2024-03-28T19:51:41Z
https://isfj.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=11670
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
بررسی فاکتورهای شیمیایی، ارزش غذایی و میزان پذیرش کیلکای معمولی (Clupeonella cultriventris) خشک طعمدار تولید شده به روش صنعتی
علی اصغر
خانی پور
مینا
سیف زاده
قربان
زارع گشتی
فرشته
خدابنده
این پژوهش با هدف تهیه فرآورده خشک طعم دار از کیلکا، بررسی ارزش غذایی، فاکتورهای شیمایی، کپک و مخمر و مدت زمان ماندگاری در دمای محیط انجام شد. تیمارها شامل کیلکای خشک نمک سود شده سبک (تیمار 1)، نمک سود شده سبک به اضافه سرکه (تیمار 2)، نمک سود شده سبک به اضافه سس خردل (تیمار 3) و نمک سود شده سبک به اضافه سس گوجه فرنگی (تیمار 4) بودند. تیمارهای طعمدار شده در دستگاه خشک کن آزمایشگاهی به مدت 24 ساعت قرار گرفتند. نمونه ها به روش دوخت معمولی (هوازی) بسته بندی شدند. نمونه برداری در مراحل پس از تولید و فواصل زمانی 15 روز انجام شد. جذب نمک در تیمارها 24 درصد بود. پروتپین در تیمار 3 در مقایسه با تیمار 2 افزایش معنی دار داشت (05/0>p). مقادیرTVB-N ، pH، پراکسید، تیوباربیتوریک اسید، بو، طعم، مزه و رنگ در هر تیمار طی مدت زمان نگهداری در دمای محیط تفاوت معنی دار نشان دادند (05/0>p). رطوبت، چربی و خاکستر در هر ۴ تیمار طی مدت زمان نگهداری در دمای محیط تفاوت معنی دار نداشتند(05/0p>). فاکتور طعم و مزه در تیمارهای 1 و 2 بر خلاف تیمارهای 3 و 4 طی مدت زمان نگهداری در دمای محیط تفاوت معنیدار نشان داد (05/0>p). در تیمارهای آزمایشی و شاهد رنگ و تردی کاهش معنی دار نشان دادند (05/0>p). تردی در تیمار 2 در مقایسه با تیمارهای 1 و 4 افزایش معنی دار داشت (05/0>p). در تیمارهای آزمایشی طی 45 روز نگهداری در دمای محیط کپک و مخمر مشاهده نشد. با توجه به نتایج به دست آمده از ارزش غذایی و آنالیز حسی، تیمار 2 در مقایسه با سایر تیمارها از کیفیت بهتری برخوردار بود. تیمارهای آزمایشی به مدت 45 روز در دمای محیط از کیفیت خوبی برخوردار بودند.
کیلکای معمولی
ارزش غذایی
فاکتورهای شیمیایی
زمان ماندگاری
ماهی خشک طعم دار
2017
12
22
1
12
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114047_3f2611cdaad20dc0fe0f8a71d3acfbe3.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
بررسی خواص آنتی اکسیدان ترکیبات فنلی در گیاه دریایی قهوه ای (Sargassum ilicifolium) سواحل ایرانی دریای عمان
محمود
حافظیه
بهره گیریهای صنعتی از گیاهان دریایی در دهههای گذشته رشد نمایی را نشان میدهد. کاربردهای غذایی به خصوص در ترکیبات غذای انسانی و کاربردهای درمانی از مهمترین این بهرمندیها محسوب میگردند. در این مقاله پتانسیلهای بیوتکنولوژیک و تجاری گونه غالب سواحل استان سیستان و بلوچستان- سارگاسوم ایلیسی فولیوم، به خصوص در موضوع بهداشت و سلامت انسانی شامل ترکیبات تقریبی، محتوای فنولیک، فعالیت آنتیاکسیدانی کل، محدوده اسید آلژینیک مورد ارزیابی آزمایشگاهی قرار گرفته است. بطور کلی این گیاه دریایی دارای کربوهیدراتی بسیار غنی (21/40-38/33 درصد وزن خشک) ولی محتوای چربی (04/0-17/0 درصد وزن خشک) بسیار کمی دارد. محتوای فنولیک و فعالیت آنتی اکسیدانتی کل آن به ترتیب 05/3±66/28 میلیگرم بر گرم و 86/9±66/36 میلیگرم بر گرم بدست آمد. محدوده اسید آلژینیک آن بین 15-6/12 درصد میباشد. لذا می تواند به عنوان یک محرک ایمنی در غذا مورد استفاده قرار گیرد.
