بررسی نسبت انرژی قابل هضم و انرژی قابل متابولیسم به پروتئین جیره برعملکرد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان

2 دانشگاه صنعتی اصفهان

3 1- بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران

چکیده

در آزمایش حاضر، اثرات سطوح مختلف انرژی قابل هضم (Digestible Energy) و انرژی قابل متابولیسم (Metabolizable Energy) برعملکرد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) به منظور دستیابی به سطح مطلوب آن نسبت به پروتئین ثابت جیره مورد بررسی قرارگرفت. در این آزمایش مقادیر 2600 (جیره شاهد)، 2900، 3200، 3500 و 3800 کیلوکالری برکیلوگرم انرژی قابل هضم که معادل 2250، 2500، 2750، 3000 و 3300 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم می باشد با سطح 35 درصد پروتئین ثابت در جیره استفاده گردید. بدین ترتیب، نسبت های DE/CP برابر 74، 83، 92، 100 و 108 و ME/CP برابر 64، 71، 78، 86 و 94 در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار به مدت 9 هفته با 200 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 5 ± 195 گرم مورد مقایسه قرارگرفتند. نتایج نشان دادکه با افزایش نسبت انرژی به پروتئین در جیره های آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد میزان رشد بیشتری مشاهده شد. علاوه بر این، ماهیان دریافت کننده جیره DE/CP= 100 (معادل 86(ME/CP = با اختلاف معنی داری نسبت به سایرجیره ها بیشترین افزایش وزن را نشان دادند P < 0/05)) و همچنین، مناسب ترین ضریب تبدیل خوراک را نیز به خود اختصاص دادند. افزایش DE جیره تاسطح 3500 کیلوکالری بر کیلوگرم تاثیرمثبت بر میزان رشد ویژه داشت P < 0/05)). افزایش نسبت DE/CP تاثیر معنی داری بر ماده خشک و خاکستر گوشت ماهی نداشت، اگرچه به صورت معنی داری افزایش چربی گوشت و به طورغیرمعنی داری کاهش پروتئین را باعث گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، جیره حاوی 35 درصدپروتئین و انرژی برابر 3500 و 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم به ترتیب برای DE و ME که معادل نسبت های DE/CP و ME/CP برابر 100 و 86 می باشد برای ماهی قزل آلای رنگین کمان در مرحله پرواری قابل توصیه است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Study of dietary digestible and metabolizable energy to protein ratio on growth performance of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss)

نویسندگان [English]

  • S.K Allameh 1
  • N.M. Soofiani 2
  • R. Nahavandi 3
چکیده [English]

The present study aimed to investigate the effects of different digestible and metabolizable energy to protein ratio to obtain optimum ratio in diet. This experiment was carried out with 2600 (control), 2900, 3200, 3500 and 3800 kcal/kg digestible energy (DE) that equal to 2250, 2500, 2750, 3000 and 3300 kcal/kg metabolizable energy (ME) with 35 % protein (CP) in diet. The DE/CP ratios were 74, 83, 92, 100, 108 and for ME/CP 64, 71, 78, 86 and 94. Five treatments were compared in a completely randomized design with 200 fish (average weight 195 ± 5 g) and 4 replicates for 9 weeks. According to the results, the higher growth rate was observed, when the energy to protein ratio increased compared to control group. Fish fed DE/CP=100 (ME/CP=86) dietary content significantly showed the highest weight gain compared to other treatments and improved feed conversion ratio (FCR) and specific growth rate as well (P < 0.05). In all treatments, no significant differences were observed for dry matter and ash content of flesh compared to control group (P > 0.05). Moreover, fat content significantly increased, but protein content significantly decreased when DE/CP increased (P < 0.05). Therefore, it is recommended that diet contains 35 % CP and 3500 or 3000 kcal/kg DE and ME, respectively (DE/CP = 100 and ME/CP = 86) at the finishing stage of rainbow trout is more effective.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Rainbow trout
  • digestible energy
  • Metabolizable energy
  • energy to protein ratio