هدف از این مطالعه بررسی اثر پساب مزارع پرورش میگو بر تنوع و تراکم جوامع بیمهرگان کفزی ساحل دلوار (استان بوشهر) بود. بدین‌منظور، نمونه‌‌برداری از رسوبات ساحل دلوار (۶ ایستگاه و 3 تکرار به ازای هر ایستگاه) به‌وسیله نمونه‌بردار گرب ون‌‌وین (15×15 سانتی‌‌متر مربع) طی دوره پرورش برای مدت 8 ماه (از اردیبهشت لغایت مهر ماه و دو ماه شامل فروردین و آبان به عنوان شاهد) انجام گرفت. همچنین دانه‌‌بندی رسوبات بستر، بافت خاک و نیز مجموع مواد آلی (TOM) رسوبات اندازه‌‌گیری شد. در این تحقیق 15 خانواده از بیمهرگان کفزی در 7 راسته و 5 رده شناسایی شدند. همچنین بررسی تغییرات بیمهرگان کفزی شناسایی شده، نشان داد که حداکثر تراکم در فروردین ماه (82±103 عدد در مترمربع) و حداقل تراکم در تیر ماه (41±70 عدد در مترمربع) بود. همچنین ایستگاه پنج با 40±115 عدد در مترمربع و ایستگاه یک با 40±62 عدد در مترمربع به‌‌ترتیب دارای بیش‌‌ترین و کم‌‌ترین تراکم بودند که تعداد تراکم کل بیمهرگان کفزی در 8 ماه نمونه‌‌برداری 581±15490 عدد در مترمربع محاسبه شد. با توجه به نتایج حاصل ازاین تحقیق ، پساب مزارع پرورش میگو اثر معنی داری بر فراوانی و تنوع بیمهرگان کفزی ساحل دلوار ندارد.
)