ترکیبات زیست فعال
کل فنل
کل آنتی اکسیدانت
محدوده آلژینیک اسید
Sargassum ilicifolium
دریای عمان
2017
12
22
13
21
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114048_eea41d23b7c178b1951ca4bb7c8f8244.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
بررسی روابط اکولوژیک بین گروههای زیستی فیتوپلانکتون، زئوپلانکتون، شانه دار و ماکروبنتوز در بخش جنوب شرقی دریای خزر (مازندران-گهرباران)
محمدعلی
افرائی بندپی
حسن
نصرالهزاده
ابوالقاسم
روحی
آسیه
مخلوق
نوربخش
خداپرست
مژگان
روشن طبری
مهدی
نادری
غلامرضا
دریانبرد
حمید
رمضانی
فرشته
اسلامی
این مطالعه در بخش جنوب شرقی دریای خزر در سواحل مازندران و در منطقه گهرباران در سال 1393-1392 به اجرا درآمد. نمونه برداری بصورت ماهانه و در 8 ایستگاه صورت پذیرفت. در مجموع 157 گونه فیتوپلانکتون، 10 گونه از زئوپلانکتون و 24 گونه از ماکروبنتوز شناسایی گردید. اختلاف معنی داری از نظر تراکم و زی توده بین گروههای زیستی در ایستگاههای مختلف وجود داشت (05/0>P). بررسی مقایسه تراکم و زی توده فیتوپلانکتون در فصول مختلف نشان داد که از بهار تا زمستان دارای روند افزایشی بوده است اما در مقابل میزان تراکم و زی توده زئوپلانکتون دارای روند کاهشی بوده است. نتایج حاصل از آنالیز چند متغیره ضریب همگونگی پیرسون و آنالیز چند متغیره مولفه های اصلی در ماههای مختلف نشان داد که از نظر زی توده بیشترین همبستگی بین فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون با 943/0 بدست آمد اما از نظر تراکم بیشترین همبستگی بین زئوپلانکتون و شانه دار بود و این امر می تواند به دلیل ساختار فیزیولوژیک و شرایط اکوبیولوژیک آنها باشد. نتیجه گیری این که روابط اکولوژیک بین گروههای زیستی می تواند به دلیل تغییرات تراکم، زی توده، تنوع گونه ای، پارامترهای محیطی، شکارچی، تغییرات فصلی، رفتار تغذیه ای و آلودگی های زیست محیطی باشد.
فیتوپلانکتون
زئوپلانکتون
شانه دار
ماکروبنتوز
دریای خزر
2017
12
22
23
31
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114049_0e66466b20ccebd879c64dae6eb3364d.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
تاثیر استفاده از ملاس و شیره ضایعات خرما بر بار باکتریایی آب، شاخص های رشد و بافت روده میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در محیط بایوفلاک
اکبر
عباس زاده
وحید
یاوری
سیدجواد
حسینی
محمود
نفیسی بهابادی
هدف این تحقیق بررسی تاثیر بایوفلاک (با منابع قندی شیره ضایعات خرما و ملاس) بر کارایی رشد، بار باکتریهای آب و بافت روده میگوی وانامی ((Litopenaeus vannameiبا استفاده از سطوح مختلف پروتئینی بود. چهار تیمار بایوفلاک مشتمل بر بایوفلاک خرما+جیره با پروتئین 25% (P25)، بایوفلاک ملاس+جیره با پروتئین 25% (M25)، بایوفلاک خرما+جیره با پروتئین 15% (P15) و بایوفلاک ملاس+جیره با پروتئین 15% (M15) و یک تیمار شاهد (حاوی 38% پروتئین) با 3 تکرار بود. در یک دوره 35 روزه 35 قطعه میگوی جوان (33/0±37/5 گرم) به طور تصادفی در 15 تانک 300 لیتری (تراکم 175 قطعه در متر مکعب) ذخیرهسازی گردید. بالاترین میزان پارامترهای رشد (وزن به دست آمده، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد و بازماندگی) در میگوهای تیمار P25 و کمترین آنها در تیمار شاهد دیده شد (05/0P<). بالاترین درصد شاخص وزن بدن، کارایی غذا و نرخ رشد ویژه در تیمار P25 و کمترین آن در تیمار M15 دیده شد (05/0P<). نتایج حاکی از افزایش تعداد باکتریهای هتروتروف در طول پژوهش بود که در همه تیمارهای بایوفلاک از شاهد بیشتر بودند. بیشترین و کمترین تعداد قارچها، ویبریو و باسیلوس به ترتیب در تیمار P25 و شاهد مشاهده گردید. طول سلولهای اپیتلیال در بافت روده در همه تیمارهای بایوفلاک نسبت به شاهد افزایش یافت اما این اختلاف فقط در اولین بند شکمی معنیدار بود. نتایج حاکی از برتری شیره خرما نسبت به ملاس بود که میتواند به دلیل حضور ترکیبات مفیدی چون محرکهای رشد و ایمنی باشد.
