انستیتو تحقیقات بین‌المللی ماهیان خاویاری، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
10.22092/isfj.2024.131565
چکیده
Listeriosis یک بیماری مهم با نرخ مرگ‌ومیر بالاست (تا 30 درصد) که باکتری Listeria monocytogenesآن را ایجاد می‌کند. امروزه، تحقیقات نشان می‌دهد، باکتری L. monocytogenesدر محصولات شیلاتی شیوع دارد. لذا، بررسی و کنترل بیان ژن‌های بیماری‌زا و ژن‌های عامل چسبندگی سویه‌های مختلف این باکتری در مواد غذایی حائز اهمیت است. در مطالعه حاضر، میزان بیان ژن‌های inlA، hly، lmo1634، lmo1847، sigBو prfA در دو سویه مختلف غذایی و بالینی L. monocytogenesتحت تاثیر نمک طعام و آبلیمو در آبگوشت میگو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که میزان بیان prfA در تیمارهای مرتبط با سویه بالینی به صورت معنی‌داری بیشتر از میزان بیان در سویه غذایی بود (05/0p<). به طور مشابه، میانگین بیان هر دو ژن عامل چسبندگی (lmo1847 و lmo1634) و ژن عامل استرس (sigB) برای سویه بالینی به صورت معنی‌داری بیشتر از سویه غذایی بود. نقش آبلیمو در افزایش بیان ژن‌های بیماری‌زایی و چسبندگی در دو جدایه غذایی و بالینی به صورت معنی‌داری بیشتر از سطوح مختلف نمک طعام بود (05/0p<). در مجموع، می‌توان اظهار داشت که میزان بیان ژن‌های کلیدی چسبندگی و بیماری‌زایی تحت تاثیر نگهدارنده‌ها و استرس‌های محیطی در سویه‌های مختلف L. monocytogenesمتفاوت است.
Differences between clinical and food isolates of Listeria monocytogenes in transcription levels of inlA, hly, lmo1634, lmo1847, sigB, and prfA genes in shrimp broth
)