جلبک Chlorella vulgaris یک ریزجلبک سبز آب شیرین است که دارای منابع غنی از متابولیتهای ساختاری جدید و فعال بیولوژیک است. در این تحقیق، استخراج پلیساکاریدهای Chlorella vulgaris به روش آب داغ انجام شد و بازده پلیساکارید خام تقریباً 5 درصد وزن خشک بهدست آمد. فعالیت آنتی اکسیدانی پلیساکارید استخراجی به روش مهار رادیکالهای 2، 2-دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و قدرت کاهندگی در 5 غلظت (375/0، 75/0، 5/1، 3 و 6 میلیگرم بر میلیلیتر) مورد بررسی قرار گرفت. پلیساکاریدهای بهدست آمده دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بودند. بالاترین فعالیت مهار DPPH 91/15 درصد در 6 میلیگرم بر میلیلیتر و بالاترین قدرت کاهندگی در FRAP 781/0 در 6 میلیگرم بر میلیلیتر (جذب در 600 نانومتر) بوده است. مهار رادیکال آزاد DPPH و قدرت کاهندگی BHA در غلظت 031/0 میلیگرم بر میلیلیتر بهترتیب 78/39 درصد و 65/3 بوده است. مقدار IC50 برای مهار رادیکال آزاد DPPH و قدرت کاهندگی پلیساکاریدهای کلرلا ولگاریس بهترتیب 342/22 و 79/45 بود. همچنین پلیساکارید Chlorella vulgaris دارای اثر بازدارندگی 21 درصد بر E. coliدر مقایسه با کشت شاهد پس از 18 ساعت انکوباسیون بود. پلیساکاریدهای ریزجلبک C. vulgaris حاوی طیف گستردهای از ترکیبات زیست فعال هستند و در مکملهای غذایی، واسطه موثری در از بین بردن رادیکالهای آزاد خواهند بود و میتوانند به عنوان آنتیاکسیدانهای طبیعی برای استفاده در مواد غذایی و دارویی بکار روند.
یعقوب زاده, زهرا, & صفری, رضا. (1402). فعالیت آنتیاکسیدانی و ضد باکتریایی پلیساکاریدهای استخراجی از جلبک Chlorella vulgaris در شرایط آزمایشگاهی. مجله علمی شیلات ایران, 32(5), 37-47. doi: 10.22092/isfj.2024.130598
MLA
زهرا یعقوب زاده; رضا صفری. "فعالیت آنتیاکسیدانی و ضد باکتریایی پلیساکاریدهای استخراجی از جلبک Chlorella vulgaris در شرایط آزمایشگاهی". مجله علمی شیلات ایران, 32, 5, 1402, 37-47. doi: 10.22092/isfj.2024.130598
HARVARD
یعقوب زاده, زهرا, صفری, رضا. (1402). 'فعالیت آنتیاکسیدانی و ضد باکتریایی پلیساکاریدهای استخراجی از جلبک Chlorella vulgaris در شرایط آزمایشگاهی', مجله علمی شیلات ایران, 32(5), pp. 37-47. doi: 10.22092/isfj.2024.130598
VANCOUVER
یعقوب زاده, زهرا, صفری, رضا. فعالیت آنتیاکسیدانی و ضد باکتریایی پلیساکاریدهای استخراجی از جلبک Chlorella vulgaris در شرایط آزمایشگاهی. مجله علمی شیلات ایران, 1402; 32(5): 37-47. doi: 10.22092/isfj.2024.130598