119/3 برای هیبرید قرمز بدست آمد که معرف رشد ایزومتریک گونه میباشد. با توجه به رشد مناسب تیلاپیای نیل و هیبرید قرمز و همچنین بازماندگی بالا (98 درصد) میتوان گفت این گونه به خوبی با شرایط آب لب شور سازگار شده و قابلیت پرورش دارد. = =
تیلاپیا,آبزیپروری,تغذیه,بافق,ایران
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110052.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110052_8f60a9f1fdfaa9a019dca1d0710db02a.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
تعیین برخی از پارامترهای موثر بر رشد و شکوفایی داینوفلاژله Cochlodinium polykrikoides
31
40
FA
عیسی
عبدالعلیان
abdolalian_1969@yahoo.com
کیومرث
روحانی قادیکلائی
roohani2001ir@yahoo.com
مریم
معزی
حجت اله
فروغی فرد
غلامعلی
اکبرزاده
محمد صدیق
مرتضوی
mseddiq1@yahoo.com
رضا
دهقانی
rdehghany@yahoo.com
مسعود
غرب نیا
فاطمه
بنارویی
10.22092/isfj.2017.110053
شکوفایی مضر ناشی از فیتوپلانکتون Cochlodinium polykrikoides که باعث تغییر رنگ در منطقه وسیعی از آبهای ساحلی خلیج فارس، ایران گردیده برای اولین بار در مرداد ماه 1386 مشاهده شد. این شکوفایی باعث مرگ و میر گستردهای از آبزیان در خلیجفارس گردید. به منظور تعیین پارامترهای بهینه رشد، نمونهبرداری از آبهای ساحلی صورت گرفت و نمونهها پس از سازگاری در آب دریا با استفاده از ویژگی نورگرایی مثبت و با روش تکرار شستشو این گونه، جدا و خالصسازی گردید و به کمک محیط کشتهای تغییر یافته با تیمارهای مختلف شوری (30، 32 و ppt35)، دمای (20، 23، 26 و 28 درجه سانتیگراد) و نوری (35، 70 و 90 میکرومول بر مترمربع بر ثانیه) کشت داده شدند. نتایج نشان داد که بیشینه تراکم سلولی و رشد ویژه داینوفلاژله در شوری ppt32، درجه حرارت 26 درجه سانتیگراد و شدت نور 90 میکرومول بر مترمربع بر ثانیه با 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی تامین شده بوسیله لامپ فلورسنت بدست آمده است. بیشینه تراکم سلولی و رشد ویژه داینوفلاژله در تانک 60 لیتری بترتیب به 106×32 سلول در میلیلیتر و 28/0 سلول در روز رسید. تراکم سلولی داینوفلاژله C. در تیمارهای حرارتی20، 23، 26 و 28 درجه سانتیگراد (در شوری ppt32 و نور 90 میکرومول بر مترمربع بر ثانیه) بترتیب برابر با 2730، 9360، 28240 و 18080 سلول در میلیلیتر بود. نتایج آنالیز و واریانس دو طرفه نشان داده است که درجه حرارت تاثیر معنیداری روی میزان رشد C. polykrikoides داشته و به دنبال آن شوری و سپس بر همکنش درجه حرارت و شوری موثر میباشد.polykrikoidesC. polykrikoides
فیتوپلاتکتون,شرایط اکولوژ یک,جلبکهای مضر,خلیج فارس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110053.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110053_0a0c997c87386b2a8cc62132f89e150c.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
اثر متقابل سطوح مختلف پروتئین و شوری بر روی رشد،بازماندگی و ترکیب شیمیایی بدن شاه میگوی چنگال باریک Astacus leptodactylus
