موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
سنجش میزان عناصر سنگین در شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus caspicus) تالاب انزلی
1
14
FA
مریم
پایدار
استادیار
محمد
شریف فاضلی
نور
علیرضا
ریاحی بختیاری
نور
ariyahi@gmail.com
10.22092/isfj.2003.113593
<br /> <br /> <br /> <br /> با توجه به فعالیت های مختلف انسانی در محدوده حوضه آبریز تالاب انزلی و ورود آلاینده های مختلف از جمله عناصر سنگین به این اکوسیستم آبی و جذب و تجمع احتمالی آنها در پوسته و عضله شاه میگو که یکی از کفزیان بومی تالاب انزلی بوده و از ارزش غذایی و اقتصادی بسیار بالایی برخوردار است، نمونه برداری آب و رسوبات بستر از 18 ایستگاه و در مورد شاه میگو از 15 ایستگاه انجام پذیرفت. پس از زیست سنجی و توزین شاه میگو، هضم شیمیایی نمونه ها طبق روش استاندارد بین المللی صورت گرفت و توسط دستگاه جذب اتمی میزان عناصر سنگین شامل کروم، روی، سرب، نیکل و وانادیوم در آب، رسوبات بستر، پوسته و عضله آن اندازه گیری گردید.<br />میانگین میزان عناصر کروم، روی، سرب، نیکل و وانادیوم در آبهای تالاب انزلی به ترتیب 6/4، 5/184، 28/8، 27/9 و 47/1 میکروگرم در لیتر می باشد که در مقایسه با استانداردهای جهانی برای آب آشامیدنی مناسب نبوده، اما برای آبیاری و آبزی پروری مناسب می باشد.<br />هر چند که میزان عناصر سنگین در رسوبات در حد بالایی است، اما این مقدار در محدوده میزان قابل تحمل برای آبزیان می باشد.<br />هیچگونه همبستگی بین اندازه و وزن شاه میگو با میزان جذب و تجمع عناصر در پوسته و عضله آنها وجود نداشت، اما همبستگی معنی دار و مستقیمی بین عناصر سنگین در آب و رسوبات و همچنین بین رسوبات، پوسته و عضله شاه میگو در تالاب انزلی وجود دارد.
آلودگی,عناصر سنگین,شاه میگو,ASTACUS LEPTODACTYLUS,تالاب انزلی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113593.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113593_5ad013760f2002803aad6a5d4e7446cb.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
تولید سْس از کیلکای دریای خزر به روش سنتی و صنعتی با استفاده از آنزیم ها و باکتری های پروتئولیتیک
79
94
FA
سهراب
معینی
کرج
dr_smoini@yahoo.com
انوشه
کوچکیان صبور
10.22092/isfj.2003.113598
<br /> <br /> <br /> <br /> در این تحقیق سُس از ماهی کیلکا با استفاده از ماهی کامل، ماهی سر زده شکم خالی و ماهی کامل پخته شده در نمونه های سنتی، آنزیمی، باکتریایی و آنزیمی باکتریایی مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات pH در مراحل تولید سُس به روش سنتی بین 5/6 تا 7 بود اما در سُس های تولیدی که به کمک آنزیم و باکتریها و آنزیم های باکتریایی تولید گردید تغییرات pH بترتیب 5/7، 8 و 7 بود.<br />در سُس تولیدی در نمونه سنتی، مقدار پروتئین، درصد رطوبت و TVN بترتیب برابر با 53/11 درصد، 2/62 درصد و 3/170 میلی گرم در 100 گرم نمونه بود. در نمونه آنزیمی 5/12 درصد، 46 درصد و 206 میلی گرم در 100 گرم نمونه و در نمونه باکتریایی بترتیب 12 درصد، 5/52 درصد و 7/194 میلی گرم در 100 نمونه و نمونه آنزیمی باکتریایی 56/12 درصد، 5/61 درصد و 4/205 میلی گرم در 100 گرم نمونه بدست آمد. شمارش کلی میکروبی در تمامی نمونه ها دارای تعداد میکروبهای قابل قبول بوده که در سُس ماهی کامل، بالاترین بار میکروبی و در سُس ماهی پاک شده در تیمارهای مختلف کمترین بار میکروبی را داشته است.