2024-03-29T11:39:22Z
https://isfj.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=25989
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
بررسی کیفیت خوراک پرواری ماهیان قزلآلا در مزارع پرورش ماهی استان فارس
عبدالحمید
کریمی
محمدحسین
ابراهیمی
مهرداد
زمانپور
محمود
حافظیه
امان ا لله
صلح جو
این پژوهش برای ارزیابی وضعیت کیفی ترکیبات شیمیایی شامل رطوبت، پروتئین خام، خاکستر خام، چربی خام، NDF (الیاف نامحلول در شوینده خنثی) و ADF (الیاف نامحلول در شویندهی اسیدی)، و امکان آلودگی به آفلاتوکسین و کپک در خوراکهای پرواری ماهیان قزلآلای مورد استفاده در مزارع پرورش ماهی استان فارس و کارخانههای تأمین کننده خوراک ماهی انجام شد. از بین کارخانههایی که سهم عمده در تأمین خوراک GFT1 و GFT2 مورد نیاز مزارع پرورش ماهی در استان فارس را دارند، میزان پروتئین خام خوراکGFT1 وGFT2 کارخانه شماره 2، از نظر پروتئین با سه کارخانه دیگر تفاوت آماری معنیداری دارد (05/0p<). تنها خوراک GFT1 تولیدی درکارخانه شماره 2 تأمین کننده حداقل میزان پروتئین خام مورد نیاز ماهیان پرواری این گروهها بود. میزان پروتئین خام خوراک GFT3 و GFT4 مربوط به کارخانههای شماره 2 و 3 از کارخانههای شماره 1 و 4 (05/0p<) بیشتر بود، ولی همه کارخانهها، تأمینکننده حداقل میزان پروتئین خام مورد نیاز ماهیان این گروه بودند. نتایج بررسی آلودگی تمامی نمونههای خوراکهای پرواری (GFT1, GFT2, GFT3, GFT4) مزارع پرورش ماهی و کارخانههای تأمین کننده این خوراکها به آفلاتوکسین و کپک نشان داد که میزان آلودگی از حد استاندارد کمتر است. در مجموع، با توجه به ترکیب شیمیایی متفاوت نمونههای خوراک ماهیان پرواری موجود در مزارع، کارخانههای مختلف تأمینکننده خوراک و عدم تأمین نیاز ماهیان پرواری در سنین مختلف، پایش مستمر خوراک تولیدی در کارخانههای مختلف و ارائه رهنمودهای اصلاحی در جهت بهبود وضعیت تغذیهای ماهیان پرواری الزامی است.
خوراک
ماهی قزلآلا
مزارع پرورش ماهی
مدیریت پرورش
2021
06
22
1
9
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124715_4bde3f77ae8d79ea327c39b5c685d2ff.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
تغییرات روند کیفیت باکتریایی آب و ارتباط آن با برخی پارامترهای محیطی در اطراف پرورش ماهی در قفس حوزه جنوبی دریای خزر (منطقه نوشهر)
زهرا
یعقوب زاده
حسن
نصراله زاده ساروی
هدف از این تحقیق تغییرات روند کیفیت باکتریایی (باکتریهای شاخص) آب و ارتباط آن با برخی از پارامترهای محیطی اطراف پرورش ماهی در قفس منطقه جنوبی دریای خزر (نوشهر- استان مازندران) میباشد. بدین منظور ،نمونهبرداری از آب منطقه جنوبی دریای خزر در منطقه توسکاتوک شهرستان نوشهر در استان مازندران، از دی ماه 1396 لغایت آذر ماه 1397طی دوره پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان در فواصل مختلف (سایه قفس، 200 و 1000 متر) قفس استقرار یافته، صورت گرفت. نتایج نشان داد در کل دوره پرورش حداکثر میانگین کل باکتریهای آب CFU/ml 18750 در ایستگاه 200 متری قفس، قبل از دوره پرورش و حداقل میانگین کل باکتریهای آب CFU/ml 3250 در ایستگاه 200 متری قفس انتهای دوره پرورش مشاهده شد. حضور کلیفرم کل و کلیفرم مدفوعی در نمونههای آب بهترتیب 75/18% و 08/2% ثبت شد و استرپتوکوک مدفوعی آب در هیچیک از ایستگاههای نمونهبرداری مشاهده نشد و در این وضعیت پرورش ماهی در قفس سبب آلودگی نبوده است. حداکثر و حداقل دمای آب، pH، کدورت، درصد اشباعیت و اکسیژن خواهی بیولوژیک بهترتیب برابر 50/26 و 00/7 درجه سانتیگراد، 71/8 و 29/8، 71/19 و 52/0 NTU، 87 و 160 درصد و 32/1 و 39/8 میلیگرم بر لیتر ثبت گردید. براساس آزمون مولفه اصلی، نتایج نشان داد که متغیرهای pH و دمای آب دارای بیشترین واریانس هستند و باکتری کل به همراه کدورت آب در مولفه سوم همبستگی مثبت معنیداری نشان داد (05/0p<). نتایج این مطالعه نشان داد که شیب مناسب منطقه، جریان مناسب آب در اطراف قفسهای کوچک مقیاس سبب کاهش آلودگی میکروبی در سایه قفس نسبت به ایستگاههای خارج از قفس شده است.