41
52
FA
زهرا
غیاثوند
aghiasvand@yahoo.com
عباس
متین فر
a_matinfar@hotmail.com
علیرضا
ولی پور
valipour32@yahoo.com
رضا
چنگیزی
10.22092/isfj.2017.110054
در این تحقیق شاه میگوی چنگال باریک (Astacus leptodactylus) با 3 جیره غذایی حاوی 3 سطح پروتئین 30، 35 و 40 و انرژی ثابت 370 کیلوکالری در 100 گرم ماده غذایی در آب شیرین و لب شور خزر با شوری 12 گرم در لیتر به مدت 8 هفته پرورش داده شدند. از 6 تیمار آزمایشی هر یک با 3 تکرار استفاده شد و در مجموع 18 تانک فایبرگلاس 110 لیتری مورد استفاده قرار گرفت. تراکم شاه میگوها در هر تانک 5 عدد و با میانگین (± انحراف معیار) وزنی3/2±17گرم و در مجموع به تعداد 90 شاه میگو ذخیرهسازی گردید. نتایج این بررسی نشان داد که میانگین رشد شاه میگوها در آب شیرین 82/14 گرم و در آب لب شور 73/12 گرم بود که دارای اختلاف معنیداری میباشد. بیشترین میزان بازماندگی در بررسی سطوح متقابل پروتئین – شوری در جیره حاوی پروتئین 30 درصد و آب شیرین به میزان 55/95 درصد و کمترین درصد بازماندگی در سطوح متقابل پروتئین 40 و شوری 12 گرم در لیتر دیده شد که دارای اختلاف معنیدار بودند. بیشترین ضریب رشد ویژه، بیشترین افزایش وزن،کمترین ضریب تبدیل غذایی، بیشترین میزان بازدهی پروتئین و بیشترین بهرهبرداری از پروتئین خالص در جیره با پروتئین 30 و شوری صفر مشاهده گردید که اختلاف معنیداری در این سطوح مشاهده نشد. در نتایج حاصل از این تحقیق بیشترین میزان پروتئین لاشه در پروتئین 30 درصد و آب شیرین دیده شد که دارای اختلاف معنیداری با سایر تیمارها بود.
پروتئین,شوری,جیره غذایی,رشد,بازماندگی,شاه میگوی چنگال باریک,ASTACUS LEPTODACTYLUS
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110054.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110054_3a2ac9b5d9e5980e282984b030f60bc3.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
بررسی کیفی وضعیت ذخایر ماهی سفید (Rutilus frisii kutum Kamensky, 1901)
53
64
FA
حسن
فضلی
hn_fazli@yahoo.com
غلامرضا
دریانبرد
daryanabard@yahoo.com
رضا
پورغلام
r_pourgholam@yahoo.com
شهرام
عبدالملکی
abdolmalaki2014@gmail.com
علی
بندانی
اکبر
پورغلامی
سیدابراهیم
صفوی
10.22092/isfj.2017.110055
هدف از این تحقیق، ارزیابی کیفی ذخایر ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) با استفاده از شاخصهای ارزیابی صید بیش از حد،ضریب چاقی و وزن نسبی طی یک دوره طولانی مدت (1370 تا 1390) در سواحل ایرانی دریای خزر میباشد. سه شاخص صید شامل: 100 درصد ماهیان صید شده بالغ باشند، فراوانی ماهیان با طول مطلوب 100 درصد باشد و فراوانی مولدین بزرگ 40-30 درصد از کل صید باشد، بعنوان Kamensky 1901شاخصهای ساختار معقولانه ذخیره در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ضریب چاقی و وزن نسبی ماهی سفید طی سالهای 1370 تا 1390 روند کاهشی داشته است. دامنه طول چنگالی مطلوب این ماهی بین 40 و 48 سانتیمتر محاسبه شد. مولدین بزرگ یعنی فراوانی