میگوی وانامی
بافت روده
بایوفلاک
شیره ضایعات خرما
بار باکتریایی
2017
12
22
33
41
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114973_cc0288223876c481e5cefb1c47e12ac6.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
اثرات کوتاه مدت نانوذرات اکسید روی بر شاخصهای خونی و آنزیمهای متابولیک بچه ماهی آزاد خزر (Salmo trutta caspius)
فاطمه
اسمعیل کاویانی
اکرم سادات
نعیمی
علی
صالح زاده
استفاده گسترده از نانوذرات اکسید روی (ZnO-NPs)، نگرانی در مورد خطرات زیست محیطی ناشی از ورود آنها به سیستمهای آبی را افزایش داده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات کوتاه مدت نانوذرات اکسید روی بر فعالیت آنزیمهای متابولیک و فاکتورهای خونی ماهی آزاد خزر نوجوان بود. بچه ماهیان آزاد خزر به مدت 4 روز در رویارویی با ده درصدLC50-96h قرار گرفتند. نمونه های خون بعد از 24، 48، 72 و 96 ساعت از ماهی گرفته شد. آنالیز فاکتورهای خونی نشان داد که در مدت 96 ساعت، مقدار گلبولهای قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبولهای سفید، نوتروفیلها و مونوسیتها، افزایش معنیداری را تحت تاثیر نانوذرات اکسید روی نسبت به شاهد نشان دادند (05/0>P)، ولی در تعداد لنفوسیتها در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری دیده شد (05/0>P). همچنین سطح فعالیت آنزیمهایALT ، AST و ALP در رویارویی با نانوذرات اکسید روی در 96 ساعت و آنزیم LDH در 48 ساعت در مقایسه با شاهد افزایش نشان دادند (05/0>P). میتوان نتیجه گرفت که تغییرات حاصله در فاکتورهای خونی و آنزیمهای متابولیک، حساسیت نسبتا بالای بچه ماهی آزاد خزر را در غلظت تحت کشنده به ZnO-NPs نشان میدهد و تغییرات پارامترهای خونی میتواند شاخص مفیدی برای بررسی تاثیرات کوتاه مدت نانو ذره اکسید روی باشد.
سمیت
آنالیز بیوشیمیایی
نانوذره
2017
12
22
43
50
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114914_a7f6297887d9f3c40ad641bcf5352ffb.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
بررسی میزان مواد آلی، نوع رسوبات و پراکنش گونههای ماکروبنتوزی پارک ملی بوجاق، حوضه جنوبی دریای خزر، ایران
سهیل
بهربر
حسین
نگارستان
عبدالوهاب
مقصودلو
افشین
دانهکار
در تحقیق حاضر میزان مواد آلی، نوع و میزان رسوبات و پراکنش گونهای ماکروبنتوزها در پارک ملی بوجاق واقع در شهرستان کیاشهر استان گیلان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتهاند. نمونهبرداری با استفاده از نمونهبردار چنگهای (Van Veen Grab Sampler) با سطح مقطع 20 سانتیمتر مربع و با پنج تکرار در پنج فصل (از تابستان 1394 تا تابستان 1395) از شش ترنسکت عمود به ساحل (هر یک شامل سه ایستگاه در سه عمق 1، 5 و 10 متر) انجام شد. نمونههای جمعآوری شده پس از شستشو و تثبیت در فرمالین به آزمایشگاه منتقل و در آنجا پس از جداسازی، گونههای مختلف ماکروبنتوزی شناسایی گردیدند. گونههای شناسایی شده عبارتند از:Cerastoderma glaucum, Mytilaster lineatus, Pyrgula grimmi, Anisus kolesnikovi, Stenogammarus carausui, Paraniphargoides motasi, Onisimus caspius, Pterocuma pectinatum, Pterocuma sowinskyi, Pseudocuma (Stenocuma) gracile, Nais sp., Hypania invalida, Manayunkia caspica, Streblospio gynobranchiata, Hediste diversicolor, Amphibalanus improvisus. از نظر بررسی رسوبات، بیشترین نوع رسوبات مربوط به ماسه با میانگین 25/89 درصد و کمترین آن مربوط به رس با میانگین 26/0 درصد بود و بنابراین اختلاف معنیداری در سطح ذرات ماسه با دیگر ذرات شناسایی شده وجود دارد (P<0/01). میانگین درصد مواد آلی در تابستان 94 و در ترنسکت چهارم و عمق پنج متری از مابقی کمتر بود و اختلاف کاملاً مشخصی دیده شد که از لحاظ آماری معنیدار بود (P<0/01). بیشترین تراکم ماکروبنتوزها در عمق 10 متری بود و تراکم ماکروبنتوزها در فصل تابستان 1394 بیشتر و در فصل بهار 1395 کمتر از سایر فصول بود.
