موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
بازارپسندی فیلهی تیلاپیای سیاه(نیل) (Oreochromis niloticus) و هیبرید قرمز (O. niloticus × Tilapia mosambicus) پرورشی در استانهای تهران، گیلان ومازندران
1
11
FA
محسن
احمدوند
یزدان
مرادی
moradi.yazdan@gmail.com
امیررضا
شویکلو
10.22092/isfj.2017.110114
هدف از این پژوهش تعیین میزان بازارپسندی فیله ی تیلاپیای هیبرید قرمز (Oreochromis niloticus × Tilapia mosambicus) و تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) پرورش یافته در مرکز تحقیقات ماهیان آب شور داخلی شهرستان بافق(یزد) بود. نمونههای ماهی به مرکز ملی تحقیقات فرآوری ایران واقع در بندر انزلی انتقال داده شد وعمل فیله کردن ماهیان به صورت دستی انجام شد. به منظور ارزیابی رجحان و نگرش مصرفکنندگان پرسشنامهای براساس روش CLT (Central Location Test) طراحی و مقیاس 9 نقطهای(1= بسیاربد، 9= بسیارخوب) برای ارزیابی مصرفکنندگان استفاده شد. قسمت لوین ( Loin) از فیلهها جدا شده و درروغن سرخ کردنی به شکل غوطهوری سرخ شده و به 276 مصرفکننده دراستانهای تهران، گیلان و مازندران ارایه شد. ترکیبات مغذی بدن نمونه ها نیز اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که فیله ی ماهیان تیلاپیا دارای 80/18 تا 33/ 19 درصد پروتئین ، 50/1 تا 65/1 درصد چربی ، 77 تا12/78 درصد رطوبت و 83/1تا90 /1 گرم در صد گرم خاکستر است. به طورکلی نتایج آزمون بازارپسندی نشان داد که هیچ اختلاف معناداری بین دو گونهی تیلاپیا در مجموع 3 استان وجود ندارد. با این حال تفاوتهای چشمگیری از نظر بازارپسندی فیلهی ماهی تیلاپیای قرمز و تیلاپیای نیل بین 3 استان مورد بررسی یافت شد.
بازارپسندی,تیلاپیا,ارزیابی حسی,هیبرید,Central Location Test
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110114.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110114_c27fbe7e4c93124d2ba3bf571cff80f2.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
بررسی اثرات مانسون تابستانه بر فراوانی دوکفهایها و شکم پایان در سواحل ایرانی دریای عمان
15
23
FA
ثمانه
اصغری
samaneh1355@yahoo.com
محمدرضا
احمدی
فلورا
محمدی زاده
کیوان
اجلالی
k_ejlali@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110115
به منظور بررسی تنوع ، پراکنش و تراکم دوکفه ایها و شکم پایان سواحل ایرانی دریای عمان( از تنگه هرمز تا خلیج گواتر) هر 30 مایل دریایی تعداد 10 ایستگاه ثابت نمونه برداری انتخاب گردید. نمونه برداریها از اعماق 40-10 متر به انجام رسید. در بررسی های انجام شده در مجموع تعداد 43 جنس متعلق به 19 خانواده از دوکفه ای ها و تعداد 71 جنس متعلق به 43 خانواده از شکم پایان مورد شناسایی قرار گرفتند. خانواده های Lucinidae با 55% ، Nuculidae با 13% ، Tellinidae با 7% ، Veneridae با 5% و Yoldiidae با 5% به ترتیب خانواده های غالب دوکفه ای ها را تشکیل دادند و خانواده های غالب شکم پایان از نظر درصد فراوانی به ترتیب شامل Nassaridae با 27% ، Retusidae با 16% ، Pyramidellidae با 12% ، Cyclostrematidae با 8% و Scaphandridae با 7% بودند. نتایج نشان داد که فراوانی دوکفه ایها و شکم پایان در دریای عمان، تحت تاثیر بادهای موسمی جنوب غربی اقیانوس هند قرار دارد، بطوریکه فراوانی دوکفه ایها پس از مانسون تابستانه کاهش و فراوانی شکم پایان افزایش می یابد.
ماکروبنتوز,مانسون,دریای عمان,نرم تنان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110115.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110115_c164059330dc588c15cacf6543b1985c.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
تاثیر جایگزینی مقادیر مختلف آرد ماهی توسط کنجاله سویا در جیره غذایی بچه ماهیان ازون برونAcipenser stellatus) )، بر میزان رشد، ضریب تبدیل غذایی و میزان ترکیبات شیمیایی لاشه، عضله و بافت کبد
23
34
FA
بهزاد
امدادی
behzademdadi@yahoo.com
میر مسعود
سجادی
محمد علی
یزدانی
محمود
شکوریان
mshpt1391@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110116
مطالعه کنونی به منظور بررسی تاثیر جایگزینی مقادیر مختلف آرد ماهی توسط کنجاله سویا در جیره غذایی، بر میزان رشد، ضریب تبدیل غذایی و ترکیبات شیمیایی لاشه، عضله و کبد بچه ماهیان ازون برونAcipenser stellatus) ) انجام شد. برای این منظور، پنج تیمار غذایی با پروتئین و انرژی یکسان فرموله شدند. بطوریکه در تیمارهای یک (F)، دو (S1)، سه (S2)، چهار (S3) و پنج (S4) به ترتیب میزان 0، 10، 20، 30 و 40 درصد از آرد ماهی، توسط کنجاله سویا جایگزین شد. تعداد 225 عدد بچه ماهی با وزن اولیه 73/0 ± 27/26 گرم بطور مساوی در پانزده تانک ذخیره سازی شدند. زیست سنجی ماهیان هر سه هفته یکبار انجام گرفت. در پایان دوره دوازده هفتهای غذادهی نمونهبرداریها بصورت تصادفی برای آنالیز میزان رشد، ضریب تبدیل غذایی و ترکیبات شیمیایی لاشه، عضله و کبد ماهیان بررسی شد. طبق نتایج از نظر وزن و ضریب تبدیل غذایی اختلاف معنیدار آماری بین تیمارهای غذایی مشاهده شد (05/0P
تغذیه,آبزی پروری,ماهیان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110116.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110116_1f31aa41acbc2d36739440d556cc5eba.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
ویژگی های میکروبی و بیوشیمیایی سوسیس تخمیری تهیه شده از گوشت ماهی کپور معمولی با تکنیک تلقیح انکوباسیون
35
46
FA
سید علی
جعفرپور
a.jafarpour@sanru.ac.ir
عاطفه
علی نژاد
سکینه
یگانه
رضا
صفری
10.22092/isfj.2017.110117
سوسیسهای تخمیری گروهی از فرآوردههای گوشتی محسوب میشوند که در جهان سهم قابل توجهی را بخود اختصاص دادهاند. در این مطالعه برای اولین بار در ایران امکان تولید سوسیس تخمیری از گوشت ماهی کپور معمولی با بکارگیری باکتری Pediococcus pentosaceus و تلقیح آنها در درجه حرارتهای 15، 25، 35 درجه سانتیگراد مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تولید سوسیس تخمیری کپور معمولی از گوشت چرخ شده ماهی، نمک (3 درصد)، گلوکز (3 درصد) و log5 گونه باکتریایی فوقالذکر استفاده شد. پارامترهای pH، رطوبت، پروتئین و TVB-N و بار باکتریایی از قبیل جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک (،pH و پیامد آن محدود نمودن رشد Pseudomonas و Entrobacteriacea گردید. در نهایت جدای از پارامتر TVB-N، تولید سوسیس تخمیری در درجه حرارت 35 درجه سانتیگراد بهترین خصوصیات کیفی را داشت. ,Micrococcacea میکروکوکوسها،آنتروباکتریاسه، باکتریهای سرمادوست (سودوموناسها) و شمارش کلی باکتریهای هوازی و بی هوازی به عنوان شاخصهای تخمیر و کیفیت فرآوردهی مورد نظر اندازهگیری شدند. براساس نتایج به دست آمده، درجه حرارت های بالاتر سبب رشد سریع باکتری های اسید لاکتیک می شوند. این امر باعث کاهش در LAB) CFU/g