ماهیان بزرگتر از 48 سانتیمتر در نظر گرفته شدند. در سال 71-1370 فراوانی ماهیان بالغ (با طول بیش از 40 سانتیمتر)، فراوانی ماهیان با طول مطلوب و فراوانی مولدین بزرگ بترتیب 62، 9/40 و 5/12 درصد بود. ولی در سالهای بعد به شدت کاهش یافت و بترتیب به کمتر از 50، 2/38 و 8 درصد رسید. بطور کلی با توجه به نتایج ارائه شده ذخایر ماهی سفید دارای شرایط مطلوبی نمیباشد. برای حفظ و احیاء ذخایر ماهی سفید علاوه بر اجازه به همه مولدین برای حداقل یکبار تخمریزی با بکارگیری تور با چشمه بزرگتر (مثلا چشمه 35 میلیمتر در کیسه)، باید استراتژی مناسبی را اتخاذ نمود که فراوانی مولدین بزرگ در صید به صفر رسیده و صید اصلی روی ماهیان با طول مطلوب متمرکز گردد
ارزیابی ذخایر,شاخصهای صید,ماهیان مولد,دریای خزر
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110055.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110055_eb990860ebf35cc953efc48bc61f8157.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
تاثیر شیرابه کود آلی تخمیر شده بیهوازی در پرورش ماهی سفید (تا 1 گرم) و مقایسه فاکتورهای رشد و بقاء با تغذیه مرسوم
65
76
FA
مریم
فلاحی
m_fallahi2011@yahoo.com
منصور
شریفیان
sharif_23m@yahoo.com
محمدحسین
طلوعی
افشن
امیری
جواد
دقیق روحی
10.22092/isfj.2017.110056
ماهی سفید یکی از ماهیان با ارزش دریای خزر میباشد که سهم عمدهای را در اقتصاد مردم منطقه ایفا مینماید. هدف از این تحقیق مقایسه رشد و بقاء لارو ماهی سفید تحت شرایط مرسوم و شرایط ناشی از استفاده از کود آلی تخمیر شده بیهوازی (Slurry) است. این تحقیق در 9 استخر 7/1 هکتاری واقع در مجتمع تکثیر وپرورش شادروان دکتر یوسفپور، رشت انجام شد. در این بررسی سه تیمار شامل: 1) فقط غذای کنسانتره و کیلکای چرخ شده بعنوان شاهد (روش متداول)، 2) تیمار دوم غذای اسلاری تا 13 روز اول و بعد غذای کنسانتره و 3) اسلاری تا 13 روز اول و بعد کنسانتره همراه با اسلاری (یعنی اسلاری در تیمار سوم بعد از 13 روز قطع نگردید) در نظر گرفته شد. تراکم لاروها 7/1 میلیون در هکتار و هر هفته کلیه پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب، پلانکتون، زیستسنجی ماهیان و نیز شاخصهای رشد بصورت هفتگی مورد اندازهگیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان بازماندگی در تیمارهایی که از اسلاری استفاده شده 7/1 برابر و میزان محصول نیز 7/1 تا دو برابر روش متداول (تغذیه با کنسانتره) بوده است. بطورکلی اسلاری بعلت غنیتر بودن، تأثیر بیشتری در رشد ماهیان داشته و باعث افزایش زئوپلانکتونها (غذای لاروهای ماهیان سفید در مراحل آغازین) میشود. میانگین وزن، بازماندگی، محصول و نرخ رشد ویژه در تیمارهایی که از اسلاری استفاده شد بیش از شاهد (روش منداول) بود. آنالیز دادهها نشان دادند که میزان فسفات، ازت،کلسیم، منیزیم، پتاسیم، پروتئین و چربی پس از تخمیر بیهوازی کود گاوی (اسلاری) بیش از کود خام بود. جلبکهای سبز- آبی در استخرهای اسلاری تراکم بسیار کمی نسبت به شاهد داشتند.