<br />بالاترین میانگین لگاریتم شمارش کلی میکروبی بطور متوسط بین 5/2 تا 1/6 کلنی بود. این تحقیق نشان داد که رابطه مستقیم بین سرعت تخمیر و اضافه نمودن آنزیمهای پروتئاز و سوشهای میکروبی مفید (پدیوکوکوس) به نمونه ها برای تهیه فرآورده وجود دارد. <br />باکتری کلی فرم و باکتریهای مولد اسپور١ در نمونه ها وجود نداشتند. شمارش استافیلوکوک در همه نمونه ها بالا بود و استافیلوکوک و پدیوکوکوس دو باکتری دائمی موجود در سُس بودند.<br />نمک باعث از بین رفتن میکروبهای فاسدکننده می گردد و موجب مهیا کردن زمینه برای میکروبهای مفید تخمیر می باشد.<br />زمان و دمای مناسب برای هیدرولیز پروتئین از پارامترهای مهم فرآیند تولید سُس ماهی بوده است. اضافه نمودن آنزیمهای خوراکی و میکروبهای مفید خوراکی در کوتاه کردن زمان تخمیر نقش بسزایی داشتند. با توجه به اینکه نمی توان TVN گزارش شده در مراجع برای تعیین کیفیت ماهی تازه و جهت تعیین کیفیت ماهی نمک سود شده برای سُس هم استفاده بعمل آورد، بنابر این مکانیزیم TVN تولید شده در سُس رقم بالا بوده و بیانگر فساد در فرآورده نمی باشد. آزمایشات بعمل آمده روی آن بیانگر سلامت محصول و عاری از سموم بودن آن می باشد.
آنزیم پروتئولیتیک,باکتری,سُس,ماهی کیلکا,دریای خزر
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113598.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113598_d87dd096c9e0575015d95e06f8afb1b4.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
علائم ظاهری و آسیب شناسی بافتی بیماری لکه سفید White Spot Syndrome Disease (WSSD) در میگوی پرورشی سفید هندی (Penaeus indicus) در استان خوزستان
15
28
FA
محمد
تخم افشان
تهران
بهروز
تمجیدی
اهواز
10.22092/isfj.2003.113594
<br /> <br /> <br /> <br /> از سال 1992 بیماری لکه سفید یا (WSSD) به عنوان یکی از بیماریهای ویروسی میگو در کشور چین و سپس از کلیه کشورهای آسیائی و آمریکای لاتین گزارش گردید. در تیر ماه سال 1381 مرگ و میر شدیدی در میگوهای پرورشی منطقه چوئیبده آبادان اتفاق افتاد. در بررسیهای انجام شده، میگوها دارای علائمی از قبیل ایجاد لکه های سفید به اندازه 5/0 تا 2 میلی متر روی کاراپاس، قرمز شدن رنگ بدن، بی حالی، بی اشتهایی و معده های خالی بودند و غالباً در کناره های استخر تجمع یافته و بعد از مدتی تلف می شدند. همچنین با جمع آوری نمونه ها و تثبیت آنها در محلول دیویدسون و انجام آزمایشهای آسیب شناسی بافتی، مشخص گردید که عامل ایجاد کننده بیماری باعث ایجاد گنجیدگیهای درون سلولی بنام Cowdry type A-inclusion body در اندامهای میگو گردیده است. از مهمترین اندامهائی که گنجیدگیهای درون سلولی در آن مشاهده گردید آبشش، معده و روده بودند و هیچ گنجیدگی سلولی در سلولهای هپاتوپانکراس مشاهده نگردید. تشخیص نهائی بیماری بر اساس علائم ظاهری و مشاهدات آسیب شناسی بافتی و مرگ و میر بسیار شدید میگوها در منطقه، بیماری لکه سفید (White spot syndrome disease) مشخص گردید.
