شاخص های تغذیه و رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) طی دوره های مختلف محرومیت غذایی و غذا دهی مجدد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

 



در این تحقیق شاخصهای مختلف نظیر کارآیی رشد، کارآیی تغذیه و تغییرات ترکیب لاشه جهت بررسی مکانیسم احتمالی جبران عقب افتادگی رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط S.E.± 19/0± 01/44 گرم و در شرایط آزمایشگاهی کاملا کنترل شده مورد مطالعه قرار گرفت. این مطالعه به مدت 8 هفته بطول انجامید و در قالب یک طرح کاملاٌ تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار اجرا شد و یک گروه کنترل (بدون دوره محرومیت غذایی) و تیمارهای با 1، 2 و 3 هفته گرسنگی را شامل می شد. سپس ماهیان از شروع هفته چهارم تا پایان آزمایش روزانه دو نوبت تا حد اشتها تغذیه شدند. در پایان دوران گرسنگی (روز 21)، وزن متوسط ماهیان تیمارهای 1 (74/2±96/46 گرم)، 2 (21/1±04/46 گرم) و 3 (22/0±04/41 گرم) بطور معنی داری کمتر از ماهیان گروه کنترل (60/5±00/64 گرم) بود (05/0P<). در پایان هفته هشتم، وزن متوسط نهایی ماهیان تیمارهای 1 (95/3±00/93 گرم)، 2 (87/3±06/83 گرم)، 3 (60/5± 85/93 گرم) و گروه کنترل (53/9±87/82 گرم) تفاوت معنی داری با همدیگر نداشتند (05/0P>). از روز 21 تا 33، مصرف غذای تیمارهای 2 (09/0±11/3 درصد وزن بدن در روز) و 3 (14/0±13/3 درصد وزن بدن در روز) بطور معنی داری از مقادیر مصرفی گروه کنترل (29/0± 77/1) و تیمار 1 (08/0±60/2) بیشتر بود (05/0P<). با این حال، طی مدت مذکور FCR گروههای مختلف آزمایشی تفاوت معنی داری با همدیگر نداشتند (05/0P>). شاخصهای PER و PPV ماهیان با دوران محرومیت غذایی از نظر عددی بیشتر از ماهیان گروه کنترل بودند. ترکیب لاشه ماهیان در پایان دوران محرومیت غذایی تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0P>). نتایج نشان دادند که ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط 19/0±01/44 گرم توانایی تحمل محرومیت غذایی و جبران عقب افتادگی رشد را دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

FEEDING AND GROWTH EFFICIENCY INDICES OF RAINBOW TROUT (ONCORHYNCHUS MYKISS) DURING DEPRIVATION AND RE-FEEDING PERIODS

نویسندگان [English]

  • A. Imani
  • M. Farhangi
  • R. Yazdanparast
  • M. Bakhtiyari
  • Z. Shokoh saljoghi
  • B. Majazi amiri
چکیده [English]

We studied effects of different feeding deprivation periods on the growth and feed utilization indices of rainbow trout. The study lasted for eight weeks. Four treatments with three replicates including a control group without feed deprivation and treatments 1, 2 and 3 with 1,2 and 3 week(s) of feed deprivation, respectively, were set up. Fish were fed ad lib for five weeks from week four up to the end of week eight, twice daily. The initial weight was (44.01±0.19g±S.E).  At the end of the deprivation period (day 21 of the experiment), starved fish including treatments 1 (46.96±2.74g), 2 (46.04±1.21g)and 3 (41.04±0.22g) had significantly lower weights (P<0.05) than the control group (64.00±5.60g). At the end of week eight, treatments 1 (93.00±3.95g), 2(83.06±3.87g) and 3 (93.85±5.60g) and the control group (82.87±9.53g) showed no significant differences in the final body weight (P>0.05, weight after starvation as covariate). From day 21 to day 33, treatments 2 (3.11±0.09% BW/day) and 3 (3.13±0.14% BW/day) had significantly higher feed intakes than the control group (1.77±0.29a) and treatment 1 (2.60±0.0) (P<0.05, weight after starvation as covariate). 
Meanwhile, there were no significant differences in FCR in the given period among the treatments. From day 33 to 55, FI and FCR were similar among the treatments (P>0.05). PER and PPV but not LPV for fish with starvation were higher in value, but did not differ statistically (P>0.05). Different body components were not significantly different among the treatments at the end of the starvation period (P>0.05). Results indicated that the rainbow trout with average weight of 44.01
±0.19g could tolerate the starvation and could finally compensate for the final body weight.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Oncorhynchus mykiss
  • Feeding
  • Growth