کیفیت باکتریایی
فیزیکوشیمیایی
قفسهای پرورش ماهی
قزلآلای رنگینکمان
نوشهر
2021
06
22
11
22
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124327_a12a75452b486e453e53dc15d4079819.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
خواص آنتیاکسیدانی و میزان بازدارندگی آنزیم پلیفنول اکسیداز میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) در عصارههای مختلف جلبکهای قهوهای
سلیم
شریفیان
بهاره
شعبانپور
در مطالعه حاضر میزان فلوروتانین، خواص آنتیاکسیدانی (بازدارندگی رادیکال آزاد DPPH و قدرت احیاء یون آهن) و میزان بازدارندگی آنزیم پلیفنولاکسیداز میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) در عصارههای مختلف (اولیه و اتیل استاتی) استخراج شده با حلالهای متانول 100% و 70% از جلبکهای قهوهای Nizimuddinia zanardinii، Sargassum ilicifolium، Sargassum cristaefolium و Stoechospermum marginatumمورد بررسی قرار گرفت. در میان گونههای مختلف جلبکهای قهوهای بالاترین میزان فلوروتانین (21/13 میلیگرم فلوروگلوسینول/ گرم)، بازدارندگی DPPH (64/72 %) و قدرت احیاء یون آهن (96/0) در عصاره اتیلاستاتی جلبک N. zanardinii با حلال متانول 100% وجود داشت. با استفاده از TLC، در عصاره اتیل استاتی جلبک ترکیبات فلوروتانینی شامل فلوروگلوسینول، اِکول، دیاِکول و بیاِکول شناسایی گردید. نتایج نشان داد که میزان فلوروتانین و فعالیت آنتیاکسیدانی در گونههای مختلف بسته به نوع جلبک، نوع عصاره و نوع حلال استخراجی متفاوت میباشد. میزان بازدارندگی آنزیم پلیفنولاکسیداز میگوی وانامی در میان عصارهها و گونههای مختلف جلبک، متفاوت بود و بالاترین میزان بازدارندگی (11/71 %) در عصاره اتیلاستاتی جلبک N. zanardiniiاندازهگیری گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که عصارههای جلبکی با میزان فلوروتانین بالا دارای خاصیت آنتیاکسیدانی بالایی هستند و میتوانند به عنوان بازدارندههای طبیعی و سالم آنزیم پلیفنول اکسیداز مطرح باشند.
جلبک قهوهای
خواص آنتیاکسیدانی
بازدارندگی آنزیم پلی فنول اکسیداز
میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)
2021
06
22
23
33
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124323_5b219d0f8b7028cdebff83b9aff3a89f.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
بررسی اثر وارد کردن اردک ماهی (Esox lucius) بر جمعیت برخی از ماهیان غیر اقتصادی دریاچه شهدای خلیج فارس، تهران
علیرضا
میرزاجانی
کیوان
عباسی
سیامک
باقری
مهدی
مرادی
بهرام
کیابی
دریاچه شهدای خلیج فارس (چیتگر) در شمال غرب تهران و در منطقه 22 شهری احداث شده است که علاوه بر ایجاد محیط تفریحی-گردشگری، ارزش فزاینده اقتصادی برای اراضی مجاور بههمراه آورده است. روند کاهش کیفیت آب دریاچه و افزایش فراوانی ماهیان غیر اقتصادی و عمدتاً غیر بومی مثل تیز کولی (Hemiculter leucisculus) و کاراس (Carassius gibelio) در آن تهدیدی برای اهداف مد نظر در دریاچه بهشمار میروند. در راستای کنترل ماهیان غیر اقتصادی دریاچه گونه شکارچی اردک ماهی (Esox lucius) در دریاچه رهاسازی گردید. در این مطالعه تغییرات جمعیت ماهیان غیر اقتصادی پس از معرفی اردک ماهی در سالهای 1397 و 1398 مورد ارزیابی قرار گرفت و رشد و تغذیه اردک ماهی بررسی گردید. با استفاده از روش برآورد جمعیت "لینکن -پترسون" جمعیت ماهی کاراس از 20 هزار عدد به 3/8 هزار عدد و جمعیت تیز کولی در داخل دریاچه با روش صید در واحد تلاش از 712 هزار به حدود 3 هزار عدد کاهش یافته است. برآورد جمعیت تیز کولی از حاشیه دریاچه با استفاده از روش "جالی-سیبر" تغییر چندانی طی دوره بررسی نداشته است و دارای میانگین تعداد 400 عدد بوده است. اردک ماهی دریاچه با تغذیه مداوم از ماهیان دریاچه دارای افزایش وزن 7/3 گرم در روز بوده و تعداد آن 575 عدد برآورد گردید. با استفاده از نمونههای علامتدار نرخ رشد از حداقل 02/0 تا حداکثر 5/1 گرم متفاوت بوده است. در فعالیت تغذیهای اردک ماهی، درصد حضور ماهی کاراس بیشتر از دو طعمه دیگر یعنی تیزکولی و آمور نما (Pseudorasbora parva) بوده است. با افزایش اندازه اردک ماهی، و کاهش ماهی تیزکولی با اندازه درشت، تنها ماهی مناسب که مورد تغذیه اردک ماهی قرار گرفته کاراس میباشد. در راستای کنترل بهینه ماهیان غیر اقتصادی دریاچه استفاده از ماهیان شکارچی با اندازه کوچک ضروری بهنظر میرسد.
