2024-03-29T15:33:18Z
https://isfj.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=25912
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
ارزیابی سطوح فلزات سنگین سرب، نیکل، روی، آهن و مس در بافت عضله ماهی Liza klunzingeri و میزان ریسک مصرف آن در جزایر ( قشم، هنگام و هرمز )، استان هرمزگان
محمد امین
اورنگی
عبدالواحد
رحمانی
علیرضا
محدثی
ناصر
کوسج
این پژوهش به منظور اندازهگیری مقادیر فلزات سنگین سرب، نیکل، روی، آهن و مس در بافت خوراکی ماهی Liza klunzingeri جزایر (قشم، هنگام و هرمز) در استان هرمزگان، طی فصول تابستان و زمستان 1398 انجام شد. پس از زیست سنجی 180 نمونه صید شده در جزایر مورد مطالعه، بافتهای عضله جدا شدند و فریزدرایرگردیدند. سپس نمونه ها به روش هضم اسیدی آمادهسازی شدند و میزان فلزات سنگین مورد نظر با استفاده از دستگاه جذب اتمی شعلهای (مدل 700Contr AA) مورد سنجش قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین میانگین غلظت فلزات سنگین (سرب 009/0±082/0، نیکل07/0±646/0، روی 33/1±97/31 و مس 03/0±881/0 میکروگرم بر گرم) در جزیره قشم و بیشترین میانگین غلظت فلز سنگین (آهن 75/0±30/19 میکروگرم بر گرم) در جزیره هرمز و کمترین میانگین غلظت فلزات سنگین (سرب 007/0±036/0، نیکل05/0±348/0، روی06/1±13/15، مس03/0±657/0 و آهن 4/0±13/12 میکروگرم بر گرم) در جزیره هنگام مشاهده شد. غلظت فلزات در نمونههای آنالیز شده در مقایسه با استانداردهای بینالمللی سازمان جهانی و کشاورزی FAO، سازمان بهداشت جهانی WHO، سازمان غذا و دارو امریکا FDA، مرکز ملی بهداشت و پزشکی استرالیا NHMRC و وزارت کشاورزی و غذای انگلستان UKMAFF پایینتر بود و از لحاظ آماری اختلاف معناداری را نشان میداد. همچنین میزان پتانسیل خطرپذیری و شاخص خطر برای بیماریهای غیرسرطانی در بالغین و کودکان در بافت عضله ماهی L. klunzingeri کمتر از 1 بهدست آمد، لذا بر اساس نتایج این تحقیق در حال حاظر استفاده از این گونه ماهی برای مصارف انسانی مشکلی را از دیدگاه سلامت و بهداشت عمومی ایجاد نخواهد کرد.
Liza klunzingeri
Heavy metals
Atomic absorption device
Persian Gulf
2021
04
21
1
12
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123532_c095d0a3cd728ac588f85def1f58431d.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
ارزیابی تغییرات شاخصهای تجاری خاویار بلوگا (Huso huso) دریای مازندران تحت پرورش در آب شیرین : ریزمغذیهای معدنی، رنگ و ساختار ژنتیکی
مسعود
هدایتی فرد
شهرزاد
بریمانی
علی
معتمدزادگان
عباس
بزرگنیا
هدف این مقاله شناسایی و مقایسه ترکیبات ریزمغذیهای معدنی، رنگ و تفاوت ساختار ژنتیکی بین خاویار فیل ماهی (Huso huso) وحشی دریای مازندران و خاویار فیل ماهی پرورش یافته در آب شیرین بود که در کمک به شفافیت بازار خاویار فیل ماهی برای تثبیت ارزش کیفی و غذایی خاویار پرورشی و نیز شناسایی ژنتیکی خاویار وحشی و پرورشی فیل ماهی نقش بهسزایی دارد. اندازهگیری ریزمغذیهای معدنی با استفاده از روشهای جذب اتمیک، اسپکتروفتومتری و طیف سنجی شعله، رنگ با استفاده از دستگاه رنگسنج و بررسی تفاوت ژنتیکی نیز با استفاده از روش توالییابی PCR صورت گرفت. نتایج نشان دادند که در خاویار فیل ماهی وحشی میزان ریزمغذیهای کلسیم، منیزیم، فسفر و پتاسیم به طور معنیداری بالاتر از نمونه پرورشی بود در حالیکه در نمونه خاویار پرورشی مقادیر آهن، مس و روی بالاتر بودند (05/0>p). میزان سدیم در دو نمونه خاویار وحشی 72/2±43/4239 و پرورشی 18/2±21/4237 (میکروگرم بر گرم وزن تر)، با یکدیگر تفاوت معنیداری نداشتند (05/0p>). میزان شاخص رنگ L در خاویار فیل ماهی وحشی 29/28 و در خاویار فیل ماهی پرورشی 46 (درصد)، میزان a نیز به همان ترتیب 34/1 و 66/2 (درصد) و مقدار b نیز 72/10 و 27/16 (درصد) بود (05/0>p)، تفاوت رنگ (ΔE) بین دو نمونه 21/15 بود. ساختار ژنتیکی دو نمونه خاویار تفاوت معنیداری با یکدیگر نشان ندادند. در مجموع، ریزمغذیهای معدنی مورد اندازهگیری و رنگ بین دو نمونه تفاوت معنیداری داشتند، ولیکن ساختار ژنتیکی نمونه پرورشی تفاوت معنیداری با نوع وحشی خود نداشت.
BELUGA STURGEON
Caviar
color
genetic differences
Mineral micronutrients
2021
04
21
13
23
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123930_1dcceb5b26672aea631a77185c7b1d52.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
بررسی فراوانی و وزن توده زنده گونههای مختلف راسته دوجورپایان (Amphipoda) در سواحل جنوبی دریای خزر (منطقه گهرباران)
محمد علی
افرائی بندپی
غلامرضا
سالاروند
حسن
نصراله زاده ساروی
متین
شکوری
مهدی
نادری جلودار
ابوالقاسم
روحی
غلامرضا
دریانبرد
فریبا
واحدی
ایرج
رجبی
این پژوهش در راستای برنامه انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی در سواحل جنوبی دریای خزر و منطقه گهرباران در سال 93-1392 انجام شد. هدف از این مطالعه بررسی روابط بین برخی پارامترهای فیزیکی– شیمیایی آب و رسوبات بستر با پراکنش، تراکم و زی توده گونه های مختلف از راسته دوجورپایان (Amphipoda) در نیم خطها، عمق، ایستگاه و فصول میباشد. در مجموع، یک گونهNiphargoides caspius از خانواده Gammaridae و 4 گونه Stenogammarus similis، Stenogammaus macrurus، Stenogammarus carausui وStenogammarus compresus از خانواده Pontogammaridaeشناسایی شدند. نمونهبرداری به صورت ماهانه و در 8 ایستگاه در اعماق 5، 10 و 15 متر در 2 نیم خط عرضی عمود بر ساحل صورت پذیرفت. در مجموع، 15118 عدد از دوجورپایان شمارش که بیشترین فراوانی (68%) متعلق به گونه S. compresus و کمترین فراوانی (%2) متعلق به گونه N. caspius بود. درکل، میانگین (±خطای معیار) فراوانی و وزن توده زنده (زی توده) دوجورپایان در طول دوره بهترتیب 08/14±128 عدد در مترمربع و 01/0±15/0 گرم در مترمربع بهدست آمد. بر اساس آزمون اسپیرمن، فراوانی گونه S. carausui، S. macrurus و S. similis با دانهبندی رسوبات (شن) رابطه معنیداری داشت (01/0>p). آنالیز چند متغیره خوشهای براساس ضریب همبستگی اسپیرمن بر روابط بین میزان تراکم و زی توده گونههای مختلف دوجورپایان با برخی از پارامترهای محیطی، اندازه ذرات و مواد آلی رسوبات بستر نشان داد که اعضاء این گروه با منطقهای دارای بستری از جنس شن[1] و اکسیژن محلول همبستگی بیشتری دارند که مربوط به خاستگاه اکولوژیک این گروه از موجودات میباشد. [1] Gravel
Density
biomass
Amphipoda
Goharbaran
Caspian Sea
2021
04
21
25
36
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123730_3b4373b90903a1415f7649b4a0946be3.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
ارزیابی کیفیت محیطی رسوبات رودخانه کرج (استان البرز)
سید قاسم
قربان زاده زعفرانی
فرهاد
حسینی طایفه
سیده بهاره
عظیمی
مهدی
گندمکار
جلیل
بادام فیروز
در مطالعه حاضر، رسوبات سطحی در طول 9 ایستگاه (از بیلقان تا سرشاخه های ولایت رود و وارنگه رود) به صورت فصلی در طول سالهای 97-1396 جمع آوری و کیفت آب با استفاده از شاخص غنی شدگی (EF) و بارآلودگی (PLI) ارزیابی شد. درصد شن، سیلت و رس نمونه رسوب به ترتیب 78، 17 و 5 تعیین شد. میانگین سالانه Zn (ppm 6/8 ± 08/68)، Pb (ppm 99/5 ± 9/15)، Ni (ppm 87/4±33/24)، Fe (%53/0±56/3)، Al (%99/1±35/7)، Cu (ppm 2/30±0/41)، Cr (ppm45/11±08/36)، V (ppm 3/23±9/88)، As ( ppm2/1±0/8)، TN (%07/0±42/0) و TP (%05/0±1/0) بوده است. بر اساس آنالیز خوشه ای، آسارا و شهرستانک (گروه 1)، پل خواب و گچسر (گروه 2)، بیلقان، وارنگه رود، حسنکدر و دیزین (گروه 3) و پل چوبی (گروه 4) دسته بندی شدند. میزان مواد مغذی و فلزات سنگین ایستگاه ها، از استانداردهای PEL و SEL کمتر بودند. شاخص غنی شدگی کروم (0/0±2/0) و آهن (1/0±8/0) در کلیه ایستگاه ها در حد فاقد غنی شدگی و سایر فلزات در اکثر ایستگاه ها در حد غنی شدگی کم و آرسنیک (1/1±9/4)، در حد غنی شدگی متوسط تا شدید محاسبه شده است. از نظر شاخص PLI (9/1-35/1) کلیه ایستگاه ها بیشتر از یک و دارای آلودگی بودند.
