بررسی میزان تجمع سموم آلدرین، دیازینون و اندرین در بافت عضله خوراکی ماهی‌های اقتصادی تالاب انزلی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

این تحقیق با هدف بررسی میزان تجمع و مقایسه میزان سموم آلدرین، دیازینون و اندرین در بافت عضله خوراکی ماهی های کپور معمولی، اردک ماهی، کاراس، لای ماهی و اسبله ایستگاه­های غرب، مرکزی و شرق تالاب انزلی با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی انجام شد. میزان تجمع سموم ارگانوکلره در گوشت ماهی توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکار­ساز ربایش الکترون و سموم ارگانوفسفره با استفاده از کروماتوگرافی گازی GC/MS اندازه گیری شد. بیشترین غلظت دیازینون در اردک ­ماهی از ایستگاه تالاب شرق با غلظت  ppb25/20 بود. در میزان سموم دیازینون و آلدرین در عضله خوراکی ماهیان مورد مطالعه از ایستگاه­های مختلف تفاوت معنی­داری مشاهده نشد  (P>0/05). بیشترین مقدار سم اندرین در گوشت ماهی کپور در ایستگاه­های غرب و شرق اندازه­گیری شد. نتایج به­دست­آمده از اندازه­گیری این سم در کپور ماهی در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنی­دار بود (P<0/05). مقدار آلدرین در ماهی کاراس در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنی­دار بود (P<0/05). بر اساس نتایج به­دست­آمده و کاهش معنی دار سموم اندرین، آلدرین و دیازینون در مقایسه با حد مجاز اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، میتوان نتیجه گیری کرد که از نقطه نظر بهداشت مواد غذایی خطری مصرف­کنندگان را تهدید نمی­کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Scientific Bord , Inland Water Aquaculture Research center, Iranian Fisheries Science Research Institute, Agricultural Research Education and Extention Organization (AREEO), Anzali, IRAN

نویسندگان [English]

  • M. Seifzadeh
  • A. Valipour
  • Gh. Zarehgashti
  • A.A. Khanipour
چکیده [English]

The objectives of the present investigation were to study the bioaccumulation of Aldrin, Diazinon and Endrin pesticides in the edible muscle tissues of Tinca tinca, Rutilus frisii kutum, Carassius auratus, Cyprinuscarpio, Silurus glanis and Esox lucius that were caught at various stations in the west, east and centre of the Anzali Wetland and to compare the results with the standards of the World Health Organization (WHO). The concentration of organochlorine pesticide was determined using Gas Chromatography (GC) equipped with an electron capture detector. The concentration of organophosphorus pesticide was determined using Gas Chromatography/Mass Spectrometry (GC/MS). The highest concentration of Diazinon was detected in Esox lucius from the wetland east station (20.25 ppb). Significant differences were not observed in the amounts of Diazinon and Aldrin pesticides in the muscles of fish samples in various stations (P>0/05). The highest amounts of Endrin were observed in the muscle of Cyprinuscarpio from the wetland east and west stations whichwere significantly different compared to that of other fish species (P<0/05). The amount of Aldrin in the Carassius auratus was significantly different compared to that of other fish species (P<0/05). According to the results, the amounts of Aldrin, Diazinon and Endrin were lower than the detection limits of the WHO standards. Therefore, consumers are not at risk from the point of view of food safety.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Organochlorine pesticide
  • Organophosphorus pesticide
  • Commercially important fish
  • Anzali Wetland
  • Edible muscle tissue