: سوسیس ماهی,ماهی کپور,باکتریهای لاکتیک اسید,تخمیر
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110117.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110117_f1743fb4ecd95508bc7e47345e0712ad.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
مطالعه اثرات استفاده از دافنی غنی شده با جلبکهای میکروسکوپی بر بازماندگی و برخی شاخصهای رشد لارو تاسماهی ایرانی(Acipenser persicus)
47
54
FA
فروزان
چوبیان
fchubian_59@yahoo.com
زهره
رمضانپور
zohreh66@gmail.com
محمود
حافظیه
jhafezieh@yahoo.com
مرجان
صادقی راد
کورش
حدادی مقدم
ذبیح اله
پژند
رودابه
روفچایی
حمیدرضا
پورعلی
10.22092/isfj.2017.110118
ریزجلبک ها، به عنوان منبعی از ترکیبات ارزشمند از جمله اسیدهای چرب دارای اهمیت می باشند. بدین منظور بسیاری از آنها از محیط های طبیعی جداسازی شده و به تولید انبوه می رسند. پژوهش حاضر با هدف غنی سازی دافنی با اسیدهای چرب غیر اشباع موجود در ریزجلبک ها به منظور تاثیر آن بر شاخصهای رشد و افزایش بازماندگی لارو تاسماهی ایرانی انجام گردید. در راستای انجام این بررسی ریز جلبک های Scenedesmus dimorphusChlorella vulgarisDHA جهت تغدیه دافنی (Daphnia longispina) مورد استفاده قرار گرفتند. تراکم سلول های جلبک جهت غنی سازی دافنی 107× 5 سلول در میلی لیتر بود. جهت این بررسی 3 تیمار (با 3 تکرار) و یک گروه شاهد در نظر گرفته شد. برای هر مخزن 60 لیتری تعداد 30 عدد لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) در نظر گرفته شد. تغذیه لارو تاسماهی ایرانی به ترتیب در تیمار 1 با دافنی غنی شده با Chlorella vulgaris،Scenedesmus dimorphusChlorella vulgarisScenedesmus dimorphus (به نسبت 50 درصد) انجام شد. تغذیه لارو ها در گروه شاهد مطابق بخش ونیرو مجتمع تکثیر و پرورش شهید بهشتی، با دافنی های صید شده از استخرهای پرورش بجه ماهیان خاویاری انجام گردید. لاروها در شبانه روز به اندازه 30 درصد وزن بدن و در 4 نوبت غذادهی شدند. طی دوره بررسی به ترتیب میزان دما بین24-18 درجه سانتیگراد، اکسیژن محلول بین 2/7-8/5 میلی گرم در لیتر و pH بین 2/8-6/5 در نوسان بود. حداقل میانگین (±انحراف معیار±انحراف معیارSGR) به ترتیب در تیمار شاهد به میزان 13/1±6/4 و در تیمار3 به میزان 24/1±5/5 بود. حداقل بازماندگی لارو مربوط به تیمار شاهد به مقدار 68 درصد و حداکثر آن مربوط به تیمار 3 با 85 درصد بود)شاخص رشد ویژه () وزن لارو در گروه شاهد4/98 ± 219 میلی گرم و حداکثر آن در تیمار 3 به مقدار8/140 ± 16/315 میلی گرم بود. در بررسی آماری درصد افزایش وزن لاروهای تاسماهی ایرانی در تیمار 3 دارای اختلاف معنیدار آماری با سایر تیمارها بود. حداقل و حداکثر میانگین ( و و در تیمار 3 با دافنی غنی شده با ترکیبی از در تیمار 2 با دافنی غنی شده با خالص سازی شده و در حد نیمه انبوه کشت شدند و پس از غنی سازی با اسید چرب و .