EF
Heavy metals
Karaj River
Nutrients
Sediment
2021
04
21
37
52
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123946_ad8044961058304fa5c223f255bde79b.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
بررسی اثر سطوح مختلف شوری با نمک دریاچه ارومیه بر رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و برخی فراسنجههای سرمی ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum)
سید روح الله
جوادیان
حسین
کنعانی
در این تحقیق اثر سطوح مختلف شوری با نمک دریاچه ارومیه بر رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و برخی فراسنجههای سرمی ماهی سفید دریای خزرRutilus kutum) )مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور تعداد240 قطعه بچه ماهی سفید با متوسط وزنی 01/0±05/1 گرم به طور کاملاً تصادفی به 12 آکواریوم به تعداد 20 عدد در هر تانک معرفی گردیدند و به مدت 8 هفته تحت تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند. برای این مطالعه چهار تیمار در نظر گرفته شد که شامل گروه شاهد (آب شیرین)، تیمار1 (شوری 5 گرم در هزار)، تیمار2 (10 گرم در هزار) و تیمار3 (15 گرم در هزار) بود. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش وزن در تیمار1 مشاهده شد (05/0p <). همچنین شاخص وضعیت در گروه شاهد و تیمار 1 دارای تفاوت معنیداری با سایر تیمارها بودند (05/0p <) اما، بازماندگی در تیمارهای مختف تفاوت معنیداری نشان نداد (05/0p>). تفاوت معنیداری در میزان کلسترول خون بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نگردید، اما در پارامترهای هماتوکریت و گلوکز تفاوت معنیداری مشاهده شد و بالاترین میزان در تیمار 3 بهدست آمد (05/0p < ). همچنین آنالیز ترکیبات بدن نشان داد که تیمارهای آزمایشی اثر معنیداری بر سطح پروتئین و چربی دارد. بیشترین میزان پروتئین و چربی در گروه شاهد بهدست آمد که با تیمار 1 اختلاف معنیداری نداشت اما سطح رطوبت و خاکستر تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<p). به طور کلی، میتوان بیان نمود که بچه ماهیان سفید دریای خزر در محدوده وزنی 4-1 گرم دارای قابلیت رشد مناسب در شوری 10-5 میلیگرم بر لیتر میباشند.
Rutilus Kutum
Urmia Lake salt
Growth performance
Blood parameters
2021
04
21
53
63
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
بررسی خصوصیات مورفومتریک خرچنگ Ocypode rotundata (Miers, 1882)در سواحل جنوب و جنوب غربی جزیره قشم، خلیج فارس
مجتبی
نادری
پرویز
زارع
خرچنگهای شبح از بزرگترین جمعیتهای بیمهره در سواحل ماسهای سراسر جهان هستند. یکی از انواع خرچنگهای شبح موجود در سواحل ماسهای خلیج فارس و دریای عمان، خرچنگ Ocypode rotundataمیباشد. هدف از این مطالعه تفکیک جمعیتهای خرچنگ O. rotundata با استفاده از 33 صفت ریختسنجی انتخاب شده در کاراپاس، پاهای حرکتی، ناحیه شکمی و چنگک بزرگ از طریق تجزیه به مؤلفههای اصلی (PCA) در نرم افزار R بود. بدین منظور نمونههای خرچنگ در زمان حداکثر جذر از طریق حفر لانه (150-20 سانتیمتر) از چهار منطقه در سواحل جنوبی و جنوبی غربی جزیره قشم (سکو نفت، سوزا، صلخ و کانی) جمعآوری شدند. براساس نتایج بدست آمده، بین خرچنگهای برخی از مناطق از لحاظ ریختی و شکل بدن تفاوتهایی وجود داشت. اما بیشتر جمعیتها دارای همپوشانی بودند که نمیتوان آنها را به طور کامل با توجه به صفات ریختسنجی بررسی شده جدا کرد. از جمله صفات ریختشناسی شاخص بهدست آمده که تنوع بین افراد را توجیه میکنند، میتوان به طول سومین پای حرکتی، ارتفاع بدن، طول ناحیه شکمی، پهنای اولین بند ناحیه شکمی ، پهنای پنجمین بند ناحیه شکمی ، طول چنگک و طول مروس اشاره کرد.