میگوی سفید هندی,Penaeus indicus,بیماری لکه سفید,علائم ظاهری,آسیب شناسی بافتی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113594.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113594_518f5368060253c35ff1e51a0908baa8.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
بررسی تراکم و پراکنش پلانکتونی در دریاچه سد ماکو
29
46
FA
جلیل
سبک آرا
بندر انزلی
jsabkara@yahoo.com
مرضیه
مکارمی
بندر انزلی
marziyeh_makaremi@yahoo.com
10.22092/isfj.2003.113595
<br /> <br /> <br /> <br /> طبق مطالعات پلانکتونی انجام شده طی 12 ماه نمونه برداری از اعماق مختلف دریاچه سد ماکو در سال 1377، بیشترین تراکم فیتوپلانکتونی مربوط به فصل تابستان و حداکثر جمعیت زئوپلانکتونی مربوط به فصل پاییز می باشد.<br />غالبیت فیتوپلانکتونی در این سد مخزنی با شاخه کریزوفیتا بوده که 76 درصد جمعیت سالانه را دارا بودند و نمونه های غالب آن گونه Cyclotella menenghiniana، Diatoma vulgare، Synedra ulna می باشند. شاخه کلروفیتا با گونه های bijuga Scenedesmusو S. bijugatus در رده دوم قرار دارد. سایر شاخه های فیتوپلانکتونی که از درصد جمعیت کمتری برخوردارند، عبارت از سیانوفیتا، با گونه Oscillatoria limosa، اوگلنوفیتا با گونه Euglena sp. و پیروفیتا با گونه Ceratium hirdinella می باشند.<br />بیشترین جمعیت زئوپلانکتونی نیز مربوط به شاخه روتاتوریا با 74 درصد جمعیت سالانه بوده پس از آن شاخه بندپایان قرار دارد. بیشترین جمعیت مشاهده شده زئوپلانکتونی مربوط به گونه های Polyarthera dolicopthera، Synchaeta oblonga و Polyarthera vulgaris از شاخه روتاتوریا و از شاخه بندپایان، راسته کلادوسرا گونه Daphnia longispina و راسته کوپه پودا با گونه های Cyclops viridis و C.vicinus در رده های بعدی هستند. مقایسه و آنالیز داده های بدست آمده نشان داده که تجمع پلانکتونها در لایه های سطحی آب بخصوص عمق 5 متر بیشتر و در اعماق بالاتر از جمعیت آنها کاسته می گردد.<br />مشاهدات پلانکتونی و داده های فیزیکی و شیمیایی نیز بیانگر این مسئله است که این مخزن آبی دارای استعداد و گونه های مناسب پلانکتونی جهت تغذیه در مراحل لاروی بسیاری از ماهیان بوده، اما می بایست ماهی دار کردن این سد مخزنی با برنامه ریزی مناسب و با توجه به تولیدات پلانکتونی انجام گیرد که در نتیجه آن با کنترل وضعیت غذایی و جلوگیری از آلودگی و رشد و تکثیر ماهیان هرز و غیراقتصادی از ذخایر طبیعی این منبع آبی جهت افزایش تولید ماهیان با ارزش شیلاتی استفاده کرد.