دافنی,غنیسازی,جلبک میکروسکوپی,لارو تاسماهی ایرانی,بازماندگی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110118.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110118_9b2cf372608f5c9b0fae69048ca42499.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
ارزیابی فیتوپلانکتونها در پسابهای کشاورزی بعنوان شاخصی در امکان سنجی آبزی پروری در محدوده رودخانه کارون ( اهواز تا خرمشهر)
55
64
FA
منصور
خلفه نیلساز
m_nilsaz@yahoo.com
فرحناز
کیان ارثی
10.22092/isfj.2017.110119
ددر ایدر این بررسی از نقش فیتوپلانکتونها در پساب های کشاورزی بعنوان شاخصی از کیفیت آب جهت امکان سنجی آبزی پروری در منطقه اهواز و خرمشهرمورد توجه قرار گرفته است. این بررسی در این بررسی از نقش فیتوپلانکتونها در پساب های کشاورزی بعنوان شاخصی از کیفیت آب جهت امکان سنجی آبزی پروری در منطقه اهواز و خرمشهرمورد توجه قرار گرفته است. این بررسی در یک دوره یک ساله در 6 ایستگاه در سال 1387 انجام گردید. 34 جنس فیتوپلانکتونی در رده های به ترتیب فراوانی باسیلاریوفیسه (دیاتومه)، سیانوفیسه، کلروفیسه و دینوفیسه شناسایی شدند. دبی آب کانال های زهکش کشاورزی یک رابطه معکوسی با فراوانی فیتوپلانکتونها را نشان می دهد. فراوانی سیانوفیسه ها در ایستگاه یک و جلبکهای سبز در ایستگاه 6 به وفور یافت شده اند. دیاتو مه ها در تمامی ایستگاهها حضور دارند. شاخص پالمر که براساس مقاومت جلبکی، آلودگی به مواد آلی درون آب را طبقه بندی می کند، نشان می دهد که ایستگاههای 4، 3، 6، 5، 2 به ترتیب دارای آلودگی بالا و ایستگاه 1 دارای آلودگی نسبی است. ازجنبه شاخص فیتوپلانکتونهای مفید ایستگاههای 4 ، 6 ، 3 ، 5، 2، 1 به ترتیب از نظرکیفیت مناسب برای رشد ماهی و دارای امتیازهای بیشتری بوده اندر این بررسی از نقش فیتوپلانکتونها در پساب های کشاورزی بعنوان شاخصی از کیفیت آب جهت امکان سنجی آبزی پروری در منطقه اهواز و خرمشهرمورد توجه قرار گرفته است. این بررسی در یک دوره یک ساله در 6 ایستگاه در سال 1387 انجام گردید. 34 جنس فیتوپلانکتونی در رده های به ترتیب فراوانی باسیلاریوفیسه (دیاتومه)، سیانوفیسه، کلروفیسه و دینوفیسه شناسایی شدند. دبی آب کانال های زهکش کشاورزی یک رابطه معکوسی با فراوانی فیتوپلانکتونها را نشان می دهد. فراوانی سیانوفیسه ها در ایستگاه یک و جلبکهای سبز در ایستگاه 6 به وفور یافت شده اند. دیاتو مه ها در تمامی ایستگاهها حضور دارند. شاخص پالمر که براساس مقاومت جلبکی، آلودگی به مواد آلی درون آب را طبقه بندی می کند، نشان می دهد که ایستگاههای 4، 3، 6، 5، 2 به ترتیب دارای آلودگی بالا و ایستگاه 1 دارای آلودگی نسبی است. ازجنبه شاخص فیتوپلانکتونهای مفید ایستگاههای 4 ، 6 ، 3 ، 5، 2، 1 به ترتیب از نظرکیفیت مناسب برای رشد ماهی و دارای امتیازهای بیشتری بوده اند
آلودگی,بیواندیکاتور,جلبک
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110119.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110119_cbbdb67635b12cf4b1f7feddfc8c7dd5.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
ارزیابی ثبات لیزوزومی و شکنندگی غشاء سلول گلبول قرمز خون ماهی گل خورک ( Boleophthalmus dussumieri) به عنوان نشانگر زیستی هیدروکربن های آروماتیک چند حلقهای
65
76
FA
محمود
سینایی
oceanography.sina@gmail.com
پیمان
اقتصادی عراقی
علی
ماشینچیان
سید محمد رضا
فاطمی
غلامحسین
ریاضی
10.22092/isfj.2017.110120
این مطالعه به منظور بررسی برخی پاسخ های فیزیولوژیک ماهی گل خورک گونه Boleophthalmus dussumieri به عنوان نشانگر زیستی هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای ( (PAHsصورت گرفته است. نمونه برداری از پنج ایستگاه (اروند، جعفری، زنگی، سمایلی و بحرکان) و در طول سواحل شمال غرب خلیج فارس (سواحل خوزستان) صورت گرفته است. میزان غلظت PAHs توسط دستگاه HPLC و تغییرات غشاء لیزوزوم توسط تست NRRT و میزان پایداری غشاء لیزوزوم توسط تست میزان پایداری گلبول قرمز آنالیز گردید. میزان غلظت کل PAHs در نمونه های رسوب بین 50/113-34/3384 نانوگرم در گرم وزن خشک و در بافت کبد بین 99/3-64/46 نانوگرم در گرم وزن خشک بود. بیشترین میزان آلودگی در بافت کبد و رسوبات در ایستگاه جعفری و کمترین آن در ایستگاه بحرکان مشخص گردید. اختلاف معنی داری بین آنها یافت گردید. کمترین میزان میانگین RT نمونه های خون ماهی گل خورک در ایستگاه جعفری (34 دقیقه) و بیشترین آن در ایستگاه بحرکان (78 دقیقه) ثبت گردید. میانگین RT بین ایستگاه های نمونه برداری به جز ایستگاه اروند با زنگی، اختلاف معنیداری را نشان می دهد. منحنی میزان تغییرات در پایداری غشاء گلبول قرمز ماهی گل خورک نسبت به شیب غلظتی نمک (منحنی (EOF در ایستگاه های مختلف نمونه برداری نشان می دهد که غشاء گلبول قرمز ماهیان صید شده از ایستگاه جعفری در مقایسه با دیگرایستگاه ها قوام و پایداری کمتری داردکه ایستگاه های زنگی> اروند> سمایلی> و بحرکان از این نظر در رتبه های بعدی قرار دارند. نتایج این تحقیق میتواند استفاده از ثبات لیزوزوم و همچنین پایداری غشاء سلول گلبول قرمز را به عنوان نشانگرهای زیستی در طرحهای پایش آلودگی نفتی گسترش دهد.