دریاچه چیتگر
برآورد جمعیت
اردک ماهی
کاراس
تیزکولی
2021
06
22
35
48
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124324_a543c8f4322452e874f44eed370d94f7.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
اثر محافظتی کوئرستین بر سمیت نانوذرات نقره در بافت آبشش، مغز و نخاع ماهی زبرا (Danio rerio)
محمد
بهزادی طایمه
محمدرضا
کلباسی مسجدشاهی
حامد
پاکنژاد
مطالعه حاضر به بررسی اثر محافظتی کوئرستین بر سمیت نانوذرات نقره در بافت آبشش، مغز و نخاع ماهی زبرا پرداخته است. از اینرو، تعداد 120 عدد ماهی زبرا (میانگین وزن 15±200 میلیگرم) را در 4 تیمار و 3 تکرار توزیع و به مدت 40 روز با خوراک کنترل منفی و مثبت (بدون افزودنی)، 200 و 400 میلیگرم کوئرستین در کیلوگرم غذا تغذیه شدند. پس از پایان آزمایش تغذیه، تیمارهای کنترل مثبت، 200 و 400 میلیگرم کوئرستین با غلظت 25LC نانوذرات نقره معادل 15/0 میلیگرم بر لیتر رویارو شدند. به طور کلی، نتایج آزمایش نشان داد که نانوذرات نقره باعث ایجاد عارضههای پرخونی، ادم، جداشدگی لایه اپیتلیال، واکوئله شدن، هایپرتروفی، چسبندگی لاملهای ثانویه، نکروز، هایپرپلازی، گرزی شدن، ضخیم شدن لاملهای اولیه و ثانویه و خمیدگی لاملهای ثانویه در بافت آبشش و همچنین عارضه پرخونی در بافت مغز و نخاع شدند. بیشترین شدت عارضههای مذکور در بافتهای آبشش، مغز و نخاع مربوط به تیمار کنترل مثبت در مقایسه با کنترل منفی بود (05/0>p). علاوه براین، تیمار 200 و 400 میلیگرم کوئرستین بهترتیب باعث کاهش شدت این عارضهها حدود 35-25 درصد و 60-50 درصد در مقایسه با تیمار شاهد مثبت در بافت آبشش شد (05/0>p). همچنین این تیمارها سبب کاهش شدت عارضه پروخونی در بافت مغز در مقایسه با تیمار شاهد مثبت شدند (05/0>p). به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از کوئرستین سبب کاهش سمیت نانوذرات نقره میشود. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدانی میتواند به عنوان یک استراتژی پیشگیری و درمانی برای کاهش سمیت نانوذرات نقره استفاده شود.
بافت شناسی
سمیت
کوئرستین
ماهی زبرا
نانوذرات نقره
2021
06
22
49
60
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124321_3e1b9248c7837badfc548a0f28eda97b.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
تغییرات زمانی-مکانی شاخص سطح تروفیک (TRIXcs)، ریسک یوتریفیکاسیون (UNTRIX) و تعیین مناطق تحت تأثیر با استفاده از الگوی شوری مکانی در سواحل حوزه جنوبی دریای خزر
حسن
نصرالهزاده ساروی
آسیه
مخلوق
علی
عابدینی
غلامرضا
دریا نبرد
محمد
کاردررستمی
استفاده از الگوهای شوری مکانی، تصویری از منطقه تحت تأثیر یوتریفیکاسیون و تغییرات سطح تروفیک اکوسیستم را نشان میدهد. هدف از این مطالعه تعیین منطقه تحت تأثیر یوتریفیکاسیون ناشی از آب شیرین رودخانهها با استفاده از سطح تروفیک (TRIXcs)، ریسک یوتریفیکاسیون (UNTRIX) و منحنی پراکندگی مواد مغذی-شوری میباشد. همچنین دادههای تحقیق حاضر با سالهای پیشین مقایسه میگردد. این تحقیق طی سالهای 98-1397 در هشت ترانسکت و در عمق 30-5 متر در سواحل ایرانی حوزه جنوبی دریای خزر انجام میگردد. نتایج نشان داد که تغییرات میانگین فصلی TRIXcs و UNTRIX بهترتیب برابر 59/5-94/4 و 17/4-57/3 بوده است که حداکثر سطح تروفیک و ریسک یوتریفیکاسیون در فصل تابستان مشاهده گردید. همچنین ایستگاههای نزدیک به ساحل (عمق 5 متر) دارای سطح تروفیک (TRIXcs) بالاتر بودند و در وضعیت ریسک یوتریفیکاسیون بالا (30/4UNTRIX=) قرار گرفتند. تغییرات TRIXcs و UNTRIX در بین نواحی مختلف (غربی، میانی و شرقی) معنیدار نبوده است (05/0p>). در تحقیق حاضر نقاط دارای حداکثر مقادیر آمونیم و سیلیس محلول در نزدیکی سواحل غربی در نیم خط انزلی و تحت تأثیر بزرگترین رودخانه سواحل جنوبی دریای خزر (نیم خط سفیدرود) ثبت شدند، اما نقاط دارای حداکثر مقادیر NOx و فسفر معدنی در ناحیه شرقی (نیمخطهای امیرآباد و بندرترکمن) مشاهده گردیدند. ارتباط غیرخطی بهدست آمده در الگوهای شوری مکانی بین NH4، NOx، DIP و DSi با شوری بیانگر آن است که جریان رودخانهای و اختلاط ستونی آب بر تغییر غلظت مواد مغذی و سطح تروفیک در منطقه مورد مطالعه موثر بودهاند.
