بررسی کاربرد زئولیت ( کلینوپتیلولیت ) در آب شور با هدف جذب آمونیوم و تاثیر آن بر رشد و بازماندگی میگوی سفید هندی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

 



کارآیی زئولیت در جذب یون آمونیوم در آب شور در سه مرحله شامل: آزمون عبور محلول آمونیوم از ستون زئولیتی، استفاده از پودر و دانه های (گرانول) زئولیت در ظروف در بسته محتوی محلول آمونیوم و پخش زئولیت در حوضچه های پرورش میگو در مرکز تکثیر و پرورش میگوی کلاهی مورد سنجش قرار گرفت.
در مرحله اول محلولهای آمونیوم تهیه شده با آب دریا (42 گرم در لیتر) و غلظتهای مختلف آمونیوم (4.8 و 4.42 میلیگرم در لیتر) از ستونهای پیرکس محتوی 400 گرم گرانول زئولیت (کلینوپتیولیت) عبور داده شدند و غلظت آمونیوم محلول خروجی در زمانهای مختلف اندازه گیری شد. در مرحله دوم میزان جذب آمونیوم توسط ذرات زئولیت و تغییرات غلظت در محلول آمونیوم در ظروف در بسته مورد بررسی قرار گرفت و در مرحله سوم که بر مبنای طرح کاملا تصادفی اجرا شد، بچه میگوهایی با میانگین وزن 0.2 گرم به مدت 79 روز در 9 حوضچه (با تراکم ذخیره سازی 16 عدد در مترمربع) تحت 3 تیمار پرورش میگو همراه با پخش دانه های (گرانول) زئولیت در حوضچه ها (سه تکرار)، پرورش میگو همراه با پخش پودر زئولیت در حوضچه ها (سه تکرار) و پرورش میگو بدون استفاده از زئولیت (سه تکرار) بعنوان شاهد نگهداری شدند.
نتایج مراحل اول و دوم نشان داد که تبادل یونی در آب شور دریا یک واکنش یکطرفه نمی باشد. در مرحله سوم پس از صید میگوها در هفتاد و نهمین روز پرورش، میانگین وزن و درصد بازماندگی بترتیب برای تکرارهای تیمارهای سه گانه فوق بشرح زیر بدست آمد:
تیمار 1: میانگین وزنی 6.706، 7.598، 6.729 گرم و درصد بازماندگی: 85.63، 86.88 و 81.25 درصد
تیمار 2: میانگین وزن 7.169، 7.585 و 5.483 گرم و درصد بازماندگی بترتیب 92.5، 91.88 و 79.38 درصد
تیمار 3: میانگین وزنی بترتیب 8.968، 7.257 و 5.964 گرم و درصد بازماندگی 86.88، 95.63 و 62.5 درصد
نتایج بدست آمده در قالب آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین سه تیمار از لحاظ درصد بازماندگی و میزان رشد وجود ندارد (P>0.01).

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

ZEOLITE APPLICATION TO SEA WATER FOR AMMONIA ABSORBTION AND ITS EFFECTS ON GROWTH AND SURVIVAL OF PENAEUS INDICUS

نویسندگان [English]

  • Gh. Mokaremi
  • H. Emadi
چکیده [English]

We evaluated Zeolite efficiency in absorbtion of ammonia from sea water. Three phases including ammonia movement through Zeolite column, application of Zeolite powder and granule in closed containers filled with ammonia solution and dispersion of Zeolite in shrimp culture tanks were implemented in the study. For the first phase, ammonia solution in two concentrations (4.8 and 2.42mg/lit) and a water salinity of 42 ppt (sea water) was passed through the Zeolite column (400g of granule Clinoptilolite) in three replications. 
Concentration of ammonia in outlet solution was between 0.2-5.4mg/lit in the first replication and 0.0 to 5.5, 0.0 to 2.6mg/lit in the 2nd and 3rd replication, respectively. At the second phase, volume and levels of ammonia concentration left in the closed jug of ammonia solution was different. The concentration of ammonia was measured at various time periods in four replications. The results showed that ion exchange in seawater is not a one way process, so that ammonia concentrations in the jugs with Zeolite fluctuated with time, contrary to its stable concentration in control treatments. At the third phase, Zeolite in granule and powder forms was added to culture tanks of shrimp juveniles (Penaeus indicus) weighting on average 0.2g each for 79 days of culture period and a stoking density of 16 individuals per square meter. Thus, we provided three treatments, using Zeolite granules, powder and one control. A Duncan's test of the growth and survival rate of the cultured shrimps showed no significant difference among the treatments (P>0.01).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Penaeus indicus
  • Ammonia
  • Zeolite