morphometric
Ghost crab
Principle component
Qeshm Island
2021
04
21
65
82
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123960_f23314fefdac4df98295a1c3dee3ce5a.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
تأثیر سطوح مختلف عصاره گیاه آقطی (Sambucus ebulus) بر عملکرد رشد و پاسخهای ایمنی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)
مهدی
شمسایی مهرجان
سیدپژمان
حسینی شکرابی
شهروز
شاهرکنی
کاوس
نظری
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف عصاره گیاه آقطی بر شاخصهای رشد و ایمنی سرم در ماهیان کپور معمولی انجام شد. برای این منظور ماهیان با میانگین وزنی 3/0±1/15 گرم با سطوح مختلف عصاره آقطی شامل: سطح 0 (شاهد)، 5/2، 5 و 10 گرم عصاره در کیلوگرم خوراک در 12 ونیرو فایبرگلاس با تراکم 30 عدد ماهی طی مدت 56 روز غذادهی شدند. بر اساس نتایج رشد، میزان وزن نهایی (7/0±7/32 گرم)، وزن کسب شده (5/0±5/17 گرم)، درصد افزایش وزن (9/1±4/115)، نرخ رشد ویژه (04/0±98/0 گرم/روز)، ضریب تبدیل غذایی (05/0±31/2)، شاخص وضعیت (04/0±47/1) و ضریب کارایی پروتئین (08/0±03/1) در تیمار 10 گرم عصاره آقطی در کیلوگرم خوراک نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنیداری نشان داد (05/0p <). همچنین اختلاف معنیدار در درصد بازماندگی بین تیمار 10 گرم عصاره آقطی کیلوگرم خوراک با سایر تیمارهای آزمایشی بهویژه تیمار شاهد وجود داشت (05/0p <). نتایج برخی فاکتورهای ایمنی سرم نشان داد که اختلاف معناداری در میزان فعالیت لایزوزیم (7/1±2/46 واحد بین المللی/میلیلیتر)، فعالیت همولیتیک مسیر فرعی کمپلمان (8/5±0/66 میلی گرم/دسیلیتر) و ایمونوگلوبولین نوع M (5/0±1/38 میلی گرم /دسیلیتر)، در سرم تیمار 10 گرم عصاره آقطی بر کیلوگرم خوراک با سایر تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0p <). در مجموع، تأثیر سطوح مختلف عصاره گیاه آقطی بهویژه سطح 10 گرم عصاره در کیلوگرم خوراک بر شاخصهای رشد، نرخ بازماندگی و شاخصهای ایمنی بچه ماهی کپور معمولی کاملاً مثبت ارزیابی شد.
Danewort extract
Cyprinus carpio
Growth
Survival rate
Immune parameters
2021
04
21
83
92
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123980_c3ebfde07ed6b6b55c1e4437bd72b59c.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
تعیین پتانسیل شکوفایی جلبکی و کیفیت آب بر اساس غلظت کلروفیل-آ ، تراکم و زیتوده فیتوپلانکتون در مناطق ساحلی حوزه جنوبی دریای خزر (98-1397)
حسن
نصراله زاده ساروی
آسیه
مخلوق
ابوالقاسم
روحی
عباسعلی
آقایی مقدم
علیرضا
کیهان ثانی
دریای خزر در دو دهه اخیر با وقایع بوم شناختی مختلف از قبیل شکوفایی مضر جلبکی و افزایش سطح تروفیک مواجه بودهاست. با توجه به بهرهوری دریای خزر در راستای شیلاتی، انجام مطالعات پایشی در این بدنه آبی ضروری میباشد. اهداف تحقیق حاضر، بررسی شکوفایی جلبکی، سطح تروفیک در مناطق ساحلی حوضه جنوبی دریای خزر تا محدوده عمقی 30 متر طی سال 98-1397 و مقایسه آن با سالهای پیشین میباشد. خطوط مرزی برای شروع شکوفایی (میانه سالانه + 5 درصد) بر اساس کلروفیل-آ، تراکم و زی توده فیتوپلانکتون بهترتیب 02/2 (میلیگرم در مترمکعب)، 176 (میلیون سلول بر مترمکعب) و 312 (میلیگرم بر مترمکعب) بهدست آمد. حداقل درصد فراوانی وقوع شکوفایی (13%) بر اساس کلروفیل، در بهار و بر طبق تراکم و زیتوده در تابستان ثبت شد. در زمستان درصد فراوانی وقوع شکوفایی بر اساس هر سه پارامتر مذکور بیش از 70 درصد بهدستآمد. محاسبات بر اساس تجمعی از پارامترهای مذکور نشان داد که آب دارای کیفیت عالی (اولیگوتروف) در فصل تابستان و کیفیت متوسط (مزوتروف) در سایر فصول بودهاست. مطالعه بین سالی نشان داد که سطح تروفیک در سالهای 1375، 1388، 1392 و 1398 بهترتیب اولیگوتروف، مزوتروف، اولیگو-مزوتروف و مزوتروف بوده است. هر چند بر اساس میانگین تراکم گونههای غالب، Pseudonitzschia seriata با دارا بودن 187 سلول در میلیلیتر (در فصل زمستان) و جایگیری در گروه "متوسط تراکم" مهمترین خطر شکوفایی جلبکی سمی و کاهش کیفیت آب بوده است، اما باید توجه داشت که افزایش سطح تروفیک در روند بین سالی، هشدارهای محیط زیستی را در جهت افزایش توانایی اکوسیستم برای شکوفایی جلبکهای مضر شدت میبخشد بهخصوص که آب در ناحیه مرکزی (دارای سابقه شکوفایی جلبکی سمی با شواهد میدانی) نسبت به نواحی شرقی و غربی دارای کیفیت پایینتر بود و در طبقه متوسط جای گرفت.