آلایندههای نفتی,گاو ماهیان,خلیج فارس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110120.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110120_d2a4f7b0aa07f7cfe12657938853f74e.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
اولین بررسی فیلوژنتیکی گونه ی Goniobranchus annulatus (Mollusca: Nudibranchia) در آبهای ناحیه زیر جزر و مدی خلیج چابهار براساس توالی ژن سیتوکروم اکسیداز C زیر واحد I
77
86
FA
گیلان
عطاران فریمان
g.attaran@sum.ac.ir
یاسمن
موسوی پور
10.22092/isfj.2017.110121
برهنه آبششان (Nudibranch) بزرگترین گروه از ناجور آبشششان (hHeterobranch) و در زیر رده ی عقب آبششان (Opisthobranchia) قرار گرفته اند، پراکنشی جهانی دارند و در تمامی آبهای دنیا از مناطق بین جزر و مدی تا اعماق دریا و از مناطق قطبی تا مناطق گرمسیر دیده میشوند. برهنه آبششان Nudibranch ها در دو گروه اصلی Anthobranchia و Cladobranchia قرار گرفته اند. گونه ی مورد مطالعه در این بررسی از لحاظ مورفولوژی Goniobranchus annulatus شناسایی گردیدکه جز گروه Anthobranchia میباشد.در آنالیز مولکولی توالی قسمتی از ژن COI میتوکندریایی گونه G. annulatus از ایران با 15 برهنه آبشش دیگر از بانک ژن که از لحاظ توالی ژنتیکی به گونه مورد بررسی نزدیک میباشند، مقایسه گردید. بررسی فیلوژنتیکی بر اساس آنالیز Neighbor _joining روابط منوفایلتیک بین خانواده های Nudibranch هابرهنه آبششان و روابط خواهری بین گونهی Goniobranchus annulatus ازایران و گونه ی Goniobranchus vibratus را با حمایت 100 درصد بوت استرپ نشان میدهد.
نرمتنان,شکمپایان,رده بندی,COI,سواحل چابهار
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110121.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110121_08203401d595c0ae698be5ea32f0a345.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
بررسی اثر عصاره رزماری (Rosmarinus officinalis)و آویشن شیرازی (Zataria multiflora) بر پایداری اسیدهای چرب در گوشت چرخ شده منجمد ماهی کپورنقرهای (Hypophthalmichthys molitrix)
87
98
FA
یاسمن
فهیم دژبان
dr.fahim79@yahoo.com
عباسعلی
مطلبی
motalebi@ifro.ir
سید ابراهیم
حسینی
علی اصغر
خانیپور
مهدی
سلطانی
قربان
زارع گشتی
فرشته
خدابنده
10.22092/isfj.2017.110122
هدف از اجرای این تحقیق، بررسی اثر عصاره رزماریoRosmarinus Zataria multiflora تیمار1 تیمار 2: گوشت چرخ کرده منجمد + آویشن 300 میلیگرم در کیلوگرم در بسته بندی معمولی تیمار 3: گوشت چرخ کرده منجمد + رزماری 200 میلیگرم در کیلوگرم در بستهبندی معمولی تیمار 4: گوشت چرخ کرده منجمد + ترکیب رزماری (100میلیگرم در کیلوگرم) و آویشن(100 میلیگرم در کیلوگرم) در بسته بندی معمولی بعد از انجماد سریع نمونهها در فریزر مارپیچی الف: اسیدهای چرب اشباع ب: اسیدهای چرب تک غیراشباعج: اسیدهای چرب چند غیراشباعد: اسیدهای چرب چند غیراشباعبا بررسی نتایج حاصل از این تحقیق مشخص گردید نگهداری – شاهد : گوشت چرخ کرده منجمد در بسته بندی معمولیبا روش انجماد سریع انفرادی، جهت نگهداری به سردخانه با دمای (18-) درجه سانتیگراد انتقال یافتند. مدت زمان نگهداری در سردخانه، و اندازهگیری پروفایل اسیدهایچرب بمدت 6 ماه انجام گرفت که بر اساس جدول زمانی از پیش تعیین شده نمونهبرداری جهت تعیین و اندازهگیری پروفایل اسیدهایچرب، از فاز صفر آغاز سپس در ماه اول در فواصل ده روزه، در