اسلاری, کود گاوی,پرورش ماهی,تغذیه
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110056.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110056_541c93f71c9704431e9bb43352a2d914.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
نوسانات استروئیدهای جنسی سنین مختلف فیلماهیان پرورشی (Huso huso) کارگاه شهید مرجانی گرگان
77
88
FA
افشن
قلیچی
afshin_ghelichi@yahoo.com
سارا
جرجانی
رضا
اکرمی
نورمحمد
مخدومی
رضوان
کاظمی
10.22092/isfj.2017.110057
برای بررسی نوسانات استروئیدی جنسی فیلماهیان پرورشی، در اسفند ماه 1387 و فروردین ماه 1388 تعداد 42 ماهی شامل: 23 ماهی ماده و 19 ماهی نر از گروههای سنی 4، 6، 7 و 8 سال از استخرهای پرورشی کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی بصورت تصادفی صید شد. این ماهیان به منظور مولدسازی در استخرهای جداگانه نگهداری شدند. از تمام ماهیان خونگیری شد و سرم از سلولهای خونی جدا شد. نمونههای سرم در دمای 20- درجه سانتیگراد نگهداری و پس از اتمام نمونهبرداری، مقادیر تستوسترون، 17بتا- استرادیول و 17 آلفا- هیدروکسیپروژسترون با روش رادیوایمونواسی اندازهگیری شد. نمونههای گناد نیز با استفاده از روش هماتوکسیلین – ائوزین آماده و بررسی شد. مقادیر هورمونهای فوق در ماهیان نر در مرحله V، با اختلاف معنیداری با مراحل قبل داشت. حداقل و حداکثر میانگین (± انحراف معیار) تستوسترون در جنس نر بترتیب 01/0±11/0 (4 ساله) و 73/12±00/22 (8 ساله) نانوگرم در میلیلیتر بود. ولی نوسانات هورمون 17 بتا- استرادیول و 17 آلفا – هیدروکسی پروژسترون نامنظم بود. مقادیر هورمونهای تستوسترون، 17 بتا- استرادیول و 17 آلفا – هیدروکسی پروژسترون در جنس ماده قبل از مرحله زردهسازی نسبتاٌ پایین بود. اما طی مرحله زردهسازی (مرحله IV) مقادیر هورمونهای تستوسترون و 17 بتا- استرادیول افزایش یافت. ولی نوسانات 17 آلفا- هیدروکسیپروژسترون نامنظم بود. با توجه به نتایج، در سن هفت سالگی میتوان جنسیت ماهیان را براساس میزان هورمون تستوسترون تعیین نمود.
فیلماهی,تستوسترون,17 بتا- استرادیول,17 آلفا- هیدروکسیپروژسترون,هورمون
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110057.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110057_1076d9724939ec1dccad32835125655b.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
غنی سازی ناپلی Artemia urmiana با روغنهای گیاهی و تاثیر آن بر رشد و بازماندگی لارو قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchs mykiss)
89
98
FA
ناصر
آق
n.agh@urmia.ac.ir
اسماعیل
کاظمی
فرزانه
نوری
حامد
اعلمی فر
حسین
آدینه
ابوالحسن
راستیان نسب
10.22092/isfj.2017.110058
اهمیت استفاده از غذای زنده در بهبود کیفیت لارو آبزیان پرورشی طی چندین دهه به اثبات رسیده است. آرتمیای غنی شده با مواد مغذی ضروری بخصوص اسیدهای چرب بلند زنجیره برای افزایش رشد و درصد بقا و مقاومت در برابر تنشهای محیطی و بیماریهای عفونی در گونههای مختلف آبزیان مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق اثرات تغذیهای ناپلیوسهای Artemia urmianaغنی شده با روغنهای گیاهی و روغن ماهی بر رشد و بقای لارو قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchs mykiss) به مدت 10 روز از ابتدای تغذیه فعال مورد بررسی قرار گرفت. لاروهای ماهی قزلآلا در قالب 6 تیمار غذایی (با سه تکرار برای هر تیمار) شامل: 1) غذای کنسانتره تجاری، 2) ناپلیوس غنی شده با روغن ماهی، 3) ناپلیوس غنی شده با روغن آفتابگردان، 4) ناپلیوس غنی شده با روغن کلزا، 5) ناپلیوس غنی شده با روغن سویا و 6) ناپلیوس تازه تخمگشایی شده تغذیه شدند. درصد بازماندگی، رشد طولی، وزن تر، وزن خشک و ضریب تبدیل غذایی لاروها در تیمارهایی که با ناپلی آرتمیا غنی شده با روغن ماهی، کلزا و آفتابگردان تغذیه شده بودند بطور معنیداری بیشتر از ماهیانی بود که کنسانتره مصرف کرده بودند ولی در شاخصهای رشد و بازماندگی بین تیمارهایی که از آرتمیای غنی شده با روغن ماهی و روغنهای گیاهی تغذیه کرده بودند اختلاف معنیداری دیده نشد. نتایج تحقیق نشان داد که روغنهای گیاهی میتوانند در غنیسازی ناپلی آرتمیا برای تغذیه لارو قزلآلا بطور کامل جایگزین روغن ماهی شوند.