Potentioal algae bloom
Trophic level
Water quality
Caspian Sea
Iran
2021
04
21
93
105
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123981_298901dedf79e7e7c37e4aa204121f20.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
هیستومورفولوژی و مقایسه برخی آنزیم های گوارشی روده اصلی ماهی شیربت (Arabibarbus grypus) در دو فصل گرم و سرد
رحیم
عبدی
آمنه
مرادخانی
محمد علی
سالاری علی آبادی
سیدمحمدباقر
نبوی
زهرا
بصیر
در این تحقیق تعداد 10 عدد ماهی شیربت با شرایط زیست سنجی مشابه از هر جنس در فصول زمستان و تابستان سال 1395 صید گردیدند. سپس نمونههایی به طول 5/0 سانتیمتر از نواحی قدامی، میانی و خلفی روده تهیه و در محلول بوئن قرار داده شدند. در ادامه از نمونهها به روش استاندارد و معمول تهیه مقاطع بافتی شامل آبگیری با الکل، شفاف سازی با گزیلل و پارافینه شدن برشهایی به ضخامت 6-4 میکرون صورت گرفت و رنگآمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و پریودیک اسید شیف بر آنها انجام گردید. برای تعیین فعالیت آنزیمهای گوارشی در ابتدا عصاره آنزیمی خام تهیه شد. سپس مراحل معمول اندازهگیری آنزیمها همانند هموژیناسیون، سانتریفیوژ انجام گرفتند و در نهایت به دستگاه اتوآنالایزر منتقل شد و نتایج بهدست آمده برحسب میکرومول بر میلیگرم پروتئین بیان شدند. نتایج مشاهدات بافتشناسی روده نشان از وجود چهار طبقه مخاط، زیر مخاط، عضلانی و سروزی بوده است. نتایج مقایسه میانگین فعالیت آنزیمهای گوارشی بین گروهها نشان داد که در میزان فعالیت آنزیم آمیلاز در تمام نواحی مختلف روده بین ماهیهای نر و ماده در فصل سرد و گرم تفاوت معنیداری وجود ندارد (05/0p≥). فعالیت آنزیم آلکالینفسفاتاز در تمام نواحی روده در ماهیهای ماده افزایش معنیداری نسبت به ماهیهای نر بهویژه در فصل سرد نشان داد (05/0p≤). همچنین در میزان فعالیت آنزیم لیپاز در تمام نواحی مختلف روده بین ماهیهای نر و ماده و در هر دو فصل تفاوت معنیداری مشاهده نشد (05/0p≥).
Histomorphology
Digestive enzymes
intestine
Arabibarbus grypus
2021
04
21
107
118
https://isfj.areeo.ac.ir/article_123982_7298502086c1735b0f39b34fe356a8dd.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
ارزیابی تأثیر جایگزینی تلفیقی پروتئینهای گیاهی و جانوری به جای پودر ماهی بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و شاخصهای سوماتیک بدنی فیل ماهی (Huso huso) پرورشی
میر حامد
سیدحسنی
میر مسعود
سجادی
بهرام
فلاحتکار
ایوب
یوسفی
علی
حلاجیان
علی
حسینپور زلتی
محمود
محسنی
رضا
قربانی
به منظور کاهش سهم پودر ماهی در جیره غذایی فیل ماهی، ترکیبی از پروتئینهای گیاهی و جانوری شامل پودر ضایعات مرغ، گلوتن ذرت، گلوتن گندم، پودر سویای فرآوری شده، پودر ضایعات مرغ، پودر گوشت و استخوان و پودر خون ساخته شد که از لحاظ ترکیب شیمیایی حاوی پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ماده خشک) و پروفایل آمینواسید مشابه پودر ماهی بود و در سطوح جایگزینی 20، 40، 60 و 80 درصد (MPp 20، MPp 40،MPp 60و MPp 80)جایگزین پودر ماهی (FM) در جیرههایی با سطوح یکسان پروتئین (44 درصد) و انرژی (18 مگاژول/کیلوگرم) گردید. در مطالعه حاضر، 150 عدد فیل ماهی در 5 تیمار (هر تیمار دارای سه تکرار) با میانگین وزن 5/6±167 گرم در یک طرح بلوک تصادفی در 15وان فایبرگلاس نیمتنی، بدون دارا بودن اختلاف معنیدار آماری توزیع (05/0<p ) و از جیرههای مزبور تا حد سیری تغذیه شدند و شاخصهای رشد، ترکیب لاشه، شاخص هپاتوسوماتیک و احشایی در آنها مورد مطالعه قرار گرفتند. در پایان دوره تغذیه نتایج حاکی از آن بود که شاخصهای رشد از جیرههای مختلف غذایی تاثیر نپذیرفته است و اختلاف معنیداری در شاخصهای وزن نهایی، طول نهایی، ضریب چاقی، افزایش وزن، درصد افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، رشد روزانه، ضریب تبدیل و کارایی غذا و نسبت بازده پروتئین مشاهده نشد (05/0<p ). اما میزان پروتئین و چربی لاشه ماهیان تغذیهشده با جیرهMPp 60 و MPp 80بهترتیب در مقایسهباماهیان تغذیه شده با جیره حاوی پودر ماهی به طور معنیداری کاهش و افزایش یافتند (05/0>p ). در این بررسی اختلاف معنیداری در شاخص هپاتوسوماتیک و احشایی ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی پودر ماهی و ماهیان سایر تیمارها مشاهده نشد(05/0<p ). بهنظر میرسد که جایگزینی 80 درصد از مخلوط پروتئینهای حیوانی و گیاهی بهجای پودر ماهی بدون تاثیر منفی بر شاخصهای رشد، شاخص هپاتوسوماتیک و احشایی در فیل ماهی در حال رشد، وجود دارد.