ماکروبنتوز
پارک ملی بوجاق
بندر کیاشهر
استان گیلان
2017
12
22
51
60
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114938_a55377143f4afa393a18d432e6c01b55.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
تاثیر استفاده مجزا و تلفیقی پروبیوتیک Pediococcus acidilactici و پودر قارچ Agaricus bisporus بر برخی شاخصهای خونی و شاخصهای ایمنی غیراختصاصی سرم در بچه ماهی کپور معمولی پرورشی (Cyprinus carpio)
دل آرا
سپهرفر
کوروش
سروی مغانلو
سیدحسین
حسینی فر
حامد
کلنگی میاندره
این تحقیق به منظور بررسی اثر پروبیوتیک Pediococcus acidilactici و پودر قارچ Agaricusbisporus جیره غذایی بر شاخصهای خونی و ایمنی غیراختصاصی سرم در بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) انجام گرفت. بعد از ۲ هفته سازگاری بچه ماهیان با میانگین وزنی ۶۹/۰±۰۶/۱۹ گرم با شرایط آزمایشگاه، تعداد ۱۸۰ قطعه در ۱۲ تانک فایبرگلاس با تراکم ۱۵ قطعه در هر تانک توزیع گردید. سپس در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت ۲ ماه با ۴ جیره آزمایشی شامل جیره تجاری (گروه شاهد) و به ترتیب غذای تجاری مکمل شده به P. acidilactici به میزان CFU/g ۱۰۷×۹/۰، غذای حاوی Agaricus bisporus به میزان ۱۰ گرم بر کیلوگرم و غذای تجاری حاوی ترکیبی از P. acidilactici به میزان CFU/g ۱۰۷×۹/۰ و پودر قارچ به مقدار ۱۰ گرم بر کیلوگرم پرورش داده شدند. نتایج حاصل در پایان دوره آزمایش نشان داد که اختلاف معنی داری در تعداد گلبول قرمز (RBC) وجود ندارد. بالاترین میزان هموگلوبین (۳۷/۰±۱۵/۸گرم در دسی لیتر)، MCV،۷۷/۲۳±۶۳/۲۲۳ (فمتولیتر) ، MCH، ۳۱/۵±۲۱/۵۶ (پیکوگرم) و کمترین تعداد گلبولهای سفید خون به مقدار ۰۰/۱±۷۳/۹ (103 cell/ml×) در گروه سین بیویتیک مشاهده شد (۰۵/۰>P). علاوه بر این، هماتوکریت ۶۹/۱±۴۳/۳۲ (درصد) و MCHC، ۰۶/۱±۱۷/۲۵ (درصد) نسبت به گروه شاهد، در تیمار سین بیوتیک افزایش نسبی نشان دادند (۰۵/۰<P). اختلاف معنی داری در کل ایمونوگلوبولین، فعالیت لیزوزیم و ACH50 در گروه های آزمایشی مشاهده نشد (۰۵/۰<P). براساس نتایج بدست آمده، جیره غذایی حاوی CFU/g ۱۰۷×۹/۰پروبیوتیک و ۱۰ گرم بر کیلوگرم پربیوتیک موجب بهبود برخی از شاخص های خونی در کپور معمولی گردید.
شاخص های خونی
ایمنی غیراختصاصی سرم
کپور معمولی
2017
12
22
61
70
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115043_8555554ce15c1ea5b7a920ff61492347.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
انتخاب سایت مناسب پرورش میگو با استفاده از رویکرد ارزیابی چند معیاره (مطالعه موردی: ساحل جنوبی بوشهر)
فاضل
امیری
عبدالرحمان
مرادزاده
اسماعیل
کوه گردی
انتخاب سایت یک عامل کلیدی در هر گونه عملیات آبزی پروری است که باعث استفاده پایدار از اراضی میشود. هدف تحقیق، مکانیابی مناطق مناسب توسعه پرورش میگو در سواحل جنوبی استان بوشهر با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و ارزیابی چند معیاره با ایجاد پایگاه لایه های اطلاعاتی معیارها و گزینههای موثر شامل معیار احداث استخر (شیب، ارتفاع، کاربری اراضی و ضخامت خاک)، کیفیت خاک (نوع، بافت و اسیدیته خاک)، دسترسی به آب دریا (فاصله تا دریا و نوع منبع آبی) و زیر ساختهای اقتصادی-اجتماعی (فاصله تا هچری، فاصله تا بازار محلی، فاصله تا جاده و تراکم جمعیت) تهیه شده از تصاویر لندست 8 در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی پردازش گردید. لایه محدودیت نیز از مکانهایی که مجاز به آبزی پروری نیستند، حذف شد. وزن معیارها و گزینههای با روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی تعیین گردید. تصاویر لندست و 13 لایه موضوعی در محیط ENVI و GIS تجزیه و تحلیل شدند. با تلفیق و همپوشانی لایه های اطلاعاتی، نقشه نهایی مکان های مناسب پرورش میگو در چهار طبقه (بسیار مناسب، مناسب، نسبتاً مناسب و نامناسب) تهیه گردید. نتایج نشان داد که 18781 هکتار (16 درصد) اراضی منطقه در پهنه بسیار مناسب، 46899 هکتار (40 درصد) در طبقه مناسب، 47784 هکتار (7/40 درصد) و 3818 هکتار (3/3 درصد) از مناطق به ترتیب با ارزیابی میدانی در طبقه نسبتاً مناسب و نامناسب قرار گرفتند. صحت نقشه مکانیابی با استفاده از روش منحنی عامل نسبی (ROC) ارزیابی گردید که نتایج مقدار ROC، 749/0 نشان دهنده صحت مدل ارائه شده میباشد. نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر به توسعه مزارع پرورش میگو و تنوع فعالیتهای اقتصادی در منطقه ساحلی کمک مینمایند.