ماه دوم 15 روزه و از ماه سوم به بعد بصورت ماهانه صورت گرفت. شناسائی، تعیین و اندازهگیری پروفایل اسیدهایچرب به روش کروماتوگرافی گازی انجام شد. در این تحقیق سطوح مختلف اسیدهای چرب اعم از اشباع و غیر اشباع در 3 تیمار آزمایشی و 1 تیمار شاهد به شرح ذیل تعیین شدند: Saturated Fatty Acid : مریستیک / پالمتیک / هپتادکانوئیک/ استئاریک / آراشیدیک :پالمیتولئیک/ اولئیک/ گادولئیک، ایکوزانوئیک Poly Unsaturated Fatty Acid : لینولئیک/ آلفالینولنیک بلند زنجیرهHigh Unsaturated Fatty Acid : آراشیدونیک / ایکوزاپنتانوئیک اسید / دوکوزاهگزانوئیکاسید گوشت چرخ شده منجمد ماهی فیتوفاگ حاوی عصارههای آویشن و رزماری در شرایط انجماد، باعث پایداری اسیدهای چرب گردیده به طوری که در هیچ کدام از اسیدهای چرب اندازه گیری شده روند کاهشی و یا افزایشی معنیداری مشاهده نگردیده است. همچنین نتایج به دست آمده از پروفایل اسیدهای چرب و شاخصهای مربوط به آنها و نیز بررسی آزمونهای آماری نشان میدهند که تیمار حاوی عصاره رزماری، پایداری بیشتری را طی دوره نگهداری در سردخانه (18-) درجه سانتیگراد در مقایسه با نمونه شاهد و سایر تیمارها نشان داده است؛ و در مقایسه با گوشت چرخ شده منجمد ماهی فیتوفاگ تیمار شده با عصاره رزماری تا انتهای دوره نگهداری 6 ماه قابل مصرف بودند.Mono Unsaturated Fatty Acidبر میزان پایداری اسیدهای چرب در گوشت چرخ شده منجمد ماهی کپور نقرهای میباشد. تیمارهای مورد بررسی عبارتند از:و آویشن شیرازی fficinalis
آنتی اکسیدان,گیاهان دارویی,فرآوری,ماهی کپور نقرهای
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110122.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110122_3c6c604c961788ea5af202ef1ddc8441.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
بررسی امکان جایگزینی روغن های گیاهی (سبوس برنج، سویا و بزرک) به جای روغن ماهی در جیره غذایی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
99
112
FA
حبیب اله
گندمکار
gandomkar.habib@gmail.com
مهران
جواهری بابلی
mehranjavaheri@gmail.com
عین اله
گرجی پور
حسین
مرادیان
10.22092/isfj.2017.110123
در این تحقیق اثرات جایگزینی روغن های گیاهی مختلف به جای روغن ماهی جیره غذایی بر روند رشد، ترکیب بیوشیمیایی و ترکیب اسیدهای چرب فیله ماهی قزلآلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پنج جیره غذایی ایزونیتروژنیک و ایزولیپیدیک با منابع مختلف روغن شامل: صد در صد روغن ماهی (جیره 1)، صد در صد روغن سبوس برنج (جیره 2)، صد در صد روغن بزرک (جیره 3)، صد در صد روغن سویا (جیره 4) و جیره 5 حاوی مخلوط روغن های ماهی، سبوس برنج، بزرک و سویا با نسبت 1:1:1:1 تهیه شدند. جهت اجرای آزمایش تعداد 450 عدد ماهی 1±90 گرمی (15 تانک و 30 عدد ماهی در هر تانک) 2 بار در روز در حد سیری به مدت 15 هفته تغذیه شدند. در انتهای دوره بیشترین میزان وزن نهایی در ماهیان تیمار اول (28/280 گرم) بدست آمد، با این حال اختلاف معنی داری از لحاظ وزن نهایی و فاکتور وضعیت در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. میزان FCR از 12/1 تا 24/1 متغیر بود و ماهیان تغذیه شده با روغن ماهی اختلاف معنی داری را با سایر گروه ها نشان دادند. ماهیان تغذیه شده با روغن ماهی کمترین میزان چربی لاشه را داشتند که اختلاف معنی داری را با سایر تیمارها نشان داد. ترکیب اسیدهای چرب بافت انعکاس دهنده ترکیب اسید چرب جیره