سطح تروفیک
ریسک یوتریفیکاسیون
پراکندگی مواد مغذی-شوری
سواحل ایرانی
دریای خزر
2021
06
22
61
73
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124322_f5dbc0ff787188b56ad309aae4d6c8dd.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
مطالعه تنوع زیستی و فراوانی کرمهای پرتار در سواحل جنوب غربی دریای خزر
مارال
یعقوبینمینی
محمدعلی
سالاریعلیآبادی
رحیم
عبدی
تورج
ولینسب
رائول
زورنوزا بلمونته
این مطالعه با هدف شناسایی و بررسی اثر شرایط محیطی بر تنوع و فراوانی کرمهای پرتار در سواحل جنوب غربی دریای خزر (استان گیلان) انجام شد. نمونهبرداری از رسوبات به صورت فصلی (تیر 1396 لغایت خرداد 1397) در چهار ایستگاه و سه عمق 1، 5 و 10 متر به کمک نمونهبردار گرب ون وین با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای دما، شوری، pH، اکسیژن محلول، کل مواد جامد معلق و کل مواد آلی در هر ایستگاه سنجش شد. در مجموع، تعداد 2711 عدد پرتار متعلق به 5 گونه از 5 جنس و 3 خانواده شناسایی شدند. بیشترین میزان فراوانی (39%) و توده زنده (78/894 میلیگرم بر متر مربع) با تراکم 1052 عدد متعلق به گونه Hypaniola kowalewskii و کمترین فراوانی (3%) و توده زنده (89/67 میلیگرم بر متر مربع) با تراکم 93 عدد متعلق به گونه Hypania invalida بود. میانگین تراکم در فصلهای بهار، تابستان، پاییز و زمستان بهترتیب 66/67، 25/81، 66/48 و 33/28 عدد در متر مربع بود. بیشترین میزان تنوع (16/2 گونه در متر مربع) و توده زنده (75/62 میلیگرم بر متر مربع) در فصل بهار و کمترین میزان تنوع (25/1 گونه در متر مربع) و توده زنده (23 میلیگرم بر متر مربع) در فصل زمستان مشاهده شد. بیشترین میزان تراکم (41/80 عدد در متر مربع)، تنوع (33/2 گونه در متر مربع) و توده زنده (83/70 میلیگرم بر متر مربع) متعلق به سواحل چمخاله و کمترین میزان تراکم (83/16 عدد در متر مربع)، تنوع (5/1 گونه در متر مربع) و توده زنده (41/31 میلیگرم بر متر مربع) متعلق به سواحل چابکسر بود. در بررسی اعماق مختلف بیشترین میزان تراکم (87/127 عدد در متر مربع)، تنوع (68/3 گونه در متر مربع) و توده زنده (107 میلیگرم بر متر مربع) در عمق 10 متر ثبت شد.نتایج آزمون همبستگی نشان داد که از بین فاکتورهای محیطی تنها بین کل مواد آلی با تنوع و تراکم و بین دما با تراکم رابطه معنیدار مستقیم وجود دارد. نتایج سطح پایداری گونههای مختلف در سواحل جنوب غربی دریای خزر نشان داد که گونههای Hediste diversicolorو Hypaniola kowalewskiiبه صورت موقتی و سایر گونهها به صورت تصادفی وجود دارند.