پرورش میگو
مکانیابی
ارزیابی اراضی
مناطق ساحلی
بوشهر
2017
12
22
71
83
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114972_d755ebac12c0930249d6a59ede7153a6.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
ارزیابی تاثیر دما، زمان و pH بر پایداری رنگدانه فیکوسیانین استخراج شده از جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis)
رضا
صفری
زینب
رفتنی امیری
رضا
اسماعیل زاده کناری
فیکوسیانین رنگدانه آبی جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بوده که دارای ویژگیهای آنتی اکسیدانی، ضدسرطانی و ضدالتهابی میباشد. در این مطالعه، پس از کشت اولیه جلبک اسپیرولینا در محیط کشت زاروک تغییر یافته و استخراج فیکوسیانین با آنزیم لیزوزیم، خالصسازی نسبی فیکوسیانین ( با استفاده از سولفات آمونیوم 40 درصد) انجام شد. در نهایت، پایداری فیکوسیانین در قالب طرح کاملاً تصادفی بر پایه آزمایش فاکتوریل با در نظر گرفتن سه فاکتور دما در سه سطح 18- ، 4 و 10 درجه سانتی گراد، pH در سه سطح 5/4 ، 5/5 و 7 و زمان در سه سطح 15، 30 و 45 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. غلظت و خلوص فیکوسیانین بهترتیب، در عصاره خام 815/1 و 825/0 میلیگرم در میلیلیتر در عصاره خالصسازی شده 751/3 و 135/1 میلیگرم در میلیلیتر بود. نتایج حاکی از کاهش نسبی پایداری فیکوسیانین با افزایش زمان نگهداری در دماهای مورد بررسی بود. با این وجود، بیشترین پایداری فیکوسیانین در دمای 18- و سپس 4 درجه سانتی گراد با روند مشابه در دامنه pH های مورد بررسی بوده است. با افزایش دمای نگهداری به 10 درجه سانتی گراد، پایداری فیکوسیانین خصوصا در 5/5pH= کاهش شدیدی داشته و جذب نوری آن در روز 30 به صفر رسید. بهترین شرایط جهت حداقل کاهش غلظت فیکوسیانین، 5/4pH=، دمای 18- درجه سانتی گراد و زمان 30 روز بود. با توجه به نتایج بدست آمده، امکان استفاده از فیکوسیانین در فراوردههای غذایی که در دمای یخچال و یا انجماد (فراورده های لبنی و بستنی) نگهداری می شوند وجود دارد.
اسپیرولینا پلاتنسیس
رنگدانه فیکوسیانین
پایداری
پارامترهای محیطی
2017
12
22
85
93
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115342_6570d10665e529f1b15563b980b47332.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
مقایسه تاثیر پوششهای کیتوزان و نانوکیتوزان غنی شده با عصاره چای سبز(Camellia sinensis L.) بر کیفیت ماهی گیش درخشان (Carangoides coeruleopinnatus) طی نگهداری دریخچال
حلیمه
آلبوغبیش
آی ناز
خدانظری
در این مطالعه، تاثیر پوششهای کیتوزان و نانوکیتوزان غنی شده با عصاره چای سبز (Camellia sinensis L.) برکیفیت ماهی گیش درخشان (Carangoides coeruleopinnatus) طی نگهداری در یخچال (Cº 1±4) به مدت 12 روز مورد سنجش قرار گرفتند. برای این منظور، فیلههای ماهی گیش درخشان را در سه گروه به ترتیب محلول کیتوزان 2% حاوی 5/0 % عصاره چای سبز ، نانوکیتوزان (کیتوزان 2% و تری پلی فسفات 2%) حاوی 5/0% عصاره چای سبز و محلول اسید استیک به عنوان نمونه شاهد غوطهور شدند. اثر ضد میکروبی پوششهای کیتوزان و نانوکیتوزان غنی شده با عصاره چای سبز با شمارش باکتریهای مزوفیل هوازی و سرمادوست و خصوصیات فیزیکوشیمیایی شامل: pH، اندیس تیوباربیتوریک اسید (TBARS) ، ارزیابی ترکیبات نیتروژنی فرار (TVB-N) و اسیدهای چرب آزاد (FFA) ارزیابی شدند. ارزیابی حسی ماهی گیش درخشان توسط 15 نفر با بررسی طعم، بو و پذیرش کلی در روزهای 0، 3، 6، 9 و12 صورت گرفت. نتایج فاکتورهای فیزیکوشیمیایی و میکروبی نشان داد که نمونههای حاوی پوشش کیتوزان و نانوکیتوزان غنی شده با عصاره چای سبز در مقایسه با نمونه شاهد، در پایان دوره نگهداری به طور معنیداری (05/0P<) بهتر بودند. مقادیر بازهای نیتروژنی، اسید چرب آزاد، تیوباربیتوریک اسید و pHدر نمونههای حاوی پوششهای کیتوزان و نانوکیتوزان غنی شده با عصاره چای سبز به ترتیب برابر30/20، 40/19(mgN/100g) ،46/1، 05/1 (درصد اولئیک اسید) و 66/0، 42/0 (میلیگرم مالون آلدهید درکیلوگرم بافت ماهی) و 61/7، 49/7 بودند. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که فیلههای تیمار شده در مقایسه با نمونه شاهد دارای امتیاز بالاتری بودند. هر دو پوشش کیتوزان و نانوکیتوزان غنی شده با عصاره چای سبز برای حفظ کیفیت فیله ماهی گیش درخشان موثر بودند. اگرچه، نانوکیتوزان فعالیت ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی بیشتری را نسبت به کیتوزان در طول دوره نگهداری نشان داد. بنابراین برای افزایش ماندگاری و به تاخیر انداختن فساد ماهی گیش درخشان در طول دوره نگهداری در یخچال پوشش نانوکیتوزان غنی شده با عصاره چای سبز موثرتر است.