قزلآلا,تغذیه آغازین,آرتمیا,غنیسازی,روغنهای گیاهی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110058.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110058_f87648558dcdd51a68c23d6dac207b01.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
تاثیر هورمونهای LHRHA2و عصاره غده هیپوفیز کپور معمولی بر برخی از شاخصهای لقاح و کیفیت اسپرماتوزوآی ماهی بنی Barbus sharpeyi
99
114
FA
محمدرضا
کلباسی
kalbassi_m@modares.ac.ir
رضا
لرستانی
reza_lorestany@yahoo.com
جاسم
غفله مرمضی
jmarammazi@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110059
در تحقیق حاضر اثر هورمون در مقادیر 5/2، 5 و 10 میکروگرم بر کیلوگرم و همچنین اثر آنتی دوپامین متوکلوپرامید بر اسپرمیشن ماهی بنی، پارامترهای کیفی و لقاحی اسپرم، ترکیبات شیمیایی (سدیم، پتاسیم و کلسیم)، بیوشیمیایی (آلکالین فسفاتاز، گلوکز و تری گلیسرید) و فشار اسمزی پلاسمای منی در مقایسه با تزریق عصاره غده هیپوفیز بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که تزریق 10 میلیگرم بر کیلوگرم LHRHA2 به اضافه 5/2 میلیگرم متوکلوپرامید، بیشترین بازماندگی انکوباسیون، تخمگشایی، حجم اسپرم تولیدی و دوره تحرک اسپرماتوزوآ و همچنین کمترین میزان بدشکلی لارو را نسبت به سایر تیمارهای مورد بررسی داشته است. میانگین (± انحراف معیار) سطح فشار اسمزی در تیمار یاد شده معادل 31/7±33/324 میلیاسمول بر کیلوگرم بود که بالاترین سطح فشار اسمزی را در بین تیمارهای دیگر نشان داده است. همچنین بیشترین سطح سدیم نیز در تیمار 10 میلیگرم بر کیلوگرم LHRHA2 به اضافه 5/2 میلیگرم متوکلوپرامید، ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تزریق عصاره غده هیپوفیز به مولدین سبب بالاترین میزان بدشکلی، اسپرماتوکریت و پتاسیم در مقایسه با سایر تیمارهای مورد مطالعه شده است. جمعبندی نهایی موید آن است که استحصال اسپرم از مولدین نر ماهی بنی در فاصله 8 ساعت پس از هورمونتراپی توسط 10 میلیگرم بر کیلوگرم LHRHA2 به اضافه 5/2 میلیگرم متوکلوپرامید، مناسبترین کیفیت اسپرم را ایجاد مینماید. همچنین تیمار یاد شده سبب افزایش بازماندگی انکوباسیون و کاهش میزان بدشکلی لاروهای ماهی بنی خواهد شد.LHRHA2
غده هیپوفیز,اسپرم,پلاسما,ماهی بنی,ایران
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110059.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110059_873f4566931686274d0e86b606c30321.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
بررسی روند تغییرات برخی از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی در استخرهای پرورشی میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannaemi)
115
124
FA
فرحناز
کیان ارثی
f_kianersi@yahoo.com
محسن
مزرعاوی
سیمین
دهقان
غلامعباس
زرشناس
zarshenas1@yahoo.com
صدیقه
فرخی مقدم
10.22092/isfj.2017.110060
