عادات غذایی میگو ببری سبز (De Hann, 1848 Penaeus semisulcatus) در آبهای ساحلی خلیج فارس (استان هرمزگان)

نویسندگان

1 گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، ایران

2 پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران

چکیده

این مطالعه با هدف بررسی رژیم غذایی میگو ببری سبز Penaeus semisulcatus به مدت 12 ماه از دی ماه 1396 لغایت آذر 1397 در آبهای ساحلی استان هرمزگان انجام شد. در این مدت محتویات روده 673 عدد میگوی ببری سبز شاخک خطی باندینگ (417 عدد) و شاخک بدون خط غیر باندینگ (256 عدد) به روش حجمی جداسازی و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادکه ترکیب رژیم غذایی روده هر دو نوع شامل دیاتومه‌ها، داینوفلاژله‌ها، سخت‌پوستان، نرم‌تنان، روزنه‌داران، کرم‌ها و مواد هضم شده بود. تفاوت معنی‌داری در نوع رژیم غذایی دو نوع و دو جنس نر و ماده میگو ببری سبز وجود نداشت. همچنین بررسی شاخص ارجحیت غدایی (FP) نشان داد، میگو ببری سبز، موجودی پرخور و ترجیح غذایی آنها در جنس‌های ماده و نر باندینگ به‌ترتیب سخت‌پوستان 56 و 46% و دیاتومه‌ها 27 و 30% بود و در انواع غیر باندینگ نیز به‌ترتیب سخت‌پوستان 65 و 57% و دیاتومه‌ها 17 و 20% بود. همچنین ترجیح غذایی در اولویت‌های بعدی برای جنس‌های مختلف هر دو نوع به‌ترتیب شامل روزنه‌داران، کرم‌ها، مواد ناشناخته هضم‌شده، نرم‌تنان وداینو فلاژله‌ها با درصدهای متفاوتی بودند. نوع رژیم غذایی در کلاس های طولی مختلف اختلاف معنی‌داری با هم داشت به‌طوری‌که بعد از سخت‌پوستان در میگوهای جوان، دیاتومه‌ها و در میگوهای بالغ روزنه‌داران و کرم‌ها به عنوان غذای ترجیحی بعدی شناسایی شدند. بررسی تغذیه در فصول مختلف سال نشان داد که سخت‌پوستان در تمام فصل‌ها و دیاتومه‌ها در تابستان دارای بیش‌ترین فراوانی و ارجحیت غذایی در هر دو نوع بودند، هر چند که نتایج مربوط به نوع و ارجحیت غذایی به صورت فصلی و براساس جنسیت میگوها اختلاف معنی‌داری نشان نداد )05/0 (p>.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Feeding habits of green tiger prawn, Penaeus semisulcatus (De Hann, 1848) in the coastal waters of the Persian Gulf (Hormozgan Province)

نویسندگان [English]

  • S. Mohammad Moradi 1
  • M. Safaei 1
  • F. Saraji 2