بود. بیشترین میزان امگا 3 در بافت فیله ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی روغن بزرک (80/21 درصد) و اختلاف معنی داری را با سایر تیمار ها نشان داد و کمترین آن در بافت ماهیان تغذیه شده با روغن سبوس برنج(84/7 درصد) بود. بیشترین میزان اسیدهای چرب 6-n در بافت ماهیان تغذیه شده با جیره های غذایی حاوی روغن سویا (72/31 درصد) مشاهده شد و کمترین آن در بافت ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی روغن ماهی (15/19 درصد) بود. بیشترین میزان DHA در ماهیان تغذیه شده با روغن ماهی (10/10 درصد) که اختلاف معنیداری را با سایر تیمارها نشان داد و کمترین آن در ماهیان تغذیه شده با روغن سبوس برنج (81/2درصد) و سویا (94/2 درصد) ثبت شد. در مطالعه حاضر کاهش چشمگیری در نسبت 6-n/3-n در ماهیان تغذیه شده با روغن سبوس برنج و سویا مشاهده شد، که از لحاظ تغذیهای میتواند به عنوان یک نکته منفی مطرح باشد. از سوی دیگر بالاترین نسبت 6-n/3-n در ماهیان تغذیه شده با روغن بزرک (91/0) بود که با این نسبت در روغن ماهی (89/0) قابل مقایسه بود. نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن است که ترکیب مناسب روغن های گیاهی و روغن ماهی می تواند جایگزین روغن ماهی به تنهایی باشد.
روغنهای گیاهی,تغذیه,شاخصهای رشد,آبزی پروری
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110123.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110123_1fce01f11496a30b7d6135cd784ac458.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
ارزیابی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی و حسی برگر تولید شده با نسبت های متفاوت گوشت مرغ و ماهی (کیلکا)
113
125
FA
یزدان
مرادی
ymorady@yahoo.com
مجید
مصدق
majidmosadegh@gmail.com
مریم
فهیم دانش
10.22092/isfj.2017.110124
به منظور ارزیابی تاثیر نسبت های متفاوت گوشت مرغ و ماهی (کیلکا) بر ویژگی های فیزیکو شیمیایی و حسی برگر و شناسایی بهترین فرمولاسیون تولیدی، تیمارهایی با نسبتهای(درصد) متفاوتی از گوشت مرغ به ماهی کیلکا(ماهی: مرغ)، ((100:0)F1، (25 :75)F2، (50 :50)F3، (75 :25)F4 و (0:100) F5) تولید و ترکیب شیمیایی، ویژگیهای پخت، رنگ و بافت به همراه ویژگیهای حسی آنها مورد آزمون قرار گرفت. در برگرهای خام افزایش سهم میزان گوشت مرغ در تیمارها باعث افزایش میزان پروتئین ، کربوهیدرات و افزایش سهم گوشت ماهی کیلکا در تیمارها باعث افزایش میزان چربی و به تبع آن افزایش انرژی زایی (از20/118 به 45/139کیلوکالری) گردید.در خصوص ویژگی های حسی، افزایش امتیاز ویژگی رنگ، طعم ، بافت، بو و عطر و پذیرش کلی ارتباط مستقیم با افزایش میزان گوشت مرغ در ترکیب برگر داشته و تنها در ارتباط با ویژگی احساس دهانی، تیمارF5 بیشترین امتیاز را از آن خود نمود. ضمن اینکه در مورد امتیاز بافت و پذیرش کلی نمونه برگرها، اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نگردید نتایج آنالیز رنگ برگر های خام و پخته در تیمارهای مختلف حاکی از این است که بیشترین میزان فاکتورهای روشنایی رنگ (L*) ، میزان قرمزی (a*) ، زردی (b*) و اشباعیت رنگ (C) مربوط به تیمار F1 بوده که با افزایش گوشت ماهی در ترکیب برگرها این میزان کاهش مییابد. میزان جمع شدگی برگرها (52/8 درصد برای تیمار F5 تا 59/12 درصد برای تیمار (F1متغیر بود، درصد جذب روغن برگرها سرخ شده ( 35/161 درصد برای تیمار F5 تا 41/243 درصد برای تیمار F1) و درصد حفظ رطوبت ( از 67/67 درصد برای تیمار F5 تا 57/70 درصد برای تیمار F1) قرار داشت. هر سه این ویژگیها رابطه مستقیم با میزان گوشت مرغ در ترکیب برگرها داشته ولی بازده پخت مستقل از میزان گوشت مرغ و ماهی در ترکیب برگر بود درخصوص آزمون بافت نیز، برگر حاوی گوشت ماهی بیشتر، به نسبت سستتر که برگر فرموله شده با مخلوط گوشت مرغ و ماهی ویژگی های بهتری از برگر ماهی کیلکا به تنهایی داشته و تیمار F2 (ترکیب 75 درصد گوشت مرغ و 25 درصد گوشت ماهی)، فرمولاسیون ترکیبی برتر میباشد
فرآوری,آبزیان,برگرهای ترکیبی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110124.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110124_b5ac6d0331177777fd80f9409ccda17d.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
برآورد میزان خطر برخی از فلزات ناشی از مصرف ماهی حلوا سفید و شوریده در استان هرمزگان
127
136
FA
محمد صدیق
مرتصوی
mseddiq1@yahoo.com
سلیم
شریفیان
ناصر
آقاجری
n_aghajery2004@yahoo.co.uk
10.22092/isfj.2017.110125
در مطالعه حاضر میزان تجمع فلزات سنگین منگنز، کادمیوم، روی، آهن و مس در گونه های تجاری ماهی حلوا سفید و شوریده صیده شده از سواحل بندرعباس در سال 1388 اندازه گیری شد و میزان خطر ناشی از مصرف روزانه این ماهی ها در جامعه شهری استان هرمزگان تخمین زده شد. میانگین میزان تجمع (g/gµ وزن خشک) فلز منگنز، کادمیوم، روی، آهن و مس در ماهی حلوا سفید به ترتیب برابر با 248/1، 217/0، 444/14، 397/2 و 300/3 بود، در حالی که میزان تجمع آن ها در ماهی شوریده به ترتیب برابر با 009/1، 403/0، 564/12، 467/4 و 366/2 بدست آمد. جامعه شهری استان از نظر مصرف ماهی به چهار کم مصرف، با مصرف متوسط، با مصرف بالا و با مصرف خیلی بالا تقسیم گردید و برآورد میزان خطر (THQ) در هر گروه از مصرف کننده ها به صورت جداگانه محاسبه شد. THQ در تمام گروه ها برای همه فلزات در هر دو ماهی به میزان قابل توجهی پایین تر از 1 بود. نتایج نشان داد که جوامع شهری استان با میزان مصرف های محاسبه شده در معرض هیچ گونه خطری ناشی از تجمع فلزات سنگین مورد بررسی در این مطالعه نمی باشند.
فلزات سنگین,ماهی,تغذیه,بهداشت عمومی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110125.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110125_7b0629f30f1f6be68a4208a044e81ac3.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
یافته علمی کوتاه: کاریولوژی ماهی خیاطه (Alburnoides bipunctatus) منطقه زابل
137
146
FA
علی
خسروانی زاده
akhosravanizadeh@gmail.com
محمد
پورکاظمی
pourkazemi@sturgeon.ir
محمدرضا
نوروزفشخامی
10.22092/isfj.2017.110126
کاریوتایپ,ماهی خیاطه,Alburnoides bipunctatus. زابل
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110126.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110126_218ba37b2df88f381b2ca029c0ed035e.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
22
2
2013
11
22
بافته علمی کوتاه: بررسی میزان شیوع آلودگی انگل دیپلوستوموم اسپاتاسئوم در برخی ماهیان منابع آبی استان آذربایجان غربی
147
152
FA
سهراب
رسولی
sograb_rasoulu86@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110127
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110127.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110127_cf02dff8dd27491e56c72fb088125235.pdf