همبستگی بین طول، وزن و سن مولدین ماهی بنی (Barbus sharpeyi Günther 1874) و ماهی شیربت (Barbus grypus Heckel 1843) در تکثیر مصنوعی

نویسندگان

چکیده

این مطالعه به منظور تعیین مولدین مناسب  ماهی بنی (Barbus sharpeyi) و ماهی شیربت  (Barbus grypus) با استفاده از شاخص هم آوری کاری جهت تکثیر مصنوعی آنها صورت گرفت. برای این منظور سه تیمار برای ماهی بنی انتخاب شد. تیمار 1 مولدین با  میانگین (± انحراف معیار) وزن 300 ±650 گرم، سن 5/0±1 سال و طول کل7/2±68/40 سانتیمتر، تیمار 2 مولدین با وزن350±1350 گرم، سن 5/0±5/2 سال و63/4±92/ 47 سانتیمتر، تیمار 3 با وزن 400±2200 گرم و سن 4/0±4  سال، با طول کل 56/3±62/59 سانتیمتر و مولدین نر برای همه تیمارها مشترک بوده است )80 ±700 گرم و1  سال). برای ماهی شیربت نیز سه تیمار انتخاب شد. تیمار 1 مولدین با  وزن میانگین (± انحراف معیار) 780±5/2212 گرم، سن 5/0±5/2  سال و طول کل 7/6±68/62 سانتیمتر، تیمار2 مولدین با وزن 780 ±4518 گرم، سن1±4 سال و طول کل36/4±12/79 سانتیمتر، تیمار 3 با وزن 1171 ± 5/7712 گرم، سن3/1±7/7 سال، 13/3±62/92 سانتیمتر ومولدین نر برای همه تیمارها مشترک بوده است (100±1400 گرم و2 سال). مولدین ماده بنی و شیربت در دو نوبت و با فاصله زمانی10 ساعت با  عصاره غده هیپوفیز به میزان 3 میلی‌گرم در کیلوگرم ومولدین نر در یک مرحله و به میزان 2 میلی‌گرم در کیلوگرم تزریق شدند. هم‌آوری کاری در گروه‌های وزنی، سنی و طولی اندازه‌گیری شد. حداکثر هم‌آوری کاری ماهی بنی1450±33000 عدد (تیمار 2) و  ماهی شیربت 57/4651±37/13000 عدد (تیمار 2) محاسبه گردید. در هم‌آوری کاری اختلاف معنی‌داری بین تیمار2 با  دیگر تیمارها برای هر دو گونه ماهی مشاهده گردید. با افزایش وزن، سن و طول مولدین ماده هم‌آوری کاری برای هر دو گونه ماهی  افزایش و از تیمار 2 به بعد کاهش می‌یابد. برای انتخاب مولدین جهت تکثیر مصنوعی و تولید بچه ماهی، اندازه مولدین تیمار 2 برای هر دو گونه ماهی پیشنهاد می‌گردد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Correlation between length-weight and age in Barbus sharpeyi and Barbus grypus broodstocks in artificial propagation

نویسندگان [English]

  • F. Bosak Kahkesh
  • V. Yavari
  • F. Amiri
  • G.H. Makvandi
  • M. Nikpay
چکیده [English]

This study was carried out to identify proper broodstock of Barbus sharpeyi and Barbus
grypus using working fecundity indices. For Barbus sharpeyi three female groups were
chosen based on previous experiences that included treatment 1: 650±300g, 1±0.5 years,
(T.L) 40.68±2.7cm, treatment 2: 1350±350g, 2.5±0.5 years, (T.L) 47.92±4.63cm and
treatment 3: 2200±400g, 4±0.4 years, and (T.L) 59.62±3.56cm. The same male broodstock
(700±80g) and 2 year old fish were used for all treatments. For Barbus grypus three female
groups were chosen using previous experiences that included treatment 1: 2212.5±780g,
2.5±0.5 years, (T.L) 62.68±6.7cm, treatment 2: 4518±780g, 4±1 years (T.L) 79.12±4.36cm
and treatment 3: 7712.5±171g, 7.7±1.3 years and (T.L) 92.62±3.13cm. The same male
broodstock (1400±100g) and 2 year old fish were used for all treatments. Female broodstock
of the two species were injected 3mg/kg of PG hormone two times at an interval of 10 hours
and males were injected 2mg/kg. The maximum working fecundity was seen in treatment 2
for Barbus sharpeyi (33000±1450) and Barbus grypus and (13000.37±4651.57). Functional
fecundity were calculated for Barbus sharpeyi in all treatments which was significantly
different between treatment 2 and other treatments for the two species. After this stage, the
working fecundity was decreased in treatments. We conclude that treatment 2 is the best for
selection of broodstocks in the two fish species.
*Corresponding author

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aquaculture
  • fecundity
  • Cyprinids