Huso huso
Animal and plant protein mix
Growth
Body composition
Hepatosomatic and Visceral index
2021
04
21
119
134
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124011_6f466548c9c6881df75f1f6199ac188c.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
تأثیر سطوح مختلف عصارة اتانولی گیاه هالوفیت سالیکورنیا (Salicornia persica) در جیره غذایی بر شاخصهای رشد، آنالیز لاشه و آنزیمهای آنتیاکسیدانی میگوهای جوان پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei)
کامران
رضایی توابع
سعیده
بامری
غلامرضا
رفیعی
زهرا
امینی خوئی
این تحقیق با هدف تعیین اثرات عصارة اتانولی گیاه سالیکورنیا (Salicornia persica) بر شاخصهای رشد، ترکیبات لاشه و آنزیمهای آنتیاکسیدانی میگویهای جوان پاسفید غربی انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل غلظتهای صفر (شاهد)، 1، 3 و 5 گرم عصارۀ اتانولی سالیکورنیا به ازای هر کیلوگرم جیرة پایه بود. هر تیمار دارای 3 تکرار و در هر مخزن 50 قطعه میگوی جوان 1 گرمی پاسفید غربی ذخیرهسازی شد. میگوهای جوان 3 بار در روز به میزان 5 درصد وزن بدن به مدت 45 روز غذادهی شدند و هر دو هفته یکبار زیستسنجی انجام شد و در پایان دورة آزمایش علاوه بر توزین کل میگوها در هر مخزن و به دست آوردن میانگین هر میگو 5 قطعه میگو نیز به صورت تصادفی انتخاب و زیستسنجی شدند و شاخصهای رشد، آنالیز ترکیبات وزن خشک کل لاشه و همچنین درصد پروتئین در وزن تر فیله و آنزیمهای آنتیاکسیدانی آنها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که بهترین عملکرد رشد در جیره حاوی 5 گرم عصاره اتانول مشاهده شد (05/0>p) که میزان افزایش وزن بدن 112 درصد بیشتر از تیمار شاهد بود. همچنین بر اساس نتایج، پروتئین وزن تر فیله (60%)، آنزیم سوپراکسیداز دیسموتاز (18%)، آنزیم گلوتاتیون پرکسیداز (150%) در تیمار 5 گرمی عصارة اتانولی گیاه سالیگورنیا در میگوها نسبت به تیمار شاهد بالاتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از عصارة گیاه سالیکورنیا تأثیر مثبتی بر رشد، ترکیبات لاشة و آنزیمهای آنتیاکسیدانی دارد و استفاده از عصارة گیاه سالیکورنیا به میزان 5 گرم در هر کیلوگرم غذا در مراکز پرورش میگوی پاسفید غربی توصیه میشود.
