ارزیابی ثبات لیزوزومی و شکنندگی غشاء سلول گلبول قرمز خون ماهی گل خورک ( Boleophthalmus dussumieri) به عنوان نشانگر زیستی هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه‌ای

نویسندگان

چکیده

این مطالعه به منظور بررسی برخی پاسخ های فیزیولوژیک ماهی گل خورک گونه Boleophthalmus dussumieri به عنوان نشانگر زیستی هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای ( (PAHsصورت گرفته است. نمونه برداری از پنج ایستگاه (اروند، جعفری، زنگی، سمایلی و بحرکان) و در طول سواحل شمال غرب خلیج فارس (سواحل خوزستان) صورت گرفته است. میزان غلظت PAHs توسط دستگاه HPLC و تغییرات غشاء لیزوزوم توسط تست NRRT و میزان پایداری غشاء لیزوزوم توسط تست میزان پایداری گلبول قرمز آنالیز گردید. میزان غلظت کل PAHs در نمونه های رسوب بین 50/113-34/3384 نانوگرم در گرم وزن خشک و در بافت کبد بین 99/3-64/46 نانوگرم در گرم وزن خشک بود. بیشترین میزان آلودگی در بافت کبد و رسوبات در ایستگاه جعفری و کمترین آن در ایستگاه بحرکان مشخص گردید. اختلاف معنی داری بین آنها یافت گردید. کمترین میزان میانگین RT نمونه های خون ماهی گل خورک در ایستگاه جعفری (34 دقیقه) و بیشترین آن در ایستگاه بحرکان (78 دقیقه) ثبت گردید. میانگین RT بین ایستگاه های نمونه برداری به جز ایستگاه اروند با زنگی، اختلاف معنی‌داری را نشان می دهد. منحنی میزان تغییرات در پایداری غشاء گلبول قرمز ماهی گل خورک نسبت به شیب غلظتی نمک (منحنی (EOF در ایستگاه های مختلف نمونه برداری نشان می دهد که غشاء گلبول قرمز ماهیان صید شده از ایستگاه جعفری در مقایسه با دیگرایستگاه ها قوام و پایداری کمتری داردکه ایستگاه های زنگی> اروند> سمایلی> و بحرکان از این نظر در رتبه های بعدی قرار دارند. نتایج این تحقیق می‌تواند استفاده از ثبات لیزوزوم و همچنین پایداری غشاء سلول گلبول قرمز را به عنوان نشانگرهای زیستی در طرح‌های پایش آلودگی نفتی گسترش دهد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of lysosomal stability and red blood cell membrane fragility in mudskipper (Boleophthalmus dussumieri) as a biomarker of poly aromatic hydrocarbons

نویسندگان [English]

  • M. Mahmood
  • P. Eghtesadi Araghi
  • A. Mashinchian
  • M.R. Fatemi
  • GH. Riazi
چکیده [English]

This research was carried out to study some physiological responses of mudskipper (i.e.,
Boleophthalmus dussumieri) as a biomarker Poly Aromatic Hydrocarbons (PAHs). Fish
specimens were obtained 5 stations (Arvand, Jafari, Zangi, Samayeli, Bahrakan) along north
western coast of the Persian Gulf (Khuzestan Coast). PAHs concentration was measured by
HPLC method. Lysosomal membrane change was measured by NRR time method and
stability of red blood cell membrane was evaluated by EOF test. Total PAH concentrations in
the sediments and the liver tissue ranged between 113.50-3384.34 ng g-1dw, 3.99-46.64ng g-1
dw, respectively. Highest PAHs pollution was found at Jafari while the lowest was detected at
Bahrakan, with significant between these 2 stations. Values of mean RT of the dye ranged
from 34 (for the blood samples of mudskipper collected from Jafari site) to 78 minutes (for
the blood samples of mudskipper collected from Bahrakan). Preliminary results showed a
significant difference among stations except between Arvand and Zangi. Osmotic fragility
curves indicated that erythrocytes collected from mudskippers at Jafari were the most fragile
followed by Zangi> Arvand> Samayeli> and Bahrakan. The results suggest that lysosomal
membrane change and red blood cell membrane stability in B. dussumieri could be extended
as a biomarker of oil pollution in marine biomonitoring programs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Oil polutioan
  • Persian Gulf
  • GOBIIDAE