تاثیر استفاده از ملاس و شیره ضایعات خرما بر بار باکتریایی آب، شاخص های رشد و بافت روده میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در محیط بایوفلاک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

هدف این تحقیق بررسی تاثیر بایوفلاک (با منابع قندی شیره ضایعات خرما و ملاس) بر کارایی رشد، بار باکتری­های آب و بافت روده میگوی وانامی ((Litopenaeus vannameiبا استفاده از سطوح مختلف پروتئینی بود. چهار تیمار بایوفلاک مشتمل بر بایوفلاک خرما+جیره با پروتئین 25% (P25)، بایوفلاک ملاس+جیره با پروتئین 25% (M25)، بایوفلاک خرما+جیره با پروتئین 15% (P15) و بایوفلاک ملاس+جیره با پروتئین 15% (M15) و یک تیمار شاهد (حاوی 38% پروتئین) با 3 تکرار بود. در یک دوره 35 روزه 35 قطعه میگوی جوان (33/0±37/5 گرم) به طور تصادفی در 15 تانک 300 لیتری (تراکم 175 قطعه در متر مکعب) ذخیره­سازی گردید. بالاترین میزان پارامترهای رشد (وزن به دست آمده، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد و بازماندگی) در میگوهای تیمار P25 و کمترین آنها در تیمار شاهد دیده شد (05/0P<). بالاترین درصد شاخص وزن بدن، کارایی غذا و نرخ رشد ویژه در تیمار P25 و کمترین آن در تیمار M15 دیده شد (05/0P<). نتایج حاکی از افزایش تعداد باکتری­های هتروتروف در طول پژوهش بود که در همه تیمارهای بایوفلاک از شاهد بیشتر بودند. بیشترین و کمترین تعداد قارچ­ها، ویبریو و باسیلوس به ترتیب در تیمار P25 و شاهد مشاهده گردید. طول سلول­های اپی­تلیال در بافت روده در همه تیمارهای بایوفلاک نسبت به شاهد افزایش یافت اما این اختلاف فقط در اولین بند شکمی معنی­دار بود. نتایج حاکی از برتری شیره خرما نسبت به ملاس بود که می­تواند به دلیل حضور ترکیبات مفیدی چون محرک­های رشد و ایمنی باشد.    

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effects of molasses and spoilage date palm extract on bacterial load of water, growth performance and intestine of Pacific white shrimp (Litopenaeus vannamei) in the biofloc technology

نویسندگان [English]

  • A. Abbas Zadeh
  • V. Yavari
  • S.J. Hosseini
  • M. Nafisi Bahabadi
چکیده [English]

The aim of this study was to evaluate the effects of biofloc (with addition of spoilage date palm extract (SDE) and molasses as sugar sources) on bacterial load of water, growth performance and intestine of Litopenaeus vannamei using diets containing different protein levels. Four biofloc treatments were designated including the biofloc treatment with SDE + a diet containing 25% protein (P25), biofloc treatment with molasses + a diet containing 25% protein (M25), biofloc treatment with SDE + a diet containing 15% protein (P15), biofloc treatment with molasses + a diet containing 15% protein (M15) and the control treatment with a diet containing 38% protein (Control). All treatments were conducted in triplicates. A 35-day study was conducted on 35 juvenile shrimp (with average weight of 5.37±0.33 g) which randomly stocked in fifteen tanks (each 300 L) at a stocking density of 175 shrimp m−3. The highest amounts of growth parameters (weight gain, Feed Conversion Ratio (FCR), growth rate and survival) were observed in P25 treatment and the lowest amounts of growth parameters were observed in the control (P<0.05). Moreover, the highest percentages of body weight index, feed efficiency and specific growth rate were observed in P25 and the lowest percentages of those were observed in M15 treatment (P<0.05). Results showed that the number of total heterotrophic bacteria was increased during the study and the numbers of total heterotrophic bacteria in all biofloc treatments were higher than that of the control. The highest and the lowest numbers of fungi, vibrio and bacillus were found in P25 treatment and the control treatment, respectively. The length of the epithelial cells of the intestine was increased in all biofloc treatments as compared to the control but this difference was significant in the first abdominal segment, only. The result demonstrated that the effects of SDE were better than molasses, which could be due to the presence of useful compounds such as the growth and immunity promoters in it. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Litopenaeus vannamei
  • Intestinal tissue
  • Biofloc
  • Spoilage date palm extract
  • Bacterial load

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار