مطالعه اثر تروگزروتین خوراکی بر مقاومت در برابر انگل ایکتیوفتیریوس مولتی‌‌فیلیس (Ichthyophthirius multifilis) در ماهی‌‌قرمز (Carassius auratus)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

تروگزروتین با فرمول شیمیایی C33H42O19 که به عنوان ویتامین P4 شناخته می‌‌شود، یک مشتق تری‌‌هیدروکسی اتیله شده از بیوفلاونوئید طبیعی روتین (Rutin) است. اثرات مثبت تروگزروتین در بهبود عملکرد رشد، شاخص‌‌های فیزیولوژیک و ایمنی در مطالعات گذشته مشخص شده است. این مطالعه نیز به منظور ارزیابی اثر تروگزروتین بر مقاومت در برابر انگل خارجی Ichthyophthirius multifilis در ماهی قرمز انجام گرفت. بدین منظور، ماهی‌‌ها با میانگین وزن اولیه‌‌ 08/0±74/2 گرم در 8 تانک شیشه‌‌ای و چهار گروه آزمایشی شامل یک گروه کنترل و سه گروه تیمار توزیع شدند. در دوره آزمایشی، ماهی‌‌ها با جیره‌‌های حاوی 0، 1/0، 3/0 و 5/0گرم افزودنی تروگزروتین به ازاء هر کیلوگرم جیره، به مدت 80 روز تغذیه شدند. در پایان دوره، ماهی‌‌ها در معرض تعداد 4000 ترونت ایک به ازای هر ماهی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که علائم مختلف، از جمله پرخونی و زخم باله‌‌ها، در گروه شاهد در مقایسه با گروه‌‌های تیمار برجسته است. تعداد کل تروفونت‌‌های انگل نیز در ماهیان تیمار شده با مقادیر 3/0 و 5/0 گرم در کیلوگرم تروگزروتین در مقایسه با ماهی‌‌های گروه شاهد به طور معنی‌‌داری کاهش یافت (05/0>p).  نتایج مطالعه حاضر نشان‌‌دهنده تأثیر مثبت تروگزروتین خوراکی بر مقاومت در برابر انگل خارجی I.  multifiliis در ماهی قرمز است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Study of the effect of oral troxerutin on resistance against Ichthyophthirius multifilis in goldfish (Carassius auratus)

نویسندگان [English]

  • Shelaleh Moosavi
  • Najmeh Sheikhzadeh
  • Amin Marandi
چکیده [English]

Troxerutin (C33H42O19), known as vitamin P4, is a tri-hydroxyethylated derivative of natural bioflavonoid rutin. In the previous studies, the beneficial effects of troxerutin in enhancing the growth performance, physiological and immunological indices were proved. This study was designed to evaluate the effect of troxerutin on resistance against the exoparasite Ichthyophthirius multifilis in goldfish. Fish with mean weight 2.74±0.08 g were distributed in eight glass tanks and four experimental groups, including one control group and three treatment groups. During the feeding trail, fish were fed on diets supplemented with different levels of 0, 0.1, 0.3 and 0.5 g kg-1 troxerutin for 80 days. At the end of the trial, fish were exposed to theronts stage of I. multifilis at 4,000 theronts per fish. Results showed that different signs, including hyperemia and fin erosions, were prominent in the control group in comparison with the treated fish. Total numbers of parasite trophonts were also significantly decreased in the fish treated with 0.3 and 0.5 g kg-1 troxerutin compared to the control fish. These data indicated a positive effect of dietary troxerutin on disease resistance against exoparasite Ichthyophthirius multifilis in goldfish.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Troxerutin
  • Goldfish
  • Parasite
  • Ichthyophthirius multifilis