Antioxidant
Superoxide dismutase enzyme
Postlarvae
Carcass quality
malondialdehyde
2021
04
21
135
147
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124042_137aa8b5daa0120a98c86a3d8a0cb71b.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
تأثیر مکمل نوکلئوتید (آسکوژن) جیره غذایی بر شاخصهای خونی و ترکیبات لاشه تاسماهی سیبری (Acipenser baerii)
سید محمدصادق
هاشمی
فلورا
محمدیزاده
امیرهوشنگ
بحری
محمود
حافظیه
رضا
قربانیواقعی
با توجه به اثرات فراوان نوکلئوتید خوراکی نظیر افزایش سیستم ایمنی، کاهش استرس، مقاومت در برابربیماریها، رشد بهتر و بازماندگی بیشتر، مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر مکمل نوکلئوتید (آسکوژن) جیره غذایی بر شاخصهای خونی و ترکیبات لاشه تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) انگشتقد انجام شد. آسکوژن دارای سطوح بهینهRNAو نوکلئوتید میباشد. بدینمنظور، 450 قطعه تاسماهی سیبری (24/10 ± 77/39 گرمی) در 15 مخزن 300 لیتری توزیع شدند. ماهیان با 5 تیمار غذایی در سطوح مختلف نوکلئوتید: شامل تیمار شاهد (g/kg 0)، تیمار 1 (g/kg 2/0)، تیمار 2 (g/kg 4/0)، تیمار 3 (g/kg 6/0) و تیمار 4 (g/kg 8/0) در 3 تکرار به مدت 63 روز تغذیه شدند. غذادهی ماهیان در حدود 3 درصد وزن بدن در 4 وعده انجام شد. در انتهای دوره، مشخص گردید ماهیان تغذیه شده با تیمارهای محتوی 6/0 و 8/0 گرم مکمل نوکلئوتید بر کیلوگرم جیره از نظر شاخصهای خونی و تیمار 8/0 گرم مکمل نوکلئوتید بر کیلوگرم جیره از نظر ترکیب لاشه از عملکرد مناسبتری نسبت به سایر تیمارها برخوردار بودند. به طور کلی، تیمارهای 3 (g/kg 6/0) و 4 (g/kg 8/0) بهویژه تیمار 4 (g/kg 8/0) دارای بیشترین تأثیر مثبت بودند و نوکلئوتید توانست تأثیر مثبت خود را در ماهیان القاء نماید و باعث بهبود شرایط و افزایش کارایی شود.
Nucleotide supplement (Ascogen)
Siberian sturgeon
Hematological indices
Body composition
2021
04
21
149
158
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124067_6b7a8e1fae6f3bcb9f00e1ca4d09ce7e.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
بررسی آسیب شناسی بافتی و تغییرات برخی شاخصهای خونی ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) گونههای داخلی و فرانسوی ناشی از باکتری آئروموناس هیدروفیلا (Aeromonas hydrophila)
محمد
شیخ اسدی
سید جلیل
ذریه زهرا
لاله
یزدانپناه
امیر
ستاری
مریم
میربخش
این تحقیق به منظور بررسی آسیب شناسی و تغییرات برخی شاخصهای خونی ماهی قزلآلای رنگینکمان داخلی و فرانسوی پس از رویارویی با باکتری آئروموناس هیدروفیلا انجام شده است. برای این کار تیماربندی در 8 تیمار و هر تیمار با 3 تکرار (هر تکرار حاوی 10 عدد بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزنی 36/0±16 گرم) انجام شد. دو تیمار به عنوان شاهد منفی (شامل بچه ماهیان گونههای داخلی و فرانسوی بدون تزریق باکتری)، دو تیمار به عنوان شاهد مثبت (شامل بچه ماهیان گونههای داخلی و فرانسوی با تزریق سرم فیزیولوژی)، دو تیمار شامل بچه ماهیان گونههای داخلی که با مقدار CFU/ml 106 و 108 باکتری آئروموناس هیدروفیلا و دو تیمار شامل بچه ماهیان نژاد فرانسوی که با مقدار CFU/ml 106 و 108 باکتری آئروموناس هیدروفیلا به روش درون صفاقی مورد تزریق قرار گرفتند بودند. پس از گذشت 20 روز، برای تعیین مقادیر برخی شاخصهای خونشناسی از 6 عدد از ماهیهای هر تیمار خونگیری بهعمل آمد و پس از آن جهت بررسی آسیب شناسی، بافتهای کلیه، کبد و طحال ماهیها در محلول فرمالین 10 درصد فیکس گردیدند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبولهای قرمز خون به طور معنیداری در تیمارهای آلوده به آئروموناس هیدروفیلا در مقایسه با گروههای شاهد کاهش و تعداد گلبولهای سفید و نوتروفیلها افزایش معنیداری یافت. ضایعاتی چون دژنراسیون خفیف سلولهای کبدی و بههم خوردن نظم بافتی و واکوئولاسیون سیتوپلاسمی شدید سلولهای کبدی و عوارضی نظیر دژنراسیون و نکروز لولههای کلیوی و پرخونی، ادم و از دست رفتن سلولهای دفاعی پالپ طحال، از مهمترین تغییرات بافتی مشاهده شده در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد بود. بیشترین درصد بازماندگی در گروه شاهد بچه ماهیان داخلی بدون تزریق باکتری و تزریق شده با سرم فیزیولوژی مشاهده شد. با توجه به قابلیت بیشتر مقاومت گونههای داخلی در کنار تدابیر مدیریتی که توانسته میزان بازماندگی را افزایش دهد، اصلاح و بهبود شرایط محیطی و از بین بردن عوامل استرسزا نیز در صورت امکان در کاهش ضایعات ناشی از بیماری میتواند موثر باشد.