تنوع زیستی
فراوانی
کرمهای پرتار
سواحل جنوب غربی
دریای خزر
2021
06
22
75
91
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124370_9ac7ccc81931e84f548f18a5a74383d1.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
بررسی کمی و کیفی بچهماهیان خاویاری تا زمان رهاسازی در رودخانه سفیدرود
سیدعلی
موسوی گلسفید
شهرام
عبدالملکی
محمدرضا
بهروز خوشقلب
جلیل
جلیلپور
علی
حلاجیان
مهدی
علیزاده رودپشتی
میرحامد
سید حسنی
میزان صید ماهیان خاویاری در سواحل ایرانی دریای خزر طی دو دهه اخیر کاهش بسیار شدیدی یافته است. یکی از راههای احیاء ذخایر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری، رهاسازی بچه ماهیان به رودخانههای منتهی به دریای خزر میباشد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی کمی وکیفی بچهماهیان خاویاری رهاسازی شده به رودخانه سفیدرود که شامل: ازون برون (Acipenser stellatus)، تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) و تاسماهی شیپ (Acipenser nudiventris) بودند، شاخصهای رشد، درصد فراونی وزنی، نرخ رشد، ضریب چاقی، متوسط رشد روزانه، درصد بازماندگی بچه ماهیان رهاسازی شده طی سالهای 97-1396 مورد بررسی قرار گرفتند. میزان رهاسازی بچه ماهیان خاویاری در سال 1396 از این مرکز، 1865506 عدد بوده که تاسماهی ایرانی با3/69 درصد و میانگین وزنی 01/1±3/2 گرم، ازونبرون با4/23 درصد و میانگین وزنی 06/1±34/2 گرم و تاسماهی شیپ با 3/7 درصد و میانگین وزنی56/2±61/5 گرم بوده است و در سال 1397، 1609448 عدد بچه ماهی خاویاری که تاسماهی ایرانی با 68 درصد و میانگین وزنی 75/0±65/1 گرم، ازونبرون با 5/25 درصد و میانگین وزنی 4/1±68/2 گرم، تاسماهی شیپ با 5/6 درصدومیانگین وزنی 34/4±60/11 گرم بود. با توجه به آنالیز همبستگی پیرسون، تعداد روزهای پرورش در دو گونه از تاسماهی ایرانی و ازونبرون رهاسازی شده طی سالهای 97-1396 به رودخانه سفیدرود با ضریب رشد، ضریب چاقی، نرخ رشد ویژه و سرعت رشد روزانه در انتهای دوره پرورش ارتباط منفی و مستقیم معنیداری داشت (05/0p<). همچنین میانگین رشد روزانه و نرخ رشد ویژه سال 1397 در مقایسه با سال 1396 در تاسماهی ایرانی و ازون برون دارای اختلاف معنیدار (05/0p<) و در ازونبرون بیشتر از بچه تاسماهی ایرانی بوده است.
رهاسازی
بررسی کمی وکیفی
بچهماهیان خاویاری
رودخانه سفیدرود
دریای خزر
2021
06
22
93
102
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124417_19be03e24cf42ec3c15aa3e719093440.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
مقایسه سودآوری تراکمهای مختلف ذخیرهسازی پست لارو میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در استخرهای خاکی مجتمع پرورش میگوی دلوار استان بوشهر
محمد
خلیل پذیر
اشکان
اژدری
بابک
قائدنیا
علیرضا
فتحی
احسان
حقشناس
مقایسه سودآوری تراکمهای مختلف ذخیرهسازی پست لارو میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در استخرهای خاکی مرسوم، در سال 1398 در دو مزرعه پرورش میگوی 20 هکتاری واقع در مجتمع پرورش میگوی دلوار استان بوشهر، در قالب دو سیستم نیمهمتراکم و متراکم انجام شد. تراکمهای ذخیرهسازی شده در استخرهای 2/1 و 0/2 هکتاری مزرعه نیمهمتراکم بهترتیب 17، 30 و 33، 42 قطعه در مترمربع و در مزرعه متراکم بهترتیب 20، 30 ، 40، و 50 قطعه در مترمربع بود. نتایج بهدست آمده نشان داد که بیشترین هزینه تولید (62-59 درصد) مربوط به هزینه تأمین خوراک (غذای کنسانتره) و کمترین هزینه (3/0 درصد) مربوط به هزینه انرژی میباشد. اگرچه میزان توده زنده تولید شده در پرورش متراکم تقریباً 6/1 برابر پرورش نیمهمتراکم بود اما در نهایت تولید در سیستم نیمه متراکم، سود خالص بیشتری در بر داشت بهگونهای که هزینه تولید هر کیلوگرم میگو در دو مزرعه پرورشی نیمهمتراکم و متراکم 29 هزار ریال و سود خالص بهدست آمده به ازاء هر کیلوگرم میگو بهترتیب 19 و 18 هزار ریال بود. به طور کلی، با توجه به نتایج بهدست آمده سودآورترین تراکم ذخیرهسازی شده در استخرهای 2/1 و 0/2 هکتاری بهترتیب تراکمهای 33 و 40 قطعه در مترمربع میباشد.