زئوپلانکتون,فیتوپلانکتون,سد مخزنی ماکو,ایران
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113595.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113595_4d0f68b11229283ed58d47e3d9eecc28.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
بررسی برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی هور شادگان
47
62
FA
سارا
سبزعلیزاده
اهواز
سیروس
امیری نیا
تهران
10.22092/isfj.2003.113596
<span>نمونه گیری از تیر ماه 1378 لغایت خرداد ماه 1379 در پنج ایستگاه و بصورت ماهانه از هورشادگان انجام گرفت. pH، دمای آب و هدایت الکتریکی (EC) در محل اندازه گیری شدند. بیشترین مقادیر درجه حرارت در تیر ماه و مرداد ماه و اکسیژن در آبان ماه و بهمن ماه مشاهده شده است. مقادیر pH در دامنه 2/7 تا 36/9 قرار داشته و در اکثر موارد در دامنه قابل قبول برای آبزیان می باشد. نتایج مربوط به سختی و شوری نشان می دهد که آب هورشادگان جزء آبهای بسیار سخت و نیز لب شور می باشد. میزان اکسیژن محلول در اکثر موارد بالای ppm5 بوده که برای رشد و تولید مثل ماهی در حد مطلوب می باشد. تغییرات Biological Oxygen Demand (BOD5) در دامنه 3 تا 10 میلیگرم در لیتر بوده که در آبهای متوسط تا کثیف دسته بندی می شود. مقادیر Chemical Oxygen Demand (COD) هور در پاییز افزایش نشان می دهد. همچنین آب هور از نظر میزان نیتروژن نیتراتی (N/NO3) و نبیتروژن نیتریتی (N/NO2) در حد آبهای غیرآلوده می باشد. براساس نتایج آنالیز واریانس عمدتاً ایستگاههای منصوره و عطیش دارای کیفیت آبی مشابه یکدیگر می باشند. همچنین مطالعات انجام شده در سالهای مختلف نشان می دهد که کیفیت آب هورشادگان افت داشته است که این مسئله احتمالاً بدلیل کاهش بارندگی و نیز افزایش بار آلودگی در هورشادگان می باشد.</span>
خصوصیات فیزیکی و شیمیایی,آب سخت,آب لب شور,هورشادگان,خوزستان,ایران
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113596.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113596_b6a2a483d2e50729487dac6f51b8dddc.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
ریخت شناسی و ساختار جمعیتی ماهی گل آذین (Atherina boyeri) در سواحل جنوبی دریای خزر (ساحل انزلی)
63
78
FA
غلامرضا
قربانعلی دوست
لاهیجان
امین
کیوان
لاهیجان
محمود
رامین
تهران
mrifro@yahoo.com
10.22092/isfj.2003.113597
<br /> <br /> <br /> <br /> این بررسی از تیر ماه تا مهر ماه 1380 و در منطقه مطالعاتی کلویر و طالب آباد ساحل انزلی انجام شد. نمونه ها به صورت ماهانه و با پره ریز چشم صید شدند و سپس در فرمالین 5 درصد تثبیت و مطابق منابع علمی مورد بررسی قرار گرفتند. هدف از این بررسی دستیابی به ویژگیهای ریخت شناسی و ساختار جمعیتی ماهی گل آذین در ساحل انزلی بود. نتایج این بررسی نشان داد که میانگین فلسهای روی خط جانبی 47، شعاعهای سخت باله پشتی اول 8، شعاعهای منشعب باله پشتی دوم 12، شعاعهای منشعب باله مخرجی 13، مهره های بدن 46، خارهای آبششی 34 و شعاعهای آبششی 5 عدد می باشند. همچنین میانگین نسبتهای طول سر 23، ارتفاع سر 14، فاصله بین چشمی 5، طول پس چشمی 7، ارتفاع بیشینه 14 و کمینه بدن 5، طول ساقه دمی 05/19، طول باله پشتی اول 7 و دوم 12، طول باله های سینه ای 14 و باله های شکمی 11، و فاصله بین باله های سینه ای – شکمی 43، فاصله باله های شکمی – مخرجی 24، فاصله پیش پشتی 43 و پس پشتی 20 میلی متر بود. بین نرها و ماده ها دو فاکتور شمارشی و یک فاکتور ریخت شناسی دارای اختلاف معنی دار بود. بررسی ساختار جمعیتی ماهی گل آذین نشان داد که دامنه سنی ماهیان یک تا سه ساله با میانگین 70/1 ساله بوده است. بین طول کل و وزن بدن معادله W=0.000006148(T)3.02 برقرار بوده است. بطور کلی نسبت جنسی ماهیان بررسی شده 53 درصد ماده و 47 درصد نر تعیین گردید.
