بررسی و شناسایی انگل های میگوی پرورشی (Penaeus indicus) در منطقه گواتر چابهار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چابهار

چکیده

 



این بررسی، برای یافتن انگلها در بافتهای مختلف میگوی پرورشی سفید هندی P. indicus و همچنین بررسی شیوع این انگلها در بعضی از قسمتهای بدن میگو مانند: آبشش، پای شنا، روده، هپاتوپانکراس و عضله بود. در این بررسی از 3 مزرعه، از هر مزرعه 3 استخر (مجموعا، 9 استخر) از تیرماه تا مهرماه 1382 در منطقه گواتر که در استان سیستان و بلوچستان واقع شده، نمونه برداری انجام گرفت.
نمونه برداری 15 روز یکبار انجام شد. در مجموع 330 میگو بررسی شد. طی 45 روز اول، نمونه ها از سینی غذا دهی و در ماههای بعد توسط تور پرتابی برداشته شدند. هر بار پنج نمونه زنده از هر استخر به آزمایشگاه مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور، چابهار منتقل شد.
از آبششها، پاهای شنا (جفت پای دوم)، روده، هپاتوپانکراس و عضله (در صورت داشتن ضایعه بر روی پوسته) لام مرطوب تهیه شد. سپس نمونه های تهیه شده در زیر میکرسکوپ جهت شناسایی انگل بررسی شدند.
بیشترین شیوع متعلق به 4 گروه از مژه داران تک یاخته بترتیب شامل زئوتامنیوم، اپیستیلیس، ورتیسلا و آسیناتا بود. هیچگونه کرم انگلی از ترماتودها، نماتودها، سستودها همچنین هیچگونه تک یاخته دستگاه گوارش مانند گرگرین ها در میگوهای پرورشی مشاهده نگردید.
طی این تحقیق که در دوره پرورش انجام پذیرفت شیوع تک یاخته های اپی کمنسال افزایش یافت، بطوریکه کمترین شیوع در نیمه اول تیر (صفر درصد) و بیشترین شیوع در نیمه اول مهرماه (86 درصد) بود و در میان تک یاخته ها شناسایی شده زئوتامنیوم بیشترین فراوانی را داشت و بیشتر روی پاهای شنای میگو دیده شد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Identification and parasite infecting cultured shrimp, Penaeus indicus in the Chabahar area, southern Iran

نویسندگان [English]

  • A. Abedian amiri
  • M. Ebrahimi
Chabahar
چکیده [English]

Parasites infecting different tissues and organs of cultured shrimp Penaeus indicus were investigated. We sampled three farms each running three ponds from July to October 2003 in Chabahr, Sistan and Baluchestan province. Sampling was done once every 15 days and totally 330 shrimps were investigated. Samples collected during the first 45 days were from feeding trays and over the next months cast net was used to gather samples. Five live specimens taken from each pond were transferred to the lab and samples of gills, pleopods (second pair), intestine, stomach, hepathopancreas and muscles (if they had ulcers on cuticule) were examined under binocular microscope. The most incidences belonged to four groups of peritrish protozoa including Zoothamnium, Epistylis, Vorticella and Acinata. No parasitic worm such as trematodes, nematodes, cestodes and digestive protozoa such as gregafine was seen in the cultured shrimp. The research indicated that outbreak of epicommensal protozoa coincided wit.....