ماهی گیش درخشان
کیتوزان
نانوکیتوزان
عصاره چای سبز
2017
12
22
95
109
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115005_8d858320a69597a4fb7431e0b58014a5.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
بررسی جوامع فیتوپلانکتونی دریاچه سد مهاباد، سد مخزنی حسنلو (شور گل) و تالاب یادگارلو
زهرا
عسل پیشه
رامین
مناف فر
شناسایی تنوع فیتوپلانکتونی یک اکوسیستم آبی اولین اولویت برای ارزیابی کیفیت، تخمین میزان آلودگی و بررسی امکان بهره برداری از آن میباشد. در این تحقیق سه تالاب سد مهاباد، سد مخزنی حسنلو و تالاب یادگارلو از استان آذربایجان غربی به صورت فصلی طی یک سال مورد نمونه برداری و بررسی قرار گرفتند. تعداد 94 جنس و گونه از 5 شاخه (استرپتوفیتا، کلروفیتا، اکروفیتا، مویزوا و سیانوباکتریا) و 11 رده (زیگنماتوفیسه، کلروفیسه، اوستیگماتوفیسه، گزانتوفیسه، مدیوفیسه، داینوفیسه، باسیلاریوفیسه، سیانوفیسه، اولووفیسه، کریزوفیسه و کریپتوفیسه) شناسایی شدند. بیشترین تنوع فیتوپلانکتونی در این سه تالاب متعلق به استرپتوفیتا و کلروفیتا (59%) بود که متعاقب آن دیاتومه ها (21%) و سیانوباکتریها (8%) قرار داشتند. دریاچه سد حسنلو (63 تاگزا) شباهت زیادی از نظر تنوع جمعیتهای جلبکی با سد مهاباد (51 تاگزا) دارد. تالاب فصلی یادگارلو نیز با کمترین تنوع (30 تاگزا) دارای ترکیب جمعیتی متفاوت و خاص تالاب های فصلی مناطق معتدله است. نتایج نشان داد که جلبکهای تاژکدار و سیانوباکتریها که به ترتیب به دلیل تولید سیست مقاوم و آکینات سازگار با شرایط سخت و دوره های خشکی هستند، در یادگارلو ظهور و بروز بیشتری دارند.
فیتوپلانکتون
تالاب
یادگارلو
حسنلو
مهاباد
2017
12
22
111
120
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114879_17bf297a89364da98de131c4f9c293c3.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
بررسی علائم بالینی و کالبد گشائی (پاتولوژی ظاهری) بیماری سپتی سمی خونریزی دهنده ویروسی (VHS) در ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در ایران )1394-1392(
محمد جواد
قراگزلو
امراله
قاجاری
کاظم
عبدی
پروانه
پروانه صیفوری
محمد حسین
فلاح مهرابادی
نسترن
شهبازیان
بیماری سپتی سمی خونریزی دهنده ویروسی VHS (Viral Heamorhagic Septicemia) یک بیماری ویروسی حاد بوده که باعث تلفات و مرگ و میر گسترده در بسیاری از گونههای ماهیان از جمله قزل آلای پرورشی می شود. این بیماری دارای سه فرم کلاسیک حاد، مزمن و عصبی بوده که علائم بالینی و کالبد گشائی متنوعی را نشان می دهد. به منظور یافتن چهره و الگوی پاتولوژی ظاهری بیماری در ایران در خلال سال های 1392 لغایت 1394 این مطالعه بر روی 2641 مزرعه تکثیر، تکثیر و پرورش و پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان صورت گرفت. در این مطالعه علائم مشاهده شده به 5 گروه (گروه 1 با علائم عمومی سپتی سمی، گروه 2 با علائم هموراژیک، گروه 3 با علائم عصبی، گروه 4 با علائم کم خونی و گروه 5 با میزان تلفات بالا) تقسیم بندی گردیدند. تمامی مزارع درگیر بیماری بازدید شد. علائم بالینی و کالبد گشائی مطابق فرم های طراحی شده در سامانه پایش و مراقبت از بیماری های سازمان دامپزشکی کشور ثبت گردید و نتایج به دست آمده در سالهای مختلف هم به صورت توصیفی و هم به صورت تحلیلی (تحلیل دادههای کیفی از آزمون مربع کای) مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیشترین علائم ظاهری ثبت شده در سال 92 مربوط به گروه تلفات، در سال 93 گروه علائم عمومی و در سال 94 نیز گروه علائم عمومی می باشند. طی سه سال، در مجموع کمترین علامت بالینی مشاهده شده گروه علائم کم خونی بوده و بیشترین گروه مشاهده شده گروه علائم عمومی بود. با توجه به مطالعه صورت گرفته میتوان نتیجه گیری کرد که روند بیماری VHS در ایران از فرم حاد با الگوی تلفات بالا به فرم مزمن تغییر یافته است. از طرفی با توجه به غالب بودن گروه علائم عمومی لازم است کلنیسین ها در هنگام برخورد با هر گونه علائم عمومی وجود بیماری VHS را در نظر داشته باشند.