Aeromonas hydrophila
Pathology
Oncorhynchus mykiss
Hematology
2021
04
21
159
174
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124121_818d8aecaddceaf1cda08d3f2b97d082.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
برآورد ذخایر سیست و زیتوده آرتمیای تالاب نمکی میقان اراک
محمود
حافظیه
علی
نکویی فرد
فریدون
محبی
مسعود
صیدگر
داوود
چراغی
محمد
خضری
حسن
اکبری
در این مطالعه، تالاب میقان اراک به منظور ارزیابی میزان سیست و زیتوده آرتمیا و ارتباط آنها با اکسیژن محلول، دما، pH، عمق، شفافیت ، شوری و میزان فیتوپلانکتونهای آب بررسی شد. بدین منظور، نمونهبرداری به صورت ماهانه از اسفند 1397 و طی سال ۱۳۹۸ از ۱۸ ایستگاه در تالاب میقان صورت گرفت. میزان کل سیست و زیتوده آرتمیا موجود در تالاب بهترتیب 875/28 و 673/23 تن تعیین گردید. همچنین ترکیب گونهای، تراکم و زیتوده فیتوپلانکتونها نیز بررسی شد. نتایج نشان داد که حداکثر میزان سیست با 1076 عدد و زیتوده آرتمیا با 11/457 عدد در لیتر آب تالاب میقان اراک در آذرماه مشاهده شد. مابین تعداد سیست و میزان زیتوده با دمای آب، pH، تراکم فیتوپلانکتونی رابطه معکوس و در مقابل با اکسیژن محلول و میزان شوری رابطه مثبت و معنیدار مشاهده گردید. در مجموع، نتایج نشاندهنده امکان برداشت سیست (۴۰۵/5 تن طبق روش حفظ ۲۲ سیست در لیتر آب یا ۸۸۷۵/۲ تن طبق روش ۱۰٪ قابل برداشت) در مهر، آذر، بهمن و اسفند بود که بهترین ماه برای بهرهبرداری آذر ماه بدست آمد. امکان برداشت زیتوده نیز برابر با ۴۶۹/۹ تن با لحاظ 3/4 تن زیتوده مورد نیاز تغذیه پرندگان اصلی (فلامینگو و تنجه) بود که با توجه به وضعیت عمق صفحه سیشی فقط درآذرماه امکان برداشت اقتصادی پیشنهاد میشود.
STOCK ASSESSMENT
Artemia parthenogenitica
Meyghan Wetland
sustainable management
2021
04
21
175
185
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124122_ed9348c1dab12e76784a2da481cfce7f.pdf
Iranian Scientific Fisheries Journal
1026-1354
1026-1354
1400
30
1
اثر پروبیوتیک انتروکوکوس فکالیس بر رشد، شاخصهای خونی و فعالیت آنزیمهای گوارشی ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss)
نیلوفر
دیلمی
الهام
معظمیان
محمد سعید
فریدونی
پریا
اکبری
در سالهای اخیر آبزیپروری یکی از سریعالرشدترین بخشهای تولید مواد غذایی بوده است. صنعت آبزیپروری به رغم رشد قابل توجه، همواره با مشکلاتی روبهرو بوده است که از جمله میتوان به کنترل کیفیت آب، شیوع بیماریها اشاره نمود (Heo et al., 2013 ؛ قاسمزاده و همکاران، 1397). در زمینه کنترل بیماریها، استفاده از آنتیبیوتیکها مطرح گردید که پس از سالها این داروها خود مشکلات عدیدهای از جمله مقاوم شدن پاتوژنها و مسائل زیست محیطی را ایجاد نمودند (کرمی شیرازی و همکاران، 1399؛ یزدان پناه گوهر ریزی و همکاران، 1399). در سالهای اخیر استفاده از پروبیوتیکها به عنوان جایگزینی برای روشهای درمانی قبلی مطرح گردیده است که بهنظر میرسد میتواند بسیاری از مشکلات را مرتفع سازد (Al-Dohail et al., 2009). این پژوهش در اردیبهشت 1397 در کارگاه بخش آبزیان دانشکده دامپزشکی شیراز انجام شد.240 عدد ماهی قزلآلایرنگینکمان از مزرعه پرورش خصوصی واقع در روستای 15 کیلومتری شهرستان سپیدان شیراز خریداری شده و پس از طی مرحله سازگاری به مدت دو هفته و اطمینان از سلامتی آنها، با میانگین وزنی 2/1±12 گرم شمارش و با تراکم 20 عدد به 12 آکواریومهای شیشهای 80 لیتر منتقل شدند. به طور میانگین در کل دوره درجه حرارت آب 9/0±8/16 درجه سانتیگراد، اکسیژن محلول 67/0±03/8 میلیگرم بر لیتر و pH آب 3/0±4/7 بود. طی دوره آزمایش دوره نوری به صورت 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی بود.
Probiotic
Entercoccus foecalis
Growth parameters
Rainbow trout
Digestive enzymes activity
2021
04
21
187
192
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124055_6fccd5d69186e5744d19aae05891a0b0.pdf