پویایی‌شناسی جمعیت میگوهای غالب در منطقه شمال غربی جزیره قشم

نویسنده

چکیده

  منطقه چاهو شرقی واقع در شمال غربی جزیره قشم به لحاظ نزدیکی با خوریات پوشیده از جنگل‌های حرا، همواره به عنوان یکی از مناطق مهم در مسیر مهاجرت میگوهای تجاری استان هرمزگان به شمار میرود. این پژوهش به منظور بررسی ساختارجمعیتی و ارزیابی ذخائر میگوهای غالب در آبهای شمال غربی جزیره قشم به مدت 16 ماه از اسفند 1387 تا خرداد 1389 توسط یک فروند شناور محلی به روش مساحت جاروب شده ( Swept area ) صورت گرفت. توزیع فراوانی طول کاراپاس ماهانه میگوهای موزی ( Fenneropenaeus merguiensis )، سرتیز (سفید درشت) ( Metapenaeus affinis )، استبنجی (سفید ریز) ( Metapenaeus stebbingi و خنجری ( Parapenaeopsis stylifera ) نشان داد اگرچه میانگین کاراپاس این میگوها از دی تا فروردین سیر صعودی داشته است اما میگوهای جوان در تمام طول سال جمعیت غالبی داشته‌اند. ضریب رشد سالانه ( K ) و طول کاراپاس مجانب ( CL∞ ) برای جنس‌های نر و ماده میگو موزی بترتیب برابر با (1 / 1 و 31 میلیمتر) و ( 5/ 1و 44 میلیمتر)، برای میگو سرتیز (2 / 1و 31 میلیمتر) و (3 / 1و 36 میلیمتر)، برای میگو استبنجی (1 و 5/ 18 میلیمتر) و (1 / 1و 28 میلیمتر) و برای میگو خنجری (1 / 1 و 5/ 18 میلیمتر) و (2 / 1و 5/ 27 میلیمتر) برآورد گردید [MR1] . پیراسنجه‌های مرگ و میر برآورد شده برای جنس‌های نر و ماده میگوها دارای دامنه‌های متفاوتی بودند بطوریکه این مقادیر برای مرگ و میر کل 5 4 / 4 – 36 / 2، مرگ و میر طبیعی 12 / 2 – 83 / 1 و برای مرگ و میر صیادی معادل 5 0 / 2 – 24 / 0 بود. [A2] در بررسی پیراسنجه‌های مرگ و میر برآورد شده مشخص گردید که مرگ و میر در برخی از گونه‌ها در جنس نر بیشتر از جنس ماده بود و در برخی برعکس. همچنین شاخص ضریب بهره‌برداری نشان داد که به استثنای میگوی سرتیز که تقریباٌ برابر تعییین گردید، میزان بهره‌برداری برای جنس ماده بیشتر از جنس نر بود. در این تحقیق، بررسی میزان توده زنده میگوهای نامبرده همراه با میگوهای ببری سبز و سفید هندی نیز نشان داد که بیشترین میزان توده زنده و ترکیب صید مربوط به گونه‌های سفید (سرتیز) و خنجری و کمترین آن مربوط به گونه سفید هندی می‌باشد. همچنین این بررسی نشان داد که میزان توده زنده میگوها در مرداد ماه به بیشترین میزان خود رسیده است.   [MR1] به ترتیب برای هر گونه بوضوح بازنویسی شود   [A2]

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Population dynamics of dominant shrimps in northeast of Qeshm Island

نویسنده [English]

  • M. Safaie
چکیده [English]

The Chaoo Sharghi is located nearby mangrove forest in northwest of Qeshm Island, in the
northern Persian Gulf. Given standing in migration of juvenile shrimps, this area is one of
important regions in Hormozgan Province. This study aimed to determine population
dynamics of major shrimp stocks by swept area method in this area. Sampling was carried out
monthly since March 2009 to June 2010. The average of carapace length frequency of
Banana, Jinga, Kiddy and Peregrine shrimps showed that upswing from January to April.
However, shrimps were predominantly juvenile. The annual growth coefficient (k) of female
and male was 1.5 and 1.1 for F. merguiensis, 1.3 and 1.2 for M. affinis, 1.1 and 1 for M.
stebbingi and 1.2 and 1.1 for P. stylifera, respectively. The asymptotic carapace length (CL∞)
of female and male was 44mm and 31mm for P. merguiensis, 36mm and 31mm for M.
affinis, 28mm and 18.5mm for M. stebbingi and 27.5mm and 18.5mm for P. stylifera,
respectively. The mortality parameters of male and female shrimps were different in range
including 2.36 – 4.54 for total mortality, about, 2.12–1.83 for natural mortality and 0.24–2.50
for fishing mortality. Total mortality rate for M. affinis and M. stebbingi showed that this rate
for males was higher than females. Conversely, total mortality rate for F. merguiensis and P.
stylifera was higher for females than males. Exploitation rate for all species was higher in
females than that for males. In this study, the highest estimated biomass was found in Kiddy
and Jinga shrimps and the lowest biomass was found in Indian white shrimp. The peak of
biomass and CPUE was obtained during July-August.

کلیدواژه‌ها [English]

  • F. merguiensis
  • M. affinis
  • M. stebbigi
  • P. stylifera
  • biomass
  • Growth and mortality Parameters
  • Persian Gulf
  • Iran