بدنبال معرفی میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus) به صنعت تکثیر و پرورش کشور توسط سازمان شیلات ایران، پست لاروهای این گونه در سال 1385 در استخرهای خاکی واقع در سایتهای پرورش میگوی استان بوشهر و چوئبده آبادان در استان خوزستان با موفقیت پرورش یافت. با توجه به اهمیت بررسی کیفیت آب ورودی به استخرها و پساب خروجی تعداد 11 ایستگاه در این سایت در نظر گرفته شد. از این تعداد 2 ایستگاه در رودخانه بهمنشیر، 2 ایستگاه بر روی کانالهای آبرسانی C4 C5، 6 ایستگاه روی مزارع فعال پرورش میگو در مجاورت کانالهای آبرسانی C4 و و 1 ایستگاه در پساب خروجی از استخرها انتخاب گردید. نمونهبرداری از تیر ماه تا مهر ماه سال 1387 و در طول زمان پرورش به مدت سه ماه بطول انجامید. نمونهبرداری از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی بصورت دو هفته یکبار و در مجموع به تعداد 66 نمونه انجام شد. اندازهگیری برخی از پارامترها از قبیل دما و pH HACH و اندازهگیری سایر پارامترها مانند اکسیژن، BOD5، شوری، سختی کل، نیترات، نیتریت، فسفات و کدورت پس از انتقال نمونه به آزمایشگاه و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و روشهای استاندارد صورت گرفت. نتایج حاصل از آنالیز پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در ایستگاههای مورد بررسی نشان داد که بیشترین میزان اکسیژن محلول (ppm43/11)، فسفات (ppm93/3)، نیترات (ppm4/8) و TSS(کل مواد جامد)(ppm5048) نیتریت (ppm18/0) و pH (4/8) BOD5 (ppm39/10) بود. مقایسه مقادیر اندازهگیری شده در این مطالعه با استانداردهای موجود حاکی از آن است که بغیر از مقادیر فسفات، نیترات و TSS اندازهگیری شده در رودخانه سایر پارامترها با استانداردهای ارائه شده مطابقت داشته است و عموما آب ورودی اختلاف عمدهای نسبت به آب خروجی خارج شده از حوضچههای پرورشی نداشته و در حد مجاز بوده است.در محل و با استفاده از دستگاه C5و vannamei
مزارع پرورش,کیفیت آب,آلودگی,استان خوزستان,خلیج فارس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110060.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110060_b859de2d9ce9e74140f83031bf7cb4f0.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
بررسی ترکیبات تقریبی ، اسیدهای چرب و ارزیابی حسی گوشت ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) و تیلاپیای هیبرید قرمز پرورش داده شده در آب لب شور زیرزمینی بافق - یزد
125
132
FA
یزدان
مرادی
ymorady@yahoo.com
نسرین
مشایی
nassrinmashaii@yahoo.com
بابک
کرمی
قربان
زارع گشتی
10.22092/isfj.2017.110061
هدف از انجام این تحقیق بررسی ترکیبات تقریبی، اسیدهای چرب و ارزیابی حسی گوشت ماهی تیلاپیا میباشد. بدین منظور 36 عدد ماهی تیلاپیای نیل و 36 عدد هیبرید قرمز از مرکز تحقیقات ماهیان آب شور داخلی در بافق یزد صید و به مرکز ملی تحقیقات فرآوری آبزیان واقع در بندر انزلی انتقال یافت. پروفایل اسیدهای چرب با استفاده از روش گازکروماتوگرافی، پروتئین، چربی، رطوبت براساس روشهای استاندارد اندازهگیری ترکیبات تقریبی و خصوصیات حسی