میگوی سفید غربی
Litopenaeus vannamei پرورش
تراکم
سودآوری
خلیج فارس
2021
06
22
103
115
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124445_ff3ecdad3555f51d53e91ff68e1b9ecc.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
بررسی تأثیر مقادیر مختلف پودر سویا (Glycine max) حاوی آنزیم فیزایم بر شاخصهای خونی و فعالیت آنزیمهای کبدی سرم ماهی آزاد دریای خزر (Salmo caspius Kessler, 1877)
محمود
محسنی
مریم
آفتابگرد
مصطفی
کرمی نسب
محمداسماعیل
راست روان
یونس
گل علیپور
بررسی حاضر به منظور تأثیر جیره غذایی محتوی مقادیر مختلف پودر سویا و آنزیم فیزایم بر شاخصهای هماتولوژی و آنزیمهای کبدی سرم در ماهی آزاد دریای خزر (Salmo caspius) با وزن متوسط 98/1±1/148 گرم، به مدت 85 روز انجام شد. بدین منظور، 240 عدد ماهی جوان آزاد دریای خزر در طرح کاملاً تصادفی در 5 تیمار آزمایشی شامل تیمار 1 (جیره پایه + 2000 واحد بینالمللی فیزایم در هر کیلوگرم غذا، تیمار 2 (جیره پایه حاوی20 درصد پودر سویا)، تیمار 3 (جیره پایه حاوی20 درصد پودر سویا + 2000 واحد بینالمللی فیزایم در هر کیلوگرم غذا)، تیمار 4 (جیره پایه حاوی40 درصد پودر سویا) و تیمار 5 (جیره پایه حاوی40 درصد پودر سویا + 2000 واحد بینالمللی فیزایم در هر کیلوگرم غذا) با دو تکرار در هر تیمار (20 عدد ماهی در هر تکرار) و نمونه شاهد (تیمار صفر) (جیره پایه) توزیع شدند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر گلبولهای قرمز خون و هماتوکریت بهترتیب در تیمارهای 1 و 3 مشاهده شدند، که فقط نسبت به تیمار 4 تفاوتهای معنیداری را نشان دادند (05/0p<). بیشترین مقدار هموگلوبین در تیمار شاهد مشاهده شد که به استثنای تیمار 1، نسبت به سایر تیمارها تفاوت معنیداری نشان داد (05/0p<). بیشترین تعداد گلبولهای سفید خون (WBC) در تیمار 3 مشاهده شد که تفاوت معنیداری نسبت به سایر تیمارها نشان داد (05/0p<). کمترین مقادیر سرمی آنزیمهای کبدی شامل لاکتات دهیدروژناز و آلکالین فسفاتاز (ALP) بهترتیب در تیمار 1 و تیمار شاهد ثبت شد که تفاوت معنیداری با تیمارهای 2 و 3 نشان نداد (05/0p>). از سویی، سطوح سرمی این آنزیمها در تیمار 5 تفاوت معنیداری با تیمارهای 2 و 3 نشان ندادند (05/0p>). لذا، با توجه به نتایج مطالعه حاضر و عدم تفاوت معنیدار مقادیر اغلب پارامترهای مورد نظر بین تیمار شاهد و تیمار 5، جایگزینی 40 درصد پودر سویا، حاوی 2000 واحد بینالمللی آنزیم فیزایم در هر کیلوگرم غذا به جای پودر ماهی، جهت دستیابی به یک جیره اقتصادی بدون تأثیر منفی بر سلامت ماهی آزاد دریای خزر توصیه میگردد.
پودر سویا (Glycine max)
فیزایم
هماتولوژی
آنزیمهای کبدی
ماهی آزاد دریای خزر
2021
06
22
117
131
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124552_bb9f4811873dcef065164ee2dbbf9211.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
بررسی اثر آنتیاکسیدانی پوشش خوراکی پولولان حاوی عصاره علف چشمه (Nasturtiumn officinale ) بر فساد شیمیایی فیله فیل ماهی (Huso huso) طی دوره نگهداری در یخچال
سید رسول
شاه حسینی
رضا
صفری
سیدروح ا...