ریخت شناسی,خصوصیات زیستی,ماهی گل آذین,Atherina boyeri,بندر انزلی,دریای خزر
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113597.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113597_dd2e9e4a6f0cbeccbdaca2bf2702d6ec.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
شکوفایی فیتوپلانکتونی در تالاب انزلی و شناسایی جلبکهای سمی
95
110
FA
پریسا
نجات خواه معنوی
تهران
p_nejatkhah@yahoo.com
شهربانو
عریان
تهران
sh_oryan@yahoo.com
عبدالحسین
روستائیان
تهران
رضا
نقشینه
تهران
سید محمدرضا
فاطمی
تهران
10.22092/isfj.2003.113599
<span>طی یکسال نمونه برداری از منطقه آبکنار و هندخاله در تالاب انزلی در سال 1380-1379 جمعاً 67 جنس متعلق به 5 شاخه جلبکی مورد شناسایی وشمارش قرار گرفتند. براساس نتایج، فراوانی فیتوپلانکتونی در منطقه آبکنار، دوبار در سال یعنی اواخر فصل بهار و شروع تابستان و دیگری در فصل پاییز به اوج خود می رسد که Cyanobacteria (جلبکهای سبز-آبی) ترکیب غالب را بوجود می آورند و در منطقه هندخاله Chrysophyta ترکیب غالب فیتوپلانکتونی را تشکیل می دهند. پنج گونه از Cyanobacteriaدر منطقه آبکنار مورد بررسی قرار گرفتند و یک گونه متعلق به جنس Oscillatoria از طریق زیست سنجی با موش، سمی تشخیص داده شد.</span><br /><span>سم موجود در نمونه جزء سموم کبدی (هپاتوتوکسین) بوده و متعلق به خانواده ای از سموم پپتیدی حلقوی موسوم به Microcystin می باشد.</span><br /><br />
شکوفایی فیتوپلانکتونی,Oscillatoria,تالاب انزلی,جلبک های سمی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113599.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113599_1bf8df2ca72c997bfce72ee14c99d58a.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
خصوصیات فیزیکی و شیمیایی استخرهای پرورش میگوی سفید هندی) (Penaeus indicusدر حاشیه خلیج گرگان (استان مازندران)
111
122
FA
حسن
نصراله زاده ساروی
ساری
hnsaravi@gmail.com
حسینعلی
خوشباور رستمی
ساری
داود
کر
ساری
10.22092/isfj.2003.113600
<br /> <br /> <br /> <br /> پروژه بررسی امکان پرورش میگوی سفید هندی (P. indicus) در استخرهای ساحلی استان مازندران با توجه به وجود شرایط آب و هوایی در منطقه بهشهر (دو کیلومتری مجاور خلیج گرگان) از اوایل فصل تابستان تا اوایل فصل پاییز در سال 1380 با شناخت خصوصیات فیزیکی و شیمیایی انجام شد.<br />در طول دوره پرورش، 32 نمونه آب از چهار استخر انتخاب شده، جمع آوری گردید تا اندازه گیری فاکتورهای فیزیکی شامل دمای آب، شوری، شفافیت و عوامل شیمیایی شامل اکسیژن محلول، آمونیوم، نیتریت و ارتوفسفات براساس روش های استاندارد انجام گیرد. نتایج آزمایشات نشان داد که تغییرات فاکتورهای دمای آب، شوری، pH و شفافیت بترتیب 5/24 تا 29 درجه سانتیگراد، 5/31 ppt، 02/8 تا 18/8 و 18 تا 50 سانتیمتر و محدوده غلظتی اکسیژن محلول، آمونیوم، نیتریت و ارتوفسفات بترتیب برابر با 8/3 تا 5/9 میلی لیتر/لیتر، 0022/0 تا 015/0 ppm و 0145/0 تا 0376/0 ppm در یک دوره پرورش بوده است.<br />در نتیجه ، با توجه به این که این میگو سازگاری مطلوب و قدرت انطباق با اقلیمهای مختلف را دارد لذا این منطقه از نظر دما و شوری آب برای یک دوره پرورش مناسب تشخیص داده می شود. همچنین از نظر عناصر محلول مضر مانند آمونیاک و یون سمی نیتریت هم مشکل خاصی وجود نداشته است.