سپتی سمی
خونریزی
دهنده ویروسی
ماهیان قزل آلا
علایم بالینی و کالبد گشایی
2017
12
22
121
129
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115320_26539c94ea3261871f94c2d928e15ed0.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
تاثیر باکتری Lactobacillus بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت ماهی قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) در برابر باکتری Streptococcus iniae
رضا
صفری
زهرا
یعقوب زاده
در این مطالعه تاثیر باکتری Lactobacillus جدا شده از دستگاه گوارش ماهی قزل آلا بر برخی از فراسنجه های رشد و همچنین مقاومت در برابر باکتری Streptococcus iniae مورد ارزیابی قرار گرفت. باکتری مذکور در قالب 3 تیمار (log 7, 8, 9) به جیره غذایی ماهی اضافه شد و تاثیر آنها به همراه تیمار شاهد بر شاخصهای رشد و بقاء در روزهای 30 و 60 مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله پایانی، مقاومت ماهیان تیمار شده در برابر استرپتوکوکوزیس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که Lactobacillus قادر به تقویت فراسنجه های رشد (وزن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب چاقی، ضریب رشد ویژه و ضریب بازده پروتئینی) و بقاء بوده که در این بین log 8 باکتری دارای اختلاف معنی دار با سایر تیمارها و گروه شاهد بود. نتایج رویارویی ماهیان مورد بررسی در برابر استرپتوکوکوزیس ناشی از گونه Streptococcus iniae نشان داد که بیشترین بازماندگی در تیمار دارای log 8 66/96 درصد) بود و تیمار شاهد نیز دارای کمترین بازماندگی (38/25 درصد) بود. نتیجه گیری نهایی موید آن است که Lactobacillus جدا شده از ماهی قزل آلا دارای خواص پروبیوتیکی بوده و قادر به بروز تغییرات مثبت در شاخصهای رشد است. همچنین، مقاومت ماهی قزل آلا را در برابر استرپتوکوکوزیس افزایش می دهد.
Lactobacillus
قزل آلا
شاخصهای رشد
استرپتوکوکوس اینیه
2017
12
22
131
138
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115340_ea3613076f7965e21b376282f52f58cf.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
ارزیابی کیفیت آب رودخانه تجن با استفاده از شاخصهای کیفی و زیستی
عیسی
ابراهیمی
پژمان
فتحی
فاطمه
قدرتی
مهدی
نادری جلودار
احمدرضا
پیرعلی زفره ئی
افزایش جمعیت، توسعه صنایع، تغییر اقلیم و آلایندههای محیط زیستی باعث کاهش کیفیت منابع آب در دسترس گردیده است. امروزه، محدودیت منابع آب شیرین و حفظ کیفیت آنها بزرگترین چالش فرا روی مدیریت منابع آب است. به منظور بررسی کیفیت آب رودخانه تجن با استفاده از شاخصهای NSFWQI، BMWP، ASPT و هلسینهوف، تعداد 4 ایستگاه نمونه برداری در امتداد مسیر رودخانه انتخاب و بصورت ماهانه با تناوب 3 تکرار در هر ایستگاه از اردیبهشت 1390 تا فروردین 1391 نمونهبرداری در آنها انجام شد و شاخصهای فوق براساس دادههای حاصل محاسبه گردید. شاخص NSFWQI کیفیت آب رودخانه را در طبقه فقیر، شاخص BMWP کیفیت آب رودخانه را در دو طبقه متوسط (ایستگاههای 2، 1 و 3) و فقیر (ایستگاه 4)، شاخصASPT کیفیت آب رودخانه را در دو طبقه مشکوک به آلودگی و آلودگی متوسط و شاخص هیلسنهوف کیفیت آب رودخانه را در دو طبقه کیفی نسبتا ضعیف و ضعیف قرار داد. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، کیفیت آب رودخانه تجن در طبقه کیفی متوسط تا خیلی بد قرار گرفت.