جوادیان
در این پژوهش تاثیر پوشش خوراکی پولولان حاوی عصاره گیاه علف چشمه بر کیفیت و ماندگاری فیله فیل ماهی نگهداری شده در یخچال طی مدت زمان 16 روز مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا عصاره علف چشمه به دو روش فراصوت و غرقابی استخراج شد. مقادیر ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره تعیین شد. مقادیر ترکیبات فنلی برای عصاره غرقابی برابر با 43/586 میلیگرم اسید گالیک بر گرم وزن خشک و برای عصاره فراصوت برابر 57/879 میلی گرم اسید گالیک بر گرم وزن خشک بود. همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره استخراجی به روش فراصوت به طور معنیداری بالاتر از عصاره استخراجی به روش غرقابی بود. بنابراین، عصاره استخراجی به روش فراصوت به پوشش خوراکی افزوده شد. 4 تیمار فیله فیل ماهی شامل شاهد، پوشش پولولان، پوشش پولولان+ عصاره ppm 500، پوشش پولولان+ عصاره ppm 1000 به صورت دوره ای مورد ارزیابی شیمیایی قرار گرفتند که شامل بررسی مقادیر عدد پراکسید (PV)، مقادیر تیوباربیوتیک اسید (TBA)، اسید چرب آزاد (FFA)، مجموع بازهای نیتروژنی فرار (TVBN) و pH بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تیمارهای حاوی عصاره گیاه علف چشمه فساد اکسیداتیو را در فیله ماهی به طور معنیداری نسبت به تیمار شاهد کاهش نشان میدهد و نتایج مشاهده شده در تیمار حاوی پوشش پولولان+ عصاره ppm 1000 نسبت به سایر تیمارها بهتر است. مقادیر pH و مجموع بازهای نیتروژنی در تیمار مذکور نیز معنیدار بود. تیمار شاهد تنها تا 6 روز از محدوده مجاز شیمایی برخوردار بود اما تیمار حاوی پوشش پولولان+ عصاره ppm 1000 تا انتهای دوره نگهداری از مقادیر مجاز برخوردار بود. نتیجهگیری نهایی نشان میدهد که پوشش پولولان به همراه عصاره علف چشمه میتواند به عنوان یک آنتیاکسیدان طبیعی سبب تاخیر فساد شیمیایی و افزایش عمر ماندگاری فیله فیل ماهی شود.
فیله
فیل ماهی
پوشش خوراکی
پولولان
عصاره علف چشمه
2021
06
22
133
146
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124553_7aa6e8e3521391ac94cd4b542c052425.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
مقایسه هماوری مروارید ماهی (Acanthobrama urmianus Gunther, 1899) در رودخانههای مهابادچای و سیمینه رود (حوضه دریاچه ارومیه)
علینقی
سرپناه
زانیار
غفوری
کیوان
عباسی
مروارید ماهی (Acanthobrama urmianus) گونهای بومزاد از خانواده کپورماهیان در حوضه دریاچه ارومیه است و از لحاظ اکولوژیک و صید تفریحی اهمیت دارد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی ارتباط میزان هماوری با طول، وزن و سن این ماهی در دو رودخانه مهابادچای و سیمینهرود بود و نمونهبرداری ماهیان از آذر لغایت اوایل خرداد ماه طی سالهای 91-1390 با استفاده از تور پرتابی و تور گوشگیر صورت گرفت. نتایج بررسی بر 107 نمونه ماهی ماده مراحل 5-4 رسیدگی جنسی نشان داد که همآوری مطلق این ماهی 27228-1567 (9/6991±3/11954) عدد تخمک به قطر 42/1-35/0 (32/0±82/0) میلیمتر و هماوری نسبی 9/633-9/87 با میانگین 7/120±6/282 میباشد. همچنین با افزایش سن و اندازه بدن ماهی، میزان هماوری مطلق افزایش نشان داد. بین همآوری مطلق (AF) و طول کل (میلیمتر) (TL)معادله (789/0=2r)54/3TL0034/0=AF و بین همآوری مطلق و وزن بدن (گرم) (W) معادله (766/0=2r) 66/1W272/23=AF برقرار بود. نتایج نشان داد میزان هماوری در ماهیان مهابادچای در دامنههای طولی ثابت، کمتر از سیمینهرود بود.
Acanthobrama urmianus
هماوری مطلق
مهابادچای
سیمینهرود
2021
06
22
147
159
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124554_33bc237fb07f5280e2ba653d5e462d9f.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
همبستگی بین غلظت برخی فلزات سنگین در رسوبات و جمعیت ماکروبنتیک بنادر جنوب شرقی دریای خزر (بندر ترکمن و بندر فریدونکنار)
مهرناز
بنی اعمام
کیوان
اجلالی خانقاه
فرزین
علی ملایری
در سالهای اخیر بزرگ بی مهرگان کفزی، ساکن رسوبات اثرات ناشی از آلودگیهای محیطی را به صورت تغییر در تنوع یا تراکم خود منعکس می کنند، به همین دلیل در مطالعات پایش زیستی بیشتر مورد توجه قرار گرفتهاند. عملیات نمونهبرداری به مدت یک سال (1395) و طی چهار فصل بهار (اوایل اردیبهشت)، تابستان (اواخر مرداد)، پائیز (اواخر آبان) و زمستان (اواخر بهمن) از رسوبات سطحی بنادر جنوب شرقی دریای خزر (ترکمن، فریدونکنار) انجام شد. در هر نیم خط، نمونههای رسوب از لایه سطحی از 3 عمق متفاوت 5، 10 و 15 متری با نمونهبردار گراب ون وین[1] انجام شد. نمونههای رسوب توسط دستگاه [2]ICP-OES (مدل Varian Vista -MPX) طبق استاندارد (D5258-92,2013 ASTM) برداشت شدند. جهت ارزیابی تنوع، غالبیت و غنای ماکروینتوزها منطقه مورد مطالعه از شاخص شانون وینر، شاخص غنای گونهای و شاخص مارگالف استفاده شد.کمترین شاخص شانون وینر در فصل بهار (63/0) در فصل تابستان(25/0) ودر فصل پاییز (54/0)، فصل زمستان (37/0) در ایستگاه فریدونکنار، کمترین شاخص مارگالف در فصل بهار در (45/0) در فصل تابستان (25/0) و در فصل پاییز (46/0) ودر فصل زمستان در ایستگاه فریدونکنار (28/0) به دست آمد. در مطالعه حاضر، تراکم ومیزان شاخصهای شانون و مارگالف در ایستگاههای و فصلهای مختلف با هم اختلاف معنیداری داشتند (05/0>p) و نشان دهنده تغییرات زمانی و مکانی در ساختار جوامع بنتیک در منطقه میباشد میتوان نتیجه گرفت که بنادر جنوب شرق دریای خزر از نظر میزان تنش و آلودگی در حد متوسط است .