ماهیان تیلاپیا براساس مقیاس 5 درجهای ارزیابی حسی بررسی گردید. نتایج نشان داد که در گوشت ماهیای تیلاپیای مورد بررسی 3/1 تا 68/1 درصد چربی، 7/18 تا26/19 درصد پروتئین، 79 تا 78 درصد رطوبت و 8/1 تا 35/1 درصد خاکستر وجود دارد. پروفایل 27 اسید چرب در گوشت ماهی تیلاپیا شناسایی شد. مقدار اسیدهای چرب اشباع 84/24 تا 12/27 درصد، اسیدهای چرب غیراشباع دارای یک پیوند دوگانه 14/36 تا 39 درصد و اسیدهای چرب غیراشباع دارای چند پیوند دوگانه 12/38 تا 38/32 درصد بود. مقدار اسید چرب EPA 5/0 تا 63/0 درصد و DHAبرابر 12/6 تا 19/6 اندازهگیری گردید. از نظر ارزیابی حسی، گروه ارزیاب حداکثر امتیاز را در شاخصهای بافت، طعم ومزه و رنگ به این ماهی اختصاص داد. بجز در شاخص رنگ که اختلاف معنیداری در بین دو ماهی تیلاپیای نیل و قرمز توسط گروه ارزیاب حسی مشاهده شد در سایر آزمایشات اختلاف معنیداری در بین دو ماهی مشاهده نگردید. (Oreochromis niloticus)
کپور ماهیان,فرآوری ماهی,تغذیه
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110061.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110061_347b664256ee8bc149ebdac6c6102235.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
غلظت مناسب داروی بیهوشی پروپوفول در ماهی بنی(Barbus sharpeyi)
133
142
FA
سیدعبدالصاحب
مرتضوی زاده
saheb.mortezavi@gmail.com
رحیم
پیعان
محمد
یونس زاده فشالمی
منصور
شریفیان
sharif_23m@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110062
شصت عدد ماهی بنی پرورشی (Barbus sharpeyi) با میانگین (± انحراف معیار) وزن و طول بترتیب 30±99 گرم و2/19±6/208 میلیمتر برای بررسی اثر داروی بیهوشی پروپوفول در نظرگرفته شد. ماهیان بنی در 6 گروه 10تایی قرار داده شدند ماهیان گروه اول (گروه شاهد) در معرض هیچ نوع ماده بیهوشی قرار نگرفت. پنج تیمار به روش غوطهوری در معرض ماده بیهوش کننده پروپوفول با غلظتهای بترتیب 2، 4، 6، 8 و10 میلیگرم در لیتر قرار داده شدند. متوسط زمان شروع بیهوشی، متوسط زمان بیهوشی کامل، متوسط زمان بازگشت از بیهوشی و درصد بازماندگی در تیمارها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد زمان شروع بیهوشی با افزایش مقدار پروپوفول روند کاهشی داشت و در تیمارهای 2 و 4 میلیگرم بر لیتر با تیمارهای 8 و 10 میلیگرم بر لیتر از ماده پروپوفول اختلاف معنیداری را نشان داد. زمان شروع بیهوشی کامل در تیمارهای 8 و 10 میلیگرم با تیمارهای 2، 4 و 6 میلیگرم از ماده بیهوشی اختلاف معنیداری نشان داد. میانگین (± انحراف معیار) زمان بازگشت از بیهوشی در ماهی بنی در تیمار 8 میلیگرم بر لیتر در بالاترین مقدار (33±428ثانیه) نسبت به تیمارهای دیگر بود. درصد بازماندگی در تیمارها بجز تیمار 10 میلیگرم بر لیتر (70 درصد) بدون تلفات بود. در مجموع به نظر میرسد ماده پروپوفول بعنوان یک داروی بیهوش کننده بیخطر در غلظتهای 6-4 میلیگرم بر لیتر بهترین کارآیی را برای گونه انتخاب شده در بیهوشی کامل و برگشت به حالت اولیه دارد.