بزرگ بیمهرگان کفزی
رودخانه تجن
کیفیت آب
BMWP
ASPT
2017
12
22
139
151
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115006_fb8d87db6c0460a357d0927763d9bd3a.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
تعیین کیفیت سلامت زیستی رودخانه بهمن شیر با استفاده از شاخص های نایگارد-پالمر و ساپروبیک
نسرین
سخایی
بابک
دوستشناس
پریوش
موبد
این تحقیق با هدف بررسی میزان تجمع و مقایسه سموم کشاورزی آلدرین، دیازینون و اندرین درعضله خوراکی ماهی های کپور معمولی، اردک ماهی، کاراس، لای ماهی و اسبله ایستگاه های غرب مرکزی و شرق تالاب انزلی و مقایسه آن با استاندارد سازمان بهداشت جهانی انجام شد. میزان تجمع سموم ارگانوکلره در بافت گوشت با استفاده از ماهی توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکار ساز الکترون کپچر و سموم ارگانوفسفره با کروماتوگرافی گازی GC/MS اندازه گیری شد. بیشترین غلظت سموم مریوط به دیازینون با غلظت ppb25/20 بود. بیشترین میزان تجمع سموم در اردک ماهی و کم ترین مقدار، در کپور ماهی بود. میزان سموم دیازینون و آلدرین در عضله ماهیان مورد مطالعه در ایستگاه های مختلف تفاوت معنی داری نشان نداد (P>0/05) . اندازه گیری سم اندرین درگوشت 5گونه ماهی در بین 3 ایستگاه غرب ، شرق و مرکزی بیشترین مقدار در ماهی کپور در ایستگاه های غرب و شرق اندازه گیری شد. نتایج به دست امده از اندازه گیری این سم در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنی دار بود (P<0.05) و همچنین مقادیر به دست آمده از اندازه گیری آلدرین در ماهی کاراس در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنی دار بود (P<0.05) نتایج نشان می دهد که به دلیل کم تر از حد مجاز بودن این سموم، با توجه به استاندارد های تعیین شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، خطری مصرف کنندگان را تهدید نمی کند.
سموم ارگانوکلره
سموم ارگانوفسفره
ماهیان اقتصادی
تالاب انزلی
بافت خوراکی عضله
2017
12
22
163
176
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115378_cf774546933b0fda72687f4c7a7bf655.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
بهبود توان فیزیولوژیک ماهی کپور معمولی در نتیجه استفاده خوراکی از مکمل آویشن شیرازی و ویتامین E
محمد
محیسنی
مریم
سپیدنامه
دارا
باقری
مهدی
بنایی
بهزاد
نعمت دوست حقی
هدف از این بررسی اثر استفاده توام از آویشن شیرازی و ویتامین E در جیره غذایی ماهی کپور معمولی در بهبود اثرات مواجهه با کادمیم می باشد. 135 قطعه ماهی کپور معمولی به سه گروه تقسیم شدند که بچه ماهیان گروه اول (کنترل) و دوم (بدون افزودنی) با استفاده از جیره غذایی استاندارد کپور و گروه سوم با جیره غذایی مکمل حاوی 1 درصد پودر آویشن شیرازی و مقدار اضافی 100 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین E به مدت 45 روز تغذیه شدند. سپس بچه ماهیان در معرض غلظت زیر کشنده کادمیم قرار گرفته و شاخصهای آنزیمی و بیوشیمیایی پلاسما در روزهای 0، 7 و 15 اندازهگیری شدند. نتایج حاکی از افزایش معنی دار سطح AST، ALT، LDH و ALP و همچنین تری گلیسرید، کلسترول، گلوکز و کراتینین پلاسما در گروه بدون افزودنی پس از مواجهه با کادمیم بود. اما از سوی دیگر پارامترهای یاد شده در گروه مکمل پس از مواجهه با کادمیم تغییری نسبت به گروه کنترل نشان ندادند (P>0/05). مطابق با نتایج این بررسی، استفاده از مکمل آویشن شیرازی و ویتامین E در جیره غذایی ماهی کپور معمولی به شکل موثری موجب بهبود پاسخهای استرسی در این ماهی گردید.
آویشن
خاصیت آنتی اکسیدانی
کادمیم
کپور معمولی
2017
12
22
177
181
https://isfj.areeo.ac.ir/article_114974_89a7e064cb763cf65a49e5430b510476.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1396
26
5
اولین گزارش از علف دریایی (Ruppia maritima) در آبهای ساحلی دریای خزر (استان گلستان)
بایرام محمد
قرنجیک
گونه Ruppia maritima در آبهای ساحلی دریای خزر و داخل کانالهای آبرسان مزارع پرورش میگوی گمیشان واقع در استان گلستان در تابستان سال 1395 مشاهده و نمونه برداری گردید. شناسایی و تایید نام علمی این گونه از طریق منابع موجود در داخل و ارتباط با متخصصان خارجی صورت گرفت. محدوده رویشی آن وسیع بوده و در تمام آبهای شور و لب شور دریاها و اقیانوسهای نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیاگسترش دارد. در ایران نیز در سواحل کم عمق دریای خزر، حاشیه کانالها و استخرهای پرورش میگو رویش داشته و از تراکم بالایی برخوردار می باشد.
علف دریایی
Ruppia maritime
دریای خزر
استان گلستان
2017
12
22
183
188
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115627_f75452b4d6908ac418fd2740982a0db9.pdf