جوامع ماکروبنتیک
فلزات سنگین
رسوب
دریای خزر
2021
06
22
161
173
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124635_d395da0ea8abb7c1e272fd12aeb5f042.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
تاثیر سیستم بیوفلاک بر کیفیت آب، عملکرد رشد، شاخصهای ایمنی و ترکیب لاشه ماهی تیلاپیاینیل (Oreochromis niloticus) در تراکمهای مختلف در آب لبشور
حبیب
سرسنگی علیآباد
ابوالفضل
ناجی
سید رضا
سید مرتضائی
ایمان
سورینژاد
آرش
اکبرزاده
جهت بررسی اثر سیستم بیوفلاک بر کیفیت آب، عملکرد رشد، شاخصهای ایمنی و ترکیب لاشه تیلاپیاینیل در تراکمهای مختلف، بچه ماهیان با میانگین وزنی 05/0±2/3 گرم در دو تیمار تراکمی 500 و 1000 قطعه در متر مکعب در سیستم بیوفلاک و برای هر تراکم یک گروه شاهد، هر یک با سه تکرار ذخیرهسازی و طی یک دوره 50 روزه پرورش یافتند. نتایج نشان داد میزان یون آمونیوم در تیمارهای بیوفلاک کمتر و میزان نیتریت و نیترات بالاتر از شاهد بود. مواد جامد معلق، حجم فلاک و تعداد باکتریها با افزایش تراکم، افزایش یافت. بیشترین میزان وزن نهایی (9/12گرم)، ضریب رشد ویژه (21/3 % در روز) و نیزکمترین میزان ضریب تبدیل غذایی (91/0) در تیمار بیوفلاک با تراکم 500 عدد در متر مکعب حاصل شد (05/0p<). بازماندگی در تیمارهای مختلف تفاوت معنیداری نداشت (05/0p>). میزان لیزوزیم، ایمونوگلوبولین و کاتالاز در تیمارهای بیوفلاک به طور معنیداری از شاهد متناظر بالاتر بود (05/0p<). مقدار پروتئین و چربی لاشه در تیمارهای بیوفلاک از شاهد متناظر بالاتر بود، ولی این اختلافات معنیدار نبود (05/0p>). تراکم 500 قطعه در متر مکعب از نظر آماری، شاخصهای مناسبتری در پی داشت اما با توجه به اختلاف اندک رشد و ضریب تبدیل غذایی از سویی و عدم اختلاف در میزان بازماندگی بین تراکمهای 500 و1000 قطعه در متر مکعب و نیز بهرهوری بالاتر از آب و فضا، تراکم 1000 قطعه در متر مکعب برای پرورش بچه ماهی تیلاپیا در سیستم بیوفلاک پیشنهاد میگردد.
تیلاپیا
بیوفلاک
تراکم
ایمنی
2021
06
22
175
185
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124698_123a4762edab4a13cbe944be5d782de5.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1400
30
2
ارزیابی فعالیت ضد جلبکی جدایههای Pseudomonas در مقابل سیانوباکتری spumigena Nodularia در مقیاس آزمایشگاهی
رضا
صفری
زهرا
یعقوب زاده
دریای خزر از نظر شیلاتی، اقتصادی و تجاری، اقلیمی و بوم شناختی دارای اهمیت زیادی است. اما حفظ سلامت محیط زیست و آبزیان آن زیاد مورد توجه قرار نگرفته است و فعالیتهای انسانی اعم از صنعتی، کشاورزی به صورت متمرکز و غیر متمرکز بدون تقریباً هیچگونه ضوابطی در اطراف آن یا در دریا صورت میگیرد.
شکوفایی جلبک مضرHAB
Nodularia
Pseudomonas
کنترل زیستی
2021
06
22
187
193
https://isfj.areeo.ac.ir/article_124699_f75028492d2bf5303e6788694325b79b.pdf