ماهی بنی,تکثیر و پرورش ماهی,فیزیولوژی ماهی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110062.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110062_fb0612cc8ca268746a130d7f971273f9.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
بررسی غلظت هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای در صدف Barbatia helblingii در سواحل بوشهر
143
152
FA
علیرضا
صفاهیه
a.safahieh@kmsu.ac.ir
معصومه
محمودی
یداله
نیک پور
کمال
غانمی
امیر
مهدویانی
10.22092/isfj.2017.110063
بسیاری از آبزیان بدلیل خوراکی بودن از نظر شیلاتی حائز اهمیت هستند. اما برخی از آنان در محیطهای مستعد آلودگی میتوانند آلایندهها را در خود انباشته به انسان یا سایر آبزیان منتقل نمایند. در این بین دو کفهایها بدلیل نداشتن سیستم متابولیسمی و دفع پیشرفته آلایندهها استعداد بیشتری در تجمع دادن آلایندهها دارند. صدف تابوت موجدار (Barbatia) گونهای صافیخوار بوده که در سواحل صخرهای بوشهر پراکندگی خوبی داشته و از گونههای خوراکی بشمار میآید. آبهای ساحلی استان بوشهر تحت تأثیر آلودگیهای خلیج فارس میباشد. صنایع نفت و گاز و فاضلابهای شهری و صنعتی در این منطقه باعث آلودگی مناطق ساحلی به هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای (PAHs) میشود. به منظور مطالعه PAHs در صدف B نمونهبرداری از صدف مذکور در زمستان 1387 در پنج ایستگاه در طول ساحل شهرستان بوشهر در بهمن ماه 1387 انجام شد. از هر ایستگاه 30 نمونه صدف هم اندازه جمعآوری شد. بافت نرم صدفها توسط روش سوکسله هضم و محتوای هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای ((PAHs آنها توسط حلال هگزان استخراج گردید و سپس به کمک دستگاه HPLC مدل KANUER تفکیک و اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد غلظت PAHs کل در ایستگاههای رافائل، شغاب، آب شیرین کن، ناحیه صنعتی و هلیله بترتیب برابر 0/638، 7/470، 3/140، 0/495 و 2/373 نانوگرم برگرم نمونه خشک میباشد. اختلاف معنیدار آماری بین غلظتPAHs PAHs کل مربوط به ترکیبات سه حلقهای PAHs بود. میانگین غلظت کل در صدف B در سواحل بوشهر4/423 نانوگرم برگرم بوده است که در مقایسه با سایر مطالعات انجام شده در خلیج فارس و سایر نقاط دنیا در حد نیمه آلوده تا آلوده میباشد.. helblingiiPAHsکل در ایستگاههای مختلف مشاهده گردید. بیشترین غلظت این ترکیبات در صدفهای جمعآوری شده از ایستگاه رافائل و کمترین مقادیر ترکیبات یاد شده مربوط به صدفهای ایستگاه آب شیرین کن بوده است. بیشترین غلظت از محتوای . helblingii helblingii
ترکیبات نفتی,دوکفهای ها,صدف Barbatia helblingii,سواحل بوشهر
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110063.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110063_85dc285a693b07afc7b7a1bc75660d7f.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
یافته کوتاه علمی : سه گونه از سپر ماهیان (Batoidfishes) خلیج فارس و دریای عمان
153
158
FA
سیامک
بهزادی
0000-0002-8179-7597
s_behzady@yahoo.com
علی
سالارپوری
salarpouri@pgoseri.ac.ir
محمد
درویشی
رضا
دهقانی
rdehghany@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110064
غضروف ماهیان,Urogymnus africanus,.Narcine sp,Himantura sp,ایران
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110064.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110064_0ef930a4cf3de24d2da80f31b1825f5a.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
2
2013
03
21
یافته کوتاه علمی : بررسی پراکنش فصلی فیتوپلانکتونها در زمان جزر و مد در رودخانه بهمنشیر
159
164
FA
زینب
فعال
10.22092/isfj.2017.110065
جلبک,آب شیرین,خلیج فارس,ایران
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110065.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110065_9831104567d8d8beb8e95766d63a92bf.pdf