میگوی سفید هندی,Penaeus indicus,خلیج گرگان,استان مازندران
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113600.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113600_0fa9bb0eb33e143e04a009aed8d775a7.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
بررسی توان تولید بر اساس تنوع و فراوانی کفزیان در رودخانه شمرود سیاهکل
123
138
FA
محمود
نوان مقصودی
بندر انزلی
محمدرضا
احمدی
تهران
امین
کیوان
لاهیجان
10.22092/isfj.2003.113601
<br /> <br /> <br /> <br /> حشرات بیشترین سهم را از نظر تعداد در بین بی مهرگان رودخانه ها دارا هستند و بقیه گروهها از اهمیت کمتری برخوردارند. آنها در زنجیره غذایی رودخانه ها بعنوان مصرف کنندگان اولیه از تولیدات گیاهی نظیر جلبک ها، دیاتومه ها، خزه ها و اجزای پوسیده برگها استفاده می کنند. رودخانه شمرود سیاهکل از ارتفاعات دیلمان سرچشمه می گیرد و در طول مسیر خود تعدادی از رودهای فرعی به آن پیوسته و بدین ترتیب بر حجم آب آن افزوده می شود. بمنظور شناسایی موجودات آبزی این رودخانه در 30 کیلومتر از طول آن بفواصل هر 5 کیلومتر یک ایستگاه تعیین و با استفاده از قاب توری (Suber sampler) 40*40 سانتیمتری طی یک سال (آبان 1374 تا مهر 1375) نمونه برداری انجام گردید. در این مطالعات 8 جنس یک روزه از (Ephemeroptera) با بیشترین تنوع زیستی، دو جنس بهاره از (Plecoptera)، چهار جنس از سوسکها (Coleoptera) به شکل لارو و بالغ، پنج جنس از بال موداران (Trichoptera) بصورت لارو و شفیره، شش جنس دوبالان (Diptera) به شکل لارو و شفیره با بیشترین فراوانی، همچنین نمونه هائی از Oligochaeta، Hydracarina و Turbelaria شناسایی شدند. فراوانی جنس های مختلف کفزیان در ایستگاه های کوهستانی تقریباً مشابه یکدیگر بوده و تنوع جنس ها نیز بیشتر بود اما در ایستگاه های پائین دست (شیب کمتر) فراوانی بعضی خانواده ها و جنس ها همچون Chironomidae و Hydropsyche sp. افزایش و تنوع جنس ها نیز کمتر می گردید. طبق محاسباتی که با روش شاخص زیستی بی مهرگان و میانگین سالیانه فراوانی (1/26) انجام شد، قابلیت تولید این رودخانه 348 کیلوگرم در هکتار می باشد و میانگین کل زی توده ایستگاه ها 15/4 گرم در مترمربع بدست آمد. مطالعات نشان می دهد که ایستگاه های 1، 2 و 3 با وضعیت زیستی 45/1، 46/1، 48/1 در طبقه یک کیفی آب و ایستگاه های 4، 5 و 6 با وضعیت زیستی 53/1، 53/1، 55/1 در طبقه دو کیفی آبی جای می گیرند. در طول مسیر مطالعاتی رودخانه، وضعیت زیستی آن برابر با 5/1 محاسبه شد که معادل طبقه الیگوساپروبی است و رده بندی کیفی آب آن یک می باشد. این رودخانه را می توان به دو ناحیه ماهیان بلند باله (Grayling zone) و ماهیان سس (Barbel zone) تقسیم بندی نمود.
توان تولید,تنوع و فراوانی کفزیان,شمرود,گیلان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113601.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113601_7d0d31ee2db6c0284979fae26bb9c5b2.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
12
2
2003
08
23
معرفی ماهی کپور Mylopharyngodon piceus (Richardson، 1845) از سواحل ایرانی دریای خزر
139
146
FA
کیوان
عباسی
بندر انزلی
kayvan_abbasi@yahoo.com
10.22092/isfj.2003.113602
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113602.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_113602_2ab3f539b7ba76